 |
การรักษาที่ the heart by Siriraj
|
 |
รบกวนเพื่อนๆช่วยแชร์หน่อยค่ะ
ใครเคยไปรักษาที่ The heart แล้วต้องนอนค้างคืนที่นั่นบ้างคะ
ไปรักษาอะไร และได้รักษาโรคอื่นที่พ่วงไปกับหัวใจด้วยไหม ค่าใช้จ่ายประมาณไหน ค่ายา ค่าหมอต่อคนแพงไหมคะ
เคยโทรไปถามราคา มันแพงเอาเรื่องเหมือนกัน แม้จะบอกว่าเป็นเอกชนโดยศิริราชที่ถูกกว่าเอกชนหลายแห่ง (ตอนที่ปรากฏในข่าว) ปรากฏว่าที่ถูกกว่าก็รองรพ บำรุงราษฎร์และรพ กรุงเทพ
เฉพาะค่าห้องค่าพยาบาลก็เหยียบหมื่นต่อวัน ส่วนค่าหมอ เขาบอกว่าประมาณ 1000 ต่อคนต่อครั้ง เรื่องค่ายาเขาก็ไม่ได้ตอบไรมาก บอกว่าแพงกว่าศิริราชประมาณครึ่งนึงได้มั้ง แต่เราก็ไม่เคยพาพ่อแม่ไปรักษารพ รัฐ
แต่ก็ติดใจที่ว่าเป็นเอกชนก็จริง แต่ก็ขึ้นตรงกับศิริราช ทำไมถึงได้แพงขนาดนั้น
คืออยากให้พ่อได้ตรวจกับหมอเก่งๆ จะได้รู้ว่าพ่อเป็นอะไรแน่ที่เกร็ดเลือด เม็ดเลือดขาวถึงได้ต่ำขนาดนี้ จะว่าติดเชื้อก็ดูไม่เหมือน แต่ตัวเย็นเหมือนกัน ถ้าจะว่าเป็นเพราะยากันชัก ที่กินอยู่ก็มี depakine syrup 2.5 mg*4 dose, Topamax 100 ขนาด 2*2, Lyrica 75 ขนาด 1*3
Depakin กินมาได้ 4 ปีแล้ว แต่ตอนนี้ที่ให้ยา depakine เยอะ เพราะ3อาทิตย์ก่อน ติดเชื้อและได้ให้ยา Monem วันละ 3 ขวด ซึ่งยากลุ่มแนมๆๆ มันลดระดับ depakine อยู่แล้ว
แต่พอเกร็ดเลือดต่ำมาก ซึ่งก็เป็นมาได้ร่วม 2 เดือนแล้ว ตอนนี้อยู่ที่ประมาณ 22000, WBC 2900 ก็นึกถึงเรื่องยากันชัก แต่เราเองเมื่อก่อนไม่ได้สงสัยแม้จะมีหมอบางคนบอกว่าอาจเป็นจากยากันชัก แต่เราก็ไม่ได้ให้หยุดยา และเกร็เลือก็ขึ้นเอง ซึ่งส่วนมากๆๆ เราคิดว่าสาเหตมาจากการติดเชื้อมากกว่า พอติดเชื้อหาย น่าจะกลับมาได้ เพราะที่ผ่านมาก็เป็นงั้น หมอมักจะสงสัย depakine แต่เราเคยอ่าน leaflet lyrica ซึ่งบอกว่ายา lyrica อาจมีผลต่อเกร็ดเลือด ในขณะที่ depakin ไม่ได้บอกงั้นโดยตรง แต่หมอคงคิดว่ามันแค่สองสามเม็ดมั้ง เลยไม่นึกถึง
เมื่อเดือนมิย. เคยปรึกษาหมอวันชัย วนะชิวนาวิน ซึ่งตอนนั้นเกร็ดเลือดได้ 50000 แต่หมอบอกว่ารอดูไปก่อน จากการดูค่าต่างๆ ดูเม็ดเลือด คิดว่ายังไม่มีไรน่าผิดปกติ ส่วนเรื่องเจาะไขสันหลัง หมอคิดว่ายังไม่จำเป็นต้องทำ มันต้องหาสาเหตุอื่นแล้วไม่เจอจริงๆ ค่อยว่ากันอีกที แต่จะติดตามดูอย่างใกล้ชิด แล้วมันก็ค่อยๆไต่ขึ้นมาเอง
แต่ตอนนี้ (เปลี่ยนรพ แล้ว) ไม่เป็นงั้นให้ไปประมาณ 300 กว่าซีซี ก็ยังได้เท่าเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง บางครั้งลดลงด้วย
หมอที่ดูแลโรคเลือดตอนนี้บอกว่าอาจจะคุยกับเราเรื่องเจาะไขสันหลัง เราไม่อยากให้ทำ เลยพูดกับหมอสมองว่าให้ลดระดับยากันชักดูก่อนก็ได้ คือตอนแรกหมอจะขอตรวจ EEG ก่อนลดยา เพราะ depakine ที่ให้อยู่ตอนนี้ มัน overdose อยู่ เราก็บอกกับพยาบาลว่าให้บอกหมอว่าถ้าจะลด ก็ให้ลดได้แต่จะยังไม่ตรวจ eeg เพราะเรื่อง depakine level ไม่ได้เป็นตัววัดว่าให้หรือตัดออกแล้วจะชักหรือไม่ชัก และค่าใช้จ่ายมันเยอะ เรากลัวไม่มีตัง เพราะหมดไปเยอะ ตอนนี้เลยอยากคิดให้ดี แต่ก็ห่วงพ่อ
เบื้องต้นก็อยากค่อยๆลดจนอยู่ในระดับปกติก่อน แล้วค่อยมาตรวจ eeg ก็ได้ เพราะจากการดูแลพ่อมาตลอด รู้เห็นอะไรมามากพอสมควร (เฉพาะพ่อตัวเองนะ) ทำให้รู้จัก base line เขาเป็นอย่างดี
หมอสมองอีกคน (มีสองคนผลัดกันมาดู) จะขอทำ CT scan เราถามว่าทำเพื่ออะไร เพราะคิดว่าการจะลดระดับยา ไม่เกี่ยวกับทำ CT ตรงไหน เราก็บอกหมอไปอย่างนั้น
ที่ผ่านมาไม่เคยเห็นหมอคนไหนที่ดูพ่อเราจะทำ CT ก่อนลดระดับยา และแกก็เลยบอกอีกว่าผมไม่เคยเห็นเนื้อสมองคนไข้ ก็เลยอยากทำ อยากเปรียบเทียบเก่ากับใหม่ ว่ามีเลือดออกตรงไหนเพื่มไหม มีไรไหม จะได้ปรับลดหรือเพิ่มยาได้ถููก เราก็เลยบอกว่า ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเกี่ยวกันตรงไหนกับการปรับยา (คือเราคิดว่ามันไม่เกี่ยวกันเลย และถึงแม้เลือดออก เราก็จะไม่ผ่าอีกแล้ว และไม่ทำอะไรกับสมองไปมากกว่านั้น)
แต่ถ้าเป็นชัก ให้ตรวจ eeg ได้ถ้ามีข้อบ่งชี้เช่นเห็นกระตุก หรือถึงระยะเวลาหนึ่ง
หมอคนนั้นเลยออกอาการโกรธ
คห ส่วนตัว หมอไม่สมควรทำอย่างนั้น เพราะหมอให้ข้อมูลไม่กระจ่างพอ (แม้จะคุยกันทางโทสับก็เถอะ) พ่อเราได้ยากันชักมา 4 ปี หลัีงจากผ่าสมอง แต่ไม่เคยเห็นหมอจะใช้ ผล CT เป็นตัวบอกในการปรับยา นอกจากจะ CT เมื่อคนไข้ซึมลง แขนขาไม่มีแรง เท่านั้น
ถ้าหมออยากทำเพราะอยากมีข้อมูลว่าอะไรจะส่งผลไม่ส่งผลอะไรก็อีกเรื่อง แต่ที่เราไม่ให้ทำ CT ทำให้หมอไม่ยอมปรับยา ก็ไม่ใช่เหตุผลที่หมอจะอ้างว่าถ้าไม่ทำก็ไม่ปรับ หมอเอาแต่ใจตัวเอง เรารักษาพ่อเต็มที่ แต่ไม่ใช่ไม่มีเหตุผล บางทีเราสงสัยอะไรเราขอหมอตรวจเพิ่มไปเลยก็มี เมื่อก่อนเราขอตรวจเยอะมาก การคุยกันระหว่างเรากับหมอเป็นการปรึกษากัน ช่วยกัน
เรารู้สึกว่าหมอบางคนสมัยนี้ทำไมต้องโกรธ มีอารมณ์ถ้าญาติไม่คล้อยตาม และท้าให้เปลี่ยนหมอ ทั้งที่เราก็มีเหตุผล
หมอส่วนใหญ่มักไม่เจอญาติคนไข้แย้ง พอเจอเราเลยสะอึกหนือเปล่าก็ไม่รู้ ส่วนใหญ่เออ-ออ ตามหมอหมด เพราะไม่รู้เรื่องอะไร ก็เหมือนเราเมื่อก่อน หมอพูดไรเชื่อหมดทุกอย่าง
เมื่อก่อน รู้เห็นอาการผิดปกติ ก็บอกหมอ หมอว่าไม่มีอะไรก็เชื่อ เพราะไว้ใจหมอมากๆ จนมันก็ยังผิดปกติอย่างต่อเนื่อง แต่หมอก็ว่าไม่มีอะไร สุดท้ายทรุดหนักลง icu และยังไม่คิดว่าตัวเองผิด กลับว่าเราอีก เราบอกหมอว่าเป็นมากขนาดนี้ และก็บอกหมออยู่เรื่อย ทำไมหมอไม่รู้อีกคะว่าเขาเป็นอะไร หมอดุเสียงดัง " ก็มันไม่เจอ จะให้ผมทำไง" พร้อมเดินหนีออกไปจากห้อง
หมอห้าคนที่มาดูพ่อ แบบเดินผ่านไปมา มาคุยเล่นบ้างไรบ้าง แต่ DF แสนแพง ก็ไม่มีใครรู้สักคน คิดว่าที่พ่อเราซึมเพราะหดหู่ ไม่สู้ชีวิต แต่เราบอกว่าไม่น่าใช่ มันมีอะไรให้สังเกตอีกเยอะ เช่น พ่อเราเวลาเห็นหมอ นักกายภาพมา จะยกมือไหว้ตลอด แต่ตอนนั้น พ่อเรานิ่งเฉย นานด้วย หมอไม่ถามก็ไม่พูด เราถึงคิดว่ามีไรแน่แล้ว หมอก็ไม่กล้าข้ามหน้าข้ามตากันอีก บางคนทั้งที่รู้ แต่ก็ไม่กล้าทำไรหรือสั่งอะไรแทนหมอเจ้าของไข้
สุดท้าย sepsis อย่างรุนแรง หมอบางคนก็ยอมรับว่าพลาด และบอกว่าอ่ะนะ มันผ่านไปแล้ว ตอนนี้เอาใจช่วยคุณพ่อดีกว่า ต่อไปจะพยายาม งวดนั้นเฉพาะ sepsis หมดไปอีกล้าน
พล่ามมายาว ก็แค่เล่าความเป็นมาให้ฟัง
ที่สอบถามเกี่ยวกับ the heart เพราะอยากเอาพ่อไปตรวจกับหมอเก่งๆหลายคน และหวังว่ามันจะคล้ายกับการดูแลเคสในรร แพทย์หรือเปล่าที่เขาบอกว่ามักมีการประชุมกันระหว่างแพทย์ เลยอยากรู้ว่าพ่อมีอะไรที่คือสาเหตุที่เกร็ดเลือดต่ำ เม็ดเลือดขาวต่ำขนาดนี้ รับอาหารไม่ได้เลย
ตอนนั้นนานแล้วเคยบอกหมอวันชัยว่าสงสัยเรื่องไขกระดูก เพราะเห็นเม็ดเลือดขาวลดลง แม้จะยังอยู่ใน range ก็ตาม แต่ผิดไปจาก baseline ของพ่อ ตรวจกี่ทีๆ ก็ติดเพดานต่ำ sepsis ทีมักจะไปถึง 30000-40000 หรือติดเชื้อธรรมดาก็ไปได้ 17000-18000 แต่หลังๆมีไข้ ตัวร้อนชัด อาการบ่งบอกว่าติดเชื้อ แต่เม็ดเลือขาวก็ได้แค่ 10000 ต้นๆ ซึ่งก็เก็บความสงสัยในใจนี้ไว้มาตลอด แต่ยังไม่พูดไรมาก เพราะก็ไม่ใช่เหตุผลที่จะทำอะไรตอนนั้นด้วย เรารอดูของเราเองดีกว่า เพราะใกล้ชิดพ่อที่สุด แต่วละวันที่ไปเยี่ยมพ่อ เรารู้การเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง เพราะเป็นคนละเอียดมาก
นั่นคือที่มาว่าอยากหารพ แพทย์ แต่รู้ว่าความหวังที่มีตือ 0% เพราะคงคิดว่าพ่ออายุมาก (75 yrs) และป่วยมานาน เรื้อรัง คงไม่รับหรอก
แต่ใจเราคิดว่าป่วยมานานก็จริง แต่ก็อยู่ได้ ไม่รู้สึกตัวแต่ไม่ได้หมายความว่าจะปล่อยหรืออยู่แบบทรีทไปตามอาการไปวันๆโดยที่สาเหตุอะไรก็ไม่แน่ชัด
ถ้าได้รับการวินิจฉัยอย่างละเอียด จากหมอเก่งๆที่มีการหารือกันอย่างดี จะได้รู้ว่าสาเหตุคืออะไร รักษาได้หรือไม่ได้ จะได้รู้และวางแผนต่อไปว่าจะดูแลกันอย่างไร ถ้ารักษาได้ ก็รักษา และร่างกายก็อาจไม่รวนอย่างนี้ หลังจากกนั้นก็เอากลับต่างจว เหมือนเดิม ไม่เคยคิดจะครองเตียง
หมอที่ดูแลตอนนี้ก็บอกว่ายากมากที่จะไปรพ แพทย์
เราคิดไปเองล่วงหน้าแล้วว่าทำไมพ่อเราไม่มีสิทธิรักษา ทั้งที่ก็คนป่วย เสียภาษี แต่ละปีครอบครัวเราก็เสียไม่ใช่น้อย ครอบครัวเราไม่เคยเอาไปรักษาที่รพ รัฐ แม้ใครต่อใครหลายคนก็พูดว่าทำไมไม่เอาไปรพ รัฐ ไปผ่าที่นั่น หมอเก่งเยอะ ประหยัดด้วย แต่ด้วยความฝังใจที่เคยไปจองให้ก๋งแล้วไม่เคยได้รับการติดต่อกลับมา จนก๋งตาย ก็เลยมองรพ รัฐแง่ร้าย และอีกอย่างเราไม่อยากยุ่งยาก และตอนนั้นยังพอมีจ่ายได้สบาย
จริงอยู่คนป่วยเยอะ แต่ทำไมมักมีคำพูดที่ว่าเคสเรื้อรัง เขาไม่รับหรอก ทั้งที่บางอย่างก็รักษาได้นี่ รู้สึกแสลงใจ เงินหลายอย่างก็มาจากการบริจาคของประชาชน โดยเฉพาะคนมีตังที่เห็นก็บริจากกันเป็นหมื่นๆแสน ล้าน แต่ก็มักไม่ได้ใช้บริการ
แม้การพูดว่าการบริจาคเพราะไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน แต่นี่ก็ไม่ได้หวัง แต่ขอเข้าไปใช้บริการบ้างเพราะก็ต้องการรักษา กลับเป็นไปไม่ได้ คือกังวล อยากขอเข้าไปบ้าง
เลยมามองรพ ใกล้เคียง เช่น the heart (อาจต้องใส่เครื่องกระตุ้นหัวใจ เลยจะไปรักษาที่นั่นชั่วคราว) หรือ ธนบุรี1 แต่ยังติดเรื่องค่าใช้จ่ายที่ไม่อยากจ่ายมากเกินไป ครอบครั้วเราหมดไปยี่สิบกว่าล้านแล้ว ต้องระวังให้มาก ที่หมดเยอะเพราะเอาไว้ใน icu เอกชนมา 2 ปี มันก็ไม่ได้จ่ายต่อวันมากมายอะไร บางช่วงหนัก บางช่วงเบา และเขาให้ส่วนลดเยอะหน่อย แต่ว่าไว้นานไง เพราะอยากให้เขาดูแลดีๆ ซึ่งก็ดีมาตลอด มีทรีทเป็นระยะ หนักบ้าง แต่นานๆที
ตอนนี้เปลี่ยนรพ แต่เราเห็นว่าพ่อเรามีอาการแปลกๆ เลยอยากไปรพ แพทย์ เพราะน่าจะถูกและน่าจะเก่งกว่า ถ้าไม่ได้จริงๆก็ธน1 แต่ค่ารักษาแพงเอาเรื่อง การที่ต้องมีเจาะ มีทรีท น้ำเกลือ อาหารเส้นเลือด ทำให้ค่ารักษาต่อวันหมดเยอะ ถ้าเป็นเมื่อก่อน แค่นี้ไม่ซีเรียส แต่ตอนนี้ไม่ใช่อ่ะค่ะ
ช่วยให้ความเห็นหน่อยนะคะว่าไปรักษาทั้งสองที่เป็นไงบ้าง ค่า่ยาแพงไหม อะไรไหม
ขอบคุณค่ะ
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 54 17:32:58
| จากคุณ |
:
angelzpuu  
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 ก.ย. 54 15:56:50
|
|
|
| |
