Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ไม่สบาย แต่บอกใครไม่ได้ ... อยากขอคำแนะนำและกำลังใจค่ะ ติดต่อทีมงาน

เราเพิ่งรู้ตัวเองว่าไม่สบายค่ะ  อาการเริ่มจากปวดหัวมาตลอด  แต่ปกติเราปวดหัวบ่อยๆอยู่แล้ว  ไม่คิดว่าจะเป็นอะไรมาก  เคยไปหาหมอศิริราช  แต่คุณหมอให้ยาคลายกล้ามเนื้อมาทาน  เพราะดูแล้วเราไม่น่าจะเป็นไซนัสอย่างที่เราสันนิษฐานค่ะ  แต่คุณหมอคิดว่าเราน่าจะเครียดแล้ว  กล้ามเนื้อหน้าก็เลยเกร็ง  ทำให้เราปวดหัว  ทุกครั้งที่ปวดหัว  เราจึงทานยาคลายกล้ามเนื้อที่คุณหมอให้มา  บางครั้งทานไปก็ไม่ได้ช่วยทำให้ดีขึ้น  แต่บางครั้งทานแล้วซักพักอาการปวดหัวก็หายไปค่ะ

แต่พอระยะหลังๆ  เราไม่สบายหนักขึ้น  ปวดหัวบ่อย  มีอาการหน้ามืดและวูบบ้าง
ประกอบกับช่วงนี้เราเพิ่งเลิกกันแฟนที่คบกันมา 10 ปีและวางแผนว่าจะแต่งงานกัน  เราคิดเพียงว่าเราคงเครียดจากเรื่องนี้มากกว่า  ทำให้พักผ่อนได้น้อย  จนรู้สึกว่าตัวเองอาการหน้ามืด  วูบบ่อยเกินไป  และมีอาการหัวซีกซ้าย  ไล่มาที่คอ  ไหล่  แขนจนมาถึงปลายนิ้วก้อยและนิ้วนาง  บางครั้งมือสั่นเวลาหยิบจับอะไร  แต่ในใจก็คิดแค่ว่าอกหักอาจจะนอนไม่หลับ  จนเราเป็นมากขึ้น  จึงเริ่มไปหาคุณหมอ

หมอวินิจฉัยว่า เราเป็นโรคเนื้องอกในสมอง  พบจุดเล็กๆขนาดประมาณ 1 เซนติเมตร  พอคุณหมอบอกแค่นั้น  มันเหมือนโลกหยุดหมุน  คุณหมออธิบายอะไรอีกเยอะแยะ  ชี้ที่รูปจาก MRI ให้ดู  แต่ในตอนนั้นเราไม่ได้ยินเสียงคุณหมอพูดแล้ว  เห็นแค่คุณหมอขยับปาก  มันอึ้งไปหมด

เราพอตั้งสติได้  ด้วยความเคยชิน  เราโทรหาแฟนเก่าเป็นคนแรก  เค้าตกใจ  และบอกให้เราใจเย็นๆ  ซึ่งในฐานะแฟนเก่าเค้าคงทำได้แค่นั้น  เราเข้าใจ  แต่ที่สำคัญ คือ จนถึงวันนี้เราเองยังไม่ได้บอกใครในบ้านเลย  เพราะที่บ้านมีย่าซึ่งเป็นโรคหัวใจโต  อาเป็นโรคเบาหวานและความดัน  ถ้าบอกไปแล้วมีอะไรเกิดขึ้นในบ้าน  เราคงรู้สึกแย่ยิ่งกว่านี้ค่ะ

ในตอนนี้เราคิดว่าเราเองมีเงินไม่พอที่จะรักษาในโรงพยาบาลเอกชนที่ไปตรวจ  เพราะเราลาออกจากงานมาเพื่อเรียนโทและอ่านหนังสือเพื่อสอบเข้ารับราชการ  มีแค่เงินเก็บจำนวนไม่มากนักค่ะ  แต่เรามีบัตรทองของโรงพยาบาลรัฐ  ซึ่งเรารู้ว่าอาจจะไม่มีคุณหมอที่เชี่ยวชาญและเครื่องมือที่พร้อม  ซึ่งทางเลือกของเราเองก็ไม่ได้มีมากนัก  แฟนเก่าก็ยื่นข้อเสนอให้จดทะเบียนสมรสกับเค้าเพื่อจะได้สิทธิเบิกค่ารักษาพยาบาล  แต่เราเองเกรงใจมาก  รู้ว่าเค้าเต็มใจ  แต่เราก็ไม่รู้ว่าเราจะหายเมื่อไหร่  หากต้องรักษาต่อไป  ก็เหมือนปิดกั้นอนาคตของเค้า      

เราเครียดมากค่ะ  ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี  อยากบอกที่บ้านให้รู้  จะได้มีกำลังใจสู้ต่อไป  แต่ก็ทำไม่ได้  ตอนนี้เหมือนชีวิตต้องคิดเองคนเดียว  ร้องไห้คนเดียว  อยากขอคำแนะนำจากเพื่อนๆค่ะ  ว่าเราควรจะทำอย่างไรดีคะ  เครียดมากๆ  เหมือนทุกสิ่งถาโถมเข้ามาในชีวิตในเวลาเดียวกัน  จนตอนนี้แทบไม่รู้ว่าที่ร้องไห้เพราะเรื่องไหนเลยค่ะ

จากคุณ : สเปกต้องใช่ รายได้ต้องถึง
เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 54 01:00:34

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com