ความคิดเห็นที่ 1 พอเราเริ่มเตาะแตะ ตั้งไข่จะเดินไปไหนต่อไหนมั่ง คุณเธอก็ยังคอยเรียกหาเราอยู่นั่นแหละ "มานี่มาลูก มานี่มา อีกนิดเดียวลูก อีกนิดเดียว อีกก้าวเดียว" ไม่รู้จะเรียกทำไมนักหนา ไอ้เราก็เดินล้มลุกคลุกคลานอยู่ เห็นมั้ย เป็นภาระที่เราต้องเดินไปให้เธอกอดอีก จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 22:46:14 ]

ความคิดเห็นที่ 2 โตขึ้นมาอีกนิด เราเริ่มกินอาหารได้ หล่อนก็เอาอะไรนักหนาไม่รู้ เละๆ เทะๆ มาบดให้เรากิน ไอ้เราจะไม่กินก็ไม่ได้ เดี๋ยวแม่จะน้อยใจ ก็เอาวะ เอาซะหน่อย เคี้ยวไปเเจ่บๆ อย่างนั้นแหละ แม่คุณก็ยิ้มปลื้ม คงนึกว่าเราอร่อยตายล่ะมั้งนั่นน่ะ กล้วยบดนะจ๊ะ เธอจ๋า ในปากฉันตอนนี้น่ะ ถ้าคิดว่ามันอร่อยขนาดนั้น ทำไมไม่ลองทานเองดูมั่งล่ะ จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 22:49:27 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทีนี้พอเราเริ่มพูดจารู้เรื่องขึ้นมาหน่อย คราวนี้ยังไงล่ะ ผู้หญิงคนนี้กลับขับไล่ไสส่งให้เราไปโรงเรียนซะอีก ไม่ไปก็ไม่ได้ด้วยนะ บางทีมีตีเราเข้าให้อีก ภาษาอะไรนักก็ไม่รู้ เอามาให้เราหัดอ่านหัดเรียนใช่มั้ย ลองคิดดูนะ สัปดาห์หนึ่งต้องไปโรงเรียนตั้งห้าวันน่ะ มันภาระหนักหนาแก่เราแค่ไหน จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 22:53:51 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แต่พอถึงเวลาเราจะดูทีวี ดูหนังการ์ตูน นอนดึกขึ้นมาสักหน่อย ลองนึกย้อนไปสิ ใครกันเคี่ยวเข็ญให้เราไปนอนด้วย ตัวเองง่วงจะนอนคนเดียวก็ไม่ได้นะ ต้องบังคับให้เราไปนอนเป็นเพื่อนด้วย ใช่มั้ย ที่พูดนี่ไม่ใช่ลำเลิกหรอกนะ เพียงแค่อยากให้เห็นใจกันบ้างเท่านั้น จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 22:57:19 ]

ความคิดเห็นที่ 5 วันเวลาผ่านไป เราโตขึ้น แต่แม่ก็ยังไม่ยอมโตตามเราสักที ลูกอยากจะทำผมทำเผ้า แต่งเนื้อเเต่งตัวให้มันดูอินเทรนด์ ดูทันสมัย ใคร ใครกันเป็นตัวสกัดดาวรุ่ง พูดแล้วขนลุก ผู้หญิงคนนี้มีพัฒนาการไม่คืบหน้าไปไหนเลย ว่ามั้ย จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 23:00:28 ]

ความคิดเห็นที่ 6 พอเราสำเร็จจบการศึกษาเเล้วเป็นยังไง... เธอร้องไห้ครับ เชื่อเถอะว่าเธอต้องร้องไห้ ถ้าเราไม่เห็นก็แปลว่าเธอต้องแอบร้องไห้ มีอย่างที่ไหน เราคร่ำเคร่งร่ำเรียนมาแทบตาย แล้วตัวเองแท้ๆ ที่เป็นคนเริ่มเรื่อง พอเราเรียบจบแทนที่จะดีใจดันมาร้องไห้ มีอย่างที่ไหน จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 23:05:10 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ดีนะ ว่าเราเข้าใจ คู่มือการเลี้ยงแม่ ก็เลยทำใจได้ ฝากเอาไว้ก่อนเถอะ ตอนนี้ขอไปฉลองการสำเร็จการศึกษากับพวกเพื่อนๆ ที่นอกบ้านก่อน ก็แหม เรียนจบทั้งที จะมาให้นั่งดูผู้หญิงแก่ๆ นั่งร้องไห้ทำไมล่ะ ใช่มั้ย จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 23:07:12 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นหนุ่มเป็นสาวกันแล้วนี่ คราวนี้ใครๆ ก็ต้องอยากมีแฟน คนโน้นก็ไม่ดี คนนี้ก็เรื่องมาก ผมยาวไปมั่งล่ะ ดูไม่มีความรับผิดชอบมั่งล่ะ...แม่ แม่จะไปรู้อะไร แม่เคยคบกับเขาเหรอ จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 23:09:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่ใช่แค่เรื่องคู่ครองเท่านั้นนะ แม่เขายังอยากรู้ไปจนถึงเรื่องอาชีพการงานด้วย ว่าเราจะไปทำอะไร อยากเป็นอะไร จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 23:13:26 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แม่ครับ แม่ไม่รู้สักเรื่องจะได้มั้ย พวกเราจะเป็นอะไรมันก็เรื่องของพวกเรา อนาคตของเรา ขอให้เราได้ตัดสินมันเอง แต่เรารับรองกับแม่ได้อย่างหนึ่งว่า เราจะไม่เป็นเหมือนแม่หรอก... เชย จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 23:14:28 ]

ความคิดเห็นที่ 11 นับจากบรรทัดแรก จนมาถึงบรรทัดนี้ เวลาก็ผ่านไปหลายปีแล้ว สมควรที่พวกเราจะแต่งงานมีครอบครัวเป็นของตนเองสักที ว่าแล้วเราก็ย้ายออกจากบ้านแม่ มายืนด้วยลำแข้งของตัวเอง อย่างที่แม่เคยพูดไง แล้วทำไมต้องมาทำตาละห้อยด้วยล่ะ วันที่เราย้ายออกมาน่ะ มันก็ไม่ได้ใกล้ มันก็ไม่ได้ไกลหรอกนะ ไอ้ที่ย้ายออกมาน่ะ แต่เวลามันรัดตัวจริงๆ ใช้โทร.คุยกันก็ได้นะแม่นะ จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 23:16:15 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ถึงวันที่เรามีลูก แม่ยังพยายามอยากมาทำตัวเป็นภาระกับลูกเราด้วย เราบอกแม่ว่าไม่ต้องมายุ่งหรอก เราดูแลลูกของเราได้ เด็กสมัยนี้มันไม่เหมือนกับสมัยแม่แล้วล่ะ จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 23:17:30 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แม่อายุเกือบหกสิบปีแล้ว โทร.มาไอแค่กๆ บอกไม่ค่อยสบาย เราบอกแม่ว่าอย่าคิดมาก ในใจเรารู้อยู่แล้วว่าแม่พยายามเรียกร้องความสนใจ นั่นเป็นพัฒนาการตามธรรมชาติของคุณแม่วัยนี้ จวบจนกระทั่งวันหนึ่ง คุณโทร.กลับไปที่บ้านแม่ แต่... ไม่มีคนรับสายแล้ว อย่าเพิ่งตกใจ แม่อาจจะออกไปทำบุญที่วัดตามประสาคนแก่ก็ได้ ลองโทร.เข้ามือถือแม่ดูซิ ...ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก... จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 23:19:03 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อย่าเพิ่งด่วนสรุป มือถือแม่อาจจะแบตหมดก็ได้ ผู้หญิงคนนี้กระดูกเหล็กจะตายไป เธอต้องไม่เป็นอะไรแน่ๆ คิดฟุ้งซ่านไปได้ ยังไงแม่ก็ต้องรอเราอยู่เหมือนเดิมน่ะแหละ ไปหาเมื่อไหร่ก็ต้องเจอ อย่างมากแกก็อาจจะงอนนิดๆ หน่อยๆ พอเห็นหลานตัวเล็กๆ วิ่งเข้าไปกอดก็ขี้คร้านจะอ่อนยวบเป็นขี้ผึ้ง หลายวันผ่านไป ทำไมแม่ยังไม่โทร.กลับมาอีกนะ ทำบุญตักบาตรก็ไม่น่าจะรอคิวนานขนาดนี้ ชาร์จแบตมือถือไม่เต็มก็เป็นไปไม่ได้ ต่อให้เป็นแบตเตอรี่รถสิบล้อป่านนี้ไฟทะลักแล้ว จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 23:20:45 ]

ความคิดเห็นที่ 15 วันนี้แวะไปหาแม่สักหน่อยดีกว่า ระหว่างทางที่คุณขับรถไป ลูกคุณซนเป็นลิงอยู่ข้างๆ ประโยคมากมายที่หลุดจากปากคุณ ล้วนเเต่เป็นคำที่แม่คุณเคยพูดมาแล้วทั้งสิ้น คุณเพิ่งสัมผัสได้ ภาพเก่าๆ มากมายที่ผู้หญิงคนนั้นทำวิ่งวนอยู่ในหัวคุณ ช่างเถอะ.. เดี๋ยวเจอเธอแล้ว คุณจะสารภาพผิด แล้วทำทุกอย่างให้มันดีขึ้น จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 23:24:16 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แล้วคุณก็ได้เจอ คนที่คุณรู้สึกว่าเธอเป็นภาระให้กับคุณมาตั้งแต่เกิด ...ผู้หญิงคนนั้น นอนตายในท่าที่คอยคุณมาตลอดชีวิต... จากคุณ : NID1 - [ 14 ส.ค. 46 23:26:05 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อ่านแล้วอึ้งนะ... โชคดีที่เราไม่เคยร้ายกับแม่เหมือนอย่างที่อ่านมา ....แต่ยิ่งอ่านแล้วยิ่งรู้ว่า แม่รักเรามากแค่ไหน แม่เชียร์เรามากแค่ไหนเวลาเราตั้งใจทำอะไร เวลาเราเสียใจ คนที่เสียใจมากกว่า กลับเป็นแม่ของเราเอง ....โอ๊ย คิดถึงแม่ๆๆ ป่านนี้คงหลับปุ๋ย ฝันถึงเราอยู่แน่ๆเลย จากคุณ : ป้าเหมียว - [ 15 ส.ค. 46 00:33:58 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อิอิอิ ....อยู่กับแม่ค่ะ แต่ไม่ค่อยได้ทำอะไรให้แม่เท่าไหร่เลย.. มีแต่แม่ทำให้.... รักแม่มากที่สุดในโลกเลย... จากคุณ : พิณทองเทียมๆ - [ 15 ส.ค. 46 06:39:37 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จากคุณ : ป้า...สวย - [ 15 ส.ค. 46 07:07:35 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ต้องขอกราบขอบพระคุณพี่นิดมากๆเลยครับ เพราะว่าวันนี้ ผมกำลังจะไปโคราช ไปหาแม่ครับ แล้วผมก็มีความรู้สึก ไม่ดีๆเหมือนช่วงที่หนึ่งที่พี่นิดนำมาให้อ่าน ผมรู้สึกว่าแม่เพิ่ง ย้ายไปอยู่กับพี่สาวที่โคราชเมื่อต้นเดือนนี่เอง แต่เวลาโทร คุบท่านชอบถามว่าเมื่อไหร่จะมาโคราช วันนี้ผมตั้งใจไปคุย กับท่านว่าอย่ามาคาดหวังอะไรกับผมอย่ากำหนดเวลาว่า ผมจะต้องไปเมื่อไหร่ ผมพร้อมผมสะดวกก็จะไปเองแหละ แต่พออ่านบทความของพี่นิดแล้วผมสะเทือนใจมากเลยครับ ผมกล้าบอกอย่างไม่อายเลยว่าตอนนี้ผมกำลังน้ำตาไหลอยู่(มาก)รู้สึกแย่กับตัวเองมากๆ ต้องกราบขอบพระคุณพี่นิดมากๆเลยนะครับ ที่นำบทความนี้มาลงได้จังหวะพอดีก่อนที่ผมจะทำอะไร ที่ไม่น่าให้อภัยกับแม่นะครับ ผมจะเดินทางบ่ายนี้แหละครับ เจอกันคราวหน้าผมขอกอดพี่นิดในฐานะแม่ในความรู้สึก สักครั้งนะครับ จากคุณ : mcman - [ 15 ส.ค. 46 07:48:28 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ฮืออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ จากคุณ : เอ๋จัง!!&บีบอย - [ 15 ส.ค. 46 08:08:23 A:202.183.226.34 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณค่ะพี่นิด จากคุณ : เจ้าก้าง ((ม่ะล่ายล็อค)) - [ 15 ส.ค. 46 08:18:47 A:202.183.155.124 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 อยากทำอะไนอีกหลายอย่างให้แม่............แต่ไม่มีโอกาสแล้วครับ จากคุณ : นายพราน - [ 15 ส.ค. 46 08:29:48 ]

ความคิดเห็นที่ 24 จากคุณ : ตะเกียงลาน - [ 15 ส.ค. 46 08:42:13 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณค่ะ คุณNID1 กำพร้ามานานแล้วอ่ะ จากคุณ : hayashimali - [ 15 ส.ค. 46 18:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 26 รักแม่ที่สุดในโลก จากคุณ : จิบไวน์ชมจันทร์ - [ 16 ส.ค. 46 09:40:05 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอขอบคุณบทความดี ๆ แบบนี้ อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย รู้สึกรักและห่วงแม่มากขึ้น ขอบคุณค่ะ จากคุณ : คุณ--> (นกติงนัง) - [ 20 ส.ค. 46 15:23:29 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ยามนี้แม่อยู่ที่ไหน บทเรียนต่อไปใครเล่าจะสอน ยามร้อนแม่เคยพัดให้คลายร้อน ก่อนนอนสอนลูกสวดมนต์ ลายมือแม่เขียนไว้ลูกยังมี รูปที่ถ่ายไว้แม่แลทุกข์ทน ต่อแต่นี้จะมีใครพร่ำบ่น ยากดีมีจน " จงกลับบ้าน" จากคุณ : คุณ--> (นกติงนัง) - [ 20 ส.ค. 46 15:28:26 ]