ทำไมรักไป ช้ำไป
ทำไมยิ่งนานวัน ความผูกพันกลับกลายเป็นความเคยชิน
ความเคยชินที่ทำให้คนที่คุณเคยบอกว่ารักต้องเสียใจเเละเสียน้ำตา
มันไม่เเปลกที่คนเราต่างมีโลกส่วนตัวเป็นของตัวเอง
เเต่การเลือกที่จะอยู่กับใครสักคน มันควรต้องมีการปรับเปลี่ยนอะไรบางอย่างใช่หรือไม่
หากไม่เอาใจเขามาใส่ใจเราเเล้ว จะเลือกที่จะอยู่สองคนไปทำไม
คุณเคยไหมคะ เคยเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไปกับคนรักหรือเปล่า เเล้วหาทางเเก้ไขกันอย่างไร อยากฟังประสบการณ์หลายๆเเบบจากเพื่อนๆห้องนี้ค่ะ มาเเชร์กันนะคะ
สำหรับตัวเอง น้ำตาที่เสียไปมันเอากลับคืนมาไม่ได้ รอยร้าวที่กรีดไว้ก็ยังคงอยู่ คงมีเเต่ความรักเท่านั้นมั้งคะที่จะช่วยทำให้ความเจ็บช้ำเหล่านั้นตื้นเขินลงได้
ว่าเเล้วก็ "อยากปลดปล่อยหัวใจให้โผบิน" เเบบชื่อห้องนี้จริงๆ
จากคุณ :
Syrup On Ice
- [
10 ส.ค. 46 03:35:54
]