ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีค่ะ ก็ต้องให้กำลังใจก่อน เราต้องทำได้ ปัทน้ำหนักมากกว่าคุณอีกน่ะค่ะกำลังลดเหมือนกัน ยังไงตามดูในบอร์นนี้ลองอ่านๆ ลองศึกษาดูน่ะค่ะ สำหรับคนที่ไม่ชอบกินผัก ไปกินน้ำมะเขือเทศกระป๋องปัทว่ามันฮาทคอไปนะ คือถ้าไม่ได้ชอบผักแบบเราเพื่อนเห็นเรากินก็แทบจะเบือนหน้าหนีแล้ว เราเป็นคนชอบกินผักมาก แต่ตอนเด็กๆ มีผักชนิดนึงที่ไม่ชอบมากๆ คือแครอท  เหม็นมาก แต่แม่ต้มซุปมันผรั่งที่เราชอบ ใส่แครอท ใส่เห็ดหอม ใส่มะเขือเทศ ใส่หอมใหญ่ ไปด้วย พอเราชิมน้ำมันก็ไม่เลวร้าย ก็กินมัน และเหลือแครอท แม่บอกให้ลองชิมแม่อุตส่าทำให้เลยชิมไปคำนึงมันก็ไม่เลยร้าย มีทัศนคติที่ดีกับแครอท เลยชิมมะเขือเทศก็กินได้ จากนั้นมะเขือเทศกับแครอทก็ค่อยๆกินได้มาจนถึงทุกวันนี้ เราแนะนำให้กินผักที่ไม่มีกลิ่นแรงเช่น กะหล่ำต้ม แครอทต้มนิ่มๆ หรือสับเป็นชิ้นเล็กแล้วผสมกับอย่างอื่น ลองใส่ในอาหารที่ชอบดูก่อนก่อนที่จะทานเป็นผักสด เพื่อเสริมก็หาพวกไฟเบอร์มาทาน นมเปรี้ยวผสมไฟเบอร์ แต่ระวังน้ำตาลหน่อยนะค่ะ เรามาลดด้วยกันนะ เป็นกำลังใจให้คะ แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 55 13:22:02 จากคุณ : WHOPUT เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 12:53:44

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าไม่ชอบผักลองมากินผลไม้สิคะ อย่างเช่นแอปเปิ้ล ฝรั่ง มะละกอ(แต่ก็พอประมาณนะคะ) ผักที่กินได้อย่างเช่น เห็ด ก็ทำเป็นเมนู ลวก ต้ม นึ่ง อะไรอย่างนี้ พยามยามลดแป้ง มีสติและไม่ยึดติดกับมันมาก(เราก็ชอบแป้งเหมือนกัน แต่เราพยายามควบคุมใจตัวเอง) ที่สำคัญออกกำลังกายสม่ำเสมอนะคะ เอาแบบที่เราถนัดมากที่สุด : ) สู้ ๆ นะคะ เราเชื่อว่าคุณทำได้คะ ^^ เราก็เหมือน จขกท.แหละไม่กล้าออกจากบ้านไปไหน อาย ใส่ชุดสวยก็ไม่ได้ คับปริ อึดอัดตัวเองเพราะมีไขมันติดพ่วงกับตัว มาลดน้ำหนักด้วยกัน จขกท.ถามว่าเอากำลังใจจากที่ไหนลดน้ำหนัก >> ครอบครัวคะให้กำลังใจตนเอง และเพื่อน ๆ ในเว็บ pantip นี้ >< ท้อแท้บ้างไหม>>ประจำคะ ถึงกับร้องไห้ แต่ถ้าเราใจแข็งพอน้ำหนักจะลดเอง แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 55 13:25:02 จากคุณ : inkzung เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 13:20:48

ความคิดเห็นที่ 3 ก่อนอื่น เราว่า จขกท. ต้องปรับใจตัวเองก่อนนะคะ ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว นี่เรื่องจริงค่ะ ทำไมเราถึงยอมแพ้ ยอมตบะแตก แล้วมาสมเพชตัวเองทีหลัง เพราะเราแพ้ใจตัวเอง ถ้าใจเราเข้มแข็งซะอย่างทุกอย่างจะผ่านไปได้ การลดน้ำหนักไม่จำเป็นต้องอดอยาก ลดแบบหิวๆค่ะ เราสามารถลดแต่ก็กินอิ่มไปด้วยได้ แค่ฝึกใจเราหน่อยเท่านั้นเอง เริ่มแรก ต้องเริ่มกินผักค่ะ แม้จะไม่ชอบ อาจจะไม่ฝืนกินแบบนั้นเลย คือแบบดิบๆ เราก็เอามาประยุกต์เช่น เริ่มแรก กินก๋วยเตี๋ยว ใส่ถั่วงอกเยอะๆ ถั่วงอก หวานออกค่ะ จขกท. น่าจะกินได้นะ ถ้าติดข้าวก็กินข้าวกล้อง อร่อยนะ เปิดใจรับมันสักหน่อย แล้วจะติดใจค่ะ มันหนึบๆ เคี้ยวอร่อย แถมอยู่ท้องด้วย เรื่องปริมาณ ก็ค่อยๆลด จากมื้อละ 2 จาน อาจจะเหลือ จานครึ่ง ค่อยๆ ลด เป็น 1 จาน จนเหลือ 2 ทัพพี หรือ 1 ทัพพี ก็ว่าไป ส่วนเรื่องยาลดความอ้วน เลิกเถอะนะคะ มันกดประสาท และอาการเหมือนที่จขกท.ประสบ เราก็เคยกิน ผอมแล้วหยุดกิน กลับมาอ้วนกว่าเดิมหลายสิบโลค่ะ ก็ต้องมาลดใหม่ เสียเวลา เสียเงิน ที่สำคัญ เสียสุขภาพ ดีไม่ดี อาจตายก่อนผอม เรื่องงาน ตอนเราสมัครงาน เราสูง 160 หนัก เกิน 100 ค่ะ เราอ้วนกว่า จขกท.อีก ยังมีคนรับเราเลย เราเก่งด้านไหน แสดงความสามารถให้เค้าเห็นสิคะ มั่นใจในตัวเอง แต่งตัวสะอาดสะอ้าน เป็นคนอ้วนที่กระฉับกระเฉง (ให้มากที่สุดที่เราจะทำได้) อันนี้สร้างได้โดยการออกกำลังกายค่ะ เราจะเป็นคนคล่องแคล่วโดยไม่รู้ตัวเลย เพื่อนเราสูงประมาณ 155 หนัก 150 ตอนนี้เค้าทำงานเป็นดีเจ เสียงเค้าสวย เค้ายังทำงานเลย เค้ามั่นใจ ทุกคนมองว่าเค้าน่ารัก มีเสน่ห์ เพราะเค้าดึงสิ่งที่เค้าเป็นออกมาให้คนอื่นเห็น และมองข้ามความอ้วนไป :) การออกไปเจอเพื่อน (ที่ดี) สามารถทำให้เราหายเครียด ทำให้เราสบายใจได้นะคะ เพราะเราไปพูดคุย สนุกสนาน ออกไปเจอเพื่อนเถอะค่ะ แต่ถ้าเพื่อนไม่ดี ชอบว่าเรา ปล่อยเค้าไป การออกกำลังกาย ที่ง่ายที่สุดคือเดิน เดินแถวบ้าน สวนสาธารณะ เดินเร็วๆ ให้หัวใจเต้น และพอที่เราทนไหว ก็ช่วยได้ค่ะ ส่วนความคิดของเราที่จะลดความอ้วน ก่อนลด เราหนัก 108 สูง 160 เราถ่ายรูปออกมาแล้ว ตกใจค่ะ ไม่เคยอ้วนแบบนี้มาก่อนในชีวิต ก่อนหน้าใครเตือนก็ไม่ฟัง ไม่ลด ต้องมาเห็นรูปตัวเอง ถึงคิดได้ เราเลยตั้งใจเดี๋ยวนั้น เดือนนั้น (คือม.ค.) ที่ผ่านมา ถึงตอนนี้เราหนัก 92 โดยวิธี ออกกำลังกาย ควบคุมอาหาร ลดทอด ลดมัน กินข้าวกล้อง ขนมปังโฮลวีต มื้อเย็นกินเกาเหลา เกี๊ยวน้ำ ผลไม้ทุกมื้อ เช่น ชมพู่ ฝรั่ง มะละกอ ส้มโอ กล้วย เกี๋ยวน้ำ เกาเหลานี่สั่งพิเศษตลอดนะคะ คือเอาอิ่มเลย ตอนเช้าทำ แซนวิช โฮลวีต ไข่ต้ม 2 ฟอง กินกับแตงกวา ผักกาดหอม ถ้าคุณเหม็นผัก เราว่าน่าจะหัดค่ะ ค่อยๆกินวันละนิดให้ชิน อย่าไปบังคับใจบังคับร่างกาย กระดกพรวด ให้เค้าค่อยๆปรับ เราไม่เคยหิว ไส้กิ่ว ไม่เคยท้องร้องเพราะอด เราเลือกกิน กินของดีๆ มีประโยชน์ ขนมหวาน งด แต่ถ้าโอกาสพิเศษ ไปเที่ยวกับครอบครัว หรือ อยากกิน ก็ให้ตัวเองได้กิน พอกินก็จัดหนักค่ะ เดือนละ 2 ครั้งก็ว่าไป จะได้ไปตบะแตกไม่โหยจนเกินไป กำลังใจเราคือ พ่อแม่ และตัวเอง พ่อแม่อยากเห็นเราผอม เราก็อยากสุขภาพดี อยากใส่เสื้อผ้าสวยๆได้ ตอนนี้เสื้อผ้าที่เคยใส่ไม่ได้ก็กลับมาใส่ได้แล้ว เหลือแต่ว่าลดให้ผอมกว่านี้ไปเรื่อยๆ เพื่อจะได้ใส่ไซส์ปกติ ให้น่ารักๆ เหมือนคนอื่นเค้าบ้าง และเมื่อผอม ความมั่นใจมันก็กลับคืนมา ขนาดลดลงยังไม่ผอมเท่าเกณฑ์ปกติ แต่เราก็มั่นใจขึ้น ภูมิใจที่มีคนทัก คนชมว่าผอม ว่าเก่ง และบอกได้อย่างเต็มปากว่า "ชั้นไม่ใช้ยา" ชั้นออกกำลังกาย ควบคุมอาหารนะ หากท้อใจ เข้ามาที่คลับนี้ไม่มีคนรำคาญ มีแต่คนให้กำลังใจค่ะ เพราะพวกเรามีอุดมการณ์เดียวกัน :) แต่เดือนนี้เราก็ตบะแตกแทบทั้งเดือน นน. ขึ้นมา 1 กก. เราคิดว่า ช่วงนี้เราท้อเหมือนกัน เรากะว่าจะไม่เข้ามาคลับนี้ เราอายเพื่อนๆ ที่เราฮึดได้ไม่กี่เดือน เราก็ยอมแพ้ใจตัวเองซะแล้ว เราปล่อยให้ตัวเองกินเหมือนผีปอป แต่เมื่อถึงวันนี้ เราก็รักษาน้ำหนักเอาไว้ได้ และรู้สึกว่าเราตามใจร่างกาย เรามากเกินพอแล้ว เราเลยมาเริ่มใหม่กับเพื่อนๆ ใน กระทู้ fit&firm หน่ะค่ะ ถ้า จขกท อยากเข้าไปพูดคุย  ก็เข้าไปได้เลยนะคะ เพื่อนๆน่ารัก เข้าไปแนะนำตัว รายงานการกินก็ได้ เพื่อนๆสามารถดูให้ได้ว่าโอเคไหม๊ ให้คำแนะนำ ที่มีประโยชน์เยอะแยะเลยค่ะ พิมพ์ยาวมาก ขอให้ จขกท รักตัวเองให้มากๆ ให้กำลังใจตัวเองบ่อยๆนะคะ ^^ จากคุณ : anoomm เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 13:57:52

ความคิดเห็นที่ 4 เริ่มต้นง่าย ๆ.  กินให้ครบ 3 มื้อปกติ. เช้า กลางวัน เย็น. แค่นั้น พวกมื้อพิเศษ ขนมของว่าง งดไปเลย. ออกกำลังกายวันล่ะ 30 นาที วิ่งไม่ไหวก็เดินเร็วกว่าปกติหน่อย เปิดยูทูปเต้นตามเบา ๆ. ยืดเส้นยืดสาย วางเป้าหมาย 3 เดือนแรกแบบเบาๆ. ทำตามตารางที่วางไว้ให้ได้. ผลลัพธ์อาจจะลดได้แค่ 5 - 7 โลก็ไม่เป็นไร แต่นิสัย และวินัยที่คุณทำมา.   มันจะช่วยให้คุณลดน้ำหนักต่อได้เอง คำพูดเดิม ๆ ที่ทุกคนรู้อยู่แล้ว "อยากทำอะไรสักอย่างให้สำเร็จก็ต้องสู้ ล้มก็ต้องลุก วิ่งไม่ได้ก็เดิน เดินไม่ได้ก็คลาน" จากคุณ : zerza เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:07:15

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ เราก็เป็นหอบเหมือนกัน แต่น้ำหนักไม่เยอะเท่าเจ้าของกระทู้ ตั้งใจลดมา 3 เดือนเต็มๆแล้วค่ะ แต่น้ำหนักก็ไม่ลง ถามว่าท้อไม๊ตอบตรงๆว่าท้อค่ะ ร้องไห้ก็หลายครั้งแต่ไม่ถอยค่ะ กลับมาทบทวนตัวเองใหม่ว่าทำไมถึงไม่ลด ค่อยๆแก้ไขกันไป ชอบทานข้าวเหมือนกัน ทุกวันนี้ก็ทานอยู่ เพียงแต่ลดปริมาณลง จาก มื้อละ 1 จาน เป็น 3/4 และ 1/2 ให้เลิกกินเลยก็ทำไม่ได้หรอกค่ะ จากไก่ทอดก็เป็นไก่ย่าง ไก่อบ อะไรพวกนี้ไป อิ่มเหมือนกันแต่แคลอรี่น้อยกว่าหน่อยลองดูค่ะ ค่อยๆลดปริมาณลงจะได้ไม่รู้สึกแย่ที่เราไม่ได้ทานของที่ชอบ ส่วนการออกกำลังกาย เดือนแรกที่เราออก จำได้เลยว่าวันแรกแค่เดินเร็วสปีด 5กม/ชม แค่20นาทีเราก็เหนื่อยแฮ่กๆแล้ว ก็ค่อยๆเพิ่มไป จนทุกวันนี้ออกได้วันละ 1-1.5 ชม แล้ว แต่ก็ไม่ได้ออกหนักอะไร ก็ยังคงเป็นเดินเร็วกับเล่น eliptical และก็ปั่นจักรยานอยู่ ถึงตอนนี้น้ำหนักจะไม่ลงแต่สุขภาพเราดีขึ้นมาก จากที่เคยจามทุกวันหลังตื่นนอน น้ำมูกไหลก็ค่อยๆลดลงจนทุกวันนี้แทบไม่มีอาการเลย อาการหอบก็ดีขึ้น เดินขึ้นบันไดไม่เหนื่อยเหมือนเมื่อก่อน เจ้าของกระทู้ลองดูนะคะ เอาใจช่วยค่ะ ^^ จากคุณ : พัดลมโบราณ เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:08:16

ความคิดเห็นที่ 6 เหมือนมีปัญหา ซ้อนปัญหา กินผักไม่ได้ มันเหม็นจนอ้วก เป็นเรื่องที่คิดไปเองทั้งนั้นละครับ ( คนไม่เคยกินปล้าร้า ทุเรียน ก็บอกว่าเหม็น พอกินได้ ทีนี้ติดงอมแงม) ลองกินแบบเด็กดู ปั่นให้ละเอียด ใส่หน่อยๆ กับอาหารที่ชอบ แล้วค่อยๆเพิ่มปริมาณ ***ไม่เคยมีใครแพ้ผักจริงๆ ส่วนใหญ่ต่อต้านทางความคิดทั้งนั้น ระวังอาการทางจิตด้วย อ้วนจนไม่กล้าออกจากบ้าน นั่นคือปม ที่พาไปสู่อาการทางจิตอื่นๆ ได้ โรคซึมเศร้า โรคเก็บตัว หลายๆคนเริ่มจากการที่ไม่กล้าสู่หน้าคนอื่น คิดไปว่าคนอื่นนินทาว่าร้าย มีอาการหวาดระแวง ลองวิเคราะห์ดูให้ดีๆนะ ก่อนที่จะสายเกินไป ***ที่สำคัญที่สุด อย่าหักโหม กรุงโรมไม่สร้างในวันเดียว เท่าที่ฟังมา คุณไม่รู้จักคำว่าค่อยๆเป็น ค่อยๆไป กะว่ามันต้องได้ทันที อยากกินผักได้ ปั่นเป็นน้ำแล้วยัดเข้าปาก อยากทำงานแต่ต้องลดน้ำหนักก่อน ออกกำลังกายแล้วหอบ จัดหนักตั้งแต่ครั้งแรก มันก็เดี้ยงซิครับ ถ้าจะอยากลดน้ำหนัก ให้เดินไปเรื่อยๆ จนครบชม. ทำซักสัปดาห์แล้วค่อยเพิ่มความเร็วขึ้นนะ จากคุณ : keab (keab_h) เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:12:33

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องติดข้าว พยายามกินข้าวหยาบๆไว้ เช่น ข้าวกล้อง จะอิ่มนานกว่า ข้าวขาว หรือผสมธัญพืช เช่นถั่ว ลูกเดือย ข้าวโอ้ต และพยายามกินให้น้อยลง ถ้าทำไม่ได้ แนะนำให้หาหมอ เย็บกระเพาะอาหารซะก่อน จากคุณ : keab (keab_h) เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:16:51

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นกำลังใจครับ แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 55 14:19:05 จากคุณ : เสินกงเป้า เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:18:45

ความคิดเห็นที่ 9 เพื่อตัวคุณเอง จากคุณ : เสินกงเป้า เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:19:40

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณทุก คห.และทุกกำลังใจเลยนะค่ะ  ตอนนี้เราเครียดมากอยากหางานทำ  เชื่อไหมเพื่อนเราโทรมาตามให้ไปงานเลี้ยงรุ่นเรายังไม่กล้าไปเลย  ได้แต่โกหกเพื่อนว่าป่วยบ้างไรบ้าง  พอเพื่อนมาหาถึงบ้านก็ต้องแอบทำยังกะเพื่อนเป็นเจ้าหนี้  จิตตกสุดๆเลยค่ะ  แต่ยังไงเราก็จะลองสู้อีกครั้ง  ตราบใดที่เรายังอยากผอมเราจะจะลองสู้  ตอนนี้เรากับแฟนแข่งกันอยู่ค่ะ  แฟนจะเลิกบุหรี ส่วนเราลดความอ้วน  มันยากพอๆกันนะเราว่า  เพราะต้องใจสู้จริงๆ  ก่อนหน้านี้เราลอง fast5 สำหรับเรามันไม่ไหวอ่ะค่ะ  คือไม่ได้บอกว่าวิธีเค้าไม่ดีนะค่ะ  แต่คงต้องมีวินัยจริงๆจังๆมันถึงจะได้ผลที่ดี  แต่เราไม่มีวินัยเองวิธีไหนๆก็ช่วยเราไม่ได้อันนี้เราก็ทราบ  เอาเป็นว่าวันนี้เราจะลองขอฮีดสู่อีกสักครั้ง  ใครมีคำแนะนำสำหรับคนเป้ฯโรคหอบและน้ำหนักตัวมากแนะนำได้อีกนะค่ะเรายินดีรับฝังและจะพยามไปทำตามบ้าง  ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ชมจันทร์กับเพื่อนแท้ เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:22:47

ความคิดเห็นที่ 11 ผมเคยทานยาลดความอ้วนครับ นานมาแล้ว 2 ปีแล้ว ที่บอกว่าโยโย่ ผมว่าไม่จริงครับ ไม่มียาไหนที่โยโย่ แต่เป็นเพราะเราเองตักหาก ที่กลับเข้ามาสู่อีกโลกหนึ่ง ไม่เหมือนตอนลดน้ำหนัก ที่คอยระวังเรื่องอาหารต่างๆ ผมทานยาลด ลดได้เยอะอยู่ 10 kg ได้ และมันก็ค่อยๆขึ้นมาเดือนละ 1 กิโล เพราะผม เลิกออกกำลังกาย************* กลับมากินเหมือนดิม*********** นั่นคือเหตุผลที่แท้จริงของโยโย่ครับ จากคุณ : In Sky! Sky! Sky! เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:34:21

ความคิดเห็นที่ 12 ตังแปรที่สำคัญที่สุด คือ จิตใจ พอลดได้นิดหน่อย แแล้ว กำลังใจมาครับ ออกกำลังกายเรื่อยๆ ทำให้เป็นนิสัย เรื่อง ทาน  มื้อเย็น ผลไม้ ก็ได้ ครับ ผม เช้า ทานข้าว กลางวัน ก๋วยเตี๋ยว / เกาเหลา เย็น ปลานึ่ง ผักต้ม จิ้มน้ำพริก อิ่มแปร้ เสร็จ เเล้ว กระโดดเชือก ต่อ 2 เดือน ลดไป 10 - 13 โล ครับ ขอบอก ว่า สาวๆ นี่มองเหลียวหลังเรยยยยยย Target ผมเหลือ อีก 10 โล ครับ มามะ ไปพร้อมๆ กัน เป็นกำลังใจให้ครับ มีอะไรให้เเนะนำ หลังไมล์ได้นะครับ แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 55 15:37:43 จากคุณ : OATAWA76ER เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 15:31:00

ความคิดเห็นที่ 13 เรื่องการกินผักผมก็เกลียดมาก แต่หัวใจหนึ่งของการลดน้ำหนัก ก็คือการต้องกินผัก มันยากที่จะเอาสิ่งที่เราไม่ชอบใส่เข้าไปในร่างกายแต่เรา ก็ต้องทำ ตัวอย่างเช่นมะเขือเทศ ผมก็เกลียด แต่ก็ต้องกิน หันมาชิ้นใหญ่ๆแค่ได้กลิ่นก็จะอ้วกแล้ว นี้ยังต้องให้กิน สิ่งที่ผมทำคือหันเป็นชิ้นเล็กๆเท่าลูกเต๋าแล้วกิน ค่อยๆกินจากชิ้นเล็กๆแล้วค่อยเพิ่มขนาดไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะแตงกวา,หัวหอม,แครอท,ต้นหอม ผักทุกอย่าง ผมใช้วิธีเดียวกันหมด ช่วงแรกๆมันอาจทำใจยากหน่อย แต่ถ้ามันดีกับเรา เราก็ต้องทำ เปลี่ยนใจ และ เอาชนะใจครับ  เพราะเราสู้กับตัวเราเอง สู้สู้ครับ จากคุณ : ป๋าฉัตร เมืองสมุทร 59 เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 15:47:25

ความคิดเห็นที่ 14 สู้ๆ ค่ะมาให้กำลังใจ จากคุณ : ค่อยๆคล้อยๆลอยตามแรงลม เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 15:47:50

ความคิดเห็นที่ 15 มาอ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกของเจ้าของกระทู้เลยค่ะ ว่ารู้สึกอย่างไร? เราก็จะคล้ายๆ เจ้าของกระทู้เลยค่ะ อายุก็ห่างกัน 2 ปี น้ำหนักก็ใกล้เคียงกัน (เราอายุ 27 หนัก 97.5 ก่อนหน้านี้) คิดจะลดมาตั้งหลายครั้ง ยาลดความอ้วนก็เคยใช้ โรคหอบก็เป็น(แต่ไม่ได้อาการหนักจนถึงขนาดพกที่พ่นยานะค่ะ) ตลอดเวลาทานเยอะมากค่ะ เข้าเซเว่นฯ กับแฟนทีไรไม่ต่ำกว่า 200 ค่ะ วันหยุดก็ต้องออกไปหาบุฟเฟ่ต์ทานกัน ทำงานก็ทานทั้งขนมนมเนยสารพัด ไม่เคยคิดจะลดจนกระทั่ง ปวดเข่า ปวดขา พร้อมกับโดนแฟนทิ้งค่ะ เลยทำให้คิดว่า ถึงเวลาที่ต้องกลับมาดูแลตัวเอง รักตัวเองสักที เลยฮึดเลยค่ะ จากเดิมมื้อเช้า โกโก้ปั่น ข้าวแกงเพิ่มข้าวด้วย ขนม เปลี่ยนเป็น ทานโจ๊ก หรือเกาเหลา และนมเปรี้ยวค่ะ มื้อเที่ยง ทานข้าวปกตินี่ แต่ไม่ทานของมัน ของทอด มื้อเย็น เราก็จะทานนม 1 ขวด หรือผลไม้ค่ะ และก็พร้อมกับไปออกกำลังกาย ว่ายน้ำวันละ 1 - 2 ชั่วโมง แนะนำให้ว่ายน้ำก่อนจะดีกว่าค่ะ เพราะจะไม่ทำให้เข่า รับน้ำหนักตัวที่มากเกินไป อาจทำให้บาดเจ็บได้ ทั้งวันก็จะดื่มน้ำบ่อยๆ ค่ะ งดบุฟเฟ่ต์ งดน้ำอัดลม ขนมหวาน ของมันๆ 1 อาทิตย์ผ่านมาตอนนี้ชั่ง นน. เหลือ 92 ค่ะ รู้สึกภูมิใจตัวเอง ไม่เหนื่อย ไม่ปวดขา ช่วงแรกๆ ที่ทานน้อยก็จะรู้สึกหิวนั่นแหล่ะค่ะ แต่สักพักกระเพราะจะปรับขนาดเล็กลงตาม ตอนนี้เราก็เลยทานแล้วอิ่ม ไม่ทานเยอะเหมือนเดิม ส่วนเรื่องผัก ก็ค่อยๆ ปรับดูดีไหมค่ะ และทานผลไม้ควบคู่ไปด้วย ลองทำไปพร้อมๆ กันนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เพราะเราก็เคยท้อมาแล้วหลายครั้ง แต่วันนี้เราต้องทำให้ได้ เพื่อสุขภาพตัวเองค่ะ จากคุณ : Helpme เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 16:14:11 A:202.183.148.124 X: TicketID:338932

ความคิดเห็นที่ 16 มาให้กำลังใจค่ะ อย่าใจร้อนนะคะ ค่อยๆปรับตัวนะ เทคนิคส่วนตัวนะ แล้วก็คิดว่าแบบเหมือนให้กำลังใจตัวเองทุกวัน เราลองสะกดจิตตัวเองดูค่ะ ท่องทุกวัน "เราจะผอมลง เราต้องทำได้" ท่องมันก่อนนอนแล้วก็ตอนเช้า หลังจากชั่งน้ำหนักทุกวัน เวลากินให้คิดเสมอ ว่าต้องกินช้าๆ เคี้ยวละเอียดๆ กินไปเท่าไหร่ไม่รู้ แต่ 20 นาทีชั้นจะอิ่ม แต่ก่อนนี่เทศบาลเรียกพี่เลยนะคะ กวาดเรียบทุกอย่าง ตอนนี้กินข้าวเสร็จหลังเพื่อนทุกที เหอๆ ชั้นจะเลิกกินขนมกรุบกรับแต่ทำไม่ได้อะ เลยกินฝรั่งแทน ถามว่ามันหิวมั๊ย ช่วงแรกหิวมาก แสบท้องเลย แต่อดทน แสบท้องก็ยัดฝรั่งเข้าไป กินฝรั่งเปนของว่าง หลังๆ ปรับตัวได้ ไม่หิวแล้วค่ะ แต่เราคิดว่าเราติดเคี้ยวค่ะ นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็น...นั่นแหละ ฝรั่ง 1 ลูก กินมันทั้งบ่าย กินจนเบื่อไปเลย กินซ้ำๆกันเปนเดือน มื้อเย็นเรา ไม่มีเพื่อนกินข้าวเพราะเราอยู่คนเดียว เราเลยกินเบาๆได้ค่ะ แค่นมถั่วเหลืองกับไข่ต้ม งดแป้ง ก็อยู่ได้ละ นอนเร็วๆหน่อย หิวกินน้ำๆ วันไหน ต้องไปกินอาหารคาวๆ รสจัดๆ ดินเน่อร์กับแฟน ตอนเย็น จะรู้สึกเหมือนท้องอืดไปเลย ที่สำคัญ อย่าชวนกันกินนะ เวลาเจอแฟนเราก็ตะบะแตกทุกที แฟนนี่แหละตัวดี 55 ไม่รู้จะแนะนำยังไง มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังแล้วกันเนอะ เผื่อไปปรับใช้ได้บ้าง ที่นี่เพื่อนเยอะ มีความสุขกับการลดความอ้วนนะคะ อย่ารีบ สู้ๆ จากคุณ : Graphabia เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 16:53:09

ความคิดเห็นที่ 17 เปลี่ยนข้าวขาวมาเป็นข้าวกล้อง  อยากกินเท่าไหร่ก็กินไปค่ะ  ไม่ต้องลดปริมาณอะไรทั้งนั้น กินไปสักเดือน  คุณก็จะรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงเอง   ถ้าเห็นแล้วว่าดี  ก็กินต่อไปเถอะค่ะ  ของมีประโยชน์  ทั้งต่อสุขภาพและการลดความอ้วน การออกกำลังกายเริ่มแรก  ไม่ควรหักโหม  แต่ควรเน้นความสม่ำเสมอ เพราะถ้าหักโหม  แล้วทำตามที่ตั้งใจไม่ได้  ก็จะท้อใจไปเปล่า ๆ   ดังนั้นกำหนดไปเลย  วันละ 20 นาที  เอาแบบที่ไหวแน่นอน  แล้วทำให้ได้ต่อเนื่องแบบนั้นทุกวัน หาเวลาสะดวก  ทำเวลาเดิมทุกวัน  พอถึงเวลาร่างกายเขาจะจำได้เอง  ว่าถึงเวลาออกกำลังกายแล้ว ไม่อยากกินผักก็ไม่ต้องกินค่ะ  คุณอยากให้คนอื่นกินสิ่งที่มีประโยชน์  คุณคงไม่ไปบีบจมูกบังคับเขากินหรอกใช่ไหม ร่างกายคุณไม่ใช่ของคุณ  เพราะถ้าเป็นของคุณ  คุณต้องสั่งให้เขากินผักได้ ดังนั้นไม่ต้องไปบังคับเขา  แต่ต้องหลอกล่อและฝึกวินัย รวมถึงความสม่ำเสมอให้ได้ก่อน หาอาหารที่เป็นผักที่คุณชอบกิน  มันต้องมีแน่ ๆ เพราะเมื่อก่อนเราก็เกลียดผัก  แต่ก็มีเมนูผักที่เรากินได้อยู่ หรือไม่ก็ให้คิดซะว่าร่างกายคุณเป็นเด็ก  คุณจะหลอกล่อเขาให้กินก็ต้องหาของที่เขาชอบ   หาผักมากินกับของที่คุณชอบ  เอาแบบที่มันรสชาติเข้ากัน  อย่างไส้กรอกกับขิง กะหล่ำปลี แหนมเนืองกับผักเคียง  มันต้องมีสักผักที่คุณกินแล้วรู้สึกว่ามันอร่อย เนื้อย่างกับกิมจิ  แกงส้มปลาช่อนกินผักด้วย  กินเนื้ออะไร  ก็แซมผักไปนิดนึงก็ยังดี  เดี๋ยวก็คุ้นรสชาติไปเอง ก็ค่อย ๆ ฝึกเขาไปเรื่อย ๆ ไม่ใช่ไปบังคับให้กินแต่ผักอย่างเดียว แล้วหลังจากนั้น  พอเครื่องสตาร์ทติดแล้ว  คุณก็จะรู้เองล่ะ  ว่าจะเพิ่มจะลดตรงไหนได้บ้าง ไม่ต้องใจร้อน  ไม่ต้องเครียด  เราทำเพื่อสุขภาพที่ดีของตัวเอง   เมื่อก่อนเราก็ร้องไห้เหมือนกัน  มันกดดัน  ทั้งที่เราก็ไม่ได้อ้วนมาก แต่มันเหมือนกับสิ่งที่ทุ่มเทไปมันสูญเปล่า  และทำให้มีปัญหาสุขภาพด้วย แต่เรากลับไปแก้ไขอดีตไม่ได้  อยู่กับปัจจุบัน  และทำให้ดีที่สุดก็พอ   และตอนนี้เราก็ลดน้ำหนักได้ในระดับที่น่าพอใจของตัวเอง   เป็นกำลังใจให้ค่ะ  ขอให้ลดความอ้วนได้  มีสุขภาพดี  และไม่มีวันกลับมาอ้วนอีก จากคุณ : ต้องหยุดนิ่งสุดใจ เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 17:14:48

ความคิดเห็นที่ 18 ถ้าร่างกายแข็งแรงอาการหืดหอบจะดีขึ้น ถ้าว่ายน้ำเป็นลองออกกำลังโดยการว่ายน้ำก็ดีนะคะ. อาหารคุมตามข้างบนแนะนำเลยอยู่บ้านก็อย่าเอาแต่นั่งหรือนอนลุกขึ้นขยับแข็งขยับขาบ้าง จากคุณ : panoi เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 19:15:05

ความคิดเห็นที่ 19 เจี้ย ! ! ! ดูคลิป ที่คุณ เสินกงเป้า  โพสต์ แล้ว จะร้อง สุดยอดอะ T.TTTT   เป็นคนที่สุดยอดมากๆ จากคุณ : หมูน้อยเกี่ยวก้อยกับลิงอ้วน เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 20:15:00

ความคิดเห็นที่ 20 แนะนำให้เดินสายกลาง คุณจขกท.สุดโต่งเกินไป ลดน้ำหนักเราว่า มันไม่ใช่จะทำได้ในระยะเวลาอันสั้น ตั้งเป้าหมายน้อยๆ ค่อยๆ ขยับขยายกันไป เราก็ไม่กินผัก ผลไม้นี่ไม่ต้องพูดถึง นน.เริ่มก่อนออกกำลังกายเรา 83 กก. เข้าฟิตเนสมา 1 ปี นน.ลดลง 13 กก. เพิ่งจะมีคนทักว่าผอมลงตอนนน.ลดไป 6-7 โล ส่วนตัวเรา เราไม่มีเป้าหมาย ไม่ได้กำหนดระยะเวลา ลดไปเรื่อยๆ มีความสุขกะการกิน กะการออกกำลังกาย มีความสุขกะการที่ได้ใส่เสื้อผ้าที่ไซส์เล็กลง มีคนทักว่าผอมลง ก็มีกำลังใจ จขกท.สู้ๆ นะคะ ทุกคนทำได้ค่ะ จากคุณ : เขียนบน iPhone (กระดาษเกาเหลา) เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 20:24:16

ความคิดเห็นที่ 21 ในคลิป คห.9 ชอบคำนี้จัง "When You Believe in Yourself Never Give up" เลยนึกถึงเพลงนี้ค่ะ When You Believe Many nights we pray with no proof anyone could here In our hearts a hopeful song. We barely understood Now we are not afraid. Although we know there’s much to fear We were moving mountains long before we know we could คืนแล้วคืนเล่าที่เราเฝ้าสวดวิงวอน แม้ไม่มีแน่ใจว่าจะมีใครได้ยินหรือไม่ หัวใจของพวกเรามีเพียงท่วงทำนองของเพลงแห่งความหวัง เรามิหวาดหวั่นใดใด แม้จะมีสิ่งน่าหวาดกลัวอยู่เบื้องหน้า เราพร้อมจะทำแม้แสนยากเย็นประหนึ่งย้ายภูผา เราพร้อมจะทำ There can be miracles when you believe Though hope is frail. It’s hard to kill Who knows what miracles You can achieve when you believe Somehow you will. You will when you believe ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นได้ เพียงเรายังมีศรัทธา แม้ความหวังจะแสนเปราะบาง แต่ไม่ใช่กับคนที่เข้าถึงอำนาจแห่งปาฏิหาริย์ ความสำเร็จสัมฤทธิ์ผลเกิดขึ้นได้ เมื่อเธอยังมีศรัทธา เมื่อถึงเวลา เธอจะรู้เองว่าควรทำเช่นไร ขอเพียงให้ใจไม่สูญสิ้นศรัทธา In this time of fear When prayer so often proves in vain, hope seems like the summer birds too swiftly flown away And now I’m standing here My heart so full. I can’t explain Seeking faith and speaking words I never thought I’d say ในห้วงเวลาอันน่าหวาดกลัวฉะนี้ บ่อยครั้งที่ผู้สวดวิงวอน จะสัมผัสได้ว่านี่มิใช่สิ่งไร้สาระ ความหวังเปรียบเสมือนนกน้อยในคิมหันตฤดูที่โบยบินจากไปอย่างรวดเร็ว เมื่อยืนอยู่ตรงนี้ หัวใจฉันเต็มตื้นหาที่จะเปรียบ แสวงหาศรัทธา และกล่าวแม้คำพูดที่ไม่เคยคิดจะเอื้อนเอ่ยออกมา They don’t always happen when you ask And it’s easy to give in to your fear But when you’re blinded by your pain Can’t see your way safe through the rain Thought of a still resilient voice Says love is very near ปาฏิหาริย์มิได้เกิดขึ้นทุกครั้งที่เธอเพรียกหา นั่นอาจทำให้เธอจำนนต่อความพ่ายแพ้ แต่เมื่อใดที่เธอตกอยู่ในความมืดมนจากความเจ็บปวด และไม่รู้ว่าจะข้ามผ่านเวลาอันเลวร้ายนั้นได้อย่างไร เสียงนั้นยังคงก้องอยู่ บอกเธอว่าความรักไม่เคยจากไป เอามาให้กำลังใจนะ จากคุณ : Graphabia เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 09:30:18

ความคิดเห็นที่ 22 ก่อนอื่นต้องปรับทัศนคติต่อตัวเองนะคะ อย่าได้รู้สึกแย่หรือรู้สึกสมเพชตัวเองเป็นอันขาด มันจะเป็นอุปสรรคสำคัญมากที่ทำให้เราไม่มีกำลังใจที่จะลด เราเคยหนัก 95 มันเป็นช่วงเวลาที่หดหู่สุดๆเลยค่ะ อ้วนจนทนไม่ไหวเลยตั้งใจลด แต่กว่าจะลดได้ถึง 58 ใช้เวลาตั้ง 2 ปี เราไม่สามารถหักดิบได้ในทีเดียว เราเป็นคนชอบกินมาก 555+ เลยอาศัยการเลือกรับประทาน ลดปริมาณอาหาร และออกกำลังกายค่ะ ขนมก็กินค่ะ แต่กินเสร็จต้องออกกำลังกาย ถ้าชอบทานข้าวมากๆ ทานข้าวกล้อง แล้วค่อยๆลดปริมาณลงเรื่อยๆค่ะ ไม่ทานผักก็ต้องทานอ่ะค่ะ =w=’’ เราเป็นคนนึงที่เกลียดผักมาก แต่มันไม่มีทางเลือก ลองเลือกกินผักแบบปรุงด้วยวิธีหลากหลายดูค่ะแต่ห้ามทอดนะคะ อย่าลืมนำคำสบประมาทมาเป็นแรงฮึดนะคะ เราโดนประจำ หาว่าชาตินี้ไม่มีทางลดได้ แต่พอทำได้ก็มีความสุขนะคะ สู้ๆค่ะ ท้อได้แต่อย่าถอดใจ ตอนนี้เราก็กำลังลดต่อไป มาพยายามด้วยกันค่ะ จากคุณ : mewki_mimi เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 11:06:54

ความคิดเห็นที่ 23 สมัยก่อนตอนเราอ้วน ( 56 กิโลกรัม กับความสูง 153 -_-"a ) เราก็เคยคิดว่า  ลดความอ้วนคงจะยาก ชั้นทำไม่ได้หรอก ฯลฯ แต่พอเราลงมือปฏิบัติ  จึงได้รู้ว่า  " ลดความอ้วนไม่ยาก  ทุกคนทำได้ "  เป็นสัจธรรมค่ะ 1.  เรื่องกินผัก ไม่จำเป็นต้องกินสลัดผัก, ผักต้ม, น้ำผักปั่น ฯลฯ  หรอกค่ะ ( มันก็เหม็นเขียวสิคะ )  ทำไมต้องกินมะเขือเทศปั่น  ???  เราชอบกินผัก เรายังกินไม่ได้เลยค่ะ ^_^ ลองกินผักสุก ที่อยู่ในอาหารทั่วๆไป  รสชาติและกลิ่นของอาหาร  น่าจะกลบกลิ่นของผัก ที่คุณคิดว่าเหม็นเขียวได้ อย่างพวก  แกงจืดใส่ผัก  ผัดผักใส่น้ำมันหอย  ผัดพริก  แกงส้ม  ฯลฯ  อะไรนี่ ก็ยังคิดว่า ผักมันเหม็นเขียวด้วยไหมคะ  ???  น่าจะเป็นเรื่องของความไม่เคยชินเฉยๆ มากกว่า 2.  ไม่ควรกินข้าวเยอะนะคะ  ข้าวขาวทั่วๆไปนี่ ยิ่งกินก็ยิ่งหิวค่ะ  ขนมปัง,ก๋วยเตี๋ยว,ขนมจีน เป็นแป้งแปรรูป  ไม่ดีค่ะ   แนะนำให้กินข้าวกล้อง  หุงไว้แล้วใส่ปิ่นโตพกไว้กินทั้ง 3 มื้อเลยก็ได้ค่ะ  กินแค่มื้อละ 1 ทัพพี ก็พอแล้ว ที่เหลือกินกับข้าวที่แคลอรี่ต่ำๆ แต่มีสารอาหารครบถ้วน 3. ถ้าเป็นหอบหืด  ว่ายน้ำไหวไหมคะ ?  เดินเร็วไหวไหมคะ ?  ไม่ต้องหักโหมก็ได้ เอาสักวันละ 30-45 นาที การลดความอ้วน ขึ้นอยู่ที่โภชนาการ 70 %  ออกกำลังกาย 30 %   ที่บอกอย่างนี้ เพราะต่อให้เราวิ่งจนรู้สึกเหนื่อย  ก็เผาผลาญพลังงานได้ไม่เท่ากับ ข้าวขาว 1 จานพูนๆ ที่กินเข้าไปค่ะ สรุป  :   ทำได้อยู่แล้วค่ะ  แต่อย่าใจร้อน  อย่าบังคับตัวเองให้ทำในสิ่งที่ไม่ชอบค่ะ แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 55 11:56:29 จากคุณ : จำฉันได้ไหม เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 11:44:33

ความคิดเห็นที่ 24 ก่อนอื่นเลย คุณมาถามในนี้ถือว่าเป็นการเริ่มต้น แล้ว(ถึงมันจะร้อยกว่าแล้วก็ตาม) คุณรู้ตัวเองทุกอย่างเลยนะครับว่า "จุด" ใดบ้างที่ทำให้คุณกลับไปผิดพลาด ฉะนั้นคุณต้องถามใจคุณแล้วกัน ว่าร่างกายกับใจมันพร้อมจะเดินก้าวข้ามผ่านอุปสรรคไปด้วยกันหรือเปล่า มันอาจใช้เวลาเกือบปีแต่มันก็คุ้มค่ามากนะครับ คุณมาถามคนในนี้เขาได้แค่ให้กำลังใจคุณ บอกแนวทางที่เขาเคยทำสำเร็จ ผมเชื่อเลยนะว่าคุณต้องคิดแน่เลยว่า แต่ละแนวทางคนอื่นฉันจะทำเหมือนกับเขาได้ไหมนะ... ฉะนั้นปัญหลักคุณคือ... "ทัศนคติ" ในการลดความอ้วน "ไม่ใช่วิธีการ" ในการลดความอ้วน อีกประเด็นผมให้เป็นข้อคิด "อาหารไม่มีใครบังคับให้คุณกิน นอกจากคุณบังคับตัวคุณกินเอง" ผมเอาข้อนี้เตือนตนเองตลอด ตอนที่เข้าใกล้เขต "ตบะแตก" จากคุณ : Desuke เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 23:08:28