 |
@ เรื่องเล่าจากล้านนา #๓๓(พิธีส่ง) @
วันนี้กระทู้เงียบเหงาจัง ข่าวไวรัสระบาดรายวันก็น่ารำคาญจริงๆ ระวังตัวจนไม่รู้จะเข้าเน็ตไปทำไมแล้ว....ยังคิดอยู่ว่าผมจะโดนกับเขามั่งหรือเปล่า อินเทรนด์เป็นบ้าถ้าอีกาฯโดนเข้าบ้าง หากหายเงียบไปวันสองวันแปลว่าโดนเข้าบ้างแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ
วันนี้เก็บเอาเรื่องการเซ่นสังเวยมาเล่าสู่กันฟังครับ คนทางล้านนานับถือพุทธกันก็จริง แต่ก็มีอยู่หลายบ้านของคนทางนี้ที่นับถือผีควบคู่ไปด้วย เป็นแบบนี้จริงๆ ใหม่ๆที่ไปเห็นมาก็แทบรับไม่ได้เหมือนกัน(เดี๋ยวนี้ผมทำตัวกลมกลืนไม่โดดเด่นนัก เพื่อหลบเลี่ยงเรื่องราวขัดแย้งกับคนท้องถิ่นและเพื่อนบ้าน) จะทำอะไรทีเป็นต้องเซ่นต้องไหว้ เช่นจะลงเสาบ้าน-ต่อเติมบ้านฯลฯ ก็ถูกกำกับมาจากเพื่อนบ้านว่าต้องทำแบบนั้นแบบนี้นะแล้วจะดี ผมก็ว่า"ผมก็อยากให้ดี ทำให้หน่อยดิผมทำไม่เป็น" ในชีวิตแม้แต่ไหว้เจ้าผมยังทำไม่ค่อยจะถูกเลยจัดโต๊ะจัดอาหารของไหว้ก็ไม่เคยรู้ว่าต้องใช้อะไรบ้าง
ดีที่มีพี่เลี้ยงเป็นถึงหนาน(คำเรียกคนที่เล่าเรียนบวชเรียนทางล้านนาจนถึงชั้นสอบเปรียญได้)ให้คำแนะนำท่องขานพิธีให้ตลอด(เสียค่าครูแค่สิบสี่บาทกับดอกไม้ธูปเทียนแพเท่านั้น)มีเล่าให้ฟังเยอะเลยครับ หากทำตามพิธีเมืองจริงๆแล้ว ผมมีเรื่องเล่าแบบนี้เก็บไว้ในกรุเพียบเลยครับเป็นเพราะแต่ละขั้นตอนและข้าวของที่ใช้ซื้อหาจัดทำต่างๆผมและเพื่อนบ้านเป็นคนช่วยจัดหาจัดทำตลอด ผมเองก็มักมีคำถามกับเจ้าพิธีตลอด(หนาน) แกคงนึกเอ็นดูผมน่ะที่ผมถามซอกแซกจัง(ก็มันอยากรู้จริงๆนี่ว่าทำแบบนั้นแบบนี้ทำไม)
เอาแบบพิธีน้อยๆไม่ซับซ้อนก่อนนะวันนี้
มาเล่าเรื่องพิธีส่งก็แล้วกัน
.
จากคุณ :
อีกาสีขาว 
- [
21 ส.ค. 46 14:01:43
]
|
|
|
|
|
|
