ความคิดเห็นที่ 1 ยามเช้าเป็นเวลาของปอด...   ลมหายใจ  เป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่างที่เรียกว่า ชีวิต จิตอยู่ที่นั่นแต่แรก  และกลายเป็นเจตจำนงในลักษณะต่างๆของกิจกรรม สติก็เป็นจิตที่สำนึกรู้ต่อปัจจุบันขณะ  เป็นเสาไมล์ของการรู้สึกตัว จำเป็นต้องพร้อมสำหรับภารกิจวันใหม่ การวิ่ง  ไม่ต้องรีบ  ไม่ต้องเร็ว  ไม่ต้องช้า  เป็นสิ่งที่กำลังทำ  เป็นสิ่งในตัวมันเอง การวิ่ง   คือ  การเคลื่อนไปตามแนวขนานกับผิวโลก     ความตั้งใจได้นำพาร่างกายให้ก้าวไปข้างหน้า...เฉยๆ การวิ่ง  คือ  การตอกย้ำโครงกระดูกให้กระทำต่อระบบอ้างอิง คือ ผืนโลก การตอกย้ำเช่นนั้น   ทำให้เส้นเอ็นทำงาน  กล้ามเนื้อ  การไหลเวียนเลือด  ปอด  หัวใจ ตับ  ไต  และการยึดโยงของอวัยวะภายในได้ถูกกระตุ้นให้เกาะเกียว  กระแทก กระทั้น เคาะการติดตรึงของส่วนเกินตามไขข้อ  และอวัยวะต่างๆ เมื่อกระทำซ้ำไปเรื่อยๆ    เกิดการขยายตัวของปอดและหัวใจรวมถึงหลอดเลือดทั่วกาย เริ่มหายใจแรง  ถี่  รู้สึกถึงการอัดฉีดสูบเร่งของเลือดลม   ความโกลาหลเกิดขึ้นในความรู้สึก เหงื่อซึม  หัวใจเต้นระรัว   ตื่นตา  ตื่นใจ  ทานทน   มัน  คือ   การเข้าไปให้ถึง  อนัตตาของความเป็นร่างกาย   มัน  คือ    การทำให้เป็นเอกภาพของอวัยวะด้วยการทำงานทั่วพร้อม  ถ้วนทั่ว   พายุหมุนแล้วค่อยสงบ... เด็ดมะลิหนึงดอกมาดอมดม ขอบพระคุณ  สำหรับ  คำทักทายจากธรรมชาติ เอ๋ะ...ละอองอะไร     ฤดูกาลของเขาหล่ะ... *เพื่อแบ่งปันกันครับ...ขอบพระคุณ* dicky5.. แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 54 03:03:40 จากคุณ : hayashimali เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 54 20:01:56

ความคิดเห็นที่ 2 ความรักระหว่างหนุ่มสาว เป็นเสมือนวาทกรรมที่ผลิตซ้ำจากเพลงรักและมิวสิควิดีโอ ต่างจากความรักของบุพการีที่ไม่มีข้อแม้ ไม่ต้องป่าวประกาศ และเสียสละให้ได้อย่างไม่มีเงื่อนไข pizza hell แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 54 03:06:46 จากคุณ : hayashimali เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 54 20:02:34

ความคิดเห็นที่ 3 ความรักของหนุ่มสาว  กับ ความรักของพ่อแม่(ที่มีต่อลูก) ทั้งสองความรัก   มันคนละแบบ  คนละอย่าง  หรือแตกต่างกันโดยพื้นฐาน ก่อนอื่น    การนิยาม ความรัก  ก็ยังยาก  แต่ละคนก็คิดเห็นแตกต่างกัน   ซึ่งคร่าวๆ ก็เป็นดังนี้ ความรัก   คือ   ความสัมพันธ์ที่แฝงฝังด้วยความปรารถนาดี  มีปฏิสัมพันธ์สองทางแบบเปิด มีพัฒนาการของการเรียนรู้ระหว่างกัน และมีความผูกพันเกิดขึ้น  ตราตรึง เสมือนเป็นหนึ่งเดียวในสองชีวิต รักของหนุ่มสาว    ทำงานภายใต้แรงขับทางเพศของสัญชาณญาณการดำรงเผ่าพันธุ์ ญ.มีกระบวนทัศน์แบบตั้งรับ  ใฝ่หาความมั่งคง เพื่อสร้างครอบครัวยั่งยืน ช. มีกระบวนทัศน์แบบรุกหรือกระทำ   ใฝ่หา  ทะเยอทะยานแบบนักผจญภัย  หวังการค้นพบ  ความสะใจ   การครอบครอง   เพื่อสร้างสังคมอ้างอิง(ครอบครัว) ช.ส่วนใหญ่จึงเจ้าชู้  เพราะ พลังชีวิต ไหลสู่แนวโน้มความเป็นวัตถุ หรือ ญ    ในขณะที่ ญ  พลังชีวิตไหลเข้าหาตัว  จึงมีลักษณะครอบครอง หรือสร้างระบบความมั่นคง  เช่น  ทรัพย์  บ้าน  เงินทอง  การมีสุขภาพดี   และ ความอบอุ่น  เป็นต้น ลักษณะโรแมนติดของรักหนุ่มสาว    เป็น  โลกแห่งจินตนาการที่ความรักสร้างขึ้น  และมีพลังดึงดูดมาก   ไม่ใช่ทุกคนจะมี  แต่ ญ มีมากกว่า ช  และไม่ใช่ทุกคู่จะมี  ขึ้นอยู่กับระยะโปรโมชั่นว่าได้ปูพื้นไว้ยาวนานแค่ไหน  บางคู่ก็จืดจางไปเลย dicky5 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 54 03:10:20 จากคุณ : hayashimali เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 54 20:03:43

ความคิดเห็นที่ 4 มนุษย์ได้แบกเอาร่างกายของตนไปทั่วพิภพ โดยการกิน   มนุษย์ได้บรรจุและย่อส่วนธรรมชาติไว้ภายในตน โดยการกิน    มนุษย์จำต้องพึ่งพิงธรรมชาติดังเช่นสรรพชีวิตอื่น โดยการกิน    มนุษยจึงเป็นอิสระจากธรรมชาติได้ชั่วคราว  ด้วยความอิ่มท้อง โดยการกิน   มนุษย์ได้กลายเป็นสิ่งที่เขากิน อาหารเมื่อเริ่มกิน   มันน่าอภิรมย์ยิ่งนัก แต่เมื่อผ่านกระบวนการย่อย  อาหารได้แปรเปลี่ยนสภาพไป หมดคุณค่าและกลายเป็นสิ่งมีพิษต่อร่างกายได้... สิ่งเดียวกันในห้วงเวลาที่ต่างกันกลับมีสภาวะที่ตรงกันข้าม. เมื่อคุณหิว    หมายความว่า  จักรวาลแห่งร่างกายนี้เรียกร้องการคืนสู่จักรวาลที่ใหญ่กว่าคือ ผืนโลกที่เป็นแม่แห่งการอุ้มและเลี้ยงดูทุกสิ่ง     เพราะร่างกาย     คือระบบเปิดที่มีเสรีได้ชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น   ความหิว จึงบ่งบอกว่า คุณมีสถานะไม่ต่างจากชีวิตอื่นในสายตาธรรมชาติ   ดังนั้นจงปฏิบัติต่อชีวิตที่แตกต่างในฐานะอาคันตุกะเช่นเดียวกับผู้อยู่อาศัยที่แตกต่างอื่น ๆ ... มนุษย์กินทุกสิ่งที่อยากกิน  แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งที่กินแล้ว จะดีต่อสุขภาพ ผู้คนใส่ใจในรสชาติ   ที่เกิดจากการปรุง-เสริมใส่ลงในอาหาร  มากกว่าธาตุแท้ของอาหาร อาหารอร่อยไม่ได้ขึ้นอยู่กับตัวอาหารอย่างเดียว แต่บ่อยครั้งที่เรากำหนดความอร่อยไว้ล่วงหน้าแล้ว ดังนั้น มันจึงอร่อยจากความคิด ไม่ได้อร่อยจากรสชาติที่เราสัมผัสมันจริง ๆ.. คนเราที่สุขภาพดีหรือปรกติ ไม่ควรอร่อยหรือกินอาหารด้วยสมองหรือความคิด   แต่น่าจะมาจากลิ้นสัมผัสที่แท้จริงมากกว่า   แต่ก็นั่นแหละ ถ้าร่างกายเราไม่สะอาดอันเนื่องจากอาหารมื้อก่อน ๆ.........จนกลายเป็นความเคยชินในการเลือกกิน   มันก็ยากอยู่เหมือนกันที่จะทำให้ลิ้นได้ทำงานอย่างโปร่งใสไร้การบิดเบื้อนจากนิสัยการกินที่แปลกแยกจากธาตุแท้ของอาหาร   เพราะ เมื่อสุขภาพหลงทิศเสียแล้ว  การรับรู้ต่าง ๆ มันก็เหมือนสวมใส่เสื้อคลุมแห่งการบิดเบือนอยู่ร่ำไป   ยากที่จะแก้........................   อาหารอร่อยควรมาจากตัวอาหารเองมากกว่าสิ่งปรุงแต่งลงไป   เพราะ เมื่อเรากิน  เราต้องการสาระมากกว่าสิ่งปรุงแต่งเพื่อหลอกล่อลิ้น   สิ่งปรุงแต่งแต่เพียงเล็กน้อยย่อมเหมาะสมกว่า การประดังใส่รสชาติสารพัดเพื่อให้อาหารมีความเข้มข้นจอมปลอม  ซึ่งเป็นการทำร้ายสุขภาพ   อันเป็นนิสัยการบริโภคที่หลงผิดหลงทิศหลงทางที่ไม่ค่อยมีใครถือสาหรือฉุกคิด ว่ามันจะเป็นสาเหตุของโรคภัยแห่งความเสื่อมอย่างสำคัญตัวหนึ่ง.. เมื่อเรากิน   ขอจงให้อาหารได้ทำหน้าที่อร่อยจากตัวมันเอง   จงเลือกสรรจากร้านค้าหรือวัตถุดิบที่สด สะอาดเป็นอันดับแรก   อย่าประมาทกับสิ่งปรุงแต่งที่ใส่มากกว่าคุณสมบัติสำคัญข้างต้นดังกล่าว   เพราะ เมื่อเราเดินมาในวิถีการสัมผัสรสชาติอร่อยที่แท้   ลิ้นที่สะอาดก็จักนำทางเราในวิถีการกินที่ถูกต้องในคราวต่อ ๆไปได้ด้วย จงปล่อยให้การเคี้ยวที่ละเอียดและอย่างให้เวลา   แล้วคุณจะสัมผัสมหัศจรรย์แห่งความอร่อยที่ลิ้นได้สร้างขึ้นด้วยตัวมันเองในกระบวนการเคี้ยว     ซึ่งมันจะย้อนกลับมาสู่การมีวิจารณญาณที่ดีขึ้นในการเลือกอาหารหรือการเซ็นเซอร์รสชาติต่อไป... dicky5   แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 54 03:13:14 จากคุณ : hayashimali เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 54 20:13:24

ความคิดเห็นที่ 5 .. เป็นแบบได้ขี้นสวรรค์ไม่รู้ตัว     Intro การกินเป็นความรู้ แต่ความอร่อยเป็นศิลปะ ความอร่อยอยู่นอกหนือจากรสชาติทั่วไปของอาหาร หรืออยู่นอกเหนือจากลิ้นของมนุษย์ แต่สามารถสัมผัสและเข้าใจได้ ด้วยความเป็นโครงสร้างสากล ที่มีความธรรมดาเป็นเหตุผล ๑. มนุษย์สงสัยในรสชาติอาหารที่ตัวเองกินมานานมาก แต่น้อยคนที่จะหาสาเหตุอันแท้จริง เนื่องเพราะมนุษย์ส่วนใหญ่ดำรงอยู่ในฐานะส่วนหนึ่งของสังคม มิใช่ฐานะปัจเจกบุคคลที่แสวงหาความจริงจากภายใน ความอร่อยที่แท้จึงไม่ได้อยู่ในรสชาติอาหาร แต่อยู่ที่การรับรู้ของลิ้นว่าเป็นลิ้นเอเชียหรือลิ้นยุโรป ลิ้นตะวันออกหรือลิ้นตะวันตก ลิ้นจระเข้ หรือลิ้นงู เพราะมนุษย์ไม่สามารถอธิบายความอร่อยที่เป็นสากลได้ เหมือนเราแยก สสารนิยม ออกจาก จิตนิยม แยกจิตนิยม ออกจาก ธรรมชาตินิยม แยกเพลงอินดี้ ออกจาก เพลงตลาด(ไม่รู้เกี่ยวกันหรือเปล่า) ความอร่อยอาจแยกได้ไม่ต่างจากสาขาทางอภิปรัชญา เช่น สสารอร่อยนิยม จำพวก ข้าว ขนมปัง เนื้อสัตว์ (เอาพลังงานไว้ก่อนรสชาติทีหลัง)   จิตอร่อยนิยม จำพวก เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ (กินทีไรเมาเที่ยงแท้ทุกทีทั้งที่ไม่อร่อยสักนิด) และ ธรรมชาติอร่อยนิยม คือไม่จำกัดจำพวก ขอแค่อาหารต้องสด แม่ครัวต้องมีฝีมือ วัตถุดิบต้องคัดสรร ประโยชน์กับความอร่อย เป็นสิ่งตามมาทีหลัง อะไรอย่างนี้เป็นต้น (อย่าถือสาผมเน้อคุณdicky คนไร้การศึกษาก็ชอบคิดไปเรื่อยแบบนี้แหละ แต่อยากมีส่วนร่วมนิดโหน่ย แฮ่ๆ) ความอร่อยถือเป็นโครงสร้างหลักของอาหารทุกอย่างในโลกนี้ เหมือนธรรมชาติหญิงสาวที่รักสวยรักงาม รู้จักเสาะหาเสื้อผ้า สวมใส่อาภรณ์ (แม้บางคนจะบอกว่าเวลาเปลื้องแล้วก็เหมือนกันทุกคน) (ซึ่งผมไม่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง T^T) ถ้าขาดความอร่อยแล้วอาหารก็ไม่อาจเรียกได้ว่าเป็นอาหาร อาจเรียกว่าเป็นแค่สิ่งปฏิกูลที่สามารถบริโภคได้เท่านั้น ทั้งนี้ทั้งนั้น1.1 แม้ความอร่อยจะเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการปรุงอาหาร แต่กลับไม่ใช่สิ่งจำเป็นที่สุด สิ่งจำเป็นที่สุดสำหรับอาหารก็คือ "วัตถุดิบกับคนทำ" คนทำอาหารเป็น จะเลือกวัตถุดิบที่มีประโยชน์ นำมาประกอบให้มีรสชาติอร่อย คนทำอาหารไม่เป็น อาจเลือกวัตถุดิบมีประโยชน์ แต่ทำไม่อร่อย หรือ อาจทำอร่อย แต่ไม่มีประโยชน์ คำว่าประโยชน์ไม่ใช่สารัตถะของอาหาร (ได้โปรดอย่าถามว่าสารัตถะของอาหารคืออะไรผมตอบไม่ได้T_T) ทั้งนี้ทั้งนั้น1.2 ก็ต้องขึ้นอยู่กับลิ้นเป็นสำคัญ(และไม่สำคัญว่ามันจะมีกี่แฉก) jazz..a.a.minor   แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 54 03:15:17 จากคุณ : hayashimali เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 54 20:16:15

ความคิดเห็นที่ 6 เราแพ้ลายบันไดแบบนี้ ถึงจะปูพรมตกแล้วไม่เจ็บมากก็เหอะ ... คือผมคิดไปถึงเด็กๆชาวโซมาเลีย เอธิโอเปีย และคนที่เขาไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรเลยอ่าครับ ผมคิดถึงคนอีกฝั่งหนึ่งที่อาจไม่เกี่ยวกับเราเท่าไหร่นัก จากนั้นก็มาคิดถึงคนธรรมดาๆ(ที่พยายามทำตัว..เอ่อ...) คือมีสิทธิ์เลือกว่า นี่ไม่กิน นั่นไม่กิน ต้องกินอย่างนี้ ต้องกินอย่างโน้น ก็คือคนในยุคบริโภคนิยมแถวบ้านเรานั่นแหละครับ คือจะกินแต่ของที่ชอบ เลือกแต่พรรคที่ใช่ เอ้ย อันนี้ไม่เกี่ยวขอรับ คนเหล่านี้จะมีเงื่อนไขกับชีวิตมาก เพราะคิดถึงแต่ตัวเอง(ประมาณเห็นแก่ตัวนิดๆ)หรือเปล่า? ไม่เคยคิดถึงหัวอกคนอื่น สั่งเฟรนด์ฟรายในร้านอาหารข้างทางก็ต้องใช้น้ำมันใหม่ ผักต้องปลอดสาร ยำหอยต้องสีแดงสด ข้าวสวยต้องอุ่น ไม่งั้นจะกินไม่ได้ ผมเคยไปเที่ยวชนบทแล้วเห็นชาวบ้านกำลังเปิบลาบดิบกันอย่างครื้นเครง พอแฟนเพื่อนไปเห็นแกร้องกรีดเหมือนสาวน้อยใส่ผ้าอนามัยกลับด้าน แกบอกบอกว่าของแบบนี้กินเข้าไปได้ยังไง มันไม่สะอาด เป็นอันตราย มีแต่พยาธิ และก่อให้เกิดโรค ท่านลองคิดดู คนทำงานมาเหนื่อยๆกำลังหิว และลาบดิบก็เปรียบเสมือนอาหารพระราชาแล้วสำหรับชาวไร่ชาวสวน เมื่อเทียบกับหน่อไม้ต้ม หรือ น้ำพริกปูนา ไร้ผักลวก พอได้ยินแฟนเพื่อนผมพูด บางคนถึงกับสำลักน้ำดีออกทางหู ผมก็แอบมองหน้าเพื่อน คิดในใจ แฟนนายนี่ชอบดูละครจริงๆ แต่เขาก็พูดถูกของเขานะ แล้วมันก็เป็นความจริงด้วย แต่มันยังไงล่ะครับ ถูกต้องแล้วยังไงล่ะครับ ความจริงแล้วมันยังไงล่ะครับ Time & Space มันไม่ได้ มันก็เลยกลายเป็นที่มาของประโยค มนุษย์ควรกินทุกอย่างที่ขวางหน้า อีกอย่างหนึ่งผมจำได้ลางๆว่า พุทธเจ้าก็คลับคล้ายคลับคลาว่าจะสอนแบบนั้น คือไม่ให้ภิกษุเลือกฉันท์อาหาร โยมถวายอะไรมาก็ต้องกินหมด jazz..a.a.minor แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 54 03:18:52 จากคุณ : hayashimali เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 54 20:28:00

ความคิดเห็นที่ 7 แถมที่ไม่เกี่ยวกับบันได.. จากคุณ : hayashimali เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 54 03:24:13

ความคิดเห็นที่ 8 ... จากคุณ : hayashimali เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 54 03:24:55

ความคิดเห็นที่ 9 .. จากคุณ : hayashimali เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 54 03:26:16

ความคิดเห็นที่ 10 .. จากคุณ : hayashimali เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 54 03:26:57

ความคิดเห็นที่ 11 http://video.ted.com/talk/podcast/2010X/None/ClaronMcFadden_2010X.mp4 ความเห็นนี้ไม่เกี่ยวกับการกิน แต่ก็เกี่ยวกับoutputที่มีประโยชน์ของปากหลังการกิน(input) เกี่ยวกับคุณค่าของชาวอัฟริกัน เกี่ยวกับประเทศไทยด้วยเล็กน้อย เสียดายฝังภาพไม่เป็น ลองเข้าไปชมและฟังกันนะครับ ขามเรียง จากคุณ : hayashimali เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 54 03:28:48

ความคิดเห็นที่ 12 ....ร้องกรีดเหมือนสาวน้อยใส่ผ้าอนามัยกลับด้าน... จากคุณ : พี่.ทองแก้ว เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 54 08:09:32

ความคิดเห็นที่ 13 ไม่มีความเห็นครับ เห็นรูปท้ายๆแล้ว อดสูไงไม่ทราบครับ จากคุณ : แดง สุขุมวิท เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 54 09:42:12

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามาดู จากคุณ : p-pen เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 54 11:16:12

ความคิดเห็นที่ 15 ดูภาพท้ายๆ เศร้า............ จากคุณ : บุหงาตานี เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 54 17:50:20

ความคิดเห็นที่ 16 พอดีวีดิโอ Claron McFadden มีใน YouTube ด้วย เลยโพสต์ไว้ให้นะคะ จากคุณ : notno เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 54 14:30:04

ความคิดเห็นที่ 17 กระทู้นี้ มีสาระเยอะมากนะคะพี่ หลายเรื่องมากมาย ชอบทุกเรื่อง และทุกรูป แม้ว่าแต่ละรูปจะให้ความรู้สึกแตกต่างหลากหลายมาก ดีค่ะ อ่านแล้วได้คิด ได้รู้สึก ขอบคุณค่ะพี่ รูปข้างล่างนี่น้องเก็บมาจากยูทิ้วบ์ วีดิโอ Claron McFadden ใน YouTube คนโพสต์เค้าเขียนบรรยายไว้ด้วยค่ะ จากคุณ : notno เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 54 14:34:18

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณทุกๆคนที่มาอ่านและขอบคุณสำหรับความรู้สึกที่มีให้กันในกระทู้มันสมองนี้ ที่กลั่นมาจากความจริงใจ .. ส่วนลึกของใจ ขอบคุณคุณน้องที่มาแจมเพิ่มสีสรรให้กระทู้นี้ .. ขอบคุณๆ ขณะที่ฉันกำลังอิ่มอร่อยกับอาหารที่ฉันเลือกสรร .. ..ยังมีเด็กเล็กที่บางส่วนของเอธิโอเปียขุดคุ้ยอาหารที่บางคนทิ้งไว้ให้ ..โถ เขาคงหิวจนแทบจะกินขยะ กินปฏิกูล เพื่อให้มีพลังงานเพียงพอให้พอหายคลายหิว .. ขณะที่ฉันกลืนข้าวลงท้อง .. ต้องรีบหาน้ำมากลั้วคอกันข้าวติดคอ ..ฉันกำลังสะอื้นไห้ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 54 17:34:27 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 54 17:31:49 จากคุณ : hayashimali เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 54 17:29:40