@@@@_____________________@@@@
๑ ตุลาคม ๒๕๕๔
ชีวิตมาไกล เกินกว่าจะยอมกลับไปเริ่มต้นนับ 1ใหม่
เวลาที่เหลืออยู่มันน้อยนิด
@@@...เมื่อเริ่มต้นเฟส
ทุกคนก็ประกาศก้อง...ว่าข้า....จะลดน้ำหนักให้ได้ตามที่ตั้งใจหวัง
เป้าหมาย ...นู่ นี่ โน่น...
@@@@เริ่มต้นก็แข็งขัน
บ้างก็เฮฮา...หนุกหนานไปตามตามจังหวะลมหายใจ หัวเราะเอิ๊กอาก
บ้างก็งานท่วมหัว พร้อมๆกับกินท่วมกะเพาะ.......ลืมออกกำลังกาย
บ้างก็กินลูกท้อ เมื่อถึงกลางเฟส
..แล้ว..บ้างก็หลุดไปจากวงโคจรนางงาม กลับไปเดินเล่นที่เวทีอินางอ้วน
แต่ทั้งหมด พร้อมที่ยังนึกกล่าวไม่หมด
มันก็คือเรื่องจริงของชีวิต
ลดได้ตามเป้าหมาย..อย่างนี้ต้องฉลอง..กินอีกแร่ะ
ลดไม่ได้ตามเป้าหมาย..อย่างนี้ต้องแก้เซ็ง..กินไปเหอะน๊า.....
ผ่านมาถึงตรงนี้ ลองคิดดู อะไรเป็นสาเหตุที่เราทำไม่ได้....
....คิดว่าทุกคนคงมีคำตอบ...
อย่าตอบนะ..ว่าไม่มีเวลา เคืองตายเลย




พี่ปรางก็มีคำตอบของตัวเองแล้วแร่ะ...555