PANTIP.COM : L11146255 ใครมีบุพการีเส้นเลือดสมองแตก ผ่าสมอง เจาะคอ แล้วไม่ได้ทำกายภาพบ้าง อยู่ได้นานแค่ไหน{แตกประเด็นจาก L11144695} [สุขภาพกาย]

ความคิดเห็นที่ 19

เตี่ยของเราผ่าสมองตอนธค. 50 หลังผ่าก็ดี ทำกายภาพ เกือบจะเดินได้แล้ว แต่ก็มาติดเชื้อในกระแสเลือด ทั้งที่ยังไม่ออกจากรพ เพราะหมอนั่นแหละพลาดที่ไม่ใส่ใจกับไข้สูง ซึมลง จากไม่มากกลายเป็นมาก เกือบไม่รอด แต่รอด รอบนั้นที่ผ่าสมองกับติดเชื้อลง ICU ไป หมด ไป 3.5ล้านภายในเดือนครึ่ง

กลับมาดูแลที่บ้าน จ้ายผู้ช่วยพยาบาลจากศิริราชมาดูวันละ 2 พัน เดือนละ 60,000 ค่ายาเวชภัณฑ์ที่ซือเอลอีกเดือนละเดือบแสน ไม่นับค่าไปหาหมอและตรวจแลปใหหมอเป็นระยะเดือนก็ตก 5000 ค่าจ้างกายภาพเสาร์อาทิตย์ เดือนละ 4000 บางช่วงจ้างคนศูนย์มาฝึกหัดเพื่อจะรองรับการไปดูที่ต่างจว อีกวันละ 500 จ้างมาสองคนก็วันละ 1000 แต่ก็ไม่ทน ออกอยู่เรื่อยๆ ทำให้ยังคงจ้างผู้ช่วยจากศิริราชไวตลอด

ตอนนั้นพ่อก็รู้สึกตัวดี ไม่เจาะคอ ไม่ดูดเสมหะ แต่ฟีดอาหาร ป้อนอาหาร (พอทานได้เอง) แต่ที่จ้างมาดูแลอย่างดี เพราะอยากให้มีคนช่วยดูแลท่านให้ดีตลอดเวลา เราเองก็ดูแลด้วยตลอด นอกจากไปข้างนอกบ้าง ไปบ้านต่างจว บ้าง แต่่ต้องสอบถามตลอด แม่ก็อยู่กินนอนห้องเดียวกับพ่อตลอด คือไใ่อยากให้อยู่กับคนดูแลลำพัง กลัวท่านคิดมาก

แต่ตอนหลัง พ่อซึมลงเป็นเวลาหลายเดือน หมอก็บอกไม่มีอะไร (ตอนหลังรู้จากหมอคนอื่นมาว่าคุมชักที่ผ่านมาไม่ได้มาตลอด สมองเสีย reserve เรื่อยๆ หมอรู้เพราะหมอเป็นคนอ่าน EEG เอง แต่ไม่ได้รักษา หมอ neuromed อีกคนรักษา)

และแล้วพาพ่อไป admit เพื่อกายภาพ อยากให้ท่านเดินได้ ตอนนี้เริ่มดูดเสมหะแล้ว ก็เพิ่มมาแค่นั้น ไม่ได้มีการพลิกตะแคงตัว เพราะพ่อมีแรงทำเองได้ เพียงแต่เดินไม่ได้ ต้องคอยประคอง และกาลเวลาผ่านไปก็อ่อนแรงลงเรื่อยๆ คงเพราะอาจไม่ได้ออกกำลังเต็มที่ เพราะเหนื่อยด้วย อาการชักก็ทำให้ซึมลง รู้ตัวน้อย ทำให้ไม่สามารถกายภาพได้ดี

จากนั้นก็คงมีติดเชื้อ แต่ได้ยาฆ่าเชื้อแล้ว แต่ว่ารับอาหารไม่ได้ ดูดออกทิ้ง แต่ไม่ให้สารน้ำเสริม พ่อเลยช็อค ขาดน้ำ แต่นั้นมา พ่อก็ไม่ตื่นอีกเลย ติดเชื้อก็รุนแรงขึ้น หมอที่เป็นเจ้าของไข้เป็นหมอไต ซึ่งปกติไม่ได้ดูแลพ่อเราหรอก แต่พ่อหมออีกทีซึ่งเป็นหมอปอด ดูแลพ่อเรามาตลอด ตอนหลังเราเลยขอให้ลูกเขามาช่วย เพราะนึำกว่าเก่ง อีกอย่างหมอปอดเขาอีโก้จัด ถ้าเอาหมอคนอื่นมาช่วยดูแล เขาจะโกรธ แต่นี่เป็นลูกเขา เลยไม่เป็นไร แกสปอยลูก

ตอนช่วงนั้นอยู่ ICU ไปสองเดือนหมดไป 4 ล้านกว่า ที่เล่ามาคืออยู่รพ กรุงเทพ มาตลอด
รวมที่รักษาที่นี่มาเป็นระยะ ก็ปรมาณ 10 ล้านกว่า

จากนั้นก็หารพ ใหม่ หมอที่รพ กรุงเทพก็บอกว่าต้องรักษากันอีกนาน ให้ไปหารพ ที่เล็กกว่าหน่อย หมอไม่ต้องเก่งมาก แต่การดูแลรักษาดีทั่วถึง เราก็ไม่รู้จะไปที่ไหน แต่ก็มาเลือกเจ้าพระยา เพราะพอรู้จักคนในนั้นบ้าง ซึ่งก็ดี มาใหม่ๆหมอตรวจใหม่หมด ก็ได้รักษาทุกอย่าง ผิดกับตอนอยู่รพ กรุงเทพ หมอสูบเงินไปวันๆ ไม่ได้รักษาอะไรแบบองค์รวมเลย พอป่วยไปนานๆก็รักษาไปตามความเคยชิน ไม่เสาะหาสาเหตุจริงจัง ทำให้มีอาการแทรกซ้อนขึ้นได้ทุกวัน บอกว่าพ่อเราสมองมีปัญหามาก หายใจเองไม่ได้ ความจริงก็คือไม่ใส่ใจที่ดูแลต่างหาก เป็นอะไรที ก็ว่าแก้ไม่ได้ หมอปอดคนนั้นก็แก่หง่อมแล้ว 75 แล้ว แต่ยังไม่วางมือ แถมหมออีกคนที่ร่วมรักษาก็รู้สึกว่าหมอที่ดูแลพ่อเราไม่รู้จักแก้ปัญหาของเขา เขาข้ามหน้าข้ามตามากก็ไม่ได้

อยู่ที่เจ้าพระยาก็อยู่ ICU 2 ปี อาการก็ดี แรกๆหายใจเองได้ตั้งแต่ย้ายมาจากรพ กรุงเทพได้เพียงอาทิตย์เดียว แต่แบบไม่ได้ตื่นรู้สึกตัวนะ นิ่งๆ ผ่านไปหกเดือน ได้ยากันชักเพิ่ม เพราะมีไข้สูง เลยทำให้มีอาการกระตุกตามมือตามเท้าตามมา ซึ่งยามันก็ไปกดการหายใจ กดอุณหภูมิ หมอสมองก็ไปต่างปท สั่งเสร็จไปเที่ยวพอดี กลับมาพ่อเราก็แย่ไปแล้ว ใส่เครื่องช่วยหายใจ เพราะยา phenobarb มันกดหมด ต้องช่วยแต่แรก ทีนี้ไม่ช่วยแต่แรก พ่อก็เลยหายใจไม่ค่อยไหว แม้จะถอนยาออกแล้วก็ตาม

ฝึกการหายใจมาเป็นปี หยุดบ้างช่วงความดันตก สุดท้ายเราเลยไม่ฝึกแล้ว ใช้เครื่องโรงบาลมานานจนซื้อเครื่องได้เองแล้ว อยู่ที่นี่มาสองปี ผ่านช่วงหนักๆก็มี หมดไปอีกประมาณอีก 16 ล้าน ซื้อยาเวชภัณฑ์บางตัวเองอีก ก็ประมาณล้านกว่าๆ ที่อยู่นี่นาน เพราะก็อยากให้โรงบาลดูแล ตอนที่เคยดูเองมันเหนื่อยมากๆ ขนาดมีคนช่วยดูแล แต่ว่าเราก็คิดตลอด ทำตัวเหมือนหมอคนนึง คอยประเมินอาการความผิดปกติทุกวัน มีข้อมูลบอกหมอหมด แต่หมอก็ทำพลาด ใครๆก็บอกเราดูแลพ่อดี หมอคนไหนๆก็ชม บางคนก็ยังไม่รู้จักกันเท่าไรเลย เขาก็บอกเราดูแลดี ข้อมูลเยี่ยม รู้เรื่องทางการแพทย์ค่อนข้างดี

สุดท้ายไม่มีตัง เอากลับไปต่างจว ได้สองเดือน ยังไม่ทันได้เซฟค่าใช้จ่ายเลย เพราะมาอยู่นี่ จ้างคนศูนย์มาดูแลเดือนละ 20000 เขาเรียกแพงเพราะบอกว่ามาอยู่ต่างจว แต่ว่างานไม่หนักเลย เพราะเราก็อยู่ช่วยตลอด พยาบาลก็ช่วยเพราะอยู่รพ เขาเป็นเพียงแต่อาบน้ำให้ ยาอาหารพยาบาลทำ เขาทำเป็นบางครั้ง ส่วนแผลเราทำเองหมด ดูดเสมหะ เราดูด บางทีก็พยาบาล ไม่ให้คนดูแลทำ

และมาอยู่่นี้ซื้อเครื่องช่วยหายใจไปอีก 4 แสนกว่าๆ เพราะนึกว่าต้องใช้ไปอีกนาน เลยซื้อมาอีกเครื่อง มีเครื่องนึงอยู่แล้วประมาณ 200000 แต่โหมดไม่ครบ ไหนๆจะซื้อ กลัวไม่จบเลยซื้อดีๆ ไปเลย ยังไม่ทันไร ลง ICU อีก คงติดเชื้อ ไม่ทางเิดินปัสสาวะก็ทางเสมหะ แต่ส่วนใหญ่เป็นที่ทางเดินปัสสาวะ เพราะคาสายสวน สุดท้ายย้ายมารพ มหาชัย ที่สมุทรสาคร เพราะหมอที่สระแก้วท่าทางจะดูแลไม่ได้ อาการไม่ค่อยดีขึ้นเลย แต่พอย้ายมา อาทิตย์เดียวก็ดีแล้ว แต่ติดที่ปัญหาระบบเลือด ก็เลยยังไม่ออกจากรพ เพราะถ้าเอากลับไปสระแก้วกลัวต้องย้ายกลับมาอีก ค่ารถรพ ก็สองหมื่นแล้ว

ตอนนี้หมดไป 7 แสนกว่าๆ แค่เดือนเศษ อยากจะย้ายรพ ไปรพ รัฐ ก็ไม่รู้จะทำไง ขั้นตอนเยอะ คนไข้เก่าก็มี เขาไม่ออก พ่อเราก็เข้าไม่ได้

เราหมดไปกับพ่อเยอะ แต่ก็เป็นเงินเก่าเก็บของพ่อกับที่พี่สาวเราที่ไม่มีครอบครัวหา ตอนนี้ต้องคิดให้มาก เงินล้านใช้หมดภายในพริบตา

ที่มหาชัย หมอมาบ่อยเกิน กฏของเขาคือหมอเหม็ดต้องมาวันละสามเวลา หมออื่นๆ มาวันละสองเวลา แล้วอย่างงี้คนไข้ก็ต้องจ่ายอย่างสิ้นเปลือง เราพูดกับผู้บริหาร เขาก็ว่ามันเป็นกฏ ทั้งที่มันไม่ได้ช่วยให้พ่อเราดีขึ่น หมอเองก็น่าจะมีวิจารณญาณนะ เดินผ่านๆ ก็คิดค่าหมอเพราะมันเป็นกฏเท่านั้นหรือ
เราเรียกว่า นี่คือ "นโยบายล้างผลาญคนไข้"

หมอดีก็มี ไม่ได้ว่าไปหมด แต่เราไม่เคยคิดว่าหมอทุกคนมีจรรยาบรรณ ก็แค่ทำไปตามหน้าที่เหมือนกับที่เราก็ทำหน้าที่ของเราถ้านายสั่ง ก็แค่นั้น ไม่ได้วิเศษกว่าอาชีพอื่นตรงไหน

เราเหลือแม่อีกคน พี่เราก็ไม่แข็งแรง รู้สึกว่าปัญหาประเดประดังเข้ามาหมด
เราอยากมีเงิน เลยตัดสินใจเอาเงินก้อนที่แม่เคยให้ไว้ ไปลงทุนตลาด futures แต่เพราะมาร์พลาด เราพลาดสูญเงินเกือบ 800000 ภายในอาทิตย์กว่าๆ จากปีที่แล้วหมดไปล้านนึง

สรุปเราเสียไป 1,800,000 โดยที่ไม่ได้เอาไปรักษาพ่อแม้แต่น้อย แต่ไปเล่นหมด

แต่ไม่อยากคิดว่า คนตายขายคนเป็น เพราะนี่คือพ่อ
ไม่อยากให้มีความคิดนี้เข้ามาในหัว ก็พยายามบอกแม่ว่า ทำให้ดีที่สุด เพราะสิ่งที่มีมา ก็เพราะพ่อสร้างรากฐานมาให้ ถ้าไม่มีก็รักษาไปตามอัตภาพ ไม่อยากเสียใจทีหลัง พยายามคิดตรงนี้ให้มาก

รพ ที่เราไปอยู่มา บวกค่านั่นนี่เว่อร์มาก เราเป็นคนที่เสียภาษีเหมือนคนอื่น แต่ไม่ได้รับการรักษาจากรัฐ ครอบครัวเราไม่ได้รวยที่เสียภาษีหนักเหมือนพวกรวยโคตร แต่ก็เสียพอสมควร เราก็บริจาคเงินให้รพ รัฐ ตามกำลังที่เรามี

แต่พอนึกอยากจะใช้บริการ ก็ไม่มีโอกาส แม้แต่หมอยังบอกว่ายาก บอกว่าพ่อเราแก่ เป็นโรคเรื้อรัง ทั้งที่บางอย่างก็รักษาได้ แต่ดูเหมือนความหวังไม่มี ทั้งที่ไม่เคยไปเบียดที่คนจนที่ต้องการมากกว่า แต่พอเราไม่มีก็ไม่ได้เข้า

จากนี้ไปจะไม่บริจาคให้รพ อีกแล้ว ตอนขอรับบริจาคก็บอกว่าเพื่อประชาชนทุกคน

แต่จะไม่ให้อภัยกับคนที่ทำให้พ่อต้องเป็นแบบนี้ ไม่ว่าหมอหรือพยาบาลคนไหน

ขอโทษนะคะ ถ้าความคิดนี้มันเลว

จากคุณ : angelzpuu

เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 15:42:26

ความคิดเห็นที่ 20

เตี่ยของเราผ่าสมองตอนธค. 50 หลังผ่าก็ดี ทำกายภาพ เกือบจะเดินได้แล้ว แต่ก็มาติดเชื้อในกระแสเลือด ทั้งที่ยังไม่ออกจากรพ เพราะหมอนั่นแหละพลาดที่ไม่ใส่ใจกับไข้สูง ซึมลง จากไม่มากกลายเป็นมาก เกือบไม่รอด แต่รอด รอบนั้นที่ผ่าสมองกับติดเชื้อลง ICU ไป หมด ไป 3.5ล้านภายในเดือนครึ่ง

กลับมาดูแลที่บ้าน จ้ายผู้ช่วยพยาบาลจากศิริราชมาดูวันละ 2 พัน เดือนละ 60,000 ค่ายาเวชภัณฑ์ที่ซือเอลอีกเดือนละเดือบแสน ไม่นับค่าไปหาหมอและตรวจแลปใหหมอเป็นระยะเดือนก็ตก 5000 ค่าจ้างกายภาพเสาร์อาทิตย์ เดือนละ 4000 บางช่วงจ้างคนศูนย์มาฝึกหัดเพื่อจะรองรับการไปดูที่ต่างจว อีกวันละ 500 จ้างมาสองคนก็วันละ 1000 แต่ก็ไม่ทน ออกอยู่เรื่อยๆ ทำให้ยังคงจ้างผู้ช่วยจากศิริราชไวตลอด

ตอนนั้นพ่อก็รู้สึกตัวดี ไม่เจาะคอ ไม่ดูดเสมหะ แต่ฟีดอาหาร ป้อนอาหาร (พอทานได้เอง) แต่ที่จ้างมาดูแลอย่างดี เพราะอยากให้มีคนช่วยดูแลท่านให้ดีตลอดเวลา เราเองก็ดูแลด้วยตลอด นอกจากไปข้างนอกบ้าง ไปบ้านต่างจว บ้าง แต่่ต้องสอบถามตลอด แม่ก็อยู่กินนอนห้องเดียวกับพ่อตลอด คือไใ่อยากให้อยู่กับคนดูแลลำพัง กลัวท่านคิดมาก

แต่ตอนหลัง พ่อซึมลงเป็นเวลาหลายเดือน หมอก็บอกไม่มีอะไร (ตอนหลังรู้จากหมอคนอื่นมาว่าคุมชักที่ผ่านมาไม่ได้มาตลอด สมองเสีย reserve เรื่อยๆ หมอรู้เพราะหมอเป็นคนอ่าน EEG เอง แต่ไม่ได้รักษา หมอ neuromed อีกคนรักษา)

และแล้วพาพ่อไป admit เพื่อกายภาพ อยากให้ท่านเดินได้ ตอนนี้เริ่มดูดเสมหะแล้ว ก็เพิ่มมาแค่นั้น ไม่ได้มีการพลิกตะแคงตัว เพราะพ่อมีแรงทำเองได้ เพียงแต่เดินไม่ได้ ต้องคอยประคอง และกาลเวลาผ่านไปก็อ่อนแรงลงเรื่อยๆ คงเพราะอาจไม่ได้ออกกำลังเต็มที่ เพราะเหนื่อยด้วย อาการชักก็ทำให้ซึมลง รู้ตัวน้อย ทำให้ไม่สามารถกายภาพได้ดี

จากนั้นก็คงมีติดเชื้อ แต่ได้ยาฆ่าเชื้อแล้ว แต่ว่ารับอาหารไม่ได้ ดูดออกทิ้ง แต่ไม่ให้สารน้ำเสริม พ่อเลยช็อค ขาดน้ำ แต่นั้นมา พ่อก็ไม่ตื่นอีกเลย ติดเชื้อก็รุนแรงขึ้น หมอที่เป็นเจ้าของไข้เป็นหมอไต ซึ่งปกติไม่ได้ดูแลพ่อเราหรอก แต่พ่อหมออีกทีซึ่งเป็นหมอปอด ดูแลพ่อเรามาตลอด ตอนหลังเราเลยขอให้ลูกเขามาช่วย เพราะนึำกว่าเก่ง อีกอย่างหมอปอดเขาอีโก้จัด ถ้าเอาหมอคนอื่นมาช่วยดูแล เขาจะโกรธ แต่นี่เป็นลูกเขา เลยไม่เป็นไร แกสปอยลูก

ตอนช่วงนั้นอยู่ ICU ไปสองเดือนหมดไป 4 ล้านกว่า ที่เล่ามาคืออยู่รพ กรุงเทพ มาตลอด
รวมที่รักษาที่นี่มาเป็นระยะ ก็ปรมาณ 10 ล้านกว่า

จากนั้นก็หารพ ใหม่ หมอที่รพ กรุงเทพก็บอกว่าต้องรักษากันอีกนาน ให้ไปหารพ ที่เล็กกว่าหน่อย หมอไม่ต้องเก่งมาก แต่การดูแลรักษาดีทั่วถึง เราก็ไม่รู้จะไปที่ไหน แต่ก็มาเลือกเจ้าพระยา เพราะพอรู้จักคนในนั้นบ้าง ซึ่งก็ดี มาใหม่ๆหมอตรวจใหม่หมด ก็ได้รักษาทุกอย่าง ผิดกับตอนอยู่รพ กรุงเทพ หมอสูบเงินไปวันๆ ไม่ได้รักษาอะไรแบบองค์รวมเลย พอป่วยไปนานๆก็รักษาไปตามความเคยชิน ไม่เสาะหาสาเหตุจริงจัง ทำให้มีอาการแทรกซ้อนขึ้นได้ทุกวัน บอกว่าพ่อเราสมองมีปัญหามาก หายใจเองไม่ได้ ความจริงก็คือไม่ใส่ใจที่ดูแลต่างหาก เป็นอะไรที ก็ว่าแก้ไม่ได้ หมอปอดคนนั้นก็แก่หง่อมแล้ว 75 แล้ว แต่ยังไม่วางมือ แถมหมออีกคนที่ร่วมรักษาก็รู้สึกว่าหมอที่ดูแลพ่อเราไม่รู้จักแก้ปัญหาของเขา เขาข้ามหน้าข้ามตามากก็ไม่ได้

อยู่ที่เจ้าพระยาก็อยู่ ICU 2 ปี อาการก็ดี แรกๆหายใจเองได้ตั้งแต่ย้ายมาจากรพ กรุงเทพได้เพียงอาทิตย์เดียว แต่แบบไม่ได้ตื่นรู้สึกตัวนะ นิ่งๆ ผ่านไปหกเดือน ได้ยากันชักเพิ่ม เพราะมีไข้สูง เลยทำให้มีอาการกระตุกตามมือตามเท้าตามมา ซึ่งยามันก็ไปกดการหายใจ กดอุณหภูมิ หมอสมองก็ไปต่างปท สั่งเสร็จไปเที่ยวพอดี กลับมาพ่อเราก็แย่ไปแล้ว ใส่เครื่องช่วยหายใจ เพราะยา phenobarb มันกดหมด ต้องช่วยแต่แรก ทีนี้ไม่ช่วยแต่แรก พ่อก็เลยหายใจไม่ค่อยไหว แม้จะถอนยาออกแล้วก็ตาม

ฝึกการหายใจมาเป็นปี หยุดบ้างช่วงความดันตก สุดท้ายเราเลยไม่ฝึกแล้ว ใช้เครื่องโรงบาลมานานจนซื้อเครื่องได้เองแล้ว อยู่ที่นี่มาสองปี ผ่านช่วงหนักๆก็มี หมดไปอีกประมาณอีก 16 ล้าน ซื้อยาเวชภัณฑ์บางตัวเองอีก ก็ประมาณล้านกว่าๆ ที่อยู่นี่นาน เพราะก็อยากให้โรงบาลดูแล ตอนที่เคยดูเองมันเหนื่อยมากๆ ขนาดมีคนช่วยดูแล แต่ว่าเราก็คิดตลอด ทำตัวเหมือนหมอคนนึง คอยประเมินอาการความผิดปกติทุกวัน มีข้อมูลบอกหมอหมด แต่หมอก็ทำพลาด ใครๆก็บอกเราดูแลพ่อดี หมอคนไหนๆก็ชม บางคนก็ยังไม่รู้จักกันเท่าไรเลย เขาก็บอกเราดูแลดี ข้อมูลเยี่ยม รู้เรื่องทางการแพทย์ค่อนข้างดี

สุดท้ายไม่มีตัง เอากลับไปต่างจว ได้สองเดือน ยังไม่ทันได้เซฟค่าใช้จ่ายเลย เพราะมาอยู่นี่ จ้างคนศูนย์มาดูแลเดือนละ 20000 เขาเรียกแพงเพราะบอกว่ามาอยู่ต่างจว แต่ว่างานไม่หนักเลย เพราะเราก็อยู่ช่วยตลอด พยาบาลก็ช่วยเพราะอยู่รพ เขาเป็นเพียงแต่อาบน้ำให้ ยาอาหารพยาบาลทำ เขาทำเป็นบางครั้ง ส่วนแผลเราทำเองหมด ดูดเสมหะ เราดูด บางทีก็พยาบาล ไม่ให้คนดูแลทำ

และมาอยู่่นี้ซื้อเครื่องช่วยหายใจไปอีก 4 แสนกว่าๆ เพราะนึกว่าต้องใช้ไปอีกนาน เลยซื้อมาอีกเครื่อง มีเครื่องนึงอยู่แล้วประมาณ 200000 แต่โหมดไม่ครบ ไหนๆจะซื้อ กลัวไม่จบเลยซื้อดีๆ ไปเลย ยังไม่ทันไร ลง ICU อีก คงติดเชื้อ ไม่ทางเิดินปัสสาวะก็ทางเสมหะ แต่ส่วนใหญ่เป็นที่ทางเดินปัสสาวะ เพราะคาสายสวน สุดท้ายย้ายมารพ มหาชัย ที่สมุทรสาคร เพราะหมอที่สระแก้วท่าทางจะดูแลไม่ได้ อาการไม่ค่อยดีขึ้นเลย แต่พอย้ายมา อาทิตย์เดียวก็ดีแล้ว แต่ติดที่ปัญหาระบบเลือด ก็เลยยังไม่ออกจากรพ เพราะถ้าเอากลับไปสระแก้วกลัวต้องย้ายกลับมาอีก ค่ารถรพ ก็สองหมื่นแล้ว แต่สิ่งที่ได้มาจากที่นี่คือ พ่อหายใจเองได้ เพราะอาจารย์หมอจากจุฬาจับฝึกตั้งแต่วันแรกที่มาถึง เราก็เครียด เพราะปกติคนไข้ความดันตกหรือติดเชื้อรุนแรง เขาให้พักไม่ใช่หรือ แต่พี่แกเอาตั้งแต่วันแรกเลย แกบอกว่าแกไม่ชอบให้มีสายอะไรติดตัวคนไข้ พยายามเอาออกให้หมด แต่ถ้าพ่อเราดู sign ไม่ดี คงขอให้หมองดฝึก เป็นไงเป็นกัน พ่อใครใครก็ห่วง ยิ่งเราดูแลมาดีขนาดนี้

ตอนนี้หมดไป 7 แสนกว่าๆ แค่เดือนเศษ อยากจะย้ายรพ ไปรพ รัฐ ก็ไม่รู้จะทำไง ขั้นตอนเยอะ คนไข้เก่าก็มี เขาไม่ออก พ่อเราก็เข้าไม่ได้

เราหมดไปกับพ่อเยอะ แต่ก็เป็นเงินเก่าเก็บของพ่อกับที่พี่สาวเราที่ไม่มีครอบครัวหา ตอนนี้ต้องคิดให้มาก เงินล้านใช้หมดภายในพริบตา

ที่มหาชัย หมอมาบ่อยเกิน กฏของเขาคือหมอเหม็ดต้องมาวันละสามเวลา หมออื่นๆ มาวันละสองเวลา แล้วอย่างงี้คนไข้ก็ต้องจ่ายอย่างสิ้นเปลือง เราพูดกับผู้บริหาร เขาก็ว่ามันเป็นกฏ ทั้งที่มันไม่ได้ช่วยให้พ่อเราดีขึ่น หมอเองก็น่าจะมีวิจารณญาณนะ เดินผ่านๆ ก็คิดค่าหมอเพราะมันเป็นกฏเท่านั้นหรือ
เราเรียกว่า นี่คือ "นโยบายล้างผลาญคนไข้"

หมอดีก็มี ไม่ได้ว่าไปหมด แต่เราไม่เคยคิดว่าหมอทุกคนมีจรรยาบรรณ ก็แค่ทำไปตามหน้าที่เหมือนกับที่เราก็ทำหน้าที่ของเราถ้านายสั่ง ก็แค่นั้น ไม่ได้วิเศษกว่าอาชีพอื่นตรงไหน

เราเหลือแม่อีกคน พี่เราก็ไม่แข็งแรง รู้สึกว่าปัญหาประเดประดังเข้ามาหมด
เราอยากมีเงิน เลยตัดสินใจเอาเงินก้อนที่แม่เคยให้ไว้ ไปลงทุนตลาด futures แต่เพราะมาร์พลาด เราพลาดสูญเงินเกือบ 800000 ภายในอาทิตย์กว่าๆ จากปีที่แล้วหมดไปล้านนึง

สรุปเราเสียไป 1,800,000 โดยที่ไม่ได้เอาไปรักษาพ่อแม้แต่น้อย แต่ไปเล่นหมด

แต่ไม่อยากคิดว่า คนตายขายคนเป็น เพราะนี่คือพ่อ
ไม่อยากให้มีความคิดนี้เข้ามาในหัว ก็พยายามบอกแม่ว่า ทำให้ดีที่สุด เพราะสิ่งที่มีมา ก็เพราะพ่อสร้างรากฐานมาให้ ถ้าไม่มีก็รักษาไปตามอัตภาพ ไม่อยากเสียใจทีหลัง พยายามคิดตรงนี้ให้มาก

รพ ที่เราไปอยู่มา บวกค่านั่นนี่เว่อร์มาก เราเป็นคนที่เสียภาษีเหมือนคนอื่น แต่ไม่ได้รับการรักษาจากรัฐ ครอบครัวเราไม่ได้รวยที่เสียภาษีหนักเหมือนพวกรวยโคตร แต่ก็เสียพอสมควร เราก็บริจาคเงินให้รพ รัฐ ตามกำลังที่เรามี

แต่พอนึกอยากจะใช้บริการ ก็ไม่มีโอกาส แม้แต่หมอยังบอกว่ายาก บอกว่าพ่อเราแก่ เป็นโรคเรื้อรัง ทั้งที่บางอย่างก็รักษาได้ แต่ดูเหมือนความหวังไม่มี ทั้งที่ไม่เคยไปเบียดที่คนจนที่ต้องการมากกว่า แต่พอเราไม่มีก็ไม่ได้เข้า

จากนี้ไปจะไม่บริจาคให้รพ อีกแล้ว ตอนขอรับบริจาคก็บอกว่าเพื่อประชาชนทุกคน

แต่จะไม่ให้อภัยกับคนที่ทำให้พ่อต้องเป็นแบบนี้ ไม่ว่าหมอหรือพยาบาลคนไหน

ขอโทษนะคะ ถ้าความคิดนี้มันเลว
แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 54 15:54:57

จากคุณ : angelzpuu

เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 54 15:48:33