L2487944 }} เรื่องเล่าจากล้านนา#๗๘(ตุงกับกาเผือก-ตุงตั๋วเปิ้ง) {{ [35up club]

ความคิดเห็นที่ 5

ส่วนตุงตั๋วเปิ้งนั้น มีคติกำกับว่าคนเราเกิดมามีนักษัตรหรือนักขัตตะประจำตัว เกิดปีไหนก็มีนักษัตรนั้นๆ เป็นเจ้าประจำคอยคุ้มครองเรา ทีนี้ความหมายมันเลือนไป คนเลยคิดว่าตั๋วเปิ้งก็คือสัตว์ชนิดนั้นๆ ที่เป็นสัญลักษณ์ของนักษัตรประจำปี อย่างเช่น เกิดปีหนูก็นึกว่าหนูเป็นที่พึ่ง เกิดปีแพะก็นึกว่าแพะเป็นที่พึ่ง เกิดปีวอกก็นึกว่าวอกเป็นที่พึ่ง

คนทั่วไปมักจะเข้าใจว่าสัตว์ตัวนั้นๆ เป็นที่พึ่งของเรา จะเข้าใจอย่างนั้นก็พอจะได้ จะว่าไปเข้าใจอย่างไหนมันก็เป็นสมมุติเหมือนๆ กันนั่นแหละ ไม่ว่าจะเข้าใจว่าสัตว์เป็นที่พึ่ง หรือเทวดาประจำนักษัตรเป็นที่พึ่ง

คติทานตุงตั๋วเปิ้งคงเพื่อส่งเสริมให้สัตว์ (หรือเทวดา) อันเป็นที่พึ่งแห่งเรามีกำลังกล้าแข็ง เป็นที่พึ่งแห่งเราได้ในบ้าง อย่างเวลาเจ็บไข้ได้ป่วยหรือเคราะห์หามยามร้าย ดันเอาเบ้าตาไปชนกำปั้นเมีย หรือบังเอิญเอาสีข้างไปกระทบเท้าผัว ก็จะมีการส่งเคราะห์ ส่งแถน หรือส่งชนอะไรก็แล้วแต่ หนึ่งในเครื่องส่งจะมีรูปสัตว์ตั๋วเปิ้งอยู่ด้วย คงหมายให้สัตว์นั้นๆ หรือเทวดานั้นๆ มีกำลังวังชาเข้มแข็งขึ้น เคยเอาเบ้าตาไปรับข้างเดียว ก็เปลี่ยนเป็นรับทั้งสองข้างเลย อะไรทำนองนี้

คตินี้ไม่ใช่พุทธ พระพุทธเจ้าไม่สอนให้พึ่งนักขัตตะ หรือนักษัตร หรือดวงดาวทั้งหลาย ไม่สอนให้พึ่งเทวดาเจ้าป่าเจ้าแดน แต่สอนให้พึ่งตัวเอง ดั่งพระบาลีว่าอัตตาหิ อัตตโน นาโถ นั่นแหละ แน่ะ...อ้างพระบาลีก็เป็น

จากคุณ : อีกาสีขาว - [ 8 ต.ค. 46 10:24:06 ]