แรงบันดาลใจของพี่ ปล.พี่ก็อยุ่ปี 4 สายวิทย์สุขภาพนะคะ ยินดีที่ได้รุ้จักค่ะ
มันมี 2 อย่างค่ะ อย่างแรกเลยเนี่ย เราคนเรียนสายวิทย์สุขภาพคงรู้ๆกันอยู่เรื่อง
โรคภัยไข้เจ็บทั้งหลายใช่ไหมค่ะ รุ้ดีกว่าคนทั่วไปค่ะ ไอ้ความที่รู้มากนี่แหละมัน
เลยกลัวค่ะ กลัวตาย กลัวเจ็บ กลัวโรค พี่จำได้ว่าวันที่เริ่มลดน้ำหนักอย่างจริงจัง
มันเป็นหลังจากคาบที่เรียนเรื่องโรคหลอดเลือดสมอง โอ้แม่เจ้า!! มันน่ากลัว
มากค่ะ ประกอบกับแม่พี่ก็เคยเป็นโรคนี้ แล้วก็เป็นความดันโลหิตสูง พี่ก็กลัวจะได้
รับมรดกนี้มาค่ะ พี่เลยตั้งใจจะออกกำลังกายและคุมอาหารเพื่อลดน้ำหนัก แต่ก็
ยังไม่ถึงเป้าหมายหรอกค่ะ เพิ่งเริ่มได้ 3-4 เดือน ส่วนประการที่ 2 จะเกี่ยวกับ
คำพูดของคนนี่แหละค่ะ เศษคำพูดของคนบางคนมันบาดใจซะจริงๆ อย่างเช่น
ว่า นางยักษ์ อิช้างน้ำ อิอ้วน กินอ้อยไหม อะไรประมาณนี้ มันเกิดจากความเก็บ
กดภายในจิตใจค่ะ คำพูดเหล่านี้สำหรับบางคนมันก็เป็นแรงฮึดนะคะ แต่สำหรับ
บางคนที่อ่อนแอเช่นพี่(เมื่อก่อน) มันเสียใจ เสียความรู้สึก ระบายกับใครไม่ได้
ก็กินมันซะเลย กินประชดความเครียด แต่ช่วงหลังนี้เริ่มแก่กร้านโลก เอาคำพูด
เหล่านั้นมาเป็นแรงผลักดันค่ะ ของพี่ก็มีเพียงเท่านี้ ไม่รู้จะยาวไปหรือเปล่า
ถ้าผลออกมาเป็นยังไงก็บอกพี่ด้วยนะจ๊ะ ......^^