จะไปต่อหรือจะหยุด ณ วันนี้ดี .......
|
 |
ขอถอดล็อกอินมาตั้งกระทู้นะคะ เพราะคนที่คบอยู่เค้ทราบชื่อของล็อคอินเราในพันทิพย์
เรื่องมันเริ่มเมื่อปีที่แล้ว ที่เราตัดสินใจคบคนนี้แบบไม่ทันตั้งตัว ทุกอย่างมันเกิดขึ้นรวดเร็วมาก ก็ไม่โทษใครก็โทษตัวเองที่ตัดสินใจไวเกินไปมากๆ
เข้าเป็นรุ่นพี่เราสามปีค่ะ เรารูจักเพราะรุ่นพี่สมัยเรียนมหาลัยพาไปเข้ากลุ่มเพื่อนเขาโดยบังเอิญ ไม่เคยชอบขี้หน้ากันเลย เรากับเขาก็พยายามเลี่ยงที่จะเจอกันตลอด
จนหกเดือนผ่านไป เขาโทรมาชวนไปร่วมงานวันเกิด เราก็ลังเลว่าจะไปดีไม่ไปดี
แต่สุดท้ายก็ไปเพราะเห็นว่าอุตส่าห์โทรมาชวน
เรื่องมันเริ่มต้นจากตรงนั้นค่ะ คืนนั้นเขาเข้ามาสารภาพ บอกว่า เขาฝันเห็นเราตลอดไม่รู้เพราะอะไร และเขาก็เริ่มรู้สึกชอบเรามาก ไอ้เราก็งง ดึกแล้วมีผู้ชายบุกถึงหน้าบ้านมาบอกรัก และจากผู้ชายที่เกลียดกันด้วย
อีกอย่างเราทราบว่าเขามีแฟนแล้ว เราเลยบอกว่า ขอบคุณนะคะ ที่รู้สึกดีๆให้
แต่เราคงรับรู้แค่นี้ ก็เป็นพี่เป็นน้องกันเหมือนเดิมแล้วกันนะคะ ทำเหมือนเรื่องราวไม่เคยเกิดขึ้น แต่เขาบอกว่า ถ้าเป็นเรื่องแฟนเขา เขาเลิกกันมาเดือนกว่าแล้ว เราก็บอกว่า อันนั้นไม่ทราบ เพราะเป็นเรื่องของเขากับแฟนเก่าเขาสองคน เราไม่เกี่ยว
เอาเลยค่ะ สองวันโทรมาบอกเราว่า เขาโทรไปบอกแฟนเก่าแล้วว่าเลิกกันครั้งนี้เค้าไม่ใจอ่อนกลับไปคบแล้วนะ เพราะเค้าจะมาจีบเรา เราก็อึ้ง ใบ้กินไปสิบวิ
อ่าว ...เกี่ยวไรกะเราอ่ะ พอดีตอนนั้นมีพี่อีกคนมาชอบ แต่เราทราบว่าเขามีเมียอยู่แล้ว เราก็ลยตัดสินใจคบคนนี้ หลังจากนั้นเราก็โดนแฟนเก่ารวมถึงน้องสาวเขาเอาเราไปว่าว่าแย่งแฟนเขา ด่าถึงตระกูลเลยค่ะ ทำใจแล้วค่ะ ข้อนี้ มันดูเหือนการแย่งจริงๆนั้นแหล่ะ เพราะระยะเวลามันสั้นมาก แค่เดือนเดียวก็มาคบกับเราที่มาจากไหนไม่รู้ ไม่มีต้นสายปลายเหตุมาก่อน
ช่วงแรกๆก็ดีค่ะ เขาเอาใจใส่ดี มาหกเดือนของปีแรก (ตอนนี้คบมาปีกับหกเดือนค่ะ) เริ่มทะเลาะกันบ่อยมาก เพราะเขาทานเหล้าเยอะมาก เที่ยงวันยันเที่ยงคืน ซึ่งแรกๆเราก็พอไหว แต่เราทำงานธุรกิจที่บ้าน จะให้ออกไปอย่างนั้นทุกวัน เราไม่ไหวค่ะ ก็เลยบอกเขาว่าขอเพลาๆลงหน่อยได้ไหม เพราะเขายังเรียนไม่จบ อายุสามสิบกว่าแล้ว ยังไม่มีงานทำ มาเริ่มทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน อย่างสมัครเรียนทางไกลก็ได้ เค้าก็สมัครนะคะ แต่เรื่องเหล้า ยังคงเป็นเหมือนเดิมกับเพื่อนก๊วนเก่าที่ยังไม่มีงานทำเหมือนกัน ส่วนเพื่อนเขาที่มีหน้าที่การงาน เที่ยงคืนก็แยกย้ายกันกลับแล้วค่ะ เหลือแต่เค้ากับเพื่อนสองคนที่ยังไม่ยอมเลิก แล้วก็พ่วงเราไปด้วย แล้วเพื่อนเขาคนนี้ ชอบกินเหล้ามากกกกกกกกกกกก ออกได้ทุกวัน แถมกินแลล้วบางทีไม่ค่อยจ่ายบอกว่าไม่มีตังค์ ให้เพื่อนเลี้ยง หรือยืมเพื่อนก่อน เราเลยไม่ค่อยชอบ เพราะว่าทะเลาะกันเพราะเพื่อนเขาคนนี้ชวบชวนออกไปกินเหล้าตั้งแต่เที่ยงวัน!!! เราเคยบอกว่า จะกินก็กินได้ ไม่ว่า แต่ขอให้พระอาทิตย์ตกดินก่อนได้ไหม เราทำแม้กระทั่งจัดน้ำแข็งโซดา เหล้า เบียร์ มาให้กินกันที่บ้าน เพราะไม่อยากให้แฟนเราขับรถ แต่เขาเป็นพวกเมาแล้วหาเรื่องเราค่ะ
ช่วงแรกก็หาเรื่องว่าเรามีกิ๊ก ช่วงสองก็หาว่าเราไม่เข้าใจเวลาเค้ากินเหล้าต้องชวนทะเลาะตลอด และเวลาทะเลาะ เค้าชอบพูดคำหยาบ ด่าเราเป็นโน่นเป็นนี่บ้าง เวลาเค้ากินเหล้าเค้าจะติดลม ติดลมกับเพื่อนคนที่ไม่ค่อยยอมจ่ายตังค์นั่นแหล่ะ แล้วเค้าก็ต้องจ่ายแทนในส่วนของเพื่อนคนนี้ เราก็ไม่ชอบให้เขาไปกินกับเพื่อนคนนี้ที่เรารู้สึกว่าเป็นพวกฉลาดแกมโกงยังไงชอบกล เวลาเรากับเขาทะเลาะกัน เหมือนจะช่วยให้ดี แต่เหมือนไม่ใช่ยังไงไม่รู้ค่ะ เพื่อนก๊วนเหล้าของเขาก็ดีแต่กินแต่เที่ยวกัน ขอความช่วยเหลือก็ไม่ได้ เหมือนเป็ฯเพื่อนกินมากกว่า
แล้วพอมาคบเรา เมื่อก่อนเค้าเล่นพนันบอล แล้วได้เงินเยอะ พอมาคบเราเค้าเลิกเล่นไปช่วงหนึ่ง เงินขาดมือ พอเริ่มเงินขาดมือ แต่เวลาไปเที่ยว ไ ปกินข้าว เขาก็ยืมเราออกก่อน บางครั้งก็ขอให้เราโอนเงินเวปบอลให้่ แล้วพอเขาได้เงินมาก็ทยอยเอามาให้ทีละนิดละหน่อย ซึ่งยอกเงินตอนนี้ หกหลักแล้วค่ะ ที่เขายืม
ที่ใช้กิน เที่ยว และเขาเอาไปเล่นบอล
ทีนี้เวลาทำอะไรให้เรา เขาชอบพูดว่า อุตส่าห์ทำโน่นนี่นั่นให้นะ ทำให้เรารู้สึกว่า เขาทำให้เรามากเหลือเกิน และ เราไม่เคยทำอะไรให้เขาเลย ทะเลาะประเด็นนี้บ่อยมาก จนเราทนไม่ไหว บอกไปว่า ไม่เคยทำอะไรให้เลยเหรอ อยากกินอะไรก็ทำให้กิน ทั้งๆที่ทำอาหารไม่เป็น ตอนนี้ทำเป็นแล้วค่ะ อยากกินเหล้าที่บ้านก็จัดให้ เงินขาดมือก็ช่วย แล้วมาพูดว่าเราไม่เคยทำอะไรให้เลย พูดเสร็จ เขาสวนเลยค่ะ อ๋อ "ทวงบุญคุณ" .....ใบ้กินไปอีกสิบวิ
ก็ใครเริ่มก่อน เราก็อยากอธิบาย ให้เห็นสิ่งที่เราทำให้บ้างไม่ใช่มาว่าเราแวีดๆแบบนี้ แล้วไปบอกกับเพื่อนคนอื่นว่า ตังคไ่พอใช้ เพราะต้องพาเราไปเที่ยว กินข้าว ขอโทษค่ะ เที่ยวบางทีเราก็ออกมากกว่าเขาอีก ข้าวเรายังเลี้ยงเขากินมากกว่าด้วยซ้ำ
พื้นเพเขาเป็นคนปากเสียค่ะ ด่าเจ็บด่าแรง อาละวาด เสียงดัง ซึ่งเราไม่ชอบ
เราตะเบ็งเสียงแข่งกับเขาแ้ล้วเราเครียดค่ะ เราก็ยอมรับ จากที่เราไม่เคยพูดคำหยาบ เราก็ต้องเถียงให้เขารู้สตัวว่าโดนอย่างที่พูดมันรู้สึกยังไง เพราะอธิบายไปก็ไม่เคยเข้าใจ ล่าสุดทะเลาะกัน เราแอดมิทไอซียูสี่วัน อยู่โรงพยาบาลสิบสองวัน กลายเป็นโรคซึมเศร้า ปวดหัวจนอาเจียนสาเหตุมาจากการที่ทะเลาะกันนี่แหล่ะค่ะ ก็ยังดีที่เขามานอนเฝ้าไข้ แต่ก็มีขอแอบออกไปกินเหล้ากับเพื่อนบ้าง
เขาลดเรื่องเหล้าลงมาเยอะมากค่ะ ตั้งแต่คบกับเรา
จากที่เคยกินวอดก้าสองขวดตบเบียร์ เฉลี่ยเกือบทุกวัน
ตอนนี้เหลือแค่อาทิตย์ละครั้ง หรือสองอาทิตย์ครั้ง เท่านั้น
ส่วนเรื่องบอล จากที่เคยเล่นเป็นหมื่น ตอนนี้ก็เหลือแค่ร้อยสองร้อย
ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเขาไม่มีเงินหรือเปล่า ถึงลดพวกนี้ลง
จนล่าสุดทะเลาะกันเรื่องเขานัดเราบอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงจะมาหาที่บ้านไปทานข้าวเที่ยง
บ่ายสองแล้วก็ยังไม่โผล่มา เราก็โทรถาม เผื่อว่าจะเกิดอุบัติเหตุหรือะไร หรือรถไม่มี น้องเอาไปใช้ เราจะได้รองท้องทางนี้ไปก่อนหรืออาจจะเลื่อนไปเป็นวันอื่น
กลายเป็นว่า ที่เราโกรธว่าเขามาสายโดยไม่โทรบอก เป็นเราผิด
แค่อดข้าวแค่นี้ก็อดไม่ได้ อิสลามเขายังทำได้เลย
เราสวนเลยค่ะ เราไม่ใ่ช่อิสลาม ถ้าอยากได้อิสลาม ทำไมเลิกกับพี่คนนั้นมาหล่ะ (พอดีเขาเป็นอิสลามค่ะ แฟนเก่าก็อิสลาม)
และคงเป็นไม่ได้ด้วยร่างกายเราไม่อำนวย ทานยาตลอด เพราะเพิ่งออกจากโรงพยาบาลมาไม่เกินหนึ่งอาทิตย์ แล้วทีนี้กลับมาที่บ้านทะเลาะทางโทรศัพท์อีก สบถ คำว่า พ่อ...ตาย ใส่เรา แต่เขาอ้างว่ามือไปปัดโดนอะไรสักอย่างเลยสบถ
เราเลือดขึ้นหน้าเลยค่ะ มาว่าพ่อเรายังงี้ได้ไง สวนคำแบบเดียวกันกลับไป
เขาบอกเขารับไม่ได้ นี่เล่นกันถึงบุพการี (อ้าว ใครเริ่ม)
เขาก็บอกว่า ยังงี้คบกันต่อไม่ไหวแล้วมั้ง (เราก็คิดในใจ ว่าเห็นด้วย)
และเขาก็ชอบพูดบอกกเลิกบ่อยมากกกกกกกกกกกกกก
บอกว่าเขาอยู่คนเดียวได้ ไม่แคร์
แต่เราเจ็บอ่ะื คำพูดบั่นทอนจิตใจมากมาย
มันผูกพันหน่ะค่ะ จะตัดยังไงก็ตัดไม่ขาด เพราะข้อดีเขาก็มี
คือไม่เจ้าชู้ ตอนที่คบกับเรานะคะ นอกเวลาที่ไม่อยู่กับเรา เราไม่ทราบ
ดูแลเราโอเคค่ะ
แต่ข้อเสียมันมีมากกว่าข้อดี
อันนี้เราก็ทราบ
จะเลิกก็เสียดายเวลา อุตส่าห์ปรับ รู้นิสัยอีกฝ่าย
แล้วจะมาเริ่มต้นใหม่กับใครที่ไหน หรืออาจจะไม่มีตลอดชีวิตก็ได้
คนใหม่จะดีหรือจะแย่กว่าเก่า
ยอมรับค่ะว่าเป็นคนขี้เหงา มาก และทำงานมากด้วยเช่นกัน
มาเจอทะเลาะรายวันกับเรื่องงี่เง่า เราก็เหนื่อย
การงานเราก็เสีย
เขาบอกว่าเขาจะเริ่มทำอะไรปีหน้า เพราะอายุสามสิบเกือบสามสิบห้าแล้ว
(เราคิดว่า ขนาดเรื่องส่วนตัวยังทำให้เป็นระเบียบไม่ได้เลย จะไปทำงานอะไรเนี่ย งานบางอย่างเข้าใช้เวลาเป็นวันจัดการ แต่เราใช่แค่ครึ่งชั่วโมง เหมือนตอนนี้เราก็ดูถูกเขากลายๆด้วยค่ะ ซึ่งไม่ดีเลยสำหรับความสัมพันธ์)
ความจริงเราก็ทราบคำตอบแล้วค่ะ
แต่ยังทำไม่ได้....
ช่วยให้กำลังใจหน่อยได้ไหมคะ
| จากคุณ |
:
อยู่ดีๆก็อยากร้องไห้....
|
| เขียนเมื่อ |
:
5 ก.ย. 54 00:42:35
A:223.207.112.73 X: TicketID:228868
|
|
|
| 
