PANTIP.COM : L11773268 Before & After [ยังไม่สิ้นสุดภารกิจ !!!] ลดไป 50 กว่าโล !!! [คลับลดความอ้วน]

ความคิดเห็นที่ 6

คุณ Christian Chang - ยืนยันว่าคนเดียวกันครับนั่นรูปตอน ม.6 ครับ แต่อีกรูปคือปัจจุบัน เดี๋ยวจะลงรูปตอน ปี 1 ให้ดูครับ
.
.

ในการลดน้ำหนักให้ได้ผลจริงๆ เราต้องมีจุดยืนที่แน่วแน่มากๆ เพราะมันไม่ใช่การถูกบังคับจากคนอื่น แต่เป็นการบังคับใจตนเองที่ไม่มีใครมาคอยห้ามเวลาเราแตกแถว ฉะนั้นใจที่แน่วแน่และจุดยืนที่ชัดเจนจึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในการที่จะลดความอ้วนให้ได้ผลสำเร็จ

ต่อมาคือความต่อเนื่องและสม่ำเสมอ เป็นสิ่งที่สำคัญมากพอๆกับอันแรกเลยก็ว่าได้ เพราะการที่เราจะเอาความอ้วนออกจากตัวเราให้ได้ผลก็ต้องอาศัยความต่อเนื่อง ผมว่าทุกๆคนเข้าใจและรู้อยู่แล้วในสิ่งที่ผมพูดนะ แต่แค่หลงลืมและขาดสติไปบ้างเลยทำให้ไม่ได้ผลเท่าที่ควร

การลดความอ้วน = การเปลี่ยนพฤติกรรมการกิน ซึ่งอันนี้ทุกคนก็รู้อีก แต่สิ่งที่ผมจะบอกไว้เลยคือ การเปลี่ยนพฤติกรรมการกินนั้น คือต้องเปลี่ยนโดยสิ้นเชิง ไม่กลับไปทำแบบที่ผ่านมาอีก แต่ก็ปล่อยบ้างได้ตามสถานการณ์ แต่ทั้งนี้ห้ามสม่ำเสมอเด็ดขาด อย่างผมเนี่ย ชอบกินชาบูชิมากก ๆๆ แต่ทุกวันนี้ กินบ้าง 3 สัปดาห์ หรือ 1 เดือนครั้ง แต่อันนี้ต้องสำหรับการปรับพฤติกรรมการกินมาสักระยะให้เราชินกับพฤติกรรมการกินแบบใหม่ซะก่อน เพราะถ้าไปกินตอนที่เพิ่งทำได้แปปเดียว อาจทำให้ตบะแตกได้ 555
เรามาเริ่มกันเลยครับ ทุกๆอย่างที่ผมทำเป็นอะไรที่เบสิคมาก แค่อาศัยความแน่วแน่ อดทน มีวินัย และความต่อเนื่อง ถึงจะประสบความสำเร็จครับ
.
.

1. การออกกำลังกาย ในความคิดผมนะ เอาแบบคนธรรมดาที่ไม่ได้ต้องใช้รูปร่างหน้าตาหากินอะไรมากมาย ก็ออกแบบเบสิคๆเนี่ยแหละ วิ่ง เดินขึ้นบันไดวันละหลายๆรอบ ทำอะไรก็ได้ที่หนักๆและเบรินเยอะๆ แต่ทั้งนี้ก็ต้องดูความสามารถและน้ำหนักตัวของเราด้วย ถ้าน้ำหนักเยอะๆและลดเยอะๆแบบผมต้องไปออกพวกยกกระชับเป็นตัวเสริมด้วย แต่ถ้าลดแบบ10-15 โล แบบคนเกินมาทั่วๆก็อาจไม่ค่อยจำเป็นเท่าไหร่ (ในความคิดผมนะ) แต่จะออกแบบนั้นด้วยก็ดีแล้วแต่สะดวกครับ เริ่มแรกผมแค่เดินก่อนเลย เพราะวิ่งไม่ไหวจริงๆจะหน้ามืด แค่เดินก็เหนื่อยมากๆแล้วจริงๆ เดือนแรก ผมเดินเร็วอย่างเดียวเลย แต่เดินวันละ 1.30 ชั่วโมงทุกวัน แต่จะมีบ้างหลังๆที่ยุ่งๆก็5-6วันต่อสัปดาห์ แต่ช่วงเดือนแรกนี่จัดเต็มเดินเร็วๆมันทุกวัน แบบไม่ผอมให้มันรู้กันไปข้างนึง 555 แต่จริงๆสัก 4-5 วันต่อสัปดาห์ก็ได้ครับ แต่ถ้าคนทั่วๆไปผมว่าต้องวิ่งลูกเดียวเลย เพราะมวลกล้ามเนื้อจะแน่นกว่าคนอ้วนๆแบบผมทำให้เบรินได้น้อยกว่าเยอะ ฉะนั้นวิ่งเลย แต่ที่สำคัญคือความสม่ำเสมอครับ ต้องทำให้ได้ตอนนี้สนามหลวงแทบจะเป็นบ้านหลังที่3ของผมแล้วจริงๆ เพราะผมไปที่นี่ตลอดเลย 555

2.ลดปริมาณของแป้ง ซึ่งหลักๆก็มาจากข้าว มารับประทานพวกโปรตีนเนื้อสัตว์ผักผลไม้แทน // ลดปริมาณข้าวนี่ค่อยๆลดก็ได้ครับ แบบ 3/4 เรื่อยๆมาเป็น 2/4 เพื่อให้ร่างกายปรับตัว ...นอกจากข้าว(เล็กน้อย)ทุกอย่างที่เรียกว่าแป้งเชิงตรง ผมไม่แตะเลย

3.ผมไม่กินน้ำหวานทุกชนิดเลยจริงๆครับ แบบน้ำอัดลม ชาเย็น กาแฟ ไรงี้เลย แต่ถ้าจะกินกาแฟก็อย่าใส่น้ำตาลเยอะ หรือ เปลี่ยนมาใช้เป็นสารที่ให้ความหวานแทนนะครับ แต่ผมตัดปัญหาคือไม่กินเลย เพราะดูยุ่งยากในส่วนนี้ แล้วถ้าวันไหนผมอยากกินอะไรหวานๆก็จะดื่มบิวตี้ดิงค์แทนครับ (ถึงมีน้ำตาลบ้างแต่ก็มีสารอาหารและดีกว่ากินน้ำอัดลมหรือชาเขียว)

4.รับประทานอาหารให้ตรงเวลา อันนี้สำคัญมากถึงมากที่สุด เพราะถ้าเรากินไม่ตรงเวลามันจะก่อให้เกิดการสะสมทำให้เวลากินตอนหลังจะกินมากกว่าปกติ ซึ่งผมเป็นมาตลอดไม่เคยแก้ แต่พอแก้แล้วรู้สึกดีขึ้นมากๆ และในมื้อต่อไปควรห่างกันสัก5ชั่วโมง อย่างผมกินตอน 9 โมงเช้า มื้อต่อไปก็คือบ่ายสอง อะไรแบบนี้ ส่วนมื้อเย็นเมื่อก่อนกินเป็นอะไรที่เบาๆท้อง เช่น ผลไม้ ผมเลือกกล้วยหอมเพราะเคยอ่านว่ากินแล้วดีมีประโยชน์เยอะและที่สำคัญอิ่มท้องดี ดื่มน้ำตามด้วยก็จะสบายท้องมาก แต่ตอนนี้มื้อเย็นผมงดนะ เพราะผมไม่ได้ใช้พลังงานอะไรมาก และไม่รู้สึกต้องการอะไรเลยไม่กินดีกว่าเพราะมื้อนี้เสี่ยงต่อการสะสม ส่วนใครที่เพิ่งเริ่มกินเป็นผลไม้ก็ได้ครับ

5.นอนให้เพียงพอ หรือถ้าจะให้ดีตรงเวลาด้วยก็จะดีมากจะทำให้สมดุลย์ของร่างกายคงที่ดี ข้อที่ 4 กับ ข้อที่ 5 เป็นอะไรที่ดูธรรมดามากแต่ขอบอกว่ามันจริง จริงๆครับ เพราะวันไหนที่ผมตื่นสายหน่อย รู้สึกตัวเลยว่า เวลามากินอีกทีแล้วรู้สึกไม่ค่อยอิ่มเพราะเหมือนมันเกินเวลาของมันมา

6.ให้มีความคิดที่แน่วแน่มากๆสักสิ่งหนึ่งว่า ในการทำครั้งนี้เราทำเพื่ออะไร เพื่อที่จะทำให้เกิดแรงจูงใจ เพราะบางครั้งการคิดที่จะลดน้ำหนักอย่างเดียวเมื่อเวลาผ่านไป ความตั้งใจของเราก็อาจจะลดถอยลงไปได้ ซึ่งปณิธานอันแน่วแน่นี้ก็จะทำให้เรายึดเหนี่ยวในการลดน้ำหนักต่อไป (ต้องเอาอันที่แน่วแน่ต่อใจเราจริงๆ)

7.ในขั้นแรกๆ เลือกรับประทานของชอบของเราที่เป็นโลวแฟทก่อนเพื่อจะได้ทำให้เราไม่เกิดความตึงเครียดในการลดจนเกินไป เช่นผมชอบกินหมูย่างก็จะกิน แต่ไม่กินที่มันๆ กินกับส้มตำ ไม่กินข้าวเหนียว เป็นต้น

เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะมาลงอีก 7 ข้อที่เหลือนะครับ หวังว่าผมจะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้หลายๆคนมีกำลังใจที่จะทำมันให้สำเร็จครับ

ปล. ทุกอย่างที่ผมพูดมันแค่ทฤษฎีครับ ถ้าไม่ลงมือปฏิบัติอย่างจริงจังต่อให้กูรูด้านน้ำหนักจากทั่วโลกมาบอกก็ไม่สำเร็จครับ ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราครับ
แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 55 01:00:55

จากคุณ : Zircon Hudson

เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 55 00:25:00

ความคิดเห็นที่ 13

ขอบคุณครับ ......ผมว่าการที่เราเห็นใครคนนึงที่ลดได้ประสบผลสำเร็จ มันเป็นอีกหนึ่งแรงฮึดเหมือนกันนะที่ทำให้เราไม่ย่อท้อ ตัวผมก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จอย่างถึงที่สุด แต่มันก็ทำให้เราเข้าใกล้ความมุ่งหวังของเรามากยิ่งขึ้น ...เวลาผมออกกำลังกายเหนื่อย ผมจะชอบจินตนาการว่าถ้าผมผอมผมจะเป็นยังไง อะไรจะเกิดขึ้นกับผม ชีวิตผมจะเป็นยังไง แล้วก็คิดต่อว่าถ้าผมผอมผมจะทำนู่นนี่นั่น..เหมือนคอยหลอกให้จมอยู่กับความฝันและให้กำลังใจตัวเองไปเรื่อยๆ เรื่องพวกนี้มันช่วยได้จริงๆครับ ยิ่งตอนแรกๆในการลด ซึ่งผมว่าเป็นช่วงที่ยากที่สุดเพราะเป็นช่วงที่เพิ่งปรับพฤติกรรมต่างๆของเราซะใหม่ และเป็นช่วงที่เราจะรู้สึกท้อแท้ง่ายที่สุด(ในความคิดผมนะ) เพราะอย่างผมเนี่ย ลดมาได้ 8-9โล ตัวผมอ่ะเห็นความเปลี่ยนแปลง ข้อมือเล็กลง พุงเหมือนหายไปนิดหน่อย แต่คนภายนอกหรือเพื่อนไม่ค่อยเห็นความเปลี่ยนแปลง ทั้งๆที่ผมทำแทบตายกว่าจะได้ขนาดนี้ ....ซึ่งในส่วนลึกๆของคนที่ลดความอ้วนนั้น ผมว่าเราทุกคนอยากให้ทุกคนชมหรือตะลึงในความเปลี่ยนแปลงของตัวเรา ซึ่งถ้าเมื่อไหร่ที่มีคนพูว่าเราดูผอมลง มันก็เหมือนเป็นเชื้อไฟที่ต่อไปเรื่อยว่า ไม่ได้แล้วเค้าเห็นความเปลี่ยนแปลงของเราแล้ว เราต้องทำมันต่อไป ซึ่งในส่วนนี้ผมว่าจำเป็นมากนะ เพราะช่วง ม.2-ม.3 ที่ผมคิดจะลดน้ำหนัก ผมตั้งใจนะ แต่มีคนมาพูดกับผมว่า โอย ลดไม่ได้หรอก อ้วนขนาดนี้ ....ทั้งๆที่ผมทำมาได้ 1 อาทิตย์แล้ว เสียศูนย์เลยนะ ประจวบกับยังเด็กด้วยเลยเลิกล้มความตั้งใจไป ช่วงแรกสำหรับผมจึงถือเป็นช่วงที่เปราะบางมาก ถ้าผ่านจุดนี้ไปได้ ต่อๆไปมันก็จะเริ่มง่ายขึ้น .....อย่างตอนเริ่มแรกที่ผมลดของครั้งล่าสุดที่ทำได้ ผมกลับมาอยู่หอเลยนะ ทำอยู่ที่บ้านได้3-4วันเริ่มรู้สึกไม่เวริค์ เพราะที่บ้านผมขายของชำ แบบมีของกินทุกอย่าง ถามว่ายากไหม๊ที่จะทำใจไม่กิน สำหรับผมไม่ยากนะ เพราะเหมือนชินที่เห็นแล้ว แต่ที่ยากคือ การคะยั้นคะยอของคนรอบข้างที่จะให้เรากิน ซึ่งสภาวะจิตใจตอนนั้นเป็นอะไรที่แกว่งมากพออยู่แล้ว ยังได้รับการกระตุ้นอีก ผมก็แทบจะอดกลั้นไม่ไหวเหมือนกัน เลยขอมาเก็บตัวอยู่คนเดียวสักระยะดีกว่า ...ผมว่าวิธีลดความอ้วนมันไม่ค่อยมีอะไรตายตัวนะ เพราะถ้าลองดูทุกๆคนที่ลดความอ้วนได้ ไม่ว่าที่ไหนๆ ส่วนใหญ่วิธีหรือลักษณะการปฏิบัติจะไม่ค่อยเหมือนกันนะ แต่โดยพื้นฐานแล้ว ถ้าสังเกตดีๆมีอยู่ไม่กี่ปัจจัยที่คล้ายๆกัน คือ การเปลี่ยนพฤติกรรมการกิน การออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ซึ่งทั้งสองสิ่งนี้ต้องทำอย่างต่อเนื่อง ......สำหรับผมการให้กำลังใจของคนรอบข้างไม่ค่อยมีผลนะ เพราะผมว่าคนรอบข้างนี่แหละที่ทำให้เราเคยตัว เหมือนว่าเค้าชินอยู่กับพฤติกรรมแบบเดิมๆ ทำให้เราไม่รู้จักเปลี่ยนแปลงตัวเองซะที .... การให้กำลังใจตัวเองจึงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับผม

อีกรูปครับ ช่วงม.6 เลี้ยงจบกัน ....ตอนนั้นเป็นอะไรที่ .....เกินบรรยาย ...ไม่คิดจะลดด้วยนะ เพื่อนบอกว่าลดๆหน่อยดิจะขึ้นมหาวิทยาลัยแล้ว ผมก็ไม่สน มุ่งหน้ากินมันต่อไปปป 555
แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 55 12:31:13

จากคุณ : Zircon Hudson

เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 55 12:30:40