ดิฉันสูบบุหรี่แบบเล่นๆ และมั่นใจว่าไม่ใช่คนติดบุหรี่ มา 10 กว่าปี
ฟังดูแปลๆ ใช่มั้ยคะ แรกทีเดียวเริ่มจาก สูบเพราะง่วง
ทำงานไม่เป็นเวลา นอนดึกตื่นสาย มีสังคม ตามประสา
เริ่มจากบอกตัวเองว่า " ไม่ติดหร๊อกก สูบเล่นๆ" 
จากสองสามวันมวน มาเป็นเย็นละมวน เริ่มเป็น เช้ากลางวันเย็น
ครั้งละมวน จากวันนั้นมาจนวันนี้ 10 กว่าปีเข้าไปแล้ว
ก็ยังปากแข็งว่าไม่ติด เลิกเมื่อไหร่ก็ได้ สบายมาก
แต่ยังไม่อยากเลิกเท่านั้นเอง มีอะไรมั้ย
ไม่เคยสังวรณ์ตัวเองน่ะ ปากเหม็น ตัวเหม็น เพราะสูบไป อมลูกอมไป
สูบไป ฉีดน้ำหอมไป ใครทำท่ารังเกียจ หรือ แนะนำ โกรธเค้าด้วยนะ
ดูนิสัยนางสิ
จนกระทั่งวันหนึ่ง หมาที่บ้านป่วย ไอมาก กินยาเท่าไหร่ก็ไม่หาย
เริ่มสังเกตุว่า หมาเริ่มเดินหนี ไม่ได้ตลกเลยค่ะ เรื่องจริงๆเลย
หมาเดินหนีทุกครั้งที่เราจุดบุหรี่ ..
เริ่มรู้สึกผิด และเริ่มคิดได้ว่า รักหมามากกว่าตัวเอง
นอกจากหมาแล้ว ยังมีแมว อีก 9 ตัว เริ่มรู้สึกสลดใจ เศร้าใจ
เรารักพวกมันประสาอะไร ยัง ยังไม่นึกถึงตัวเอง 
นั่งคิดนอนคิดแบบนี้มาหลายวัน
แต่ก็ยังสูบ หมาก็ยังไอ แมวตัวที่ติดบุหรี่ก็ยังมานั่งดมควัน
นอนฟังรายการวิทยุ พี่โฆษกก็พูดปาวๆ ว่า บุหรี่ไม่ดี อย่างโน้น อย่างนี้
อย่างนั้น ผู้หญิงสูบบุหรี่ไม่สวย ไม่น่ารัก ชักโมโหพี่โฆษก รู้แล้วน่า
จะพูดทำไมนักหนา ดูนิสัยแย่ๆ ของนาง
(เดี๋ยวมาเล่าต่อค่ะ)
::: ฉลองหักดิบครบ 2 เดือน ::: [ใครกำลังหักดิบ หรือกำลังคิดจะหักดิบ เชิญค่ะ]
เดี๋ยวคืนนี้มาต่อนะคะ 
