ต่อจากวันวานเล่าเรื่องเรือนไม้บั่วต่อครับ
เรื่องการปลูกเรือนไม้บั่วนั้นสันนิษฐานว่าเรือนไม้บั่วหรือเรือนไม้ประเภทขัดขื่อมัดแป (เรือนเครื่องผูก) เป็นเรือนพักอาศัยดั้งเดิมของชาวล้านนา ครั้นเมื่อพัฒนาการระบบเครื่องมือปลูกสร้างให้มีประสิทธิภาพดีขึ้นจึงวิวัฒนาการเป็นเรือนไม้กระดานอีกชั้นหนึ่ง เรือนพักอาศัยแบบไม้บั่ว โครงสร้างและองค์ประกอบต่างๆของเรือนจะยึดด้วยวิธีการใช้หวายและตอกผูกมัดกันเอาไว้ เป็นเรือนพักอาศัยขนาดเล็ก ทั้งขนาดตัวไม้ของโครงสร้างเรือน เสา ขื่น คาน (รอด) ใช้ไม้เนื้อแข็งขนาดเล็ก พอที่บุคคลเพียงสองสามคนแบกหามได้อย่างสะดวก ซึ่งชาวบ้าน(สมัยก่อน) ทุกคนโดยเฉพาะผู้ชายสามารถปลูกสร้างเองได้โดยไม่ต้องอาศัยช่างผู้ชำนาญเป็นพิเศษ ทั้งสามารถสร้างเสร็จภายในหนึ่งวันหากเตรียมเครื่องมือต่างๆ ไว้พร้อมและอาจจะอาศัยเพื่อนบ้านให้มาช่วยปลูกสร้าง
คำที่เรียกส่วนประกอบบ้านและเครื่องบน(ชิ้นส่วนทั้งหมดของส่วนหลังคา) ทางล้านนาจะเรียกไปคนละแบบกับทางภาคกลางเลยครับ หากใครเคยคุมการปลูกสร้างเครื่องไม้หรือพอรู้จักอยู่บ้างแล้วไม่ศึกษาให้ดีก่อนอาจต้องมีเรื่องขัดใจกันตอนสั่งงงานแน่นอนครับ หากไม่ได้เป็นผู้คุมเองก็แย่เลยเพราะผู้รับเหมาท้องถิ่นไม่สนอะไรเลยจะสร้างตามแบบตามที่ตัวถนัดผมโชคร้ายที่เจอแต่คนแบบงั้น ช่วงกลางๆของการปลูกบ้านก็เร่งรีบศึกษาถามไถ่จนบ้านเสร็จก็เกือบเอาตัวไม่รอดเหมือนกัน
ภาพ:หมู่เรือนที่เรียกกันว่าคุ้ม คือลักษณะบ้าน ที่ปลูกเป็นเรือนหมู่ของเจ้าบ้านคนเดียวกัน เรียกคุ้มเหมือนกันนอกเหนือไปจากคุ้มเจ้าที่เคยกล่าวไปแล้ว
แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 46 09:31:56
}} เรื่องเล่าจากล้านนา(เฮือนโบราณ๒) {{
มาสนับสนุน น้องหมอน และ น้องค้างคาวค่ะ...อยากได้จริงๆนะคะ 