แฟนเราอายุ 30 ต้นๆ โดยทั่วไปแล้วเป็นคนดีมาก ไม่ยุ่งอบายมุขเลย ขยันทำงาน
เป็นคนที่คนอื่นรักมาก ใจกว้าง เดิมเราก็รู้สึกอย่างนั้นจึงมาเป็นแฟนด้วย
แต่ต่อมา มันมีนิสัยอะไรบางอย่างที่เรารู้สึกได้ แต่ไม่สามารถพูดได้
แฟนเราเป็นคนไม่ค่อยมีน้ำใจ ไม่ค่อยทำอะไรให้เรา
อย่าเพิ่งคิดว่าเราเรียกร้องอะไรมาก มันไม่เกินไปเลยที่เราจะบอกว่าเค้าไม่ค่อยมีน้ำใจ ชอบตักตวงจากเรา(เราเองเป็นคนมีน้ำใจกับแฟนมากๆๆเกินคนธรรมดา อันนี้แฟนเราบอกมา แต่คนมีน้ำใจมันก็ไม่ใช่ว่ามีไว้ให้ตักตวงนะ มีน้ำใจกลับสักนิดก็พอ)
สิ่งที่เราสังเกตพบจากแฟนเรา
- ไม่ชอบที่จะรับหรือส่งเรา(ไม่พูดตรงๆ) โดยให้เหตุผลว่าขับรถเกียร์กระปุกแล้วเมื่อย เหนื่อยจากการขับรถมาทั้งวัน เราเองจากเดิมก็ไม่ค่อยได้นั่งรถเค้าอยู่แล้ว เมื่อได้ฟังที่เค้าเปรยๆดังนี้ก็เกรงใจมากขึ้นไปอีกนั่งรถเค้าไม่ลง แต่ถ้าใช้รถเราขับให้เค้านั่ง เค้าจะชอบ เราทำงานประจำมาห้าวันแล้ว เสาร์อาทิตย์ยังต้องมาขับรถให้เค้านั่ง ช่วยกิจการส่วนตัวเค้า เราเหนื่อยมากแต่ต้องมีสปิริตนะ เดี๋ยวจะกลายเป็นผู้หญิงอ่อนแอ ไม่สู้ ไม่สร้างฐานะ
- ชอบให้เราทำอะไรให้ แต่ในทางกลับกันไม่ทำอะไรให้เรา เวลาเราไปหาบางทีเราก็เหนื่อยอยากพัก ไปหาแล้วนั่งคุยกันเฉยๆ ก็จะมีแขนส่งมาให้นวด นวดให้หน่อยพี่เมื่อย เราก็นวดล่ะทั้งที่ตัวเองอยากนั่งพักเฉยๆเหมือนกัน
- นัดกันโทรหาว่าอยู่ที่ไหน สุดท้ายก็จะเป็นเราที่ต้องไปหา หรือเดินไปหา เค้าจะอยู่กับที่แม้จะเดินทางสะดวกกว่าก็เถอะ
- ชอบเหลือเกินที่เวลาเราแสดงออกว่าทุ่มเทอะไรเพื่อเค้า แต่เราไม่เคยเห็นเค้ามีกลับมาบ้างเลย เราแสดง
ออกว่าเต็มใจช่วยสนับสนุนกิจการ ช่วยสร้างฐานะ
ไปเมืองนอกธุระเค้าเอาเราไปเป็นล่าม แต่เราออกค่าใช้จ่ายเอง เราก็ไม่ว่าถือว่าเรารักจริงไม่ได้มาตักตวงอะไรเค้า
- เราไม่สบายนะก็ห่วงตามปกติ เอ่ยปากว่าจะมารับส่ง แต่เราบอกว่าไม่เป็นไรก็จบเท่านั้น ไม่ถามอีก แล้วก็เอ่ยเรื่องงานของเค้าต่อ (รู้บ้างมั้ยว่าเราไม่สบาย อยากพัก)
- เราจะไปหาที่บ้าน เราต้องแวะซื้อข้าวผัดเข้าไปกินกันสองคนด้วย ทั้งที่ร้านแถวบ้านเค้าก็มี แต่ทำให้อย่างนี้แล้วเค้ารู้สึกดีน่ะ (สบายเกินไปมั้ย)
นี่แค่คร่าวๆค่ะหยุมหยิมที่เห็นได้มีอีกมาก
สำหรับเค้าแฟนก็คือแฟน แต่สำหรับเราแฟนคือคนที่เราจะร่วมชีวิตด้วย ต้องอยู่ด้วยกันไปตลอด ชีวิตครึ่งนึงเป็นของกัน เราจึงไม่หวงอะไรแฟนเราเลย เงินเราก็ไม่หวง ขาดเหลือเราก็ให้ไปไม่ทวงหรอก เพราะว่าแต่งงานกันแล้วก็เงินเดียวกัน
สำหรับเค้าแฟนก็คือแฟนเท่านั้นแต่ทำไม๊ทำไมชอบให้เราทำอะไรที่มันเกินคำว่าแฟนในความหมายของเค้านะ
ถ้าแค่แฟนตามความหมายของเค้า น่าจะมีความเกรงใจให้เรามากกว่านี้ เรื่องเงินต้องไม่ก้าวมายุ่งของเรา ไม่ต้องมาวานให้เราช่วยตากผ้าให้ ขับรถให้
จริงๆอีกสองปีก็จะแต่งงานแล้วค่ะ ตามแผน
แต่เราชักเหนื่อยและไม่แน่ใจในตัวเองแล้ว ว่าเราจะทนความแล้งน้ำใจได้เท่าไหน จริงๆมีน้ำใจตอบเราให้เรารู้สึกดีสักนิดนะ เราทำทุกอย่างให้ได้หมดเลย
โดยรวมแล้วดีทุกอย่าง ไม่เจ้าชู้ ไม่หลอกลวงโกหก แต่นิสัยที่เป็นคงเป็นเพราะว่ารักตัวเองมาก โดยลืมนึกถึงคนอื่นไปลืมว่าคนอื่นลำบากเป็น
เราเองก็ติดนิสัยช่างเอาใจจนทำให้เค้าลืมเกรงใจเราไป
แม่เราเตือนว่า ถ้าแต่งกับคนนี้ ลำบากกายไปตลอดแน่นอน(ไม่ได้หมายความว่าจนนะ แต่เหนื่อยน่ะ)
เราจะทำยังไงดีให้เค้ารู้สึกเกรงใจเรามากกว่านี้โดยไม่เสียน้ำใจกัน ไม่ต้องปรับตัวหรอก เรารับได้ แค่รู้สึกมากๆหน่อยที่จะเอ่ยปากอะไรกับเราก็พอ หรือเพราะเราไม่ปฏิเสธเค้าเลยเลยเป็นอย่างนี้ แต่เราก็ไม่ปฏิเสธจริงๆค่ะ กลัวเค้าว่าได้ว่าใจเสาะ ไม่ช่วยเค้า แล้งน้ำใจ
จากคุณ :
โลมาน้อย
- [
26 ก.ย. 46 11:59:37
A:203.154.151.66 X:192.168.0.252
]
ถ้าแฟนเป็นคนไม่มีน้ำใจ เป็นคนที่รักตัวเองมาก
