อยากระบายค่ะ ช่วยอ่านหน่อยนะคะ
|
 |
พ่อเราเป็นคนอารมณ์ร้อนมาก และแปรปรวนมากด้วย ตอนเด็กๆ ไม่ว่าเราจะทำอะไร โดนด่าไปหมด เรียนหนังสือได้เกรดสามกว่า ก็โดนว่า เพราะไม่ได้สี่ พอได้สี่ เขาก็มาดูคะแนนรายวิชาเรา พอเห็นว่าคะแนนแปดสิบกว่าๆ เขาก็ว่าเราอีกว่า ทำไมไม่ทำให้ได้สักเก้าสิบ เรื่องเล็กๆน้อยๆพอเราก็ด่า (ขอใช้คำว่าด่านะคะ เพราะพ่อพูดคำหยาบ) ตอนเด็กๆก็ไม่หยาบมากหรอกค่ะ เสียงดังซะมากกว่า แต่โดนมาก็เริ่มหยาบ เวลาไปเยี่ยมญาติที่ตจว เวลามีใครเปิดประเด็นอะไรเกี่ยวกับเราขึ้นมา ทุกคนจะร่มแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรา จนเราร้องไห้ จนกระทั้งเราอยู่มอสาม แล้วเราไปสอบเข้ามอสี่ พอเราสอบไม่ติด เขาก็บอกว่าเราเป็นลูกเนรคุณ เราก็เสียใจค่ะ เพราะแค่สอบไม่ติด ทำไมว่าเราอย่างงี้ เราเป็นเด็กดีมาโดยตลอด
พออยู่มอสี่ เราก็ไม่อยู่หอ เราแทบจะไม่อยากกลับบ้านเลย เพราะกลับไปก็โดนด่าตลอด ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม ถ้าความเห็นขัดใจเขาหน่อยละก็ โดนแน่ๆ พอเราพูดแสดงความเห็นก็หาว่าเราเถียง (แล้วอย่างไหนเขาถึงเรียกว่าแสดงความเห็นล่ะ ถ้างั้น) เราอยากเป็นนักเรียนแรกเปลี่ยนมาก เขาบอกแต่ว่าเขาไม่มีตังค์ ย้ำบ่อยๆ แต่ที่ซื๊อรถมอเตอร์ไชต์วิบาก เขากลับซื๊อได้ คันเป็นแสนๆ ซื๊อมาขับเล่นๆ แต่ลูกกลับบอกว่าไม่ให้ไป เพระเราไปสอบนักเรียนแลกเปลี่ยนครั้งแรก เราไม่ติด แต่เราก็กะว่าจะไปสอบอีกเรื่อยๆ แต่เขาสั่งเลยว่าไม่ให้ไปแล้ว ไม่ต้องไปสอบด้วย ยังไงก็ไม่ให้ไป เราก็เสียใจมากๆ เพราะมันคือความฝันของเรา
จนเราอยามอหก พออยากให้เป็นหมอฟัน แต่เราอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์ เราไม่ชอบอาชีพหมอหรือหมอฟัน เพราะโรงพยาบาลมันหดหู่ เราขอเขาเรียนวิทยามาตั้งแต่มอห้า แต่เขาก็ไม่ให้มาเรื่อยๆ จนอยู่มอหก จนจะยื่นคะแนนแล้ว ก็ยังไม่อยากให้เราเรียนอีก จนสุดท้ายเขาบอกว่า อยากเรียนไรก็เรียน เรื่องของเรา เขาไม่สนแล้ว เราเลยเลือกวิทยา แล้วก็ติด ได้ม.ดังด้วย ที่นี่ก็เลยมาดีใจกับเรา ทีตอนแรกไม่อยากให้เรียน
ตอนนี้เราก็อยู่ปีหนึ่งแล้ว เครียดอีก เพราเรียนไม่ทันเพื่อน 5555
ช่วงนี้เราเป็นไรไม่รู้อะค่ะ คิดว่าชอบคิดลามกกับสิ่งศักดิ์สิทธ์บ้าง แต่ก็จะพยายามควบคุมตัวเองว่าอย่าๆ มันบาปนะ มันไม่ดี แล้วก็จะระแวงด้วย เดินไปไหนมาไหน ใครเดินมาเฉียด หรือมาชนก็กลัวหมดว่าเขาจะมาทำอันตรายเรา ไม่มีสมาธิ ขี้ลืม บางทีเราว่าเราหยิบโทรศัพท์ลงกระเป๋าไปแล้ว แต่ก็เปิดดูอีกหลายรอบ ว่าเอาโทรศัพท์มาหรือยัง รู้สึกเหมือนตัวเองสมาธิสั้นลงด้วย อ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเลย จับใจความอะไรไม่ได้ บางทีเพิ่งคุยโทรศัพท์เสร็จก็ลืมแล้วว่าคุยไรไปบ้าง
แล้วเราก็รู้สึกว่าตัวเองโมโหร้ายด้วย เวลาโมโหใครเนี่ย บางทีวางแผนจะแก้แค้นได้เลย ภาพในใจโผล่มาเป็นฉากๆ ว่าจะทำยังไงบ้าง แล้วเราก็แผนสูงด้วย ถ้าจะแกล้งคนอื่นเรารู้หมดว่าต้องทำยัง หรือว่าถ้าเราอยากให้คนอื่นสงสาร หรือรู้สึกผิดเรารู้หมดว่าต้องทำยังไงบ้าง โดยที่เราไม่ผิด (ฟังดูแล้วไม่อยากมีเพื่อนอย่างเราใช่ปะ 555)
เราเป็นคนที่คิดมากด้วย คิดล่วงหน้าได้เป็นฉากๆเลย ว่าจะเกิดอะไรขึ้นได้บ้าง บางทีก็อยากไปพบนักจิตวิทยานะ เพราะเครียด อยากระบายให้คนไม่รู้จักฟัง เพราะถ้าคนรู้จักเล่าทุกเรื่องไม่ได้หรอกค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจบนะคะ อยากระบายเฉยๆค่ะ
| จากคุณ |
:
เค้าถอดล็อกอินมานะตะเอง
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 มิ.ย. 55 13:28:08
A:58.8.213.201 X: TicketID:364562
|
|
|
| 
