ไม่รู้จะตัั้งกระทู้ที่ห้องไหนครับ ลองห้องนี้ละกัน เพราะดูจากสมาชิกที่ตอบปัญหาได้ตรงจุดที่สุด และผมก็เล่นห้องนี้ประจำด้วย
เป็นเรื่องราวของผมล้วนๆครับ คือผมรู้ตัวเองว่าเป็นเกย์มาตั้งแต่เด็ก ตอนเด็กจะเป็นเด็กเรียบร้อยน่ะครับ จะไม่โลดโผนเหมือนเด็กผู้ชายทั่วไป แต่ก็อยู่ได้ทั้งกลุมผู้หญิงและผู้ชาย ค่อนข้างตุ้งติ้งนิดๆ ตรงนี้เลยโดนเพื่อนในห้องล้อ ว่ากะเทยๆๆๆ
ตอนแรกเค้าล้อ เราก็อายนะครับ ช่วงหลังๆกลายเป็นโกรธมากกว่า เลยไม่ชอบโดนเพื่อนล้อแบบนี้ เรียนมัธยม เริ่มไม่ตุ้งติ้งเหมือนเก่าครับ จะแมนๆ เพราะคิดว่าถ้าทำตัวแบบนั้นเราจะโดนล้ออีก ก็ทำตัวเหมือนผู้ชายปกติ แต่ไม่ได้จีบผู้หญิงเหมือนผู้ชายทั่วไปนะครับ เพราะคิดว่าเราไม่ได้ชอบแบบนั้น แต่ก็ไม่แสดงออกว่าสนใจเพศเดียวกันเหมือนกัน
ก็ตั้งใจเรียนหนังสือไปปกติ และอยู่กับเพื่อนๆเป็นส่วนมาก เรียนจนกระทั่งจบป.ตรี ก็กลับมาอยู่บ้านครับ ทำงานส่วนตัวที่บ้าน ก็เริ่มเหงา เพื่อนที่คบๆกันมาก็แต่งงานไปมีครอบครัวกันหมดแล้ว ผมก็เลยเริ่มคบกับแฟน เป็นแฟนคนแรกครับ(ปัจุบันก็ยังคบกันได้5ปี)ก็มีคุยกัน
ทีนี้ปัญหามันเริ่มมีครับ เพราะที่บ้านเองเราไม่เปิดเผยน่ะครับว่าเป็น แต่ผมว่าที่บ้านน่าจะรู้ เพราะไม่เคยเห็นผมพาผู้หญิงมาที่บ้านเลย แต่เค้าก็เฉยๆ ไม่พูด มีถามบ้างว่าเมื่อไรจะแต่งงาน ซึ่งอายุก็เยอะแล้ว ผมก็ตอบไปตามเรื่องราวน่ะครับ ว่ายังไม่คิด ยังไม่พร้อม แฟนผมเป็นคน ตจว. เค้าจะมาที่บ้านแล้วค้างหลายๆวันครับ แต่เราสองคนก็อยู่กันแบบเหมือนเพื่อนมากกว่า ไม่ได้แสดงออกอะไร กับครอบครัวไม่มีปัญหาอะไรครับ แต่กับสังคมรอบข้างเค้าเริ่มพูด เค้าเริ่มนินทา พูดส่อเสียด แดกดัน ว่าวิปริต ถ้ามีลูกเป็นตุ๊ดจะไล่ออกจากบ้าน เค้าตั้งใจจะพูดให้ผมได้ยิน บางคนล้อเลียนเป็นเรื่องตลก เห็นผมเป็นตัวตลกหัวเราะขำขัน (ส่วนมากคนที่พูดจะเป็นผู้ชาย) จนผมเริ่มไม่ชอบ แต่ก็ไม่ได้ตอบโต้อะไร เพราะพูดไปมันไม่ได้ประโยชน์อะไร มีแต่จะประจานตัวเองปล่าวๆ จนผมเริ่มไม่ชอบสังคม เจอใครก็ไม่พูด เพราะคิดว่าสังคมชายหญิงปกติ เค้ารังเกียจเรา ในเมื่อรังเกียจเรา เราก็ไม่ยุ่งเกี่ยว ไม่ยุ่งอะไรกับใครเลย ผมจะอยู่กับครอบครัวผม แฟน ก็มีนะครับเพื่อนๆผมเค้าเข้าใจ ก็ไม่เคยพูดอะไรให้เราระคายใจเลย เค้าคงรู้แต่ก็ไม่พูด ครอบครัวผมเองก็ไม่เคยด่าว่า
แล้วเค้าเป็นใครกัน มาพูดแบบนี้ แสดงท่าทีกับเราเหมือนเราเป็นตัวประหลาด จนผมเกลียดสังคมรอบข้างไปเลย ผมเคยโดนพูดจาแดกดันจิกกัดถึงขนาดให้ออกไปจากบ้านเค้าด้วยซ้ำเป็นสเนียดกับบ้านเค้า ทั้งๆที่คนๆนั้นก็เคยดีกับผม เป็นคนที่ผมเคารพนับถือ ผมก็ไม่เคยไปยุ่งกับเค้าเลยนะตั้งแต่นั้น เจอหน้าไม่เคยพูด ไม่มองหน้า เกลียดไปเลย ผมไม่ชอบไม่พอใจใครผมจะไม่พูดด้วย จะแสดงท่าทีออกมาเลยว่าเราไม่ชอบเค้า ตอนนี้ผมอยู่กับแฟนปกติครับ แรกๆก็มีปัญหาในเรื่องนี้บ้าง เพราะเคยบอกให้แฟนห่างๆกันบ้างเพราะสังคมเค้ามองเราอยู่ มาถึงตรงนี้ผมไม่แครใครทั้งนั้น นอกจากคนในครอบครัวผม ผมเป็นแบบนี้ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน ไม่เคยขอข้าวใครกิน ผมเลี้ยงดูพ่อแม่ผมได้ปกติ ผมเป็นคนดีของพ่อแม่ก็พอแล้ว
ผมอยากถามว่า เพราะอะไรครับ สังคมถึงรังเกียจพวกเรา เราไปทำอะไรให้ สังคมไม่ชอบเพศแบบเรา ผมก็ไม่ไปยุ่งเกี่ยว แล้วจะมาอะไรกับเพศเรานักหนา
แล้วไม่คิดบ้างเหรอว่า เราก็อยากเป็นคนปกติเหมือนคุณทั่วไป มันแค่รสนิยมทางเพศของเรา บางกลุ่มบอกว่าเราป่วยทางจิตบ้าง เป็นกลุ่มแพร่เชื้อโรคเอดส์บ้าง วิปริตบ้าง ทำให้พ่อแม่เสียใจบ้าง ถ้าเลิกเป็นได้ ผมคงเลิกเป็นแล้วครับ ผมคงเป็นผู้ชายปกติทั่วไป ชอบผู้หญิง แต่งงานมีลูก แต่มันไม่ใช่ครับ มันเลิกไม่ได้ มันรักษาไม่หาย มันเป็นที่จิตใจ ผมเชื่อว่าคนที่เป็นแบบผม เป็นมาตั้งแต่กำเนิด เป็นมาแต่เด็ก อาจจะมาจากสภาพแวดล้อมด้วย เราเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ได้ ถ้าทำมันเหมือนกับเป็นการหลอกตัวเอง หลอกสังคม ซึ่งผมก็เห็นเกย์หลายคนทำแบบนี้ คบกับผู้หญิงเพื่อหลอกสังคม หลอกตัวเอง มันไม่มีทางหายเป็นเกย์หรอกครับ
เคยดูรายการทางทีวีหลายครั้งเหมือนกัน ที่จากกะเทย เกย์ แล้วกลายมาเป็นผู้ชาย ซึ่งผมว่ามันไม่ใช่เลย ช่วยออกความเห็นหน่อยเถอะครับ ว่าคุณคิดเห็นอย่างไรกับเพศแบบเรา
ทำไมเห็นเราเป็นตัวตลก น่ารังเกียจ ทำไมถึงชอบล้อ ประจานให้เราอาย ซึ่งผมเห็นคุณทำแบบนี้กับเราจริงๆ
อยากถามความเห็นสำหรับสังคมในนี้ ซึ่งสังคมภายนอกผมไม่เคยถามจริงๆจังว่าทำไมถึงพูดแบบนั้น ทำไมถึงรังเกียจอะไรเรานักหนา ผมไปทำอะไรให้
ยาวหน่อยนะครับ โทษที
แก้ไขกระทู้ให้แล้วครับ แต่ขนาดตัวอักษรมันเล็กไปปล่าวไม่รู้ ผมเองยังอ่านตาลายเลยครับ
แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 55 19:07:14
แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 55 18:03:50
แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 55 17:59:00
แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 55 17:42:48
สังคมปัจจุบัน ยังมีความคิดเห็นเกี๋ยวกับเกย์กันยังไงครับ
ไม่ได้มีทัศนคติแง่ลบ นะ ครับ 