หวัดดีค่ะ

หายหน้าหายตาไปนานเลยค่ะ กลับมารายงานตัวแล้ว หมูแก้วออกเดินทางไปหาเด็กๆที่บ้านแกร์ด้า อ.หนองม่วง ลพบุรี ตั้งแต่วันศุกร์ที่ 25 กรกฎา เพื่อเตรียมงานครูอาสาครั้งที่ 9 สอนน้องเข้าค่าย 26 - 27 มีงานค่าย 28 กค. - 3 สค. พักอยู่กับเด็กๆเพื่อเขียนหนังสือ "ต้นกล้า แห่ง ความหวัง" กลับถึงบ้าน 4 ทุ่มครึ่งวันอาทิตย์ วันจันทร์ - อังคาร ปั่นต้นฉบับจนเสร็จ เมื่อวานวันพุธ นอนพัก และออกไปหาของรางวัลให้ตัวเอง

เล่าเรื่องงานค่ายให้ฟังก่อนนะคะ วันศุกร์ก่อน หมูแก้วขับรถไป โดยมี สิทธิ์ ปิงปอง ก๋อย ไปด้วย แต่เรามีอุปสรรคเป็น ฝน ซึ่งตกหนักมากตั้งแต่เช้า ทำให้ทุลักทุเลพอควร เพราะต้องแวะรับเชือกมะนิลา ที่กวางช่วยไปยืมมาด้วย

กว่าจะถึงวัดพระบาทน้ำพุ ก็บ่ายโมงแล้ว เลยเวลานัดที่จะไปรับเพื่อนชาวเยอรมันชื่อ มาริโอ ไปพอควร เราหามาริโอ ไม่เจอ ตามกันอยู่นาน จนต้องไปรับที่บ้าน เมื่อได้สมาชิกครบ เราก็เดินทางต่อไปหาเด็กๆ พร้อมเปิดหลักสูตรฝึกพูดภาษาอังกฤษในรถไปด้วย

ไปถึงบ้านแกร์ด้า เกือบๆบ่าย 3 กินข้าวกันแบบหิวโซ เมื่ออิ่มแล้ว ก็เริ่มงาน หมูแก้วเอาของไปเก็บ และ ไปจัดบ้านที่จะใช้พัก ส่วน 4 หนุ่ม ไปเตรียมค่าย โดยขึงเชือกมะนิลา กับต้นไม้ เพื่อให้เด็กๆฝึกปีน ต่อจากนั้นก็ไปทำซุ้มเอาไว้ให้ลอด ซุ้มต้องตัดไม้ไผ่มาปัก เอาทางมะพร้าวมามัด

กว่าเชือก และ ซุ้มจะเสร็จก็ได้เวลาเย็นมาก เราคุยกับเจ้าหน้าที่บ้านแกร์ด้าถึงแผนงานต่างๆ และระหว่างรอรถอีกคันที่จะตามมา ก็ไปจับไก่ มาทำไก่อบฟาง รถคันที่ 2 เป็นปิคอัพขนของ อุปกรณ์ที่ใช้ในค่าย เช่นเตนท์ ถุงนอน เสบียง ขับมาโดยกวาง ออกจากกรุงเทพตอนเย็น ไปถึงลพบุรี 3 ทุ่มกว่า มี ใหม่ หญิง และ เคน ไปด้วย

กลุ่มนี้มาถึง พอดีเวลาไก่อบฟางสุก จึงแทะไก่(ซึ่งไหม้ข้างนอก เลือดหยดข้างใน) ไปด้วย คุยงานกันไปด้วย 4 ทุ่มกว่า เราย้ายไปคุยในบ้านพัก ซึ่งเป็นโรงเรียนที่ไม่ใช้แล้วของเด็กๆ หมูแก้วคุยด้วยสักพักก็ไปนอน ในอาคารมันมีห้องนอนเล็กๆ 1 ห้อง หมูแก้วใช้เป็นที่พักเวลาไปค้างกับเด็กๆ อาคารที่เราอยู่เป็นชั้นเดียว หลังคาสูงๆ จึงมีแมลงเยอะ และ เสียงก็ลอดไปมาถึงกันได้ หมูแก้วนอนกางมุ้ง เพราะแพ้แมลง นอนไปฟังการซ้อมเพลงของชาวค่ายไป ก่อนจะหลับได้ยินอะไรแว่วๆ "เห็นมั้ย หมี"...............

ตื่นเช้ามาแบบสดชื่น และ สดใส ด้วยเสียงนกกระจอกตีกัน (นกจริงๆ มันมีบ้านอยู่ใต้หลังคา โรงเรียนที่เรานอน) พวกเราเริ่มงานตั้งแต่เช้า กวาง ซึ่งรับผิดชอบงานครัว ไปตลาดกับหญิง และ เจ้าหน้าที่บ้านแกร์ด้า ที่เหลือไปดูความพร้อมของอุปกรณ์ต่างๆ สายๆ เรียกเด็กๆมาเข้ากลุ่ม ตามที่แบ่งไว้ 6 กลุ่ม อธิบายระเบียบค่าย และ วิธีเข้าฐาน แจกผ้าพันคอประจำกลุ่ม แล้วต่อด้วยการร้องเพลง รอเวลา สมาชิกส่วนใหญ่ไปถึง

มีรถตู้บรรทุกชาวค่ายกลุ่มใหญ่ ประกอบด้วย ส้มจุก โต้ง มะลิ กระจิบ ต๊ะ เอิน เอ้ มีน ไข่นุ้ย ไลล่า และรถเอื้องพิน มี โมทย์ พั้น กะปอม และ นี (2คนหลังเดินทางตรงมาจากเชียงใหม่โดยรถไฟ ถึงตอนเช้ามืด) มีคุณสีน้ำ และ ครอบครัว ขับรถมาจากอุตรดิดต์ และ เก๋ นัท นาคา ขับไปจาก กทม. และ 2 คันหลังไม่ได้ค้างด้วย ช่วงเย็น แหลม และ น้องต้น ขับรถตามไปอีก

เมื่อชาวค่ายไปถึง เราก็เริ่มงาน โดยเด็กๆจะทานข้าวเป็นกลุ่มๆ ให้แบ่งหน้าที่ดูแลช่วยเหลือกัน ทานเสร็จเราปล่อยไปนอนกลางวัน(จริงๆเราหลบแดด เพราะแรงมาก) พี่เลี้ยงก็กินข้าวและพักผ่อนรอเวลา เมื่อได้เวลาสมควร เราเริ่มให้เด็กลอดซุ้มและปะแป้ง เหมือนรับน้อง ต่อจากนั้นก็ฝึกกางเตนท์ที่จะใช้นอน เสร็จแล้วแยกไปเข้าฐานทั้ง 6 คือ ปีนเชือก ต่อภาพ ตักปิงปอง ล้วงของลับ ตักน้ำ และ สกีบก

มีอุปสรรคด้านฝกตกนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้บั่นทอนความสนุกลงไป เมื่อเล่นครบ ก็สลับด้วยกิจกรรมสันทนาการ ร้องเพลงสนุกๆ เต้นท่าแปลกๆ นำการละเล่นโดยไลล่า เมื่อได้เวลาอาหารเย็น เด็กๆ และ พี่เลี้ยงทานข้าว จากนั้นแยกไปเตรียมตัวเล่นรอบกองไฟ

เราเล่นรอบกองไฟกันกลางแจ้ง จุดไฟจริงๆ เด็กๆตื่นเต้นกันมาก แต่ละกลุ่มทยอยมาแสดงการละเล่นตามที่ไปคิด ไปซ้อมกันไว้ ชาวค่ายจากเว็บแก้วก็มีการแสดงไปหลายชุดมาก ทุกชุดก็ไปคิดเอาสดที่นั้น หมูแก้วดูแล้วก็งง เพื่อนเราบ้าได้ถึงขนาดนี้เชียวหรือเนี่ย

การแสดงชุดเด็ด คือ "เมียงู" นำทีมโดยน้องมะลิ มีเพลงเร้าใจว่า บาทเดียวดูเพลิน อะไรไม่เกินเมียงู ลูบได้ คลำได้ ลูบได้ คลำได้ แต่อย่า.... หางเครื่องของเมียงูมีเยอะเช่น พั้น พิน แหลม โมท เคน มาริโอ แต่ละคู่เต้นกันสุดเหวี่ยง เรียกเสียงกรี๊ดได้มากมาย

งานรอบกองไฟของเราสนุกมากๆๆๆๆ มีอะไรแปลกๆ หลากหลายให้ดู ปิดท้ายด้วยการแสดงจากคณะ Tab Four นำทีมโดย สิท ปิง ก๋อย เคน คณะนี้มาในชุด เห็นมั้ย หมี ท่าทางเฉียบขาด บาดใจอีกเช่นเคย

เมื่อได้เวลาพอควร เรามีข้าวต้มปลา เป็นอาหารค่ำ อิ่มแล้ว เราแบ่งเด็กโตนอนเตนท์ เด็กเล็กไปนอนบ้านตามเดิม บรรดาชาวค่ายก็แบ่งกันเฝ้าเด็กๆ หมูแก้วไปนอนบ้าน หลับไปอย่างมีความสุข รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนโชคดีจังเลย หมูแก้วมีเพื่อนดีๆมากมาย ทุกคนไม่เคยรังเกียจที่เราเป็นเอดส์ และ เพื่อนๆก็ทุ่มเท ช่วยงานทุกอย่างที่หมูแก้วทำ อย่างเต็มที่ ทุ่มเทกันทั้งแรงกาย แรงใจ ขอบใจทุกคนจริงๆนะ

ตื่นเช้ามา นำเด็กๆออกกำลังกาย ต่อด้วยทานโอวัลติน แล้วแข่ง ชักกะเย่อ เมื่อแข่งเสร็จ ก็ได้เวลาปิดค่าย ชาวค่ายซึ่งส่วนใหญ่ก็คือ ครูอาสา และ พ่อแม่อุปถัมภ์ของเด็กๆ นั่งบนเก้าอี้ เด็กๆแต่ละคน คลานเอาดอกกุหลาบมามอบให้ ระหว่างนี้ก็มีเสียงเพลงซึ้งๆ จากกวางคลอไปด้วย ต่อจากนั้น เป็นการผูกข้อมือให้เด็กๆ

ช่วงนี้ทำนบน้ำตาของแต่ละคน ทั้งเด็กและผู้ใหญ่แตก น้ำตาท่วมสนาม ตอนแรกหมูแก้วว่าจะไม่ร้อง แต่ นี เพื่อนที่มาจากเชียงใหม่เริ่มก่อนเลย ยังไม่ได้ผูกใครเลย นีนั่งร้องไห้แบบเป็นเรือ่งเป็นราว หมูแก้วเลยร้องด้วย

เด็กๆก็ร้องไห้มาก พวกเขารักและผูกพันกับพวกเราจริงๆนะ น้องเบนซ์พี่คนโตวัย 11 ขวบ เป้น ตัวแทนกล้าวขอบคุณทั้งน้ำตา พวกเราสัญญากับเด็กๆว่า เดือนพฤศจิกา เราจะจัดค่ายให้อีก เพื่อแก้ตัว ในปัญหาและอุปสรรคของงานครั้งนี้ซึ่งเป็นครั้งแรก ก็เลยไม่สมบูรณ์เต็มที่

ค่ายเดือนพฤศจิกายน เป็นค่าย "กีฬาฤดูหนาว" กำหนดวันแล้วคือ เสาร์ อาทิตย์ที่ 22 -23 พฤศจิกายน 2546 วันที่ 22 เป็นวันเกิดน้องเบนซ์ด้วย อายุครบ 1 รอบ 12 ปี เป็นเด็กติดเชื้อที่อายุมากที่สุดของบ้านแกร์ด้า

ช่วงนี้ก็ฝากบอกชาวค่าย ให้เตรียมตัวตั้งแต่เนิ่นๆนะคะ เราจะพบกันอีกเดือนพฤศจิกานะ ทำตัวให้ว่างๆไว้ กลับไปหาเด็กน้อยที่รอคอยอยู่นะคะ

หมูแก้วขอขอบคุณชาวค่ายทุกคน ที่ทุ่มเท แรงกาย แรงใจให้เด็ก ขอบคุณชาวเว็บแก้วไดอารี่ ที่ร่วมสนับสนุนทุกกิจกรรม ขอบคุณครอบครัวตัวเอง ที่เป็นแรงสนับสนุนที่สำคัญ

ขอบคุณค่ะ