Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
++ความรักแบบที่เราคิด...มันเพ้อเจ้อรึป่าวคะ++ ติดต่อทีมงาน

เราอายุ 26 แล้วค่ะ ไม่เคยมีประสบการณ์ความรัก ไม่เคยมีแฟน โสดมาตลอด...เหงาบ้าง แต่อยู่ได้ ไม่ได้ไขว่คว้าหาแฟน แต่แค่รู้สึกอยากมีความรักในหัวใจบ้าง เลยคิดมาตลอดว่า ถ้าเรารักใคร ความรักสำหรับเรา คือ "การทำสิ่งๆดีให้คนที่เรารัก โดยไม่หวังอะไรตอบแทนนอกจากรู้สึกดีที่ได้รับ"

ล่าสุดมีคนมาจีบแบบจริงจังมากกกก(เราเคยตั้งกระทู้ถามแล้ว)

http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F11178850/F11178850.html

เป็นคนที่ทำงานค่ะ แต่คนละแผนก รู้จักเพราะพี่ในแผนกบอกว่ามีคนถามถึง เค้าอ้างว่าแอบชอบเรามาสามเดือนแล้ว ซึ่งตอนนั้นเราไม่เคยรู้เลยด้วยซ้ำว่าเค้ามีตัวตนในที่ทำงานเดียวกับเรา พอได้รู้จัก เค้าออกตัวแรงมาก บอกเลยว่าอยากได้เราเป็นแม่ของลูก เราคือคนที่"ใช่" ไม่อยากหาใครแล้ว อยากหยุดที่เรา ฯลฯ...ซึ่งเค้ายังไม่รู้จักเราเลยด้วยซ้ำ เพิ่งคุยได้สองสามวันก็มาแนวนี้เลย

สำหรับเรา สัญชาตญาณมันบอกเลยว่า"ไม่ใช่" แต่พี่ๆในแผนกก็เชียร์ ประมาณว่าลองคุยๆกันไปก่อน อย่าเพิ่งรีบตัดสัมพันธ์ จะได้เรียนรู้ เพราะไม่มีประสบกาณ์ เราก็โอเค คุยก็คุย ซึ่งเค้าก็โทรมาคุยทุกวัน บอกจุดยืนหนักแน่นว่าที่มาคุยไม่ต้องการเป็นแค่เพื่อน แต่เราก็ชัดเจนมากๆว่า เราคุยในฐานะเพื่อน ให้เค้าจะได้รู้จักเรา เราจะได้รู้จักเค้า เราระวังคำพูดตลอด เค้าเองก็หยอดตลอดเหมือนกัน แต่เราก็ไม่เคลิ้มเลยสักนิด เบรคเค้าตลอด คุยกันแต่ทางโทรศัพท์ เราเลยบอกว่าพูดไรมา เราไม่เชื่อหรอก มันต้องอาศัยการกระทำ และเวลา....

หลังจากนั้นสองอาทิตย์ก็นัดกินข้าว เพราะเวลาปกติจะไม่เจอกันเลย คนรอบข้างเลยบอกว่าให้ลองเจอกันดู จะได้รู้ตัวตนมากขึ้น เราก็เห็นด้วยนะ แต่ก็โอเคไป ในฐานะเพื่อน ไปเจอเหมือนไปกินข้าวกะเพื่อน เราเลยเฉยๆไม่ตื่นเต้นอะไรเลยเวลาเจอ...หลังจากครั้งแรกที่เจอกัน เค้าก็บอกว่า เค้ายิ่งมั่นใจว่าเราใช่ สำหรับเค้า ซึ่งเราก็ทำกะเค้าเหมือนเพื่อนนะ ค่าอาหารเราก็แชร์ ของเรา เราก็ถือเอง...เราเคยถามเค้าว่า รู้สึกว่าเราให้ความหวังเค้าบ้างมั้ย...เค้าบอกว่า เราไม่เคยให้ความหวังเค้าเลย ย้ำเกือบทุกสิบนาทีว่าเพื่อนกันๆ....


เรามาคิดๆดู เพราะใครๆก็บอกว่าเราปิดตัวเอง ปิดโอกาสตัวเอง...ถ้าเราไม่คุยให้รู้จักว่าเค้าเป็นคนยังไงก่อน คือประมาณว่า คนที่เข้ามาแบบนี้ในชีวิตจะมีสักกี่คน ทำไมเค้ามั่นใจอะไรขนาดนั้นว่าเราใช่สำหรับเค้า ที่เราคิดว่าไม่ใช่ อาจจะใช่ก็ได้ ไม่มีใครรู้... แต่ถ้าเราคุยกับเค้าต่อ ก็เหมือนให้ความหวังเค้า...เราไม่สบายใจ เลยพูดกับเค้าแบบนี้ตรงๆ และก็บอกว่า ตอนนี้เหมือนมีสองข้อเลือก คือ
- ลองดูๆกันไป คบกันไปแบบเพื่อน ถ้ามันพัฒนาได้หรือไม่ได้ เราก็จะรู้กันเอง
- ไม่คุย ไม่คบ ไปเลย เพราะเค้าบอกเลยว่าเป็นเพื่อนเราไม่ได้
เราก็บอกเค้าว่า เราเองเลือกข้อแรก ไม่ปิดโอกาสใคร จะได้รู้ไปว่ายังไง ซึ่งเค้าเองก็โอเค เค้าจะได้ทำให้เราเห็นว่าเค้าจริงใจจริงๆ

แต่ผ่านไปสักพัก เจอกันอีกสองสามครั้ง คือเค้าก็ยังจีบแบบรุกหนัก และมากกว่าเดิม ไม่ได้ทำเหมือนเพื่อนเลย เราเองก็อึดอัด พูดกับเค้าไปตรงๆ ว่า แค่เพื่อนนะ ตอนนี้เพื่อน เหมือนต้องเคยดึงกลับมา เพราะเค้าจะเหมือนว่าคิดไปไกลแล้ว เพ้อๆ แบบอยากให้ไปอยู่ด้วยกัน

ผ่านมาเดือนกว่า...กินข้าวกันได้เกินห้าครั้งแล้ว เราเองยังชัดเจนและชัดขึ้นเรื่อยในความรู้สึกตัวเองว่า เค้า"ไม่ใช่" พยายามบอกเค้าแล้วทั้งพูดตรงๆและพูดอ้อมๆว่า เพื่อนกันน่ะดีแล้ว เรายังไม่พร้อมจะเป็นแฟนใคร แต่เค้าก็ยังยืนยันว่า เค้าไม่ต้องการใครอีกแล้วนอกจากเรา  จะไล่เค้าทำไม....ก็เพราะที่เค้าทำมันหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ ทำเหมือนเราเป็นแฟนเค้าแล้ว แบบจะจับมือเรา ซึ่งเราก็ไม่ให้จับ เพราะเรารู้ว่าเค้าไม่ได้อยากจับแบบเพื่อนแน่ๆ เราพูดกับเค้าเลยนะว่า เราหวงตัวและถือเรื่องนี้

เค้าบอกว่าทำไมเราต้องใช้ชีวิตเป็นสเตป เป็นขั้นเป็นตอน เพราะเค้าเองใช้แต่ความรู้สึก ทำตามหัวใจ ซึ่งเราก็ไม่รู้หรอกว่าเราอยู่ในกรอบมากไปรึป่าว แต่เราก็ทำตามความรู้สึกเหมือนกันนะ คือเรารู้สึกว่ามันยังไม่ถึงเวลา มันเร็วเกินไป รู้สึกว่าเรายังไม่รู้จักเค้าดี และที่สำคัญลึกๆมันรู้สึกว่า"ไม่ใช่" แต่สำหรับเค้า เค้าบอกว่ามันช้า

รู้จักกันแค่เดือนกว่าๆเองนะคะ...โทรคุยทุกวัน วันที่เค้าหยุด เค้าก็มารับที่ทำงานไปกินข้าวเย็น เค้าขอไปส่งที่บ้าน แต่เราไม่ให้ ไปรอที่ป้ายรถเมล์เป็นเพื่อนเราก็ไม่ให้ เพราะเค้าขึ้นรถไฟฟ้า แยกกันหน้าห้างเหมือนเพื่อนธรรมดา...แค่นี้ก็เร็วแล้วนะ เค้าจะขอจับมือ ชวนไปเที่ยวห้อง ชวนไปอยู่ด้วย แล้วเราไม่ไปเนี่ย...มันช้าเหรอ...

++++เราบอกเค้าว่า เราอยู่คนเดียวมา 26 ปี พยายามดูแลตัวเองให้ดี ทั้งกายและใจ ไม่ทำเรื่องเสียหาย เพื่อรอใครสักคนที่เราจะมอบความรักให้ ดังนั้นถ้าเราจะรักใคร มีใครสักคน เราก็ต้องเลือก และรู้สึกมั่นใจว่าเค้าเหมาะสม เค้าดูแลเราได้ เค้าจะเห็นคุณค่า และไม่ทิ้งขว้างเรา เพราะเราก็จะรัก และดูแลเค้าให้ดีที่สุดให้สมกับที่เรารอเค้ามาตลอดเหมือนกัน
ถ้าตลอดชีวิต เราไม่เจอคนๆนั้น ก็ไม่เป็นไร เราก็อยู่ต่อไปเหมือนที่อยู่มาตลอด ก็อยู่ได้ สบายดี เพราะของยังงี้ ถ้าเราตัดสินใจพลาดแล้ว เสียแล้วคือเสียเลย ถ้าเราใจอ่อนให้คนที่เราไม่มั่นใจ ก็มีแต่เสียกับเสีย...

....มุมมองความรักของเรา มันดูเพ้อเจ้อไปรึป่าวคะ แต่เรารู้สึกยังงี้จริงๆ
ยังไงก็ขอคำแนะนำด้วยนะคะ ยินดีรับทุกความเห็น และขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

///ขอโทษที่ยาวไปหน่อย และขอบคุณที่ทนอ่านนะคะ

จากคุณ : visualize
เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 54 22:46:11

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com