ความคิดเห็นที่ 1 กราบสวัสดีนะครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ ผมก็ยังไม่ครึ่งคนเกษียณ แต่ผมมีเพื่อนตั้งแต่ 20 30 40 50 60+ หลากหลายวัยครับ จากที่คุยกับท่านผู้ใหญ่ใจดีทั้งหลาย ส่วนมากจะเข้าหาทางธรรมกันนะครับ ทุกสิ่งคือความว่างเปล่าครับ ไม่มีอะไรของเรา ตัวเราก็ไม่ใช่ของเรา มีเกิด มีดับ มีทุกข์ มีสุข ครับ เป็นกฎของไตรลักษณ์ ต่างคนก็ต่างมีปัญหามากมายของแต่ละคน ตั้งแต่ ตกงาน ยัน พิการ กันเลยทีเดียว ขอใช้คำแม่สอนผม เล่าให้คุณอาลองฟังนะครับ "ใช้ชีวิตให้มีความสุข" ครับ ปัญหาไหนแก้ได้ก็แก้ครับ ปัญหาไหนแก้ไม่ได้ก็คือแก้ไม่ได้ เครียดไปก็ขาดทุนครับ หาความสุขทางใจครับ แล้วแต่กำลัง เช่นปลูกต้นไม้ ทำกับข้าว เย็บเสื้อผ้า ฟังเทศ ฟังเพลงสุนทราพร(แม่ผมฟัง เสียงแหลมมากกกก) เหรียญมีสองด้าน มีสุข มีทุกข์ ครับ แต่พยายามทำให้สุข มากกว่าทุกข์ จะดีมากครับ หรือเดินทางสายกลางคือหาความพอดีให้ชีวิต ครับ ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว ครับ (อย่าถือเป็นการสอนเลยนะครับ แค่อยากแลกเปลี่ยนมุมมองครับ) จากคุณ : Mono เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 54 23:34:53 A:182.53.20.237 X: TicketID:158493

ความคิดเห็นที่ 2 ลองเข้าวัดดูไหมค่ะ พ่อแม่เราเกษียณแล้ว แรกๆ แม่ก็เหงา แม่บอกคนเคยรับเงินเดือนตอนนี้ไม่มีให้รับแล้ว พ่อเคยไปทำงานต้องมาอยู่บ้านเฉยๆ ตอนนี้ทั้งคู่เข้าวัดไปแล้ว เป็นอาสาสมัครทำความสะอาดวัด   ช่วยเก็บกวาดเช็คถูวัด มีงานให้ทำเยอะค่ะ แรกๆ ท่านก็บ่นเหนื่อย แต่ตอนนี้ไม่ไปไม่ได้แล้ว ฝนตกยังไปเลย ตอนนี้เหมือนท่านมีความสุขขึ้นเยอะมากๆ กลับจากทำความสะอาดวัดก็เลี้ยงน้องหมาห้าตัว พ่อชอบปลูกต้นไม้ก็ปลูกไปทั่วบ้านเลย ถอนๆ ปลูกๆ เก็บไปตั้งหน้าบ้าน ใครผ่านมาถาม มาคุยพ่อก็ให้เขา ว่างๆ แม่กะพ่อก็ไปเที่ยวตามทัวร์ต่างๆ คุณลองดูค่ะ ก็ถ้ายังไม่ได้เริ่มอย่าพึ่งไปคิดว่า มันจะน่าเบื่อ อย่าพึ่งไปคิดทางลบ ลองเริ่มหาอะไรทำ เดี๋ยวก็ชิน และมันจะกลายเป็นส่วนนึงของชีวิตคุณไปเอง ปล. แต่เวลาไปช่วยงานวัดอย่าใส่ของมีค่าไปนะคะ แม่เราถอนแหวนล้างแล้ววางไปแปปเดี๋ยว.... หายไปเลย คนมาช่วยงานวัดใช่ว่าจะไม่มีความละโมภ หรือไม่มีกิเลส ปล. สอง เรื่องลูกคุณ ถ้าคุณไม่ปล่อยวางยังคงจะแบกไว้ คุณก็จะเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ หล่ะคะ การเข้าวัดน่าจะช่วยคุณได้เรื่องนี้ด้วย เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : thangthai_ladypink เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 54 04:30:38

ความคิดเห็นที่ 3 หาอะไรทำมั้ยคะ จำได้ว่าเป็นอาจารย์...ลองรับสอนพิเศษ หรือ เป็นครูอาสามั้ยคะ จากคุณ : pukkies เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 54 09:23:52

ความคิดเห็นที่ 4 ในโลกนี้ไม่มีคำว่าบังเอิญหรือเคราะห์ร้ายครับ  ทุกสิ่งต้องมีเหตุปัจจัย ดูเหมือนคุณจขกท.จะดึงดูด "คนพึ่งพา" นะครับ(dependency) หากคุณจขกท.คิดจะเปลี่ยนสถานการณ์ชีวิต จิตใจคุณต้องเปลี่ยนก่อนเลยละครับ คือกล้าหาญที่จะปล่อยให้สามีและลูกดูแลตัวเอง เลิก"อุ้ม"พวกเขาอีกต่อไป คนพึ่งพาจะเป็นแบบเดิมไม่ได้ถ้าไม่มีคนอุ้มครับ ไร้คนอุ้มเสียแล้วเขามีทางเลือกแค่ 2 ทาง คือเลือกอดตาย หรือเลือกดูแลตัวเอง คุณลองทำหรือยังครับ? ถ้าคุณเคยลองทำแล้ว แต่ทำไม่ได้ตลอด เพราะ 2 คนนั้นงอแงจะพึ่งพาแต่คุณ คำถามที่ถามกลับไปคือ...แล้วคุณ "ยินยอม"พวกเขาทำไม? ถ้าคุณตอบ 2 คำถามนี้ได้  คุณจะรู้ต้นตอปัญหาชีวิตคุณเลยครับ ว่าคุณดึงดูดพวกเขา 2 คนเข้ามาในชีวิตได้อย่างไร จากคุณ : ผึ้งน้อยพเนจร เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 54 14:22:38

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : pitchayapatsorn เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 54 18:30:29

ความคิดเห็นที่ 6 มืออาชีพมาแล้ว #4 มือสมัครเล่นขออ่านอย่างเดียวครับ จากคุณ : the_architect เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 54 21:26:42

ความคิดเห็นที่ 7 สู้ ๆ นะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ ^_^ จากคุณ : solo 356 เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 54 10:54:58

ความคิดเห็นที่ 8 ปล่อยวางบ้างค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : แล้วสิ่งนั้นจะผ่านพ้นไป เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 54 12:03:02

ความคิดเห็นที่ 9 รู้สึกว่าคุณไม่เคยหัดปล่อยวาง หลายคำแนะนำ ดีมากๆ คนอ่านอย่างดิฉันก็พลอยได้ประโยชน์ ลองทำตามอย่างจริงจังซิคะ ขอโทษนะคะถ้าตรงจนคุณอาจไม่พอใจ จากคุณ : นิลตวา เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 54 18:25:29

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นกำลังใจให้นะค่ะ จากคุณ : Mumu เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 00:03:48 A:110.49.233.163 X: TicketID:317543

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นใจนะครับ เหมือนมีกรรม ไม่ใช่ความซวยหรอก .... มีข้าราชการหญิงที่ต้องเลี้ยงสามี ทำงานค้าขายก็ขาดทุน กู้กองทุนมาซื้อแท๊กซี่ให้ขับ ก็ไม่ผ่อนชำระ ขับแท๊กซี่ได้แค่มีเงินให้ลูก ภาระต่าง ๆ มาตกอยู่ภรรยาที่ยังเป็นข้าราชการ... คิดจะลาออกเอาเงินก้อน เงินก้อนก็คงจะหมด เพราะมีหนี้สินที่กู้มาจุนเจื่อครอบครัว.. สิ่งที่ต้องทำคือต้องหาทางออกให้ได้ .... เมื่อถึงวันเกษียนก็จะเป็นที่มีเงินก้อนใหญ่ และ้ทุกคนก็จะรุมล้อมคุณเพื่อเงิน... เตรียมหาทางออกก่อนเกษียนให้ได้ จากคุณ : Stranger in your heart เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 00:38:41

ความคิดเห็นที่ 12 ขอโทษไม่ไช่สอน แต่นำเสนอทางเลือกใหม่ดู     ลองปล่อยไประยะหหนึ่ง.    แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง.  เจอมาแล้วสิ่ที่ต้องทำคือทำใจ.  ถ้าเราไม่อยู่. เขาก็อยู่กันได้.  ปัญหามีทางออกเสมอ.   ตอนพ่อเราอยู่พ่อห่วงมาก.  ดูเหมือนว่าพอท่านตายเราต้องตายด้วย.      พ่อตายไป20กว่าปีแล้วเราก็ดูแลตัวเองได้.   อนิจจัง.  ทุขัง.  อนัตา. ไม่มีไครได้ดังใจหรอก.  เราผิดเองที่เลียงไม่ให้เขาโต.  ิอายุมากแล้วดูแลตัวเองให้มาก.   เลียงลูกได้แต่กาย.  ส่วนใจเขาเลือกทางไหนปล่อยไปเถอะประสบการณ์สอนเขาเอง จากคุณ : คนรักใช้ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 54 16:36:21