ความคิดเห็นที่ 1 ยังไงก็ตอนเด็กละครับ เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรู้สึกล้วนๆ ชอบก็ชอบ รักก็รัก ไม่มีเหตุผลอื่นมาเจือปน พอเริ่มโตจะมีการมองฐานะ ความคู่ควร อนาคต ฯลฯ เข้ามาเกี่ยวข้องมากมายจนไปไปมามาชักคิดว่า ตกลงการมีคู่คือการคัดคนที่เหมาะสมกับเราไม่ใช่เพราะความรักแล้วอย่างนั้นเหรอเนี่ย ความรักตอนเด็กโดยเฉพาะช่วงมัธบมนี่ผมว่าบริสุทธิที่สุดแล้วครับ ถ้าเข้ามหาลัยเริ่มจะมีการมองพวกออฟชั่นมาประกอบแล้วครับ จากคุณ : Waiyakon เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 20:59:50

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนเด็กเพราเป็นรักครั้งแรก  บริสุทธิ์ จากคุณ : punpanm เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 21:01:56

ความคิดเห็นที่ 3 ช่วง ม. ต้น นี้แหละตราตรึงลืมไม่หลงทั้งที่มันไม่มีอะไรเลย จากคุณ : sakulna เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 21:08:49

ความคิดเห็นที่ 4 บางครั้งพอเป็นผู้ใหญ่มาก ๆ เข้า ความรัก เหมือน อยู่เป็นเพื่อนกัน มากกว่า เซ็กส์ก็งั้น ๆ กระปิดกระปอย มาไม่เป้นปรกติ 555 ความรักที่หวอหวาที่สุด ก็น่าจะเป็น ความรักที่สุกงอม ก่อนแต่งงานนะ ไอ้ที่เค้าว่า น้ำต้มผักยังว่าหวานนั่นแหละ พอแต่งไปแล้ว ... คู่เรา ... แบบว่า ... มันสุกงอมมาเต็มที่แล้วไง ... พอแต่งปุ๊บ ก็เลยเน่าอ่ะ แป่วววววววว จากคุณ : น้องบั๊ฟ เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 23:01:43

ความคิดเห็นที่ 5 ชอบตอนเด็กครับ เพราะตอนโต รักมาก หวังมาก เจ็บมากกว่า จากคุณ : cokeclub เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 23:49:14

ความคิดเห็นที่ 6 รักสมัยเด็ก เราว่ามันไม่ใช่รักค่ะ มันเป็นแค่ความหลงมากกว่า เห็นหล่อๆสวยๆ คุยๆกันไปไม่กี่วันก็รักกันแล้ว มาตอนนี้ เราลองคิดถึงตอนคบกับแฟนๆสมัยมัธยม เราจะนึกออกแต่เรื่องผิวเผิน แบบคนนั้นแต่งตัวแบบนี้ คนนี้ชอบเพลงสไตล์นั้น แต่ลึกๆแล้วนึกไม่ออกซักคนว่าแต่ละคนเป็นคนยังไง คิดอะไร ฝันอะไร จำไม่ได้เลยว่าทำอะไรให้เราบ้าง เราึถึงได้รู้สึกร้ากกก รักขนาดนั้น เทียบกับแฟนที่คบกันตอนโต มันต่างกันลิบลับ คือเรารู้สึกว่ามันเหมือนต่างคนต่างเอาชีวิต เอาความฝัน เอาความเป็นตัวเองมาแชร์กัน ค่อยๆเรียนรู้ แล้วก็ยอมรับกัน บางอย่างในตัวแฟนมันเป็นอะไรเราที่เกลี๊ยดเกลียด นึกทีไรก็หงุดหงิด แต่ในขณะเดียวกัน มันก็มีสิ่งที่นึกถึงแล้วอบอุ่นมากๆ จนต้องหันไปค้อนใส่ส่วนที่เราเกลียด แล้วบอกมันว่า เอาวะ ยอมทนแกก็ได้! คงไม่ต้องให้สรุปนะคะ ว่าเราประทับใจแบบไหนมากกว่ากัน :) จากคุณ : oyster tragidy เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 54 23:53:18

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนเด็กๆเลยป.5-ป.6 ประทับใจเพื่อนร่วมห้องนะทำการบ้านให้(การบ้านจริงๆนะ)แต่อารมณ์ประมาณดีจังมีคนมาสนใจแต่พอเรียนจบป.6 ก็ย้ายโรงเรียนกันไม่เคยเจออีกเลยผ่านมาเกือบ30ปีแล้วยังประทับใจอยู่ ส่วนตอนมัธยมก็มีไปจีบสาวต่างโรงเรียนแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก กลายเป็นว่าเค้ามาตามๆเราอยู่ ไอ้เราก็ไม่ค่อยกระตือรือร้นก็หายๆไป มาตอนอยู่อาชีวะนี่สิวัยรุ่นเต็มที่กับชีวิต เรท20เลย ยังประทับใจอยู่แต่พอผ่านมาแล้วก็อยากเขกกระโหลกตัวเอง "ทำไมตูปล่อยให้ฮอร์โมนมันควบคุมแทนสมองว่ะ" ตอนนี้ประทับใจภรรยาที่สุดครับ จริงๆนะ (เผื่อภรรยาเข้ามาอ่าน) 555 จากคุณ : เจ้าพ่อหลังเขา (เจ้าพ่อหลังเขา) เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 54 06:46:12

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบตอนผู้ใหญ่มากกว่า มันเป็นงานมากขึ้น มีรุกมีถอย ค่อยๆคืบค่อยคลานไปในออ้อมใจเธอ ตอนเด็กๆลุยอย่างเดียวเป๋ตลอด พอเป็นโตขึ้นไม่มีสาวไหนมาทำเราเป๋ได้เลย จากคุณ : ลึกลับซับ_tui เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 54 10:19:31

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบตอนปัจจุบัน เพราะว่าอยู่กันมานาน รู้กระบวนท่ากันหมด ว่าจะมาไม้ไหน จากประสบการณ์ กัดกันมานาน จนเป็นความผูกพันธ์ ยิ่งอยู่กันมานานยิ่งเป็นห่วงกัน ( ส่วนมากจะเค้าห่วงเรา) จนบางทีลูกหมั่นไส้ ข้อหาหวานเกินพิกัด จากคุณ : รักกันให้โลกอิจฉา (แม่หมูตาโต) เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 54 14:45:17

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบตอนเด็กมากกว่า เพราะยังไม่ค่อยคิดอะไรมาก เลยไม่รู้เจ็บมากแบบตอนเป็นผู้ใหญ่ จากคุณ : เจ้าแมวถ้วยฟู เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 54 20:36:45

ความคิดเห็นที่ 11 ตอนเด็กก็ปลื้ม ตามประสา พอโตขึ้นมากลับมาชอบคนที่ชอบตั้งแต่เด็กนั่นแหละ คนเดิม !!! ก็คุยมาเรื่อยๆรุ้สึกเหมือนมีใครเข้ามาในชีวิตเราเพิ่มขึ้น นอกจากคนในครอบครัวค่ะ จากคุณ : ดีแอน เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 54 13:38:45

ความคิดเห็นที่ 12 ชอบตอนเด็ก เพราะมันไ่ม่มีอะไรมาก เที่ยว เล่น เจอกันมีแต่เรื่องสนุก พอเป็นผู้ใหญ่แล้วมันมีอะไรมากกว่านั้นเข้ามาเกี่ยว เรื่องเพศ เรื่องเงินทอง เรื่องความมั่นคง อนาคต ครอบครัว สังคม จากคุณ : แตงโมสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 54 16:51:15

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนมัธยม ครับ เคยคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง ตัั้งแต่ ม.3 จนจบ ม.6 ผมเองไปชอบเธอฝ่ายเดียวแหละ แต่ก็คุยกันถูกคอ คุยไปคุยมาหลายๆ ปี ผมก็ยังชอบเธออยู่ ถึงแม้เธอจะมีแฟนไปแล้วก็เถอะ ตอนนั้นยังคุยกันอยู่ในฐานะเพื่อน และอีกอย่างคือเป็นแฟนกันแบบเด็กมัธยม มันไม่ค่อยมีอะไรลึกซึ้งครับ มีช่วงหนึ่งที่ความสัมพันธ์เหมือนจะบรรจบเข้าหากันมากที่สุด ตอนช่วงเข้ามหาลัยใหม่ๆ ช่วงนั้นกำลังตื่นเต้นกับโลกใบใหม่ และต่างคนก็เพิ่งอกหักมาเหมือนกัน แต่สุดท้ายพอมาเจอกัน ได้คุยกันจริงๆ จังๆ ได้ไปทำนู่นทำนี่ด้วยกัน มันก็ชัดเจนขึ้นมาเองว่าความรู้สึก(ของผม)ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว ก็เลยได้เป็นเพื่อนกันจริงๆ นับแต่นั้นมา เธอเป็นผู้หญิงที่ผมกล้าพูดได้ว่าเข้าใจผมได้ดีที่สุดครับ บางครั้งไม่ต้องพูดอะไรกันเลยสักคำ ทุกวันนี้เธอก็ยังวนเวียนอยู่ในความทรงจำและความรู้สึก ถึงแม้จะไม่ได้ติดต่อกันหลายปีแล้วก็ตาม แต่ถ้าถามว่ายังรักอยู่ไหม ตอบได้เต็มปากว่าไม่แล้วครับ ที่เหลืออยู่ตอนนี้มันคือความทรงจำดีๆ และผมก็ไม่เสียใจที่เรื่องราวมันเกิดขึ้นและจบลงแบบนี้ครับ :) ปล.ข่าวล่าสุดว่าเธอกำลังจะแต่งงานครับ กับคนที่เป็นแฟนกับเธอตอนมัธยมนั่นแหละ 555+ จากคุณ : bozzie เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 00:51:01