เทคนิคการนับแคล ฉบับ Getcha

เคยเขียนบทความอธิบายวิธีการนับแคลนานมาแล้ว
ถามกันมาเยอะวันนี้เมย์เลยจัดให้อีกรอบนะคะ ฉบับปรับปรุง 5555

1. สินค้าอาหารแทบทุกอย่างเดี็ยวนี้จะมีแคลอรี่บอกอยู่แล้ว เวลาอ่านอยากให้สังเกตดีๆด้วยว่ามีกี่ serving อย่างขนมห่อนึง 100 แคลแต่อาจจะมี 2 Serving นั่นแปลว่าถ้ากินทั้งห่อก็จะเท่ากับ 200 แคล และส่วนมากนอกจากบอกแคลอรี่รวมแล้วเขาจะวงเล็บข้างๆด้วยว่าเป็นแคลรี่จากไขมันเท่าไหร่  การอ่านฉลากจะบอกเราได้หลายอย่างเลย ไว้วันหลังจะมาอธิบายวิธีการอ่านฉลา่กอย่างละเอียดอีกทีนะคะ วันนี้เน้นเรื่องนับแคลก่อน ^P^

2. การนับแคล สำคัญเลยคือเราต้องรู้เรื่องของวัตถุดิบ ว่าอาหารนั้นทำมาจากอะไร และปริมาณอาหารค่ะ คร่าวๆก็ได้ไม่ต้องเป๊ะจะได้ไม่เครียดนะ ถึงจะหาแคลได้ เพราะเวลาหาแคลเราหาแคลจากวัตถุดิบ เช่นข้าวมันไก่ ไก่เท่าไหร่ ข้าวเท่าไหร่ เราไม่ได้หาแคลจาก ข้าวมันไก่เลยตรงๆ เพราะอาหารบางอย่างอาจจะหาไม่เจอถ้าใส่ทั้งเมนูแบบนั้น บวกกับปริมาณอาหารจริงกับที่หาอาจจะต่างกันมาก แต่ถ้าเรารู้วัตถุดิบและปริมาณจะหาแคลได้ใกล้เคียงกว่าค่ะ

3. เมย์แนะนำให้หาแคลโดยใส่ Key word เป็นภาษาอังกฤษนะคะ เพราะฐานข้อมูลมากกว่าหาเจอแทบทุกอย่างเลย หลายเวบจะให้ใส่ปริมาณด้วย นั่นเป็นที่มาของข้อ 2

4. พยามเรียนรู้เรื่องหน่วยตวงคร่าวๆ เพื่อช่วยให้เรากะเป็น เช่น ช้อนชา ช้อนโต๊ะ ถ้วย เรียนรู้การเทียบเคียง เช่น เนื้อสัตว์ประมาณหยิบมือนึงจะประมาณ 30-50 กรัม หรือเนื้อสัตว์ประมาณ 1 ฝ่ามือ 200 กรัม 1 กำปั้นประัมาณ 1 ถ้วยตวง เหล่านี้เราต้องรูจักประยุกต์ พออาหารมาอยู่ตรงหน้าเราจะได้แสกนได้เลยว่ามีอะไรประมาณเท่าไหร่ เช่น ก๋วยเตี็๋๋๋ยว 1 ชาม เมย์จะแสกนเลย เช่น เส้นประมาณ 1 ถ้วย เนื้อสัตว์ประมาณหยิบมือนึง ผักใบเขียวไม่นับแคล ผักสีขาวแคลน้อยมากเช่นถั่วงอกอาจจะ 5-10 แคล น้ำมันเจียวกะๆไปว่ากวยเต๊ยวชามนึงอาจจะมีสัก 1 ชต. ถ้าน้ำตกมีเลือดก็อาจจะบวกเพิ่มไป

5. พยามจำแคลอรี่อาหารที่เราเจอบ่อยๆในชีวิตประจำวันให้ได้ค่ะ เช่น เนื้อ ปลา หมู  ไก่ นม เนย ไข่ ผลไม้ ผัก ขนมปัง ถ้า advance  ถ้า advance ขึ้นมาหน่อย ก็อาจจะจำเพิ่มว่าเนื้อติดมัน ติดหนังเท่าไหร่ ปลาเนื้อขาว เนื้อแดงเท่าไหร่ อย่างปลาตระกูลแมคคอเรลจะแคลสูงกว่า แต่ละเวบบอกแคลไม่เท่ากันเสมอไป ให้จำเฉลี่ยๆคร่าวๆเอา เช่นเมย์จะจำว่า เนื้อไก่ไม่มัน ให้เอาปริมาณกรัมคูณด้วย 1.5 เช่นไก่ 100 กรัมมี 150 แคล หมูคูณด้วย 2.5 ถ้าติดมัน ติดหนังก็บวกเพิ่มไป เป็นต้น

6. เวลาไปซื้อของต่างๆหมั่นอ่านฉลากเยอะๆ ถึงเราจะไม่ได้ซื้อก็เหอะมันจะช่วยให้เราผ่านตาบ่อยๆ เวลาที่เราไปเจออาหารอย่างเดียวกันที่ไม่มีแคลบอกเราจะได้เทียบเคียงได้ ทำบ่อยๆเราจะได้เรียนรู้หัดอ่านโภชนาการอาหารนั้นให้คุณให้โทษอย่างไรด้วยค่ะ

7. เวลาใครถามอันนี้แคลเท่าไหร่ เมย์จะไม่ค่อยอยากตอบตรงๆนะ ตอนเมย์เริ่มลดแรกๆ เมย์อยากรู้แคลอะไรเมย์ก็หาเอง เพราะมันมีบอกแทบทั้งนั้นเลย เว้นแต่หาไม่เจอหรือไม่รู้จริงๆ

เมย์คิดว่าคนเราจะทำอะไรสำเร็จต้องช่วยตัวเองเยอะๆ อยากให้นับแคลเป็น
เมย์ไม่จับปลาให้ แต่เมย์เอาแหให้ไปจับปลาเองดีกว่า

ตารางแคลเมย์มีค่ะ เมย์ได้จากไหน ก็จาก google หละ เมย์หาๆ แล้วก๊อบมาไว้ใน excel รวมกัน เวลาไปกินอะไรเจออะไรเพิ่มก็ค่อยมาจดลง แล้วมันจะทำให้เราจำได้ง่ายด้วยเพราะเราหาเองจดเอง สุดท้ายก็จำได้เอง!!!  แรกๆเมย์ใช้วิธีดูโพยหรือดูตารางที่ทำไว้ นานๆไปตอนนี้มันขึ้นใจแล้ว เพื่อนๆก็ทำได้ด้วยตัวเองเช่นกันค่ะ ถ้าคนอื่นทำให้กว่าเราจะจำได้ กว่าเราจะเป็นก็ใช้เวลามากกว่า...


บางคนลดได้ก็ดี ลดไม่ได้ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ยิ่งเราอยากได้อะไรมากแค่ไหน เรายิ่งจะพยามมากแค่นั้นนะคะ ก็ต้องทบทวนและบิ๊วตัวเองเยอะๆ
การที่เราจะได้สิ่งดีๆสิ่งหนึ่ง บางครั้งเราก็ต้องเสียสละอีกสิ่งหนึ่งแลกเพื่อที่จะให้ได้มา เราพร้อมแค่ไหน ใจแค่ไหน ต้องทบทวนตัวเองดีๆ ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าวนะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนเสมอค่ะ สู้ๆ

จากคุณ	: GetCha
เขียนเมื่อ	: 31 ต.ค. 54 12:48:39