PANTIP.COM : L11147107 ถามเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าค่ะ [ปัญหาสุขภาพจิต]

ความคิดเห็นที่ 1

คือเราไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญนะ แต่เคยซึมเศร้าอยู่สองสามเดือนเรื่องการเรียน อนาคต ความรัก ก็อาจจะตอบได้ไม่ดีเท่าหร่ แต่ลองรับฟังสิ่งที่เราได้จากประสบการณ์ครั้งนั้นดูละกัน (เราไม่ได้ไปหาหมอ แต่อยู่กับครอบครัวตลอด และศึกษาและสังเกตตัวเองดูจะรู้ว่าเป็นโรคซึมเศร้า)

1 การเป็นโรคซึมเศร้า ไม่สามารถหายขาดได้ใช่มั้ยคะ คือ คนที่เป็นต้องเรียนรู้ที่จะจัดการกับมันเองหรือเปล่า เมื่อเป็นแล้ว ถ้ากลับมาเป็นอีก อาการจะเป็นมากขึ้นกว่าเดิมเหรอคะ

หายได้ค่ะ โดยต้องจัดการกับต้นเหตุของปัญหาที่ทำให้เราซึมเศร้า ถ้ากลับมาเป็นอีก ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นหนักกว่าเดิม อาจเบาลง เพราะ มีประสบการณ์ทางอารมณ์นั้นมาแล้ว จะจัดการกับอารมณ์ตัวเองได้ดีขึ้น หรือ อาจหนักขึ้น ถ้าเรื่องที่มากระทบจิตใจ เป็นเรื่องที่ใหญ่ขึ้น

2 จริงหรือเปล่า ที่ความรู้สึกมันเหมือนกับว่า มีสองร่างในคนเดียวกัน พยายามต่อสู้กันอยู่ อีกฝ่ายคิดจะทำอะไรร้าย ๆ บ้า ๆ แต่อีกฝ่ายคือสติของเรา

ที่เราเป็นนะ คือ ใจนึงก็คิดว่าไม่มีทางออกสวยๆให้กับปัญหา ก็คิดจะทำอะไรสิ้นคิด อีกใจนึงก็บอกว่า ไม่ได้ เพราะมันบาป และสงสารพ่อแม่

3 ถ้าเป็นหนักถึงขั้นที่ไม่มีสติแล้ว อาการจะเป็นเหมือนคนที่เหม่อลอย ที่เราเห็นทั่ว ๆ ไปตามสถานบำบัดนั่น ใช่มั้ยคะ

เรายังไม่เคยเป็นเราไม่รู้นะ แต่ที่เราสัญนิษฐาน อาจจะเป็นไปได้ว่า คนที่เหม่อลอย ถ้าจะมีสองแบบ คือ เหม่อลอยจริงๆ กับ เหม่อลอยอยู่แต่ใจคิดเรื่องเดิมๆที่แก้ไม่ตกวนไปวนมา แค่อันนี้เราไม่แน่ใจ ต้องไปค้นคว้าต่อ

4 วิธีเยียวยา โดยที่ไม่ต้องพึ่งแพทย์ รบกวนแนะนำด้วยค่ะ คนที่เป็น กับ คนใกล้ชิด ควรจะปฏิบัตตัวอย่างไรคะ

ต้องบอกก่อนว่า ตอนที่ซึมเศร้าอยู่นั้น อะไรก็ช่วยยาก ตอนที่เราเป็น เราใช้ธรรมะ การพูดคุยกับครอบครัวกับเพื่อนสนิท คิดด้วยตัวเอง อ่านประสบการณ์คนอื่นจากอินเตอร์เน็ต แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น มันก็ช่วยได้นิดหน่อยจริงๆ เพราะ เวลาที่ไม่มีกิจกรรมเหล่านั้น สมองเราก็จะกลับมาคิดวนไปวนมาเรื่องที่แก้ไม่ตกอีก เป็นเหมือนคุณเลย คือ อยากนอนอย่างเดียว พอตื่นมาก็เหมือนคนหมดหวัง ไม่อยากตื่นเลย ส่วนสิ่งที่ทำให้เราหลุดออกมาจากตรงนั้นได้ คือ สถานการณ์บังคับ ตอนนั้นเราห่วงเรื่องสอบ อาจฟังดูไม่ใหญ่ แต่สำหรับเรา ตอนนั้น มันใหญ่มาก เพราะอาจทำให้เราเรียนไม่จบและมันบั่นท่อนจิตใจและความมั่นใจเรามาก(ปัญหาของแต่ละคน คือปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของคนๆนั้น) พอสถานการณ์บังคับ เราก็ต้องไปสอบ โดยที่ไม่พร่อม ผลปรากฏว่า สอบไม่ได้ แต่รู้ไหม ความซึมเศร้าเรา มันจางลงไปเกือบหมดเลย แล้วมันก็มีทางออก ว่า เราอาจจะเรียนจบ แต่อาจจบช้า หรือไม่ก็เรียนจบแบบปกติ อันนี้ยังไม่รู้

เราเลยได้คำตอบว่า โรคซึมเศร้านั้น หลายๆครั้ง มันคือสิ่งที่เราคิดซ้ำไปซ้ำมา พายเรืออยู่ในอ่าง หาทางออกที่perfectไม่ได้ วิธีแก้ที่ช่วยเราไว้ คือ กลัวสิ่งใด ให้เผชิญสิ่งนั้นเลย แล้วผลที่ออกมา มันจะไม่ดี ก็ช่างมัน เพราะ ตอนที่เราซึมเศร้า เราก็ได้จินตนาการมันอยู่ในหัวไปเรียบร้อยแล้ว พอเผชิญสิ่งที่กลัวที่สุดเสร็จ มันก็จะไม่ซึมเศร้าแล้ว แต่ จะหาง่วนอยู่กับการแก้ปัญหาต่อไป ซึ่งย่อมดีกว่าการซึมเศร้า เพราะมันจะไม่คิดสั้นแล้ว มีแต่เร่งจะหาทางแก้ไขปัญหา

พอไม่ซึมเศร้าแล้ว ทีนี้ ธรรมะ คำสอนของครอบครัว คำแนะนำต่างๆ ทุกอย่างจะ make sense ทันที ทีนี้เราก็เอาธรรมะเป็นที่พึ่งเลย แล้วมันจะจัดการกับความรู้สึกต่างๆ ทั้งในอดีตที่ทำให้เราซึมเศร้าและทั้งอนาคตที่กำลังจะมาได้ดีขึ้น

หวังว่าจะมีประโยชน์นะ เอาใจช่วย มีอะไรก็ถามมาอีกได้

จากคุณ : P

เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 54 12:45:27 A:218.78.230.39 X: TicketID:328481