ความคิดเห็นที่ 1 เหอะๆๆ.. ทาสในเรือนเบี้ยเลยนะนั่น... อยู่เวรหาเงินไถ่ตัวเองให้เป็นไท.. คิดแล้วอนาถ แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 54 21:10:13 จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 54 21:03:32

ความคิดเห็นที่ 2 ยังไงก็น่าจะดีกว่าที่เป็นทุกวันนี้ครับ จากคุณ : พี่ไก่ (kai golf) เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 54 22:00:29

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้ารู้สึกอนาถขนาดนั้นแล้วมาเรียนหมอทำไมอ่ะคะ อยากเห็นคำตอบที่ดีกว่านี้อ่ะคะ จะบ่นว่าเหนื่อย หรืออะไรยังไงก็ได้ยินดีรับฟังเสมอ แต่ไม่อยากฟังคำตอบแบบนี้อ่ะค่ะ จากคุณ : น้องจุ่น เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 54 22:32:30

ความคิดเห็นที่ 4 อยากให้แพทย์อยู่ชนบทง่ายนิดเดียว เวลาแพทย์สมัครเรียน ก็ให้กำหนดโควต้าไปเลยว่า รับสมัครเรียน เพื่อไปทำงานใช้ทุนจังหวัดไหน แบ่งเป็นรายจังหวัดไปเลย ทำสัญญาให้เรียบร้อย ไม่ต้องให้ใช้เงินอะไรหรอกถ้าผิดสัญญา วิธีง่ายๆที่จะควบคุมไม่ให้เบี้ยวคือ พอเรียนจบ ก็ออกใบประกอบวิชาชีพเวชกรรม เฉพาะเขตจังหวัด คือ คุณทำงานเป็นแพทย์ได้เฉพาะจังหวัดที่คุณเลือกเท่านั้น เป็นเวลา 3 ปี หลังจากนั้น ก็มาเปลี่ยนใบประกอบวิชาชีพเวชกรรมใหม่  ถ้าในช่วง 3 ปีนี้ คุณเบี้ยว คุณก็จะถูกขึ้นบัญชีดำ ใบประกอบวิชาชีพเวชกรรม ก็ไม่สามารถมาเปลี่ยนเป็นใบประกอบวิชาชีพเวชกรรมแบบมาตราฐานได้ แค่นี้เอง ถ้าอยากจะควบคุมไม่ให้หมอเบี้ยว ถ้าระหว่างใช้ทุน 3 ปี คุณจะไปทำงานที่อื่น ก็ไม่มี รพ.เอกชนไหนรับคุณได้ ขืนรับ เดี๋ยว รพ.เอกชนนั้นๆอาจโดนข้อหาหนัก ถูกปิด รพ. ได้ฐานใช้แพทย์ที่ไม่มีใบประกอบวิชาชีพเวชกรรมมาตราฐาน  หมอจะไปไหนรอด ก็ต้องใช้ทุนให้ครบตามสัญญา  ง่ายจะตายไปครับ จากคุณ : bearhug เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 54 22:38:37

ความคิดเห็นที่ 5 อยากทำอะไรก็ทำไป ถ้าใช้ทุน6ปี คนก็ไปเรียน แพทย์ ม.รังสิตดีกว่า ปัญหาคือกระทรวงสาธารณสุขไม่คิดจะจูงใจให้หมออยู่ในราชการหลังใช้ทุน คิดแค่ว่าปีหน้ามีหมอจบเท่าไร แล้วจะบังคับมาใช้งานได้เท่าไร พวกที่ใช้ทุนครบแล้วก็ไม่ต้องสนใจ  ใช้งานคนเหมือนใช้เข็มฉีดยา คือใช้แล้วทิ้ง ทัศนคติของคนในสังคมก็สำคัญ ถ้าคิดว่าหมอเป็นทาสที่ต้องคอยรับใช้ท่าน โดยอ้างจรรยาบรรณหรูๆมันแก้ปัญหาไม่ได้  คุณบังคับยังไงคนเรียนหมอไม่มีทางน้อยลง แต่คนเก่งจะไม่มาเรียน  (คนเก่งไม่ใช่อ่านหนังสือเก่งแต่ต้องเป็นคนมีวินัยในตัวเองและรับผิดชอบไม่งั้นคะแนนสอบจะไม่ดี)   การคิดหลักสูตรพิเศษต่างๆขึ้นมาเราก็จะได้หมอสองมาตรฐานมากขึ้นเรื่อยๆ  พอถึงจุดหนึ่งคุณพบว่าตัวเองป่วยแต่หาหมอรักษาไม่ได้  หรือต้องไปจ่ายเงินให้หมอต่างชาติรักษาให้ (อีก4ปี หมอในชาติอาเซียนจะมาทำงานในไทยได้แล้ว) จากคุณ : meezaa เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 54 23:03:16

ความคิดเห็นที่ 6 คห.3 แทนที่กระทรวงจะหาวิธีสร้างแรงจูงใจให้แพทย์อยู่ทำงานในระบบให้นานๆ ให้มากๆ.. แต่ใช้วิธีกักขังด้วยการเพิ่มค่าปรับ... แล้วยังจะลดแรงจูงใจอีก คือ การยกเลิกเบี้ยเลี้ยงเหมาจ่ายแพทย์ที่ทำงานในชนบท.. อย่างนี้คนคิดใช้อะไรคิดล่ะครับ ที่ผมเปรียบเทียบน่ะ ใกล้เคียงที่สุดแล้วครับ ทาสในเรือนเบี้ย หาเงินไถ่ตัวเองให้เป็นไท ปล. ผมใช้ทุนครบ 3 ปี และก็ยังทำงานต่อใน รพ.ในชนบทต่อมาเป็นปีที่ 2 แล้ว จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 54 23:32:24

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นนโยบาย หรือ แนวทางเดียว ที่ถูกใจมากเลยครับ ถ้าไม่อยากใช้ทุน ก็สอบให้ได้ในระบบปกติซิครับ ที่เขาจะปรับ คือ เเพทย์โครงการ CPIRD ไม่งั้นก็ไปเรียน ม.รังสิต  เขาเปิดรับสำหรับนักเรียนที่มีความพร้อมอยู่แล้ว หลวงออกค่าเรียน แถมให้งานทำหลังจบ โอ้ว น่าจะมี คณะอื่นด้วยนะครับ ขอบคุณหมอทุกคนที่ใช้ทุนครบนะครับ สาธุ ประเทศไทย จากคุณ : nat (nat85min) เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 54 23:54:31

ความคิดเห็นที่ 8 ^ ^ ^ ^ หมอในระบบปกติที่คุณหมายถึง คือ จบจุฬา มหิดล ประมาณนี้หรือเปล่าคะ ที่ดิฉันเข้าใจ คือว่าจบจากที่ไหน ก็ต้องไปใช้ทุน 6 ปี ใช่หรือเปล่าคะ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงอย่าเรียนเลยค่ะ อาชีพนี้ จากคุณ : เพิ่งเป็นแม่ เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 54 02:59:04

ความคิดเห็นที่ 9 โง่ได้อีก แก้ปัญหาไม่ถูกจุด แทนที่จะช่วยกันวิเคราะห์ว่าเหตุใดหมอจึงยอมใช้เงิน เพื่อออกไปจากระบบ แล้วระดมสมองช่วยกันแก้ปัญหา กลับคิดว่าเงินซื้อได้ 1ล้านน่ะมันไม่หนักหนาหรอก แล้วคิดหรือว่า หมอที่ไม่ลาออก เพราะเขาไม่มีเงินมาจ่าย สลดใจกับวิธีคิดจริงๆ จากคุณ : OG เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 54 06:39:01 A:115.87.32.50 X: TicketID:324242

ความคิดเห็นที่ 10 น้องผมเป็นหมอครับ เห็นด้วยกับ OG นะ จากคุณ : ิbaraducus (baraducus) เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 54 11:17:57

ความคิดเห็นที่ 11 คห.7 ผมอ่านเข้าใจว่าที่จะเพิ่มค่าปรับนี่คือ แพทย์ในระบบปกตินี่แหละครับ จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 54 12:10:45

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านแล้วเหนื่อยใจ กับผู้ใหญ่จริงๆ  ... นอกจากมาตรการ บังคับ (ขืนใจ) ด้านลบ แล้ว ..  ไม่คิดจะมี มาตรการ จูงใจ ด้านบวก บ้างหรือท่าน ??? สิ่งที่ท่านคิด ก็เป็นแนวทางเดิม ที่พิสูจน์มาแล้วว่า " ไม่ได้ผล " ... แล้วท่านคิดหรือว่า แนวทางเดิม แล้วเพิ่มความแรง เข้าไป มันจะได้ผล ??? ท่านจะคิดมาตรการด้านลบ (แบบเดิม)  ไปทำไม .. น่าจะใช้ความคิดสร้างสรรค์ด้านบวก เพิ่มเข้าไปอีกหน่อย น่าจะสมกับ ตำแหน่งหน้าที่ และ ความฉลาดที่ท่านมีอยู่ .. น่า คิดบวก .. คิดบวก .. คิดบวก ปล. บอกไว้ก่อนเผื่อบางท่านยังไม่ทราบ ... ผมรับราชการ ๑๕ ปี อยู่ต่างจังหวัด ลาออกจากราชการ ก็ยังอยู่ต่างจังหวัด ..  ลูกผม เรียนเศรษฐศาสตร์  ( ผมไม่ได้ห้าม แต่ก็ไม่ได้ส่งเสริมให้ลูกผมเรียนหมอ ) .. ทำไม ผมถึงลาออกจากราชการ .... เรื่องเก่าเขียนไว้ตั้งแต่ปี 2551 เอามาเล่าสู่กันฟัง http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=28-01-2011&group=15&gblog=37 สาเหตุที่ทำให้แพทย์ลาออกจากราชการ ... เคยมีการวิจัยมาเพียบ เมื่อไหร่จะเริ่มแก้ไข ??? http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=23-02-2010&group=7&gblog=140 มุมมองต่อหมอของคนไทยสมัยนี้เปลี่ยนไปแล้วล่ะมั้ง โดย ปวัน ประสิทธิ์วุฒิ http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=19-06-2011&group=15&gblog=40 จริงหรือ ? อาชีพในฝันปัจจุบัน ไม่ใช่ยุคของ "แพทย์" ! .... http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=13-03-2009&group=7&gblog=20 จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 00:04:54

ความคิดเห็นที่ 13 วิธีแก้มีเยอะมากมายครับ แต่ไม่มีสักวิธีที่มีคนเลือกไปใช้ ยกเว้นการใช้ทุนและบังคับกันแบบนี้ ..... ต้องแก้ที่ผู้บริหารกระทรวงเท่านั้นครับ จากคุณ : Epinephrine เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 00:36:18

ความคิดเห็นที่ 14 ผมเป็นพนักงานมหาวิทยาลัยตามระเบียบของมหิดล แต่ผมเป็นแพทย์โดยอาชีพครับ แม้จะไม่ได้อยู่ในระบบราชการ แต่ก็สนใจติดตามเรื่องราวและปัญหาของแพทย์ในระบบราชการมาโดยตลอด ผู้อ่านทุกท่าน โดยเฉพาะผู้ที่ไม่ใช่แพทย์ คงรู้สึกไม่พอใจที่แพทย์จบใหม่ไม่ยอมใช้ทุนจนครบ 3 ปี หรือแม้จะครบ 3 ปีแล้วก็ไม่ยอมอยู่ชนบท กลับพยายามเข้ามาเรียนต่อเฉพาะทางเพื่อทำงานในส่วนกลางหรือโรงพยาบาลเอกชน จนดูเหมือนว่าแพทย์รุ่นใหม่ละทิ้งอุดมการณ์ มุ่งทำงานเพียงเพื่อแสวงหาความร่ำรวย ไม่เหมือนกับแพทย์รุ่นก่อนๆ ที่ยอมอุทิศตัวเพื่อผู้คนในชนบท คำถามที่ควรตอบในที่นี้ คือ การที่แพทย์ลาออกนั้นเกิดจากปัญหาเรื่อง "เงิน" เพียงอย่างเดียวหรือไม่ ? หมอเรียนด้วยทุนรัฐบาลแตกต่างจากอาชีพอื่นอย่างไร ? และที่สำคัญคือ วาทกรรมการใช้ทุนและอุดมการณ์นั้นมีอยู่จริง หรือเป็นเพียงเครื่องมือในการวิพากวิจารณ์เท่านั้น ? ก่อนจะอ่านความเห็นของผม ลองทบทวนความเห็นของท่านเองก่อนครับ แล้วเรามาอภิปรายกัน ... ข่าวการเพิ่มเงินชดใช้ทุนนี้ดูจะไม่ใช่เรื่องใหม่ในสังคมไทย ที่ผ่านมากลุ่มแพทย์ชนบทพยายามผลักดันเรื่องนี้มาก่อนแล้ว โดยเสนอให้คิอเทียบตามราคาทองคำเป็นเงินกว่า 20 ล้านบาท แต่ในความเห็นของผม การเพิ่มเงินค่าปรับยังไม่ใช่หนทางแก้ไขปัญหา เพราะเป็นการ "กักขัง" ที่ปลายเหตุ สิ่งสำคัญคือการ "จูงใจ" ที่ต้นเหตุ เพื่อให้แพทย์จบใหม่พึงพอใจที่จะทำงานในชนบทต่างหาก ถ้าเรามองว่าแพทย์เป็นมนุษย์เหมือนกัน เราจะมองเห็นคุณค่าของวิชาชีพแพทย์เฉกเช่นเดียวกับอาชีพอื่นๆ แต่หากเรามองวิชาชีพแพทย์แยกต่างหากจากความเป็นมนุษย์แล้ว วิชาชีพแพทย์จะกลายเป็นสิ่งแปลกแยก ปราศจากตำแหน่งแห่งที่ในสังคม และปราศจากความเป็นมนุษย์ไป ผู้อ่านสังเกตไหมครับว่า การที่แพทย์ลาออกจากระบบ หรือพยายามหลีกหนีจากระบบด้วยวิธีการต่างๆ มักเกิดขึ้นในชนบท แม้ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า "เงิน" เป็นปัจจัยหนึ่งที่เชื้อเชิญแพทย์ "ส่วนน้อย" ให้ออกมาสู่ระบบเอกชน แต่นอกเหนือจากนั้นยังมีปัจจัยอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องอีกมากที่ส่งผลต่อแพทย์ "ส่วนใหญ่" เช่น "ระบบราชการ/ระบบสาธารณสุข" ที่ไม่เอื้ออำนวยต่อการทำงานของแพทย์ ระบบที่มองแพทย์อย่างแยกส่วน และระบบที่กดขี่แพทย์จบใหม่โดยแพทย์จบเก่าในชนบทที่ผู้อ่านหลายท่านชื่นชม และที่สำคัญคือ ระบบที่ผูกอยู่กับวาทกรรมการใช้ทุนและอุดมการณ์เลื่อนลอย แต่กลับกลายเป็นข้อผูกมัดราวกับพันธสัญญาแห่งชีวิต คำพูดที่ว่า "ก็คุณเลือกเป็นหมอเอง ช่วยไม่ได้" นั้น เลิกกันเถอะครับ เห็นใจกันบ้าง ปัญหาที่เกิดขึ้นไม่ใช่เกิดจากแพทย์เพียงฝ่ายเดียว แต่เกิดจากผู้ป่วยและผู้บริหารร่วมกันไป แต่ผู้รับภาระกลับกลายเป็น "แพทย์ที่ยังทำงานเป็นแพทย์" เพียงฝ่ายเดียว; ในโรงเรียนแพทย์นั้น เราถูกสอนให้ "เอาใจเขามาใส่ใจเรา" และเราก็คาดหวังเสมอว่า คำสอนนี้จะไม่จำกัดแต่กับแพทย์เราเพียงฝ่ายเดียว ระบบสาธารณสุขก็คือระบบราชการ ถ้าผู้บริหารสร้างระบบที่ดี สร้างแรงจูงใจให้กับแพทย์ ไม่ต้องเป็นตัวเงินก็ได้ครับ แต่เป็น "ความสุข" ในการทำงานที่เพียงพอ ผมเชื่อว่าคงไม่มีใครอยากลาออกจากระบบราชการเป็นแน่ แต่ยังไม่แก้ที่ต้นเหตุอย่างนั้นแล้ว ต่อให้เพิ่มเงินค่าปรับเป็นกี่สิบล้าน ก็คงไม่มีใครยอมอยู่ในระบบเหมือนเดิม เรื่อง "ใช้ทุน" นี้เป็นปัญหามากครับ เพราะคนส่วนใหญ่ที่ไม่ใช่แพทย์ยัง "ไม่เข้าใจ" และ "ไม่ยอมเข้าใจ" ถึงคำว่า "ทุน" ที่นักเรียนแพทย์ใช้เรียน นักเรียนแพทย์ไม่ได้เรียนฟรี และค่าเล่าเรียนของเราก็ไม่ต่างไปจากคณะอื่นๆ หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ หากรวมค่าเล่าเรียนที่ไม่เป็นทางการ ส่วนทุนที่ไม่ใช่ตัวเงินนั้นไม่อาจประเมินได้ แต่คงไม่ใช่ประเด็นนักเพราะคนส่วนใหญ่มุ่งมองเฉพาะทุนที่เป็นตัวเงิน ภายใต้วาทกรรม "หลวงออกเงินให้เรียน" แต่เมื่อประจักษ์ชัดแล้วว่า "หลวงไม่ได้ออกเงินให้เรียนทั้งหมด" เพียงแต่ "ช่วยเหลือในส่วนที่จำเป็นเพียงบางส่วน" ไม่ต่างจากการเรียนในคณะอื่นๆ เลย เรื่องนี้ก็น่าจะเข้าใจกันได้ไม่ยากจนเกินไป ในเมื่อความเป็นจริง "หลวงไม่ได้ออกเงินให้เรียน" แล้ว ขออย่าได้เอาเรื่องภาษีหรืออะไรต่อมิอะไรมาผูกมัดกันเลยครับ สิ่งที่อ้างกันเป็นคำพูดบอกต่อๆ กันมาเท่านั้นเอง เพื่อไม่ให้ข้อความนี้ยาวเกินไป ผมคงเสนอความเห็นเพียงเท่านี้ก่อน หากมีโอกาสคงจะได้เพิ่มเติมต่อไปครับ จากคุณ : รัตนาดิศร เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 01:03:38

ความคิดเห็นที่ 15 ผมเองก็ยังอยู๋ใน รพช แถวๆชายแดนภาคเหนือ เห็นวิธีแก้ปัญหาแล้วน่าเศร้านะครับ เพิ่มงาน เพิ่มความเสี่ยง เพิ่มความคาดหวังของคนมาใช้บริการ ในทางกลับกัน จำกัดทรัพยากรณ์ บุคลากร และ เครื่องมือ ในทางกลับกันอีก ลดแรงจูงใจ หลายๆรพ เงินเดือน จนท ออกบ้างไม่ออกบ้าง ตัด OT , ไม่มีตำแหน่งข้าราชการให้ทั้งๆที่ทำงานมาหลายปี (ที่พูดๆนี่ไม่ได้โดนแค่หมอนะครับ พยบ ฑันต เภสัชโดนหมด) นี่ก็เพิ่มค่าใช้ทุนอีก ผมเห็นด้วยครึ่งหนึ่งว่าค่าปรับเดิมมันเก่าไป ควรปรับขึ้นบ้าง "แต่ไม่ใช่มาปรับตอนที่กำลังวิกฤตแบบนี้" เพิ่มเป็นล้านนึงก็ไม่ได้ลดคนลาออกเท่่าไหร่หรอกครับ ขอทำนายไว้ล่วงหน้า :P จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 06:49:31

ความคิดเห็นที่ 16 ^ ^ ^ ผมเคยคำนวณไว้ ถ้าจะใช้เรทเดิม ก็ต้องปรับเป็น 2 ล้าน.... แต่ต่อให้สิบล้าน ก็เชื่อว่าห้ามไม่ได้หรอกครับ มีแต่จะทำให้คนไม่เรียน จากคุณ : Epinephrine เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 14:07:49

ความคิดเห็นที่ 17 อะไรไม่ได้ดังใจก็โทษระบบสาธารณสุข เคยย้อนถามกลับตัวเองบ้างมั้ย ก่อนที่จะมาเรียนแพทย์เพราะอะไร ระอากับความคิดหมอบางคนจริงๆ ถ้าอนาถใจมากขนาดนั้นก็ลาออกไปซะเถอะ ปณิธานน่ะเคยมีกันไหม ต้องเหนื่อยมากๆ ต้องเสิยสละมากๆ ??? วิชาชีพเราก็เหนื่อยไม่แพ้กันหรอก ถ้ามัวแต่มานั่งโทษระบบศธ. ครูชนบทอย่างพวกเราๆ ก็คงลาออกกันทั่วประเทศแล้วค่ะ จิตวิญญาณในวิชาชีพน่ะท่องกันเอาไว้มากๆ หรือคิดประกอบกันแค่เป็นอาชีพ ไม่พอใจ เหนื่อย ท้อ ก็จบกันไป จากคุณ : ครูบ้านนอก เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 17:16:02 A:82.145.209.71 X: TicketID:306612

ความคิดเห็นที่ 18 เรื่องรายรับของครูชนบท เบี้ยเลึ้ยงไม่เคยมี เงินตกเบิกไม่เคยได้ บางวันยืนจนขาแข็ง บางเรื่องต้องอธิบายซ้ำๆๆเสึยงแหบเพราะอยากให้เด็กเข้าใจ ด้วยเงีนเดือนอันน้อยนิด แต่ไม่เคยคิดที่ลาออก เพราะรักและเคารพในหน้าที่ เท่านั้นจริงๆ อยากฝากไว้ให้แพทย์ที่กำลังคิดว่าอนาถกับชีวิตเหลือเกิน ลองคิดดู จากคุณ : ครูบ้านนอก เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 17:39:24 A:82.145.209.71 X: TicketID:306612

ความคิดเห็นที่ 19 เมื่อก่อนสงสารครู เงินเดือนครูมันน้อยมาก ไม่พอใช้จ่าย สงสัยต้องสงสารหมอด้วย ได้ฟังมางานหนักมาก แต่ได้เงินน้อย โดยเฉพาะหมอจบใหม่ จากคุณ : พ่อหมูกะทิ เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 19:10:45

ความคิดเห็นที่ 20 และขอทีกับคำพูดของแพทย์บางคน ที่ชอบบอกว่า ทำไมชีวิตฉันต้องมาทน ต้องมาเสียสละเพื่อคนอื่น ฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อใช้ชีวัตดูแลคนอื่นๆ ถ้าคิดได้แค่นี้ก็ขึ้นอยู่กับจิตสำนึกของแต่ละคนแล้วค่ะ สงสารก็แต่คนป่วยตาดำๆที่ไม่มีสตางค์จะมารักษาร.พ.แพงๆ ... ยอมรับอาจมีน้อยใจบ้างกับระบบราชการ แต่ไม่เคยคิดโกรธโทษ เพราะเข้าใจดีว่าระบบราชการ(ไทย)มันคงต้องใช้เวลาintegrationอีกยาวนานค่ะ จากคุณ : ครูบ้านนอก เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 19:53:21 A:82.145.211.8 X: TicketID:306612

ความคิดเห็นที่ 21 ผมเป็นทั้งครูและหมอครับ จึงเข้าใจและเห็นใจคุณครูบ้านนอก เพราะเป็นคนหัวอกเดียวกัน ทำงานเหน็ดเหนื่อยแต่เหมือนไม่มีใครสนใจดูแล เวลาสอนเด็กแล้วดีก็ว่าเป็นเพราะเด็กเรียนเก่ง แต่พอเด็กเรียนอ่อนกลับว่าเราสอนไม่ดีเสียอย่างนั้น ทำนองเดียวกันครับ เวลารักษาผู้ป่วยแล้วหายก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่หากผู้ป่วยม่สนใจดูแลตัวเอง พอเกิดปัญหาขึ้นมาเรากลับเป็นฝ่ายผิดเสียอย่างนั้น ปัญหาของ สธ. กับ ศธ. แม้จะเป็นระบบราชการเหมือนกัน แต่ปมลึกอาจแตกต่างกันไปบ้าง ต้องเน้นย้ำเสียก่อนว่าเรื่อง "เงิน" ไม่ใช่ปัญหาหลัก แต่กลับเป็น "คุณภาพชีวิต" ของคนทำงานมากกว่า คุณครูคงพอเห็นภาพใช่ไหมครับว่า หากคุณภาพชีวิตของเราดี งานที่เราทำก็มีคุณภาพ สอนเด็กได้อย่างมีความสุข แต่หากวันไหนที่เรามีปัญหา โดยเฉพาะกับระบบราชการที่ไม่เคยรับฟังความเห็นผู้น้อยอย่างเรา วันนั้นเราก็หัวเสียไปทั้งวันเหมือนกัน ปํญหาของ สธ. ในตอนนี้ ต้องการ "คุณภาพของงาน" แต่ไม่สนใจ "คุณภาพของคน" แต่ในเมื่อเรารู้แล้วว่าคุณภาพของงานแปรผันตามคุณภาพของคนเช่นนี้ นโยบายของ สธ. จะเป็นจริงได้อย่างไร ผมเชื่อว่า คนที่ลาออกจากระบบราชการไม่ใช่คนที่ละทิ้งอุดมการณ์หรอกครับ จริงๆ แล้วเขาอาจจะมีอุดมการณ์เต็มเปี่ยมเสียด้วยซ้ำ เพราะเขาต้องการสร้าง "คุณภาพของงาน" ด้วย "คุณภาพชีวิต" ที่เขามี เพียงแต่ระบบราชการไม่เอื้ออำนวยต่อการณ์นี้ ทางออกที่เขา "จำเป็นต้องเลือก" ก็คือ รพ.เอกชน หรือเรียนต่อในระดับที่สูงขึ้น เพื่อคุณภาพงานที่มากขึ้นกว่าเดิม แม้ว่าคุณภาพนั้นจะมีราคาที่ต้องจ่ายมากหน่อยก็ตาม ถ้าทนอยู่กับระบบที่ไม่เอื้อต่อคุณภาพชีวิต แล้วทำให้การรักษาพยาบาลต้องด้อยคุณภาพลงไป ก็คงไม่มีแพทย์คนไหนที่ยอมให้เป็นอย่างนั้น เหมือนกันกับคุณครูที่หากต้องทนอยู่กับระบบที่ไม่ดีแล้วทำให้นักเรียนของคุณครูด้อยคุณภาพลงไป คุณครูก็คงไม่ต้องการ และหากมีหนทางใดที่จะแก้ไขปัญหานี้ได้ คุณครูก็คงพร้อมจะทำเพื่อนักเรียนเช่นเดียวกัน จริงไหมครับ ? นโยบายเพิ่มเิงินค่าปรับ เป็นการแก้ไขปัญหาที่ส่วนปลาย เพื่อ "กักขัง" แพทย์ให้อยู่กับระบบที่แย่และทำร้ายผู้ป่วยทางอ้อม โดยไม่คิดจะแก้ไขต้นเหตุที่แท้จริงเลยแม้แต่น้อย จากคุณ : รัตนาดิศร เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 20:16:27

ความคิดเห็นที่ 22 เอาง่ายๆ นะครับครู... ถ้าครูสอนนักเรียน แล้วยังสอบตก ไม่เคยมีใครฟ้องครูเรียกค่าสินไหม หรือเข้าคุก แต่หมอรักษาผู้ป่วย แล้วตาย อาจจะโดนฟ้องเรียกสินไหม หรือเข้าคุกได้.. อันนี้พูดเปรียบเทียบในแง่ของความเสี่ยงในการทำงาน..  ซึ่งมีประเด็นอื่นๆ อีกมากที่แตกต่างกัน.. จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 21:00:47

ความคิดเห็นที่ 23 ค่ะ ขอบคุณค่ะสำหรับคคห. ทั้งเห็นพ้องและเห็นต่าง จากคุณ : ครูบ้านนอก เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 54 21:02:07 A:82.145.211.8 X: TicketID:306612