|
หลายเดือนมานี้ เรารู้สึกไม่ค่อยดีเลย
ยิ่งเดือนนี้ เรายิ่งเป็นมากขึ้น
บางวันก็นั่งร้องไห้ เราไม่มีเพื่อนสนิทเลยสักคน
ไม่มีเพื่อนขาประจำที่คอยไปไหนมาไหนด้วยเลย มีแต่คนรู้จักทั่วๆไป.
5 ปีมาแล้ว เราแต่งงานและย้ายตามสามีมาอยู่ตปท. เมืองฝรั่ง
อยู่ที่นี่ เราไม่มีเพื่อนเลย เรารู้จักว่าเราแตกต่าง เราเป็นคนเอเชีย
เราเลยไม่คบฝรั่งเป็นเพื่อนเลยสักคน.
มีหลายคนอยากเป็นเพื่อนกับเรา เราก็ปฏิเสธตลอด
เราชอบอยู่บ้าน ไม่ค่อยออกไปไหน
เพราะออกไป ก็ไม่รู้จะไปหาใคร
และในใจลึกของเรา ก็ไม่อยากคบใครเป็นเพื่อนสนิทเลยสักคน.
เดือนนี้ เรารู้สึกว่า เราไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย.
มีอะไรกระทบหน่อย เราก็เก็บมาคิดอยู่นานสองนาน บางทีก็ร้องไห้.
เราไม่อยากจะเล่าให้ใครฟังเลย.
เราไม่ได้โทรหาครอบครัว และเพื่อนๆ ที่อยู่เมืองไทยมานานแล้ว
เรารู้สึกว่า ไม่อยากพูดกับใคร ไม่อยากเจอใคร.
ช่วงนี้ เราร้องไห้บ่อยมากๆ
ครุ่นคิดถึงแต่เรื่องเก่าๆในอดีต เรื่องที่เราทำพลาด เรารู้สึกไม่สบายใจเลย.
เรารู้สึกว่าตัวเองไม่มีคุณค่า ทำอะไรก็ไม่ได้ดีสักอย่าง
เราเริ่มจะคิดว่า เราจะมีชีวิตอยู่ไปทำไม เราไม่มีความสขในการใช้ชีวิต.
ทั้งๆที่เรามีครอบครัวที่สมบูรณ์ มีลูกและสามีที่รักเรามากๆ ไม่มีหนี้สิน มีบ้าน มีรถ.
เมื่อเกือบๆ 4 ปีก่อน เราเลยเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์
ตอนนี้เราเริ่มกลัวที่จะขับรถ
เวลาขับรถ เรารู้สึกไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย ใจมันสั่นๆและกลัว.
ในชีวิตเรา เราเคยฆ่าตัวตายมา2ครั้ง .
ครั้งแรกไม่สมเร็จ แต่ครั้งที่2 เราไปฟื้นที่ห้องฉุกเฉิน.
ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกอยากทำอย่างนั้นอีกครั้ง.
แต่เรามีลูกน้อย 1คน เราเลยคิดมาก
เรามาจากครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์นัก
พ่อเราจากไปตั้งแต่เด็ก ส่วนแม่ของเราเสียไป ตอนเราเรียนม.ต้น.
ชีวิตเราหลังจากแม่ตาย ก็ใช้ชีวิตโดดเดียว คิดคนเดียวมาตลอด.
เราสงสัยว่าเรากำลังเข้าสู่ภาวะซึมเศร้าไหม?
เราเหงา เราไม่มีเพื่อน แต่เราไม่อยากมีเพื่อน อยากอยู่คนเดียว
วันศุกร์นี้ เราจะไปหาจิตแพทย์ดู
เพราะตอนนี้ ครอบครัวเรากำลังจะเริ่มมีปัญหา
เราไม่อยากให้ครอบครัวแตกแยกเลย.
เรารู้จักว่าเราไม่ดี ไม่มีอะไรดี สามีเราไม่รักเรา
ทั้งๆที่สามีเราก็บอกและทำให้เห็นเสมอ แต่เราก็คิดเสมอว่าเราไม่คู่ควร เราไม่มีค่า.
ขอระบายหน่อยนะคะ
อยากจะเขียนวกวนไปบ้าง ขอโทษด้วยนะคะ.
| จากคุณ |
:
+- Au clAir de lA lune -+  
|
| เขียนเมื่อ |
:
10 พ.ค. 55 02:37:38
|
|
|
| 
ขอระบายหน่อยนะคะ
