คืนนี้คืนเดียวมีเมลถามเราว่า "จะลดน้ำหนักเท่านี้ๆๆ ต้องใช้เวลาเท่าไหน?!!" หลายเมลเลยขอบอก!!!!!! อย่าเอาตัวเองไปเทียบกะคนอื่น ใครเขาจะลดได้กี่โลช่างเขา เพราะคนที่จะทำให้สำเร็จคือตัวเราเท่านั้น! แทบจะไม่มีเมลไหนถามว่า ออกกำลังกาย คุมอาหารยังไงให้สนุก ทำอย่างไรให้มันเป็นนิสัย ส่วนมากทุกคนจะใจจดจ่ออยู่กะตัวเลขน้ำหนัก พูดง่ายๆ "ใจร้อน" ถ้าคิดจะลดน้ำหนักให้เอาใหม่นะ ล้างสมองเอาของเก่าทิ้งให้หมด ทัศนคติสำคัญ การคิดบวกจะเป็นการสร้างกำลังใจให้ตัวเองลดน้ำหนักได้ด้วย!!!! เราเข้าใจนะ เป็นเหมือนกัน... รู้ไหมทุกวันนี้เราเองก็ใจร้อนอยากลดให้ได้เยอะๆไวไว เราลดน้ำหนักมาจะสองปี อะไรหลายๆอย่างมันทำให้เราสบายๆขึ้น หลุดบ่อยขึ้น BMR ก็เล็กลงตามขนาดตัวทำให้น้ำหนักลงช้ามาก บางครั้งเราก็รู้สึกได้ถึงสายตาบางคนที่มองสบประมาทเราว่าเราคงไปต่อได้อีกไม่กี่น้ำ บ่อยครั้งถูกวิพากวิจารณ์การลดน้ำหนักต่างๆนานา เช่น - ลดไวไปมั่งแหละ (เราลดน้ำหนักเฉลี่ยเดือนละ 2 โล ไม่อด ไม่ได้ทานน้อย เกณฑ์ที่แนะนำคือลดน้ำหนักอาทิตย์ละไม่เกิน 0.5-1 โล/สัปดาห์ ซึ่งเราก็ปกติ) เราอายุ 27 ตอนเริ่มลด กว่าจะลดเสร็จเฟิมเสร็จก็น่าจะใช้เวลาทั้งหมดประมาณ 3-4 ปี ถ้าให้ช้ากว่านี้คงไม่ไหวนะ ลดน้ำหนักถ้ามันไวไปก็เสียสุขภาพโยโย่ง่าย แต่ถ้ามันช้าเกินไปมันจะพาลถอดใจไปเสียก่อน บวกกับชีวิตคนเรามันสั้น ต้องทำสิ่งต่างๆมากมาย เดินทางสายกลางดีที่สุด - บ้างก็ว่าเนี่ยไม่เล่นเวท (เิอิ่มมมมม เราเล่นเวทมาตั้งแต่วันแรกที่ออกกำลังกายจนมาวันนี้เลย) ลดจากร้อยสามสิบกว่าโลจะให้ฟิตเปรี้ยะแค่ไหนเชียว แล้วอย่าเทียบเรากะคนอื่น ต้องดูด้วยว่าเพศชาย หญิง สูง หนัก ระยะเวลา น้ำหนักที่ลด มันแตกต่างกัน เคยเจอเคสผู้ชายคนนึงเขาหนัก 115 โล ลดเหลือ 85 โล แต่ไม่เห็นหนังส่วนเกินเลย อันนี้ก็ต้องดูความสูงเขานะ 175 เขาลดมา 25 โล ผู้ชายสร้างกล้ามเนื้อได้มากและง่ายกว่าผู้หญิงเยอะ เทียบกันบ่ได้ เป็นต้น - บ้างก็บอกว่าเนี่ยถ้าไม่กินลดเยอะกว่านี้อีก! (อยากจะบอกว่าก็เนี่ยถ้าตรูไม่กินป่านนี้คงลดไม่ได้ไกลขนาดนี้ ก็ไอ้ที่กินๆนี่แหละที่ทำให้ลด เพราะอะไร? เพราะมันบำรุงสุขภาพ(กำลัง)ใจไงล่ะ ไม่งั้นคงตบะแตกชนิดที่ว่าหลุดแล้วหลุดเลย ต้องมองเรื่องลด กะ หลุด เป็นของคู่กัน ทุกวันนี้ก็เพราะด้วยความที่เราไม่สุดโต่งนี่แหละที่ทำให้เราหลุดไงก็ดึงตัวเองกลับได้ทุกครั้ง เราเคยเด้งทีเดียว 8 โล 4 วันนะแต่ไม่เคยรู้สึกว่าจะเลิกลดเลย เหนื่อยก็เหนื่อยอยู่แต่ไม่คิดเลิก) - ข้อเสียเราคือเป็นคนไม่ค่อยเก็บความรู้สึก ก็ต้องขออภัยคนรอบข้างที่อาจทำให้รำคาญหรือเป็นห่วง เราอ่ะเหนื่อยก็บ่น หิวก็บ่น หลุดก็บ่น บ่นตาหลอด แต่เราก็ไปต่อของเราแหละ อย่างน้อยก็บ่นไปทำไป 55555 โอ่ยเจอเยอะอ่ะ บ่อยครั้งมันก็ไม่ใช่จังหวะมานั่งอธิบายให้เขาเข้าใจเราทุกอย่าง... ยิ่งมาเจออย่างเงี้ยะมันยิ่งทำให้เราใจร้อนเหมือนกันนะ เวลาใจร้อนแล้วทำไม่ได้ดั่งใจ แหมมมมันเจ็บใจตัวเองน่าดู เคยเป็นมะ! อยากลดให้ได้ไวไวพิสูจน์กันไปเลย.. อย่างว่าการลดน้ำหนักประสบความสำเร็จ ไม่ได้วัดกันเพียงที่น้ำหนักกิโล หรือความไวที่ลดได้ แต่อยู่ที่นิสัยการกิน การใช้ชีวิตเราดีขึ้นไหม ใช้คำว่าดีขึ้นนะคะ เพราะนิสัยไม่ใช่อะไรที่เปลี่ยนกันง่ายๆ หรือพลิกหน้ามือเป็นหลังมือก็ไม่ใช่ เช่นเรานิสัยกินเก่ง เรียกว่าสันด่านเลยดีกว่า เพราะเราเสพติดอาหาร แต่ทำยังไงให้ดีขึ้นนั่นแหละประเด็น เพื่อที่จะได้รักษาน้ำหนักรักษาสุขภาพไปตลอดชีวิต คนที่เขาไม่ได้มาอินกะตรงนี้ เขาก็มองแต่เฮ้ยคนนี้ลดได้เยอะลดได้ไวเพราะเขาไม่เข้าใจ เราต้องมีสติกะตัวเอง อย่างตัวเรารู้นะรู้ แต่ก็ยังต้องย้ำเตือนบอกตัวเองเสมอๆ ไม่ให้เราขาดสติ จนท้อเลิกลดไป.. สิ่งสำคัญที่สุด...คือการที่รู้ตัวเราและเรามั่นใจว่าเราจะทำได้lเร็จในที่สุด! We will see!
จากคุณ |
:
GetCha
|
เขียนเมื่อ |
:
18 ต.ค. 54 02:19:22
|
|
|
|