ได้เธอกลับมา เพราะรักและปฏิหาริย์ - (1) ปฐมบทแห่งความรัก

คุณรู้จักรักไหม?
ผมไม่น่าถามเลยนะ คิดว่าทุกคนรู้จักและให้ความหมายกับคำว่ารักในฉบับของตน
และนี่คือรักในฉบับของผม ที่ทำให้ผมรู้สึกดีใจที่สุดที่ได้เธอกลับคืนมา


ผมพบเธอครั้งแรก เมื่อ 7 ปีก่อนที่จะแต่งงานกัน  ผมเริ่มงานวันแรกในที่ทำงานใหม่ ขณะที่รถของบริษัทเลี้ยวเข้าซอยเพื่อเข้าบริษัท ผมเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินอยู่กลางซอย ผมเห็นเพียงด้านหลังของเธอ เธอใส่ชุดแซกเดินซอยเท้าเหมือนผู้หญิงญี่ปุ่น ดูแล้วก็น่ารักดี เมื่อผมเข้าไปทำงาน ฝ่ายบุคคลได้แนะนำให้รู้จักพนักงานในบริษัท ผมได้พบเธอและเห็นหน้าเธอเป็นครั้งแรก ก็น่ารักดี เธอเป็นพนักงานใหม่เหมือนกัน เธอมีความมุ่งมั่นในการทำงานสูงมาก มาถึงก็จะทำงานทันที เธออยู่ในส่วนงานวิจัยและพัฒนา ซึ่งผมก็ดูแลงานนี้ด้วยเหมือนกัน ความรักไม่ได้เกิดทันทีที่แรกเห็นหรอกครับ

[ผมไม่ค่อยรู้จักผู้หญิงซักเท่าไร ชีวิตตั้งแต่วัยเด็กนั้นเรียนหนังสือกับช่วยพ่อแม่ทำงาน ในชีวิตนั้นคนใกล้ชิดก็มีแต่ผู้ชาย เรียนโรงเรียนผู้ชายล้วน พี่น้องก็ผู้ชาย มีเพียงแม่ที่เป็นผู้หญิงแกร่ง จึงทำให้ผมไม่เข้าใจผู้หญิงเลย ตั้งแต่เรียนจนถึงทำงาน มีผู้หญิงมาสนใจบ้างเหมือนกัน ผมอยากทำงานมากกว่าและยังไม่พร้อมที่จะมีใคร ผมจึงบอกผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาว่า ผมมีแฟนแล้ว เป็นเพื่อนกัน และทุกอย่างเหมือนเล่นตลก ผมทำงานที่ไหน ในหน่วยงานมักมีผมเป็นผู้ชายคนเดียวล้อมไปด้วยผู้หญิง บอกตรงๆ ครับ ทำตัวไม่ถูก เพราะมีเพื่อนผู้หญิงที่สนิทกันบอกว่า ในหลายสิ่งที่ผมทำ ผู้หญิงไม่ชอบ

ผมไม่ค่อยฟังเพลงหรือดูโทรทัศน์ ทำแต่งานอย่างเดียว ไม่สนใจดาราหรือนักร้อง จะสนใจแต่ผู้ประพันธ์ ผู้แต่งหนังสือมากกว่า เพลงที่ผมฟังบ่อยในที่ทำงานจนผมต้องไปหาซื้อมาฟัง คือ เพลงใช่เลย เมื่อผมไปทำงานทีไรผมก็จะได้ยินเพลงนี้และถ้าผมทำอย่างอื่นอยู่ก็จะมีคนบอกให้ฟังก่อน ผมก็รอจนเพลงจบแล้วก็ลุกไปทำงานต่อ ไม่ได้ฟังครับ เป็นอย่างนี้ทุกวันจนต้องไปหาซื้อมาเพื่อฟังและดูเนื้อร้องผมถึงจะเข้าใจ ผมเปลี่ยนงานใหม่ครับ ที่นี่มีระบบเสียงตามสายเปิดเพลงให้พนักงานฟังครับ มีคนขอเพลงนี้ช้ำกันบ่อยมากแต่ผมก็ไม่สนใจฟังอยู่ดี และในวันหนึ่งก็มีน้องมาสะกิดบอกว่า เพลงที่เปิดซ้ำๆ นั้น มีคนเขาขอเปิดให้พี่ฟัง ผมงงครับเพราะไม่ได้ฟังเลย เลยตั้งใจฟังครับ เพลงชื่อว่า ชู้ ครับ นี่และครับที่ผมเป็น]

ผมและเธอทำงานด้วยกัน ในการพัฒนาสินค้าและต้องออกไปหาลูกค้าด้วยกันบ้างเพื่อนำข้อมูลจากลูกค้ามาใช้ในการพัฒนาสินค้า ผมตั้งใจทำงานจริงๆ ครับไม่ได้สนใจอะไรเลย ช่วงนั้นมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตหลายคน รถประจำตำแหน่งราคาหลักล้านจึงมีผู้หญิงขึ้นลงบ่อยครับ และผมมักบอกทุกคนที่แสดงอาการสนใจผมว่า ทุกอย่างที่เห็นเป็นของบริษัท ในชีวิตผมมีแต่ตัวเท่านั้น

ผมไม่ได้สนใจการเปลี่ยนแปลงของคนที่ใกล้ตัวผมเลยครับ ผมทำงานดึกแค่ไหนเธอก็อยู่ดึกเช่นกันจนทำให้ผมต้องไปส่งเธอ และวันหนึ่งผมก็รู้ว่า เธอสนใจผม ก็เพราะ เธอโกรธที่มีรองเท้าผู้หญิงอยู่ในรถครับ วันนั้นผมรับเธอไปหาลูกค้า ผมไม่รู้ว่า เพื่อนผู้หญิงของผมสวมรองเท้าผมไป แล้วทิ้งรองเท้าส้นสูงไว้ในรถ ผมก็ยังเป็นเหมือนเดิมครับเวลาผ่านไปผมเริ่มเบื่องานและอยากหางานใหม่ ผมเลยบอกเธอว่า ผมจะลาออกครับ ผมไม่นึกว่าเธอจะลาออกด้วย และผลของการลาออกนี้ทำให้ผู้หญิงคนอื่นๆ หายไป เหลือเธอเพียงคนเดียวครับ

ผมพาเธอมาให้คุณแม่ผมรู้จักและบอกว่า จะคบกับเธอ ในช่วงที่ไม่มีงานทำนั้น ผมและเธอได้แบกเป้เที่ยวตามป่าเขา เดินเท้า ตั้งเต้นท์พักแรม หุงข้าวกินกัน ผมจึงรู้ว่า มีบางอย่างที่ผมและเธอเหมือนกัน (และในการเที่ยวตามป่าเขานี่ก็มีกรรมเกิดขึ้น ซึ่งเมื่อเธอป่วยทำให้ผมต้องกลับมาแก้กรรม) เวลาผ่านมาครึ่งปี เธอว่า จะไม่ทำงานหรือ ผมจึงได้สมัครงานและทำงานอีกครั้ง ความห่างจึงเริ่มเกิดขึ้น เนื่องจากผมบ้างานอีกแล้ว แต่ในทุกปีเราก็ไปเที่ยวตามป่าตามเขาเหมือนเดิม ช่วงหลังเวลาน้อยจึงไปเที่ยวโดยใช้รถส่วนตัวเดินทาง และที่ไปบ่อยสุดคือ เขาใหญ่ ไปปีละหลายครั้ง

ผมไม่ค่อยได้ใช้โทรศัพท์ เพราะไม่ค่อยชอบ อยากเจอใครผมมักเดินทางไปหา ใหม่ๆ เธอโทรมาบ่อยมาก กินข้าวยัง ทำไรอยู่ ผมงงถามเธอว่า จะโทรมาทำไม หลังจากนั้นอัตราการโทรก็ลดลง แต่ทุกวันอาทิตย์ผมจะอยู่กับเธอ เธอเคยถามผมหลายเรื่อง ทั้งเรื่องแฟนเก่า มีผู้หญิงอื่นไหม ผมก็เล่าให้ฟังตามจริง เธอก็ไม่เชื่อโดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง เพราะเบอร์โทรในเครื่องผมนอกจากคนในครอบครัวและผู้ใหญ่ที่รู้จักซึ่งมีอยู่ไม่กี่เบอร์เป็นผู้ชาย นอกนั้นผู้หญิงหมดครับ (เออ! เธอแอบดูโทรศัพท์ผมด้วย นอกจากนั้นยังแอบเอารูปเธอและผมใส่ในกระเป๋าตังผมด้วย ผมไม่รู้เลยเพราะมันอยู่ในช่องใส ซึ่งผมใช้เก็บบัตรเครดิต และผมชอบใช้เงินสดมากกว่าเลยไม่ค่อยได้เปิด ทุกครั้งที่หยิบกระเป๋าตัง เห็นเธอมองบ่อยๆ จนวันที่ผมจะใช้บัตรเครดิตถึงรู้)

ผมเคยพาเธอไปกินข้าวกับผู้หญิงที่สนใจผม เพราะ ผมบอกว่ามีแฟนแล้วผู้หญิงคนนั้นไม่เชื่อ เธอเคยถามผมว่า ไม่อยากรู้เหรอว่า เธอมีแฟนมากี่คน ผมก็บอกเธอว่า ไม่รู้ว่ารู้แล้วมีประโยชน์อะไร (จริงครับ ผมไม่เคยถามถึงอดีตของเธอเลย จึงไม่สามารถตอบคำถามหมอและคนที่ช่วยแก้กรรมได้) ถ้าเธอมีแฟนใหม่ละ ผมก็ตอบเธอว่า ไม่เป็นไรผมยังไม่พร้อม

มีผู้ใหญ่ของผมและของเธอบอกว่า ผมและเธอหน้าตาเหมือนกัน เคยไปดูหมอเล่นๆ หมอดูส่วนใหญ่มักคิดว่า เธอเป็นน้องสาวผม ผมเลยจับเธอมานั่งส่องกระจกดู แล้วก็ขำ เหมือนกันตรงไหนวะ ช่วงสองปีก่อนแต่งงานเธอถามผมบ่อยๆ ว่า รักเธอไหม (เอ๊ะผมไม่เคยบอกรักเธอหรือ?) ในปีที่ผมจะแต่งงาน ผมพาเธอไปหาผู้ใหญ่ที่นับถือ ท่านว่าผมว่า ทำไมยังไม่แต่งงานลูกชายรอมาเกิดแล้ว ผมงงครับ ท่านบอกว่า แต่งเถิดผูกพันมาแต่ชาติบางไหนมาใช้บุญร่วมกัน ผมกลับมาบอกแม่แล้วดูฤกษ์แต่งงานทันที มีเวลา 2 เดือนครับ เคยบอกเธอว่า เราสองคนจะแต่งงานกันต่อหน้าดวงจันทร์และมีดวงดาวเป็นพยานจึงต้องล้มเลิกไป เธอขอถ่ายรูปงานแต่งแบบที่นิยมกัน ผมก็ว่ามันแพงไป นึกไปนึกมาเราก็มีเงินจ่าย มันเป็นความสุขของเธอ เลยจัดให้ครับ (นึกไม่ถึงว่า ภาพงานแต่งที่ถ่ายไว้ ได้นำมาใช้ช่วยให้เธอมีความจำกลับมา)

***************************************************
- จริงหรือที่คนเราเป็นแฟนกันต้องเหมือนกัน?
- ผู้ชายคนอื่นเขาอยากรู้ว่า ผู้หญิงเคยมีแฟนมาก่อนหรือ?
- ผู้หญิงอยากรู้ทุกเรื่องของผู้ชายที่รักหรือ? ไม่รู้บ้างได้ไหม?
***************************************************
กระทู้เดิม:
ได้เธอกลับมา เพราะรักและปาฏิหาริย์
http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L11705329/L11705329.html

แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 55 14:11:06

แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 55 13:20:20

จากคุณ	: Mindo
เขียนเมื่อ	: 16 ก.พ. 55 12:03:38