ความคิดเห็นที่ 1 คันโม๊ะจังภาค 9 มาเปิดกระทู้รอค่ะตามที่พี่ม่ายบอก :p~ ตื่นนอนเสร็จแล้วรีบมาพิมพ์ต่อเลยนะค๊าเจ๊โม๊ะจ๋า แฟนคลับมาปูเสื่อนอนรอหลายวันแล้วคร่าเจ๊ จากคุณ : ความรักสีส้ม จากคุณ : Nung+Ning+ - [ 11 ต.ค. 46 22:39:16 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ความคิดเห็นที่ 1 อ้า ไม่เคยมาโพสเลยค่ะ อ่านอย่างเดียว วันนี้โชคดีติดท๊อปเท็นแน่ ขอเจิมหน่อยนะคะ ชอบพี่โม๊ะมากเลย น่ารักกันทุกคน จิง ๆ จากคุณ : pang100 - [ 27 ส.ค. 46 02:04:10 A:202.129.20.47 X:192.168.0.32 ] ความคิดเห็นที่ 2 กรี๊ดๆๆๆ คนแรก ว้าว ๆๆ ตื่นเต้นอ้า จากคุณ : บ้าแล้ว - [ 27 ส.ค. 46 02:04:50 A:202.129.20.47 X:192.168.0.32 ] ความคิดเห็นที่ 3 5555555555555 ก๊ากกกกก น่ารักจังเลยคุณ pang100 ส้มกะจะมาเจิมซักหน่อย นึกเอะใจไปรีเฟรชดู อ๊ากกก เจอแย่งเจิมไปซะแล้วง่ะ เรามาเล่นปั่นกระทู้กันสองคนสะเลยดีม๊ะ คิคิ จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 27 ส.ค. 46 02:31:07 ] ความคิดเห็นที่ 4 ก็งั้น ๆ อ่ะ โฮ๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จากคุณ : มาป่วนเฉย ๆ (ขี้ยา) - [ 27 ส.ค. 46 02:33:17 ] ความคิดเห็นที่ 5 ง่วง ...... =_= พยายามที่จะรอแล้วค่ะคุณพี่ ขอตัวไปนอนก่อนนะ แง๊ว ปล.คืนนี้ถ้าคุณมองดูท้องฟ้า คุณอาจจะมองเห็นดาวอังคารก็ได้นะ เค้าบอกว่าวันที่จะเห็นชัดที่สุดก็คือวันนี้ (27 สิงหา) เดี๋ยวต้องหาโอกาสเงยหน้ามองฟ้าซะหน่อย ช่วงนี้พระจันทร์ก็ไม่ต้องง้อกระต่ายแล้ว เพราะมีเพื่อนเป็นดาวอังคารมาอยู่ใกล้ๆ เห็นเค้าบอกว่าเราจะมองเห็นคล้ายๆกับมีพระจันทร์ 2 ดวง อย่าลืมเงยหน้ามองฟ้ากันบางนะคะ :) จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 27 ส.ค. 46 03:47:46 ] จากคุณ : Nung+Ning+ - [ 11 ต.ค. 46 22:40:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ความคิดเห็นที่ 6 โอ็ ติดท็อปเท็นเหมือนกัน55555555555 ต้องจุดธุปไหมคะ พี่โม๊ะสุดสวยไปไหนนนนนนนนนนนน มาเล่าต่อเร็วค้าาาาาาาา ปล. ถ้าไม่มา อาจจะมีคนลงแดงตายได้ จากคุณ : เหมียว เม๊ยวววววว (miaonz) - [ 27 ส.ค. 46 06:37:22 ] ความคิดเห็นที่ 7 มาเข้าเวรรอค่ะ จากคุณ : -=.Gay-E-Cha.=- - [ 27 ส.ค. 46 07:41:41 ] ความคิดเห็นที่ 8 มารออีกคนนึงค่ะ จากคุณ : Tanna - [ 27 ส.ค. 46 08:20:38 ] ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องพี่โม๊ะ เป็นความบันเทิงยามเช้าก่อนทำงานของหนูเลยละ รีบๆมาเขียนต่อนะคะ ........................................................................... คุณส้มคะ เห็นมาตั้งหลายกระทู้แล้ว คุณส้มเป็นคนน่ารักจังเลยคะ อยากรู้จักเสียแล้ว MSN คุยกันได้ไหมคะ socrates_2517@hotmail.com จากคุณ : socrates - [ 27 ส.ค. 46 09:10:56 A:210.86.128.34 X: ] ความคิดเห็นที่ 10 ึิคืนนี้จะรอดูดาวอังคารด้วยคนค่ะ ^^ จากคุณ : =p o o k p u i= - [ 27 ส.ค. 46 10:16:06 ] ความคิดเห็นที่ 11 แง้ แง้ ไม่ทันติดท๊อปเท็น อ่ะ เพิ่งจะตื่น เนี่ย อ่านมาตั้งแต่ภาคต้นๆ แล้ว ฮา มาก ขอบอก แต่ไม่เคยโพสต์เลยอ่ะ ขอแนะนำตัว + ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะพี่โม๊ะขา ปล.1. หนู ว่าน่าจะมี รูปประกอบด้วยก็ดี จะได้เห็นภาพ อ่ะ 2. อยากเห็นพี่โม๊ะตัวจริง มากๆ เลยอ่ะ อยากรู้ว่าจะสวยเหมือนที่จินตนาการไว้ไหม จากคุณ : Pueng5260 - [ 27 ส.ค. 46 10:41:40 ] ความคิดเห็นที่ 12 มาแล้วค่ะ...กลับมาตั้งแต่เมื่อวาน เหนื้อย เหนื่อยค่ะ ไปเชียงใหม่ 3-4วัน อดหลับอดนอน ว๊ายยย... ไม่ได้มัวระเริงชาย อยู่กับหนุ่มเหนือหรอกนะคะ ตรากตรำทำงานอย่างหนักตะหาก โอ้ยยยย ต้องขอบ่นนิดนึงค่ะ (ว่าจะไม่แล้วเชียว) ที่เค้าว่ากันว่าชาวเหนือขี้จุ๊ ตะลาล้าาาา(บางคนนะคะ ต้องวงเล็บไว้หน่อยเดี๋ยวโดนรุมด่า) โม๊ะก็ชักจะเริ่มๆเห็นด้วยหน่อยๆแล้วละค่ะ ก็เรื่องตกลงธุรกิจพันล้าน(กีบ)ของโม๊ะหน่ะสิค๊าาา อย่างวันนี้ตกลงกันเสร็จสรรพเรียบร้อย พออีกวันคุณเธอก็เปลี่ยนอีกแล้ว(ก็ขนาดเพิ่งไปมา 2 อาทิตย์ที่แล้ว ก็ต้องไปอีก) เปลี่ยนแม่งทุกวัน ฯลฯ สรุปว่าค้าขายเที่ยวนี้ นอกจากสิ้นเปลืองค่าเดินทางไปๆมาๆ โม๊ะก็ต้องเปลืองธูป ม๊าก มากค่ะ...พอไว้วางใจผู้คนไม่ได้ ก็ต้องพึ่งไสยศาสตร์ละคะงานนี้ ได้แต่จุดธูปบนบานศาลกล่าวไป อ้าวก็ธุรกิจก็ต้องดำเนินต่อไปนี่ค่ะ ทำเอาเครียดไม่ได้หลับได้นอน 3วัน 3 คืน....เมื่อวานเลยต้องตัดใจค่ะ กลับมาจุดธูปต่อที่กรุงเทพดีกว่า เลยจัดแจงพุ่งร่างไปสนามบิน ขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพ....แบกเป้ จนอกแอ่น(น้ำหนักมันถ่วงหลัง) แหมๆๆ ก็อย่างเคยละค่ะ อะไรที่พอจะแบกได้โม๊ะยอมเหนื่อยแบกค่ะ ไม่เอาของยัดใต้ท้องเครื่องบินเป็นอันขาด อ้าววว...ก็เผื่อเจอไอ้พี่เอกบนเครื่อง โม๊ะจะได้พุ่งร่าง หลบหลีกวิ่งเปลี่ยนเครื่องได้โดยสะดวก ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง... แต่เที่ยวบิน ทีจี111 เมื่อวานนี้นะคะ อุ๊ยยยย พอขึ้นเครื่องปุ๊ป หลังจากสอดส่องจนแน่ใจแล้วว่า ...เที่ยวบินนี้ เป็นเที่ยวบินงดสูบบุหรี่และปลอดผัวเก่า.... โม๊ะก็ไม่สนอะไรแล้วละคะ ก็ของีบสะหน่อย แหมๆๆๆ แต่ดันมาเจอพี่ต๊อก(ดาราหนุ่ม....ว้ายยย ไม่ใช่ ล้อต๊อกนะคะ) โม๊ะก็จำชื่อจริงพี่เค้าไม่ได้ มานั่งอยู่ด้านหลังค่ะ อุ๊ยยย พี่เค้าก็หล่อดีนะคะ แล้วพี่เค้าก็คุยๆๆ กับเพื่อนเค้าไปแทบจะตลอดการเดินทาง(ไม่แน่ใจ) แต่ที่แน่ๆโม๊ะก็ มัวแต่เงี่ยหูแอบฟังเสียงพี่เค้า จนเคลิ้มหลับสบายไปเลยหน่ะสิคะ...ขอขอบคุณพี่ต๊อกจากใจจริงนะคะ ที่เสียงของพี่ ทำให้โม๊ะ งีบหลับสบายหลังจากไม่ได้นอนมา3 วัน 3คืน แต่ถ้าจะให้ดียิ่งขึ้น คราวหน้าถ้ามีโอกาส พี่ต๊อกจะลูบหลัง ตบก้นโม๊ะเบาๆ เป็นการกล่อมไปด้วย ก็จะเป็นพระคุณระดับสูงส่งค่ะ พี่ต๊อกขาาาาา (อ่อ..แต่เพื่อนพี่... เสื้อดำหน่ะก็ น่าร้ากกกก น่ารักค่ะ...พี่หรือเพื่อนพี่หน่ะ ใครก็ได้....) พอลงเครื่องปุ๊ป โม๊ะก็เปิดเครื่องโทรศัพท์ และกำลังจะโบกแท็กซี่กลับบ้าน แอบเซอร์ไพร้ผัวสะหน่อย (จริงๆแล้วจะแอบไปจับผิดผัวตะหาก)...คุณน้องส้มก็โทรเข้ามาพอดีค่ะ โม๊ะก็บ่นๆๆนิดหน่อย (ตามที่คุณน้องส้ม โพสไว้).....ก็ขอประกาศ ให้บรรดาเพื่อนสนิท มิตรสหายทราบไว้ ณ.ที่นี้เลยนะคะว่า โม๊ะจะต้องขอโอกาสเปลี่ยนเครื่องและหมายเลขโทรศัพท์ อีกแล้วละค่ะ...เพราะลืมโทรศัพท์ เครื่องล่าสุดเบอร์ใหม่ที่เพิ่งใช้มาได้ 2 สัปดาห์ ทิ้งไว้บนแท็กซี่อีกแล้ว...ตอนนี้ โม๊ะก็ขอตัวไปจัดการซื้อโทรศัพท์ใหม่(แบบถูกๆ) เลือกโปรโมชั่นเก๋ๆ ระบบใหม่ๆ เปลี่ยนเบอร์แม่งเลย.. แล้วช่วงบ่ายๆจะมาเม้าส์เรื่อง พี่เคิ้ลต่อค่ะ.... ขอตัวไปจัดการเรื่องโทรศัพท์ใหม่ ก่อนนะคะ ส่วนเบอร์ใหม่ โม๊ะจะแจ้งให้เพื่อนๆทราบภายหลังค่ะ จากคุณ : คันโม๊ะจัง (ความรักสีส้ม) - [ 27 ส.ค. 46 10:50:18 ] จากคุณ : Nung+Ning+ - [ 11 ต.ค. 46 22:40:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ความคิดเห็นที่ 13 ...... อ้าว งี้หายเพราะหนูสิ -____-" ขอโทดค่ะ ฮืออออ ตอนนี้หมดตังง่ะเดี๋ยวเอาริชชี่หมาที่บ้านไปขายใช้หนี้แทน -"- จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 27 ส.ค. 46 12:00:00 ] ความคิดเห็นที่ 14 Kun Moh, darling..I enjoy reading all about yours all the time. Good luck on your business or whatever you do. จากคุณ : PatPDX - [ 27 ส.ค. 46 12:00:57 A:68.98.122.228 X: ] ความคิดเห็นที่ 15 เวลาเหลือค่ะ ระหว่างรอสามี ตระเตรีมจะไปข้างนอก โม๊ะก็ขอมาเม้าส์เล่าเรื่องผู้ชายระหว่างที่อยู่เชียงใหม่สะหน่อย.....แหมๆๆๆๆๆ ก็อย่างที่รู้ๆละค่ะว่า การเดินทางครังนี้ โม๊ะไปคนเดียว ถ้ามีโอกาสมันก็ต้องบริการเสน่ห์ เช็คเรทติ้งกันบ้างละค่ะ (อุ๊ยยย ห้ามเอาเยี่ยงอย่างนะคะ สำหรับคุณสาวๆ แต่สำหรับผู้หญิงอย่างโม๊ะ ถือเป็นข้อยกเว้นค่ะ).... ก่อนไปก็มีเพื่อนของโม๊ะคนนึง เค้าก็แนะนำ นัดแนะให้รู้จักเพื่อนคนนึงทางโทรศัพท์ เผื่อว่าจะต้องการข้อมูลสอบถามโน่นนี่ระหว่างอยู่ที่เชียงใหม่ โถๆๆ เชียงใหม่หน่ะ โม๊ะไปมาไม่รู้กี่รอบๆแล้วนะคะ แหมๆๆ แต่ก็เอาเถอะค่ะ ไหนๆเพื่อนก็มีน้ำใจ และที่สำคัญคนที่มันแนะนำให้ก็เป็นผู้ชายสะด้วย โม๊ะก็เลยมิอาจปฎิเสธความปรารถนาดีของเพื่อนหน่ะค่ะ แต่กลับกลายเป็นแอบเคืองเพื่อนอยู่นิดๆแทน ว่า...ทำไมแนะนำคนเดียวละค๊าาา แหมๆๆ งี้ก็ไม่มีตัวเลือกเลยหน่ะสิคะ...อ่ะ อ่ะ ก็ได้ๆ คนเดียวก็ยังดีวะ วันแรกๆ โม๊ะก็มัววุ่นวายเรื่องงานนะคะ ก็เลยโทรไปหาคุณหนุ่ม (คนที่เพื่อนแนะนำ) เพื่อบอกเล่าเก้าสิบหน่ะค่ะว่า โม๊ะถึงเชียงใหม่แล้วนะคะ...อุ๊ยยย ตอนโทรไปหน่ะ คุณหนุ่มเค้าก็ทำให้โม๊ะแอบๆรู้สึกผิดอยู่นิดๆนะคะ ..เค้าทำเสียงเหมือนว่า.. เออ! มาถึงแล้ว แล้วไง ทำไมต้องโทรมาบอก....อะไรทำนองนั้น อ้าววว ไอ้เวรก็เพื่อนกรูบอกว่า มาถึงแล้วก็โทรไปบอกเมิ่งหน่อย..(อันนี้นึกในใจ นะคะ ว้ายย ไม่กล้าพูดออกไปหรอกค่ะ) ช่วง3 วันที่นั่นโม๊ะก็เลยไม่ได้ ติดต่อคุณหนุ่มอีกเลย เพราะมัวแต่ยุ่ง และเครียดเรื่องงาน แต่ระหว่างนั้นคุณหนุ่มก็เป็นฝ่ายโทรหาโม๊ะเองบ้างนะคะ ( 2ครั้ง) แหมๆๆ โม๊ะก็รู้สึกเกรงจ้าย เกรงใจ ตั้งแต่ที่รู้สึกวันแรกที่โทรไปแล้วไงคะ ก็เลยไม่ได้ระริกระรี้ เท่าที่ควร ( เชิ่ดใส่ค่ะ..) จนกระทั่งวันที่โม๊ะตัดสินใจ จะกลับระหว่างที่กำลังเก็บเสื้อผ้า ยัดใส่กระเป๋า พลันนึกขึ้นมาได้ว่า โดยมารยาทแล้วควรจะโทรไปบอกล่ำลา คุณหนุ่มสะหน่อย....โม๊ะก็เลยโทรไป แต่คราวนี้คุณหนุ่มมาแปลกค่ะ คงคิดว่าอะไรกัน จะกลับแล้วเหรอ ยังไม่ได้ดูหนังหน้าอีโม๊ะเลย คุณหนุ่มก็เลยตอบออกมาว่า " ตอนนี้อยู่ไหน เดี๋ยวผมไปหา ".....ต๊ายยยย มันจะมาทำห่ะไรคะ ตอนที่กรูกำลังจะกลับเนี่ยนะ แต่โม๊ะเองก็อยากดูน้ำหน้ามันสะหน่อย อยู่แล้วด้วยก็เลยตกลง... ค่ะ...โม๊ะจัดแจงเก็บกระเป๋าเสร็จก็เลย อาบน้ำค่ะ ทันใดนั้นเองเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นมา โมะกำลัง ชาวเออร์ นี่คะ...ทำไงดี ก็เลยคว้า ผ้าขนหนูมานุ่งแล้วรีบไปเปิดประตู โม๊ะก็ขอโทษขอโพยพองามค่ะ ที่แต่งตัวไม่เรียบร้อย และก็บอกให้คุณหนุ่มเค้ารอแป๊ปนึง โม๊ะก็ขอตัวไปอาบน้ำต่อ....อุ๊ยยยย ไม่ได้ล๊อกประตูห้องน้ำหรอกนะคะ อ้าววว จะเช็คเรทติ้ง มันก็ต้องมีเสี่ยงๆวัดใจกันมั่งค่ะ เผื่อว่าเสน่ห์ของโม๊ะแรงล้นเหลือ คุณหนุ่มเค้าจะเปิดประตูห้องน้ำเข้ามาหามั่ง โม๊ะก็กะว่าถ้าคุณหนุ่มเข้ามาจริงๆ โม๊ะก็จะร้องตกอกตกใจพองาม อิอิอิ...(แปลว่า กรูสวยจริง จนมันอดใจไม่ไหว)....ว้ายยย แต่ป่าวหรอกค่ะ....จนโม๊ะอาบจนเสร็จละค่ะ ไม่มีไรเกิดขึ้น ก็เลยออกมาคุยกัน โม๊ะก็กะว่าจะขับรถที่เช่าไว้ไปที่สนามบิน แล้วให้บริษัทรถเช่าไปเอารถที่โน่น แต่คุณหนุ่มสิคะ...ไม่ยอม บอกว่า ให้บริษัทรถเช่ามาเอารถที่โรงแรม แล้วคุณหนุ่มจะไปส่งโม๊ะเองที่สนามบิน (ต๊ายยย ทีงี้ละทำเป็นมีน้ำใจ) โม๊ะก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกนะคะ ว่าไงก็ว่าตามกัน แต่คุณหนุ่มเค้าบอกว่าเค้าขี่มอเตอร์ไซด์หน่ะสิคะ ว้ายยยย แล้วจะซ้อนกันไปได้ไงคะ แต่ก็เอาเถอะค่ะ ไหนๆเค้าก็มีน้ำใจ.....คุณหนุ่มเค้าก็พูดคุย เป็นอย่างดีเชียวนะคะ ไม่เหมือนตอนที่โม๊ะโทรไปครั้งแรก ... ว้ายยย กรี๊ดดด ...มอเตอร์ไซด์คุณหนุ่มสิคะ เป็นช๊อปเปอร์คันงาม เหมือนกับที่โม๊ะเคยใฝ่ฝัน กรี๊ดดด.....ระหว่างที่ซ้อนมอเตอร์ไซด์ไปสนามบิน ก็นึกดูสิคะเวลาคุยกัน แก้มมันก็ต้องแนบๆกันมั่ง ใช่มั้ยละค่ะ แถม..คุณหนุ่มยังบอกให้โม๊ะเกาะเอวเค้าไว้ให้แน่นๆอีก...ต๊ายยย ใฝ่ฝันมานานค่ะว่าอยากซ้อนมอเตอร์ไซด์หนุ่มเม่ห์ๆสักครั้งนึงในชีวิต ....จู่ๆ คุณหนุ่มเค้าก็ถามขึ้นมาค่ะว่า "ทำไมรีบกลับ"...ก็โม๊ะเสร็จธุระแล้วนี่ค่ะ แต่โม๊ะก็กลับตอบไปว่า "เงินหมดค่ะ แล้วอีกอย่างก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม เริ่มเบื่อแล้ว"....กรี๊ดดดดด ตามแผนกรูเลยค่ะ คุณหนุ่มเค้าบอกว่า " เดี๋ยวผมพาไปหาโรงแรม ถูกๆ แล้วอยู่ต่ออีกคืนสิ ผมจะพาเที่ยว" โม๊ะก็ยังบริหารเสน่ห์ต่ออีกนะคะว่า "อยากให้โม๊ะอยู่ต่อจริง เหรอค่ะ"....คุณหนุ่มบอกว่า "จริงครับ" แล้วยังรบเร้า ชักชวนให้โม๊ะอยู่ต่อให้ได้อีกนะคะ แล้วคุณหนุ่มก็เน้นย้ำ เอ่ยชื่อบรรดาโรงแรมราคาถูกๆ มากมาย (เช๊อะ)....กร้ากกกกก โธ่เอ้ย...ผู้ชายยยย มันก็แค่นี้ละค่ะ หนอยๆๆ วันแรกกรูโทรไปทำเป็นหยิ่ง ไม่สนใจ พอมาเจอแล้วคงเห็นว่ากรูสวยหน่อยละ อาการเปลี่ยนเชียว..(อันนี้โม๊ะคิดเองค่ะ) เฮ้อออออ ค่อยยังชั่วหน่อย โม๊ะก็ค่อยสบายใจ เสน่ห์โม๊ะยังแรงล้นเหลือ ไม่ตก จริง จริ้งงงงง ...กลับบ้านไปหาผัวดีกว่า แต่ที่มันคาใจอยู่นิดๆ ก็คือ ความสวยของกรูนี่มีค่าแค่ โรงแรมถูกๆเองเหรอค่ะ คุณหนุ่มขาาาาาาาาาา........เอาเป็นว่าเมื่อวาน ราวๆเที่ยงวัน มีใครที่เห็นสาวสวย สวมแว่นกันแดด ใส่ยีนส์ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์ช็อปเปอร์คันงาม สะบัดผมสลวยอยู่รอบๆ คูเมืองเชียงใหม่ ก็นั่นละค่ะ ...โม๊ะเองค่ะ....ก็ขอขอบคุณ คุณหนุ่มนะคะที่มีน้ำใจมาส่ง แล้วจำไว้หน่อยก็ดีค่ะ ว่าอย่าตัดสินคนง่ายๆ (แค่ทางโทรศัพท์) เพราะพอมาเจอจริงๆ(ว่ากรูสวย) แล้วอาจจะเสียโอกาสดีๆไป....เอาเถอะค่ะ อย่างน้อยๆโม๊ะก็ยอมแบกหน้า ซ้อนมอเตอร์ไซด์ ยอมให้คุณหนุ่มขี่โชว์ชาวบ้านชาวเมืองว่ามีสาวสวยซ้อนท้าย ได้หน้าได้ตาทั่วเมืองเชียงใหม่ไปแล้วนี่ค่ะ...โฮ๊ะๆๆๆๆๆๆ เป็นเรื่องเล็กๆน้อยที่โม๊ะประทับใจหน่ะคะ เลยอยากเม้าส์สะหน่อย เพราะใฝ่ฝันจริงๆค่ะว่า อยากเป็นสาวมอเตอร์ไซค์กับหนุ่มเท่ห์ๆสักครั้งนึงในชีวิต...แล้วก็สมใจ จากคุณ : คันโม๊ะจัง (ความรักสีส้ม) - [ 27 ส.ค. 46 12:11:54 ] ความคิดเห็นที่ 16 ที่เค้าว่ากันว่าชาวเหนือขี้จุ๊ ตะลาล้าาาา ==> ไม่จริ๊งงงงงง ไม่จริงงงงงงงง (บางคนนะคะ ต้องวงเล็บไว้หน่อยเดี๋ยวโดนรุมด่า) ==> ค่อยยังชั่วหน่อย เมื่อไหร่จะมาเล่าต่ออ่ะคะ รอด้วยความใจจดใจจ่อ ป.ล. รวมเล่มเลยก็ดีนะคะคุณโม๊ะ จากคุณ : zeasky - [ 27 ส.ค. 46 12:22:16 ] ความคิดเห็นที่ 17 อ่านแต่ละครั้งไม่เคยผิดหวังเลยค่ะ แหะๆ อ่านไปยิ้มไป........อยากให้คุณโม๊ะรวมเล่มจังค่ะ จากคุณ : หญิงฟ้าฟ้า - [ 27 ส.ค. 46 12:54:07 ] ความคิดเห็นที่ 18 What about the luggages? จากคุณ : patPDX - [ 27 ส.ค. 46 12:57:30 A:68.98.122.228 X: ] ความคิดเห็นที่ 19 ไปเชียงใหม่ เสร็จทุกราย ... จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 27 ส.ค. 46 13:28:52 ] ความคิดเห็นที่ 20 555 อยากนั่งมอเตอร์ไซด์ แบบพี่โม๊ะ มั่งจังเลยอ่ะ จากคุณ : Pueng5260 - [ 27 ส.ค. 46 14:39:41 ] ความคิดเห็นที่ 21 เป็นแดร๊กฯ จะยอมอยู่ต่อสักวัน คิคิคิคิ และต้องขออภัยท่านรออ่านเรื่องของแดร๊กฯ ด้วยนะคะ วันนั้นรอคุณโม๊ะไม่ไหว ประกอบกับมีแรงยุจากคุณม่าย แดร๊กฯ เลยได้เกริ่นไปก่อนเพื่อฆ่าเวลารอคุณโม๊ะ เมื่อคุณโม๊ะมาแล้วแดร๊กฯ ไม่อยากเสียมารยาท(ผู้ดีเก่า555) มาแอบใช้กระทู้คุณโม๊ะ เพราะจริงๆแล้วทุกคนตั้งใจรอคุณโม๊ะ แดร๊กเองก็เหมือนกันค่ะ จากคุณ : แดร๊กคิวล่าสาว - [ 27 ส.ค. 46 22:59:11 ] ความคิดเห็นที่ 22 คุณ=p o o k p u i= เห็นดาวอังคารรึยัง สีส้มสวยเด่นที่สุดในท้องฟ้าเลย ^ ^ จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 28 ส.ค. 46 00:29:50 ] ความคิดเห็นที่ 23 5 5 5 คัน โม๊ะ จัง ณ...เชียงใหม่ จากคุณ : -=.Gay-E-Cha.=- - [ 28 ส.ค. 46 00:49:46 ] ความคิดเห็นที่ 24 น้อง แดร๊กฯขาาาา....ทำเอาเจ้โม๊ะเคืองนะคะ อารมณ์ค้างเติ่ง เพราะพี่โม๊ะได้อ่านที่น้องแดร๊กฯ เล่าไว้เหมือนกัน ...อยากรู้เรื่องราวต่อไปค่ะ แหมๆๆๆ เสียมารยาทอะไรกันค่ะ พี่โม๊ะก็บอกแล้วไงค่ะว่าใครมีเรื่องราวอะไร ก็เอามาเล่าสู่กันฟัง โดยเฉพาะเรื่องผู้ชง ผู้ชายเนี่ย ต้องเม้าส์ค่ะ เพื่อจะได้แบ่งปันแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับเพื่อนหญิงพลังหญิงทั้งหลายร่วมกัน.... กรี๊ดดดด ดู้ ดูสิค่ะ ...พอโม๊ะมานั่งเปิดคอมฯปุ๊ป พี่บิวก็ไม่รู้อารมณ์ไหนนะคะ ไปยืนในสวนหน้าบ้าน แล้วมาเชิญชวนโม๊ะไปดูดาว ที่สับสนว่าอารมณ์ไหนก็คือ ชวนดูเดือน ดูดาวด้วยกันนี่มันก็ท่าทางโรแมนติกดีอยู่ หรอกนะคะ แต่วิธี + คำพูดที่ชวนสิคะ....เพราะพี่บิวตะโกนบอกว่า "เฮ้ย..ดูดาวป่าว" สั้นๆห้วนๆ แค่นั้นจริงๆค่ะ.......ทำเอา กรูอึ้งค่ะ สับสน สับสน ... แมร่ง! อารมณ์ไหนวะเนี่ย ...โม๊ะก็เลยจำใจเดินออกไป แหงนมองท้องฟ้าแป๊ปๆ เอาใจสามีสะหน่อย ไหนๆมันก็อุตส่าห์ชวน เฮ้ออออออ ....ชีวิต ขอเล่าเรื่องพี่เคิ้ลต่อเลยนะคะ....หลังจากที่ปลง ปล่อยตัว ปล่อยใจ ไปตามยถากรรม จนใกล้จะจวนเจียรจะอดตายสมใจ อยู่้มะรอมมะร่อแล้วละค่ะ (เพราะเงินใกล้หมด) ....จู่ๆ คุณพี่เคิ้ลก็โทรศัพท์มาค่ะ ทำเอาโม๊ะตกอกตกใจ อุ๊ยตาย ว้ายกรี๊ด...ก็แอบงุนงง สงสัยอยู่ในใจว่า พี่เคิ้ลรู้เบอร์โทรศัพท์ของโม๊ะได้ยังไงค่ะ....พี่เคิ้ลหน่ะสิค่ะ ทำเอาจิตใจของโม๊ะว้าวุ่น กระเจิดกระเจิง ทุกๆคำที่คุณพี่เคิ้ลเค้าพูดออกมาแต่ละคำ ไม่มีการตัดพ้อ ต่อว่า ไม่เคยขุดคุ้ยอ้างอิงเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้โม๊ะต้องขุ่นข้องหมองใจ (แม้จนกระทั่งทุกวันนี้...ก็ไม่เคย) มีแต่ความห่วงหาเอื้ออาทรค่ะ.... ก็สรุปว่าคุณพี่เคิ้ล ก็ขึ้นเครื่องบินมาหาโม๊ะ ที่มิเนโซต้าทันทีเหมือนกัน ...อุ๊ยยย ทางโทรศัพท์หน่ะ โม๊ะก็ไม่ได้ ออดอ้อน ออเซาะ ฉอเลาะ เรียกร้องความสงสารเห็นอกเห็นใจแต่อย่างใดนะคะ เพราะสมัยนั้นยังทำไม่เป็นหรอกค่ะ จริตจกร้าน มารยาทั้งหลายแหล่หน่ะ ..แต่คงเพราะคุณพี่เคิ้ลมาเห็นสภาพชีวิต ความเป็นอยู่อันแร้นแค้นของโม๊ะเข้าให้ ก็เลยถือวิสาสะจัดแจง เรื่องคุณภาพชีวิตของโม๊ะให้เป็นอย่างดี....จัดการ จัดหาเรื่องรถรา เรื่องอาหารการกิน ฯลฯ โดยที่โม๊ะไม่เคย ต้องเอ่ยปากเลย.... อาชีพการงานของคุณพี่เคิ้ลเหรอค่ะ..เป็นนักธุรกิจหนุ่ม ที่ต้องเดินทางไปไหนมาไหนอยู่บ่อยๆ สำหรับช่วงที่โม๊ะอยู่มิเนโซต้านั้น เรื่องที่โม๊ะประทับอกประทับใจพี่เคิ้ลพอสมควร ก็คือ..พี่เคิ้ลจะพยายามบินมาเยี่ยมเยียนโม๊ะ แทบทุกวีคเอน เท่าที่เวลาจะเอื้ออำนวย....แหมๆๆๆๆ โม๊ะก็ยังไม่ได้หวั่นไหว ใจอ่อนหรอกนะคะ จิตใจก็ยังคิดถึงพี่เอกอยู่แทบทุกลมหายใจ... จากคุณ : คันโม๊ะจัง (ความรักสีส้ม) - [ 28 ส.ค. 46 02:28:14 ] จากคุณ : Nung+Ning+ - [ 11 ต.ค. 46 22:42:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ความคิดเห็นที่ 25 ชีวิตโม๊ะก็สุขสบายตามอัตภาพค่ะ...พี่เคิ้ลก็ช่วยเหลือเรื่องเงินทองมากพอสมควร เมื่อไหร่ที่โม๊ะพอจะมีเงินเหลืออยู่บ้าง สิ่งที่โม๊ะทำก็คือ...ทำความความเรียกร้องของหัวใจค่ะ โม๊ะก็ซื้อตั๋วเครื่องบินไปแอลเอ อยู่บ่อยๆ....ว้ายยยย ไม่ได้ไปหาพี่เอกหรอกนะคะ ไม่ได้ไปหาจริง จริ้ง...แต่แค่ขอไปแอบดูเฉยๆ โม๊ะก็ไปแอบๆซุ่มๆ อยู่ตามมุมตึก แถวๆอพาร์ทเม้นบ้าง แถวๆที่ทำงานของพี่เอกบ้าง แบบว่าขอแอบดูอยู่ห่างๆ โม๊ะก็สุขใจ...คุ้มแสนคุ้มแล้วละค่ะ กับที่ดั้นด้นมา ....ก็ไปซุ่มดูอยู่หลายครั้งหลายหนอยู่เหมือนกันนะคะ อุ๊ยยยยย จะมีรู้สึกผิดอยู่นิดๆ ก็ตรงที่โม๊ะไป แอลเอ แต่ละที ก็ไม่เค้ย ไม่เคย ไปหาพี่เคิ้ลเลยค่ะ... เรื่องราวระหว่างโม๊ะกับพี่เอก มันคงจบลงตั้งแต่ตรงนั้น ถึงโม๊ะจะรักพี่เอกมากมายแค่ไหน แต่สิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้เรื่องราวเป็นไปอย่างที่.... และที่สำคัญก็คือโม๊ะเป็นคนตัดสินใจเอง ที่จะเป็นฝ่ายไป (โม๊ะไม่มีทางเลือกนี่คะ) โม๊ะก็ได้แต่หวังว่า เวลาผ่านๆไป คงจะช่วยให้อะไรๆดีขึ้น ...สิ่งที่ทำได้ มากที่สุดก็คือ แค่แอบมองดูคนที่เรารักอยู่ห่างๆ ได้เห็นว่าเค้าสุขกาย สบายดี โม๊ะก็พลอยสุขใจ...(เพิ่งมาเข้าใจภายหลังว่า สิ่งที่โม๊ะทำไปตอนนั้น โม๊ะไม่ได้ทำเพื่อใคร หรือเพื่อพี่เอก แต่โม๊ะทำเพื่อตัวเองต่างหาก...ทำเพื่อสนองความต้องการ เพื่อเยียวยา ไขว่คว้าหาความพึงพอใจให้ตัวเอง...เพราะโม๊ะทำแบบนั้น(ที่ไปแอบดู) แล้วโม๊ะเองนี่คะ ที่มีความสุข มันอาจจะเป็นความสุขแบบที่แปลกๆ โดยที่อีกฝ่าย(พี่เอก)ไม่รู้ไม่เห็น...แต่.....(ไม่มีคำอธิบายค่ะ) ..โม๊ะเองเลือกที่จะทำค่ะ) อย่างที่บอกไงคะว่ามันควรจบลงแบบนั้น .....แต่หลังจาก 2-3 เดือนผ่านไป ราวๆเดือนธันวาคม...จู่ๆ พี่เอกก็โทรหาโม๊ะ แล้วบอกว่าจะไปหาโม๊ะที่ มิเนโซต้า.....กรี๊ดดดดดดดดดดดด สลบค่ะ (ขอเล่าต่อตอนหน้า) จากคุณ : คันโม๊ะจัง (ความรักสีส้ม) - [ 28 ส.ค. 46 02:57:45 ] ความคิดเห็นที่ 26 อ้าวววววววววว กำลังมันส์ ต่อคะ จากคุณ : miaonz - [ 28 ส.ค. 46 06:49:49 ] ความคิดเห็นที่ 27 จากคุณ : หญิงฟ้าฟ้า - [ 28 ส.ค. 46 08:13:15 ] ความคิดเห็นที่ 28 แงแงแง................มาทิ้งปมไว้ทำไมเจ้ อยากอ่านแงแงแงแงแง จากคุณ : หยิ๋งแป๋ม - [ 28 ส.ค. 46 08:55:07 ] ความคิดเห็นที่ 29 เจ๊ มาเล่าต่อซะดีๆ โทรมาทำไมง่า งื่อๆๆๆๆ curiosity can kill the cat นะเจ๊ เมี้ยวววว (แปลงร่างเปงแมวชั่วคราว รอเจ๊โม๊ะมาเล่าต่อค่ะ เหอๆ) ปล. อดดูดาวอังคารค่ะ คุณความรักสีส้ม ลืม งือๆ เสียดายจัง เค้าว่าต้องรออีกสองร้อยกว่าปี แ้ง้ว สงสัยต้องรอดูทางทีวีในข่าวคืนนี้แทนค่ะ โฮๆ จากคุณ : =p o o k p u i= - [ 28 ส.ค. 46 10:58:52 ] ความคิดเห็นที่ 30 Errrr...what about the luggages? จากคุณ : PatPDX - [ 28 ส.ค. 46 11:27:51 A:68.98.122.228 X: ] ความคิดเห็นที่ 31 so curious about ur story,i am the same with u. Just only want to know how his life was going on but no need to hv a communication and good relationship. Oh .... i am E-abb 555 จากคุณ : Pueng5260 - [ 28 ส.ค. 46 11:51:44 ] ความคิดเห็นที่ 32 อิจฉาพี่โม๊ะมากเลย มายืนหนาวอยู่ที่นี่ ไม่เห็นเจอดาวเลยค่ะ หรือว่าหนูออกไปผิดวันไม่รู้ แล้วก็ถ้าพี่โม๊ะชอบพี่ต๊อก แวะไปที่ GEเจเนอรัล อิเล็คทริกบ่อยๆสิคะ พี่ต๊อกชอบมานะคะ แต่เมื่อไหร่ไม่รู้ (อิอิ) แต่หนูเจอหลายครั้งเหมือนกันนะคะ จากคุณ : Brownie point - [ 28 ส.ค. 46 12:17:39 ] ความคิดเห็นที่ 33 งั้นขออนุญาตแปะรูปมาให้ดูกันนะคะ คุณJoel** นำมาลงไว้ให้ดูในห้อง BP แต่ถ้าอยากเห็นดวงเต็มๆต้องเวบนี้เลย http://home-2.worldonline.nl/~nentjes/fotomars.htm จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 28 ส.ค. 46 12:29:54 ] ความคิดเห็นที่ 34 พี่โม๊ะรีบออกไปร่อนกลางคืนเหรอค๊า รีบมาเล่าตั้งแต่หัวค่ำ(ของเจ๊)แล้วหายไปเลยน๊า เกิ๊กก จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 28 ส.ค. 46 12:32:23 ] ความคิดเห็นที่ 35 ตื่นเต้ลลลล รออ่านตอนต่อไป จากคุณ : -=.Gay-E-Cha.=- - [ 28 ส.ค. 46 16:00:28 ] ความคิดเห็นที่ 36 ตื่นเต้ลลลล รออ่านตอนต่อไป จากคุณ : -=.Gay-E-Cha.=- - [ 28 ส.ค. 46 16:01:41 ] ความคิดเห็นที่ 37 อิอิ จากคุณ : กลัวที่หนาย - [ 28 ส.ค. 46 16:12:13 ] ความคิดเห็นที่ 38 รีบมานะค่ะ มานั่งรออ่านอีกคนอะ จากคุณ : chip-a-hoy - [ 28 ส.ค. 46 17:21:22 ] จากคุณ : Nung+Ning+ - [ 11 ต.ค. 46 22:45:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ความคิดเห็นที่ 39 มาเล่าต่อค่ะ แต่ก่อนอื่นต้องขอเล่าเรื่องส่วนตั๊ว ส่วนตัวในชีวิตประจำวันแทรกสักเล็กน้อยก่อนค่ะ... ก็พอดี้ พอดี โม๊ะเพิ่งออกไปปากซอยมา เพื่อไปซื้อขนมนมเนย เรื่อยเปื่อย (จริงๆแล้วไปซื้อบุหรี่ตะหาก..ค่ะ) แหมๆๆๆ ซอยบ้านที่โม๊ะอยู่หน่ะสิคะ มันลึ้ก ลึกค่ะ ราวๆ 2 กิโลเมตรจากปากซอย เมื่อก่อนเวลาจะออกไปปากซอยแต่ละทีก็ขับรถเก๋งบ้าง รถกะบะบ้าง ตามแต่จะสะดวก อุ๊ยยยย เดี๋ยวนี้ง้าย ง่ายค่ะ มีรถมอเตอร์ไซด์เอง บิดๆไปแป๊ปเดียว รวดเร็วทันใจ ไม่ต้องเสียเวลาต้องมาถอยรถเข้า ถอยรถออก... ก็เมื่อกี้หน่ะสิคะ (ราวๆเที่ยงคืนครึ่ง) โม๊ะก็จะออกไปร้านเซเว่นที่ปากซอย ก็เลยขี่มอเตอร์ไซด์คันเก่งออกไป ต๊ายยย ตาย พอโม๊ะขี่ไปถึงกลางซอยก็ดันมีน้องผู้ชายคนนึง น่าร้ากก น่ารักค่ะ กำลังเดินออกไปทางปากซอยอยู่พอดี แหมๆๆๆ โม๊ะเองก็ต้องพึงสังวรณ์นะคะว่า อันตัวโม๊ะเองก็เป็นหญิง จะแสดงน้ำจิตน้ำใจอะไรออกไปก็เกรงจะไม่งาม (โดยปกติโม๊ะจะชอบ เสนอหน้าจอดรับ ให้ผู้คนในซอยอาศัยติดรถอยู่เป็นประจำ ตามประสาสาวสวย น้ำใจงาม เพราะมอเตอร์ไซด์รับจ้างซอยนี้ หายากมากกกก) แต่นี่มันก็ดึกมากแล้วนี่ค่ะ ก็เลยต้องจำใจขี่เลยผ่านไปเฉยๆ เพื่อสวัสดิภาพของตัวเอง แต่ อุ๊ยยยยตายยย จะด้วยความมีน้ำใจเป็นเลิศของโม๊ะ หรือความพ่ายแพ้ต่อความน่ารักของน้องคนนั้น ก็มิอาจทราบได้นะคะ โฮ๊ะๆๆๆๆ พอโม๊ะขี่มอเตอร์ไซด์คันงามผ่านน้องคนนั้นไปได้สัก 15 เมตรเท่านั้นละค่ะ จู่ๆก็ไม่รู้สึกตัวเองขึ้นมาสะเฉยๆค่ะ(เหมือนมีองค์มาลง) ดันกลับรถไปหาน้องคนนั้นเฉยเลยอ้ะ (แบบไม่ค่อยรู้สึกตัว) แล้วถามน้องเค้าว่า " ไปปากซอยเหรอครับ " ว้ายยย ต้องเก๊กๆหน่อยค่ะ เดี๋ยวไก่(อ่อน)จะตื่น ... น้องเค้าก็ตอบว่า "ครับ" แล้วก็ถือวิสาสะมาขึ้นคร่อมซ้อนท้ายโม๊ะเฉยเลยเหมือนกัน แบบว่ารู้กันๆ......เฮ้อออ ก็เรื่องเล็กๆน้อยๆละคะ ความมีน้ำจิตน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์ร่วมซอยเดียวกัน การได้ช่วยเหลือผู้อื่นบ้าง แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ(โดยเฉพาะ ผู้ชายน่ารักๆ) โม๊ะเองก็พลอยสุขใจ.... ไอ้เรื่องนิสัยชอบจอดรถ แวะรับเพื่อนร่วมซอยให้อาศัยรถไปลงปากซอย-เข้าซอยเนี่ยนะคะ พาลจะทำให้โม๊ะกับสามีทะเลาะ เบาะแว้ง กลายเป็นเรื่องใหญ่โตหลายทีอยู่เหมือนกัน โอ้ยยย หมู่บ้านที่โม๊ะอยู่หน่ะ มันกว้างใหญ่ไพศาลค่ะ บางคน...ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้คุ้นหน้าคุ้นตากันนี่คะ ก็บางทีเผลอ จอดรับผู้ชายแปลกหน้าขึ้นรถ แล้วดันไปขับสวน จ๊ะเอ๋กับสามีเข้าให้.......จนนังโม๊ะซวยไปเลยก็มี.... โดนสามีเข้าใจผิด สงสัย ด่าทอ เสียๆหายๆ ...สารพัด ดู้ ดูสิคะ ...คนจะมีน้ำใจกลับต้องมาโดนด่าสาดเสีย เทเสีย...ถึงว่าสิคะ คน(กรุงเทพฯ)สมัยนี้ ถึงได้ไม่ค่อยมีใครกล้าแสดง มิตรกระจิต มิตรกระใจ ให้กันเท่าที่ควรเล้ยยยยย อ๋อๆๆๆแบบนี้นี่เอง(คงกลัวโดนผัวด่า)......แต่ก็เอาเถอะค่ะ อย่างน้อยๆโม๊ะก็ขอเป็นคนหนึ่ง ที่จะยืนหยัดหยิบยื่นน้ำใจไมตรีให้แก่เพื่อนมนุษย์ (ร่วมซอย)ต่อไป ไม่หวั่นเกรงภยันอันตรายใดๆทั้งสิ้น(โดยเฉพาะอันตรายจากผัว) ...ให้มันรู้แจ้งเห็นจริงกันไปเลยค่ะว่า ทำดีแล้วจะซวย...ก็ให้มันรู้กันไป โม๊ะยอมเสี่ยง(ตีนผัว)ค่ะ โดยเฉพาะถ้าผู้ชายหน้าตาดีจริงๆ.....อ้าว ก็ผู้ชายหน้าตาดีๆ มาเดินยามวิกาลคนเดียว ก็น่าเป็นห่วงนี่คะ..จริงม่ะ แหมๆๆๆ ก็ช่วยๆกันไป ... อุ๊ยยย แต่ก็ใช่ว่าโม๊ะจะช่วยเหลือเฉพาะผู้ชายนะคะ ผู้หยง ผู้หญิง ลูกเล็ก เด็กแดง ฯลฯ โม๊ะก็มีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ไปทั่วถึงหมดละค่ะ....ก็ปกติ เมื่อก่อนถ้าโม๊ะขับรถเก๋งออกไปนี่จะค่อนข้าง หยิ่งๆเชิ่ดๆ น้ำใจจะน้อยลงหน่อยค่ะ แบบว่าต้องดูคุ้นหน้าคุ้นตาจริงๆ ถึงจะเชื้อเชิญให้อาศัยติดรถ.... อ้าววว...รถเก๋งนะคะ เดี๋ยวจู่ๆ เผื่อมันมาขยุ้มคอ ปลุกปล้ำ ฯลฯ โม๊ะก็ซวยดิคะ ไม่ด้ายย ไม่ได้เชียวค่ะ ต้องระมัดระวังกันนี๊ดส์นึง(กรูยิ่งสวยๆอยู่) นอกจากถ้าแปลกหน้าแปลกตา แต่ถ้าหน้าตาน่าไว้วางใจจริงจริ้ง จริงๆ (หล่อๆ)..โม๊ะก็โอเคละค่ะ...แอร้ยยยส์ ของงี้มันพอยกเว้นกันได้คะ แหะๆๆๆ...จะเคร่งครัดอะไรกันนักกันหนาละค๊าาาา...เน๊อะ อุ๊ยยย แต่ถ้าวันไหนควบรถกะบะไปนี่ โม๊ะโอเคเลยค่ะ ยินดีบริการ .... อีโม๊ะก็สวมวิญญานกระเป๋ารถสองแถว แบบสมัยวัยเด็กตอนที่อยู่บ้านนอก (คุณพ่อโม๊ะเคยขับรถสองแถวค่ะ ส่วนอีโม๊ะก็เป็นกระเป๋ารถ คอยเก็บตังค์)...จอดแม่งทุกป้าย ยังไงยังงั้นเลย แบบว่า " เอ้าาา พวกเมิง...เร็วโว้ยย ใครไปปากซอยโดดขึ้นหลังรถเลย "....(ทำนองนั้น)..... ทั้งนี้และทั้งนั้น ส่วนใหญ่โม๊ะก็เซอร์วิส เพื่อนร่วมหมู่บ้านเป็นอย่างดีละค่ะ โดยส่วนใหญ่ก็ไม่ว่าจะขับรถกะบะ หรือรถเก๋ง โม๊ะก็เชื้อเชิญให้ขึ้นมานั่งด้วยกันสะในรถแหละ...แหมๆๆๆ ไหนๆก็จะมีน้ำใจทั้งที จะเรียกให้เค้าตะกายปีนไปหลังกะบะก็กระไรอยู่...จริงมั้ยละคะ... ทีนี้มันก็มีเรื่องการจอดรถรับเพื่อนบ้าน ที่มันค้างคาใจโม๊ะอยู่ครั้งนึงหน่ะสิคะ ....ก็มีอยู่คืนหนึ่ง ซึ่งดึกม้ากกก มากแล้วละค่ะ คืนนั้นโม๊ะก็กำลังควบรถกะบะออกไปปากซอยอยู่พอดี พลันมาเห็นหญิงสาวนางหนึ่งเข้าให้ ดูจากทางด้านหลังนะคะ คุณเธอก็รูปร่าง สะโอดสะอง อ้อนแอ้นอรชร (น่าหมั่นไส้ แกมอิจฉา)เชียวค่ะ เดินท่อมๆอยู่นางเดียว ในซอยเปลี่ยวยามวิกาล อะไรก็ไม่อะไรหรอกนะคะ แต่ชุดที่หล่อนสวมใส่อยู่นี่สิคะ ยั่วยวน(โมหะ)โม๊ะยิ่งนัก (ถ้าเป็นท่านผู้ชายก็คงจะยั่วยวนอารมณ์ด้านอื่นละค่ะ) โม๊ะก็พลันคิดว่า....ต๊ายยย เป็นสาวเป็นแส้ ลูกเต้าเหล่าใครค่ะ ช่างกล้าาาา ใสเสื้อสายเดี่ยวเอวลอย กางเกงขาสั้นจู๋(จริงๆแล้ว โม๊ะควรจะเรียกว่า"สั้นจิ๋ม"นะคะเพราะมันสั้นจิ๋มจริงๆคะ) ยาวแค่คืบ สวมรองเท้าส้นตึกอวดเรียวขาสวย เดินๆๆๆอยู่คนเดียว ....นังโม๊ะก็ อึ้ง แอนด์ งง ละสิคะทีนี้ ก็คิดไปต่างๆนาๆ " มันมาเดินทำไมวะ หรือมันทะเลาะกับผัว หรือมัน..ฯลฯ ".....เฮ้อ แต่ก็เอาเถอะค่ะ เห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ค่ะ ตามประสาคนน้ำใจงาม โม๊ะก็เลยกะจะจอดรถถามสะหน่อยค่ะว่าจะไปปากซอยรึป่าว จะได้ให้ติดรถไปด้วย.....ทันใดนั้นเองค่ะ พอจอดรถเสร็จ รถกะบะของโม๊ะเนี่ย หน้าต่างมันไม่ไฟฟ้านี่คะ ก็เลยต้องเอี้ยวตัวไปใช้มือหมุนกระจกลง เพื่อถามว่า " ไปปากซอยรึป่าวครับ " อุ๊ยยยยย พอเห็นหน้าชัดๆ หล่อนก็จัดว่าหน้าตาสะสวยเลยเชียวละค่ะ ต๊ายยย ดูน่าสงสาร รูปร่างก็ดี้ดี หน้าตาก็สะสวย แล้วหล่อนก็ตอบออกมาว่า ..." ค่ะ (ไปลงปากซอย)" โม๊ะก็เลยบอกหล่อนไปว่า " งั้น..ขึ้นรถเลยครับ " แล้วหล่อนก็เลยยื่นมือมา จะเปิดประตูรถทางฝั่งคนนั่ง ว้ายยยยย กรี๊ดดดดด.....ไม่รู้อะไรมาดลใจโม๊ะค่ะ ไม่รู้ตัวจริงจริ้งงงง ไม่รู้สึกตัวอีกแล้ว....โม๊ะดันชะโงกตัวไปทาง ประตู แล้วบอกเจ้าหล่อนว่า " ขอโทษนะครับ ขึ้นข้างหลังกะบะได้ป่าว? "......กรี๊ดดดดดดด บอกแล้วไงคะ ว่าไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าพูดออกไปได้ยังไง ไม่ได้ตั้งใจจริงๆค่ะ...... ที่เลวร้าย และทำร้ายจิตใจโม๊ะที่สุด...จนกระทั่งทุกวันนี้ก็คือ พอถึงหน้าปากซอย หล่อนก็รีบกระโดดลงจากกะบะรถ แล้ววิ่งมาหน้ารถมาหาโม๊ะ เพื่อยกมือไหว้แล้วพูดว่า "ขอบคุณ มากๆเลยค่ะ" หน่ะสิคะ.....โอ้ยยยยยยยยยยย อีนังนี่ ทำไมหล่อนมาทำกับชั้นอย่างงี้ย่ะ ก็ถ้าหล่อนวิ่งมาด่าชั้นสักคำว่าใจคอคับแคบ(ที่ไม่ยอมให้หล่อนนั่งข้างหน้า) หรืออะไรก็ได้..ฯลฯ แทนที่จะยกมือไหว้ขอบคุณ ชั้นจะไม่โกรธหล่อนเลยแม้แต่น้อย...........ถ้าหล่อนมาอ่านเจอกระทู้นี้เข้า พี่โม๊ะก็ขออภัยหล่อนจากสุดขั้วหัวใจจริงๆค่ะหนูขาาาาาา เพราะทุกวันนี้เวลา เจ้โม๊ะจะแวะรับใครไปลงปากซอย พี่โม๊ะก็อดคิดถึงสิ่งที่พี่ทำกับหนูไม่ได้จริงๆย่ะ ....รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนใจคอคับแคบจังเลย ที่ปล่อยให้หนูปีนไต่รถกะบะ ทั้งรองเท้าส้นตึก เสื้อเอวลอยกับกางเกงสั้นจิ๋ม..แบบนั้น แต่พี่โม๊ะไม่รู้ตัวจริงๆค่ะตอนนั้นว่าทำไม ทำอะไรแบบนั้นลงไป .....มานั่งตริตรองดูอยู่นาน สองนานก็อาจจะเป็นเพราะ หนูเองก็แต่งตัว ล่อแหลมด้วยกระมัง พี่โม๊ะก็เลยกลัวสิคะ แต่ก็แปล้ก แปลก ทำไมทีกับผู้ชาย ไม่ว่าจะกำยำ บึกบึนแค่ไหน โม๊ะก็บ่_เคยยั่น ครั่นคร้าม แต่ทำม้ายยย ทำไม เจอผู้หญิง(แต่งตัวแบบนี้)ตัวเล็กๆ น่าทะนุถนอมแบบเมิง....กรูละ กลั้ว กลัววววววว ก็ไม่รู้ค่ะ จากคุณ : คันโม๊ะจัง..สำนึก (ความรักสีส้ม) - [ 29 ส.ค. 46 02:34:38 ] ความคิดเห็นที่ 40 กร๊ากกก คำถามสุดยอดแฟนพันธุ์แท้พี่โม๊ะจัง พี่โม๊ะกลัวอะไร!?! คำตอบส่งชิงโชคทองกะซองมาม่าแล้วกันค่ะ จากคุณ : โอย ไม่ไหว ขำกลิ้ง 555 (=p o o k p u i=) - [ 29 ส.ค. 46 10:33:02 ] ความคิดเห็นที่ 41 มาต่อเร็วพี่โม๊ะ จากคุณ : *คุณหนูPuNcH* - [ 29 ส.ค. 46 10:41:17 ] ความคิดเห็นที่ 42 กลัว "สั้นจิ๋ม" จากคุณ : อ้อมป๊ะ (นางพิมพิลาไลย) - [ 29 ส.ค. 46 11:03:24 ] ความคิดเห็นที่ 43 ป้าเอม ป้าแก้วตาโบ๋ พี่กุ้งจ๋า จะไปไหนกะพี่โม๊ะอย่าใส่สายเดี่ยว สั้นจิ๋มรู้เป่า เดี๋ยวได้ปีนหลังคากระบะนะ :P จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 29 ส.ค. 46 11:39:26 ] ความคิดเห็นที่ 44 ขำกลิ้ง............ ขอบคุณที่พี่โม๊ะช่วย...ทำให้มีความสุขไปได้อีกวันนึง......รออ่านทุกวันเลย จากคุณ : จ๊ะเอ๋ (ใบไม้ที่หลุดลอย) - [ 29 ส.ค. 46 12:39:59 ] ความคิดเห็นที่ 45 คันโม๊ะจัง ผู้เลอโฉมและน้ำใจงาม จากคุณ : หญิงฟ้าฟ้า - [ 29 ส.ค. 46 13:02:47 ] ความคิดเห็นที่ 46 อิอิ จากคุณ : กลัวที่หนาย - [ 29 ส.ค. 46 16:18:52 ] ความคิดเห็นที่ 47 "กรูยิ่งสวยๆอยู่" จากคุณ : a little fish - [ 29 ส.ค. 46 17:00:20 ] ความคิดเห็นที่ 48 คิดได้ไง สั้นจิ๋ม ชอบใส่อ่ะ กระชากวัยดี จากคุณ : kaewtabo - [ 29 ส.ค. 46 20:27:16 A:202.133.172.131 X: ] ความคิดเห็นที่ 49 เจ๊โม๊ะเล่าค้างอ่ะ แล้วเด็กหนุ่มที่นั่งซ้อนท้ายไปปากซอยเป็นไงมั่งง่ะ ลงจากรถโดยสวัสดิภาพหรือเปล่า จากคุณ : แดร๊กคิวล่าสาว - [ 29 ส.ค. 46 20:51:07 ] ความคิดเห็นที่ 51 เจ๊ คิดถึงนะ ช่วงนี้งานเยอะ ไม่ค่อยได้คุยกะเจ๊เลยอ่ะ คิดถึงนะ โหวงเหวงยังไงไม่รู้ไม่ได้เจอเจ๊ด่าเนี่ย -__-" จากคุณ : ][SeaGirl][ - [ 30 ส.ค. 46 03:12:14 ] ความคิดเห็นที่ 52 เพิ่งได้อ่านกระทู้นี้.. สนใจกระทู้ที่ 1-8 มาก แต่หาในคลังกระทู้เก่าไม่พบ ใครมี..กรุณาทำ link หรือส่งเมลให้ได้มั้ยคะ มีคนน่ารักตั้งหลายคนในกระทู้นี้ โดยเฉพาะคันโม๊ะจัง.. จากคุณ : linn@thai.com (บัว..) - [ 30 ส.ค. 46 06:49:18 ] ความคิดเห็นที่ 53 เออนะ บางทีเราก็ดูคนจากการแต่งตัวไม่ได้จริงๆ แต่ก็อย่างว่าแหละพี่โม๊ะ มันเป็นแว่บแรกที่คนเรามองเห็นกันนี่เนอะ พี่โม๊ะน่ารักเหมือนเดิม จากคุณ : runtome - [ 30 ส.ค. 46 13:30:10 A:203.113.38.9 X: ] ความคิดเห็นที่ 54 เข้าคลังกระทู้เก่าไม่ได้เลยคุณบัว ทำไมไม่รู้ -_- เดี๋ยววันหลังจะหามาให้นะคะ (รึคอมเรามันเจ๊งกะบ๊งหว่า@_@) จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 30 ส.ค. 46 15:42:55 ] จากคุณ : Nung+Ning+ - [ 11 ต.ค. 46 22:46:21 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ความคิดเห็นที่ 55 #40 น้องโม๊ะเค้ากลัวชะนีเจ้าค่ะ...คงเข็ด!! ขยาด สวยแบบนั้น แต่งตัวยั่วขนาดนั้น ไม่เรียกชะนี แล้วจะเรียกอะไรล่ะคะ...เอิ๊กส์ๆ คงไม่ใช่กะเทยแปลงเพศหรอกน่า จากคุณ : ได้ทองแน่ๆตรู (หนุ่มสยามสแควร์) - [ 30 ส.ค. 46 20:13:51 ] ความคิดเห็นที่ 56 ค่ะ.....ขอเล่า้เรื่องของโม๊ะกับพี่เอกต่อเลยนะคะ ......ก็หลังจากที่ จู่ๆพี่เอกโทรมาบอกโม๊ะว่า จะมาเยี่ยมโม๊ะที่มิเนโซต้าช่วงคริสมาสต์ โม๊ะก็เนื้อเต้น ด้วยความดีใจสิคะ ...ก็นั่งนับวันรอค่ะ และในที่สุดก็ถึงวันที่โม๊ะรอคอยค่ะ...จำได้ว่าเป็นคริสมาสต์อีกครั้งนึงที่โม๊ะมีความสุขมากๆ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ออกไปไหนเลย อยู่กันแต่ในห้อง (นอกจากไปทานข้าวกันที่ mall of america ห้างฯที่ใหญ่ที่สุดในโลก ในสมัยนั้น)เพราะอากาศที่เลวร้าย หิมะตกหนักทั้งวันทั้งคืน ....การพบกันคราวนั้น เรียกได้ว่าแทบจะไม่ได้คุยอะไรกันเลย ก็ต่างคนต่างเงียบไม่มีการไถ่ถาม หรือพูดคุยใดๆทั้งสิ้น คงจะเป็นเพราะต่างคนต่างก็อยากให้เวลาดีๆแก่กัน เลยพยายามหลีกเลี่ยงไม่พูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น พี่เอกค้างอยู่กับโม๊ะเพียงแค่คืนเดียวค่ะ คืนนั้น เป็นคืนที่อบอุ่นที่สุดตั้งแต่โม๊ะย้ายมาอยู่ที่มิเนโซต้า และที่สำคัญเป็นคืนแรกในรอบปีที่ผ่านมา ที่โม๊ะได้นอนอยู่ในอ้อมแขนของพี่เอกอีกครั้ง... พอวันรุ่งขึ้นพี่เอกก็ต้องกลับ แอลเอค่ะ โม๊ะเองก็ไม่กล้าแม้แต่จะไถ่ถามเหตุผล เพราะโม๊ะคงกลัวเกินไปกับคำตอบของพี่เอก.... จากคุณ : คันโม๊ะจัง (ความรักสีส้ม) - [ 31 ส.ค. 46 02:08:04 ] ความคิดเห็นที่ 57 จะเศร้ารึดีใจดีคะ มันมีความสุขปนเศร้าๆไงไม่รู้สิ จากคุณ : อืม - [ 31 ส.ค. 46 11:26:24 A:202.57.173.246 X: ] ความคิดเห็นที่ 58 :) มาแบบสั้นๆได้ใจความ จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 31 ส.ค. 46 11:51:03 ] ความคิดเห็นที่ 59 มาร๊อออออออออออ มารอตอนต่อไป จากคุณ : *คุณหนูPuNcH* - [ 31 ส.ค. 46 13:34:33 ] ความคิดเห็นที่ 60 อืม เฮ้อ จากคุณ : ครีมชีส - [ 31 ส.ค. 46 14:52:03 ] ความคิดเห็นที่ 61 อิอิอิ จากคุณ : jeangirl - [ 31 ส.ค. 46 23:18:16 ] ความคิดเห็นที่ 62 พี่โม๊ะหาย !!!! -_- จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 1 ก.ย. 46 15:10:59 ] ความคิดเห็นที่ 63 ความสุขมักจะมีช่วงสั้นๆเสมอแหละ แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 46 16:26:29 แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 46 16:24:55 จากคุณ : แดร๊กคิวล่าสาว - [ 1 ก.ย. 46 16:22:53 ] ความคิดเห็นที่ 64 ความสุขมักจะมีช่วงสั้นๆเสมอแหละ จากคุณ : แดร๊กคิวล่าสาว - [ 1 ก.ย. 46 16:23:29 ] ความคิดเห็นที่ 65 มาเล่าต่อค่ะ อยากรู้ อะ.. จากคุณ : chip-a-hoy - [ 1 ก.ย. 46 17:09:31 ] จากคุณ : Nung+Ning+ - [ 11 ต.ค. 46 22:48:31 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ความคิดเห็นที่ 66 ก่อนที่จะมาเล่าเรื่องพี่เอกต่อ โม๊ะต้องขออนุญาตเล่าเรื่องราวชีวิตประจำวันแทรกๆบ้างสักเล็กน้อยค่ะ(หวังว่าไม่เป็นที่ รำคาญนะคะ) ก็ที่หายๆไป2-3 วันหน่ะคะ.....สืบเนื่องจาก ตั้งแต่ที่โม๊ะไปอดหลับอดนอนที่เชียงใหม่มาเมื่อสัปดาห์ที่แล้วโน่นหน่ะสิคะ...ร่างกายกอ่อนเพลีย พอกลับมาถึงกรุงเทพ ก็พอดีคุณบิวผู้เป็นสามี ก็มีไข้สูง ไม่สบาย โม๊ะก็แอบกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจว่า ต๊ายยยยยย ช่างกระดูกอ่อนจังเลยนะคะผัวขาาาาา อากาศเปลี่ยนนิดเปลี่ยนหน่อยละเจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมาทุกที คราวนี้ก็คงเพราะดาวอังคารมาเฉียดโลกแหงๆ (ผัวกรูเลยป่วยเลย) พี่บิวเค้าผู้ดี้ ผู้ดีค่ะ.... บอบบาง คุณแม่สามี(แม่พี่บิว)ก็มาเยี่ยม แถมสั่งเสียโม๊ะไว้ด้วยความเป็นห่วงอีกว่า "ระวังตัวดีๆนะคะ ลูกโม๊ะขา เดี๋ยวจะติดไข้ตาบิวเข้าให้"....อุ๊ยยยยยย "หนูโม๊ะหน่ะ ระวังอยู่แล้วละคะ คุณแม่ขา" แถมสะแหร๋นตอบออกไปอีกนะคะว่า "คุณแม่ขา ไม่ต้องห่วงโม๊ะค่ะ โม๊ะหน่ะ กระดูกเหล็กค่ะ ...ไม่ป่วยง่ายๆหรอกค่ะ" ต๊ายยยย ก็กะแดะตอบออกไปแบบมั่นอกมั่นใจสะขนาดนั้น โม๊ะก็ยิ่งต้องระมัดระวังตัวให้มากขึ้นหน่ะสิคะ ก็เลยแยกห้องแยกหับกันนอน แล้วก็หมั่นคอยเปิดประตูชะโงกหน้าไปถามอาการ(ทำราวกับว่า เป็นห่วงเป็นใย)อยู่บ่อยๆ จะทานข้าวปลาอาหารร่วมกัน ก็ได้ขุดมารยาทผู้ดีมาใช้ก็คราวนี้ ถ้วยแบ่งเล็กแบ่งน้อย ช้อนกลาง กระดาษ napkin อะไรต่อมิอะไรก็ขนกันขึ้นมาใช้.... กรี๊ดดดดดดดด ยังไม่วายค่ะ ยังมิวาย....จู่ๆพอตกค่ำ (ของ2 วันที่แล้ว) โม๊ะก็มีสัญญานส่วนตัวเตือนมาเลยค่ะ คือตามปกติเวลาโม๊ะจะไม่สบายเนี่ย ไอ้ต่อมทอมซิลมันจะส่งสัญญานนำมาก่อนเลย ก็จะระคายคอก่อน และ ฯลฯ ... แต่โม๊ะหน่ะ เป็นสาวแกร่ง นางงามธิดาควายเหล็กคูโบต้าไงคะ หนอยยยย ไอ้โรคแค่นี้จะมาทำอะไร ธิดาคูโบต้าอย่างเดี้ยนได้คะ...เช๊อะ ก็ไม่ได้ใส่ใจค่ะ เพราะจากประสบการณ์ตรงส่วนตัวของโม๊ะกับอาการการเจ็บป่วย ปกติก็จะใช้กลวิธี "โม๊ะบำบัด"ค่ะ ว้ายยยย ไม่ได้หมายถึงเอาโม๊ะไปทำโน่นทำนี่ให้หายป่วยหรอกนะคะ...ซ้ำร้าย เดี๋ยวโม๊ะพัง โม๊ะเยิน อาการทรุดหนักกันพอดี แต่หมายถึงวิธีรักษาแบบฉบับของโม๊ะตะหากละคะ.....คือเคล็ดวิชา ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าวไงคะ เวลาโม๊ะไม่ค่อยสบายก็จะพยายามไม่ทำตัวให้ป่วย เพราะร่างกายมันก็จะยิ่งป่วย อ่อนแอไปกันใหญ่ ก็จะเริ่ดๆเชิ่ดๆสวยๆ ทำนองว่า..โอ้ยยยยอาการแค่เนี๊ยะ จะมาขวางกั้น เป็นอุปสรรคความแรดของเดี้ยนไม่ได้หรอกค่ะ .....ถึงขนาดเคยเป็นอีสุกอีใส ( chicken pox หน่ะค่ะ ใช่แปลว่าอีสุกอีใสป่าว) ไข้ขึ้นสูงเชียว ตัวก็เป็นตุ่มๆจุดๆลายพร้อยยยยย..... ไปเดินตลาดสดคลองเตยเป็นนางเสือดาว ตอนกลางวันแสกๆ อ้าว...ทำไมละคะ ก็กรูจะไปสะอย่าง ใครจะทำไม......คือจะไม่ค่อยมานั่งคร่ำครวญ เรื่องความเจ็บป่วย.... เคยเล่าไว้แล้วที่บางกระทู้เรื่องเป็นตาปลาที่เท้า(ช่วงนึง ทำงานเป็นพนัีกงานบริการต้อนรับค่ะ เดินเยอะไปหน่อย ว้ายย ไม่ได้ทำงานกับเฮียชูวิทย์นะคะ ไม่ได้ต้อนรับแบบนั้น) เป็นตาปลาที่เท้า นี่มันน่ารำคาญพอๆกับโดนผัวทิ้งเลยนะคะ ตอนอยู่เฉยๆก็ไม่เท่าไหร่หรอกคะ แต่เวลาเดินนี่สิคะ มันเจ็บแปลบๆไปทุกฝีตีนเลย (พอๆกับตอนโดนผัวทิ้ง แล้วดันไปนึกถึง ก็แปลบๆเหมือนกัน) โอ้ยยยย จำได้ว่าตอนนั้น โม๊ะแบกส่นตีนงามๆ ไปหาหมอแทบจะทั่วกรุงเทพ (จริงๆแล้ว 4-5 ที่ พูดให้มันเว่อร์ๆสะหน่อย) ด้วยความรำคาญหน่ะค่ะ ขับรถก็ไม่ถนัด เดินก็เจ็บ ไปอ้อนวอนขอร้องจนแทบจะกราบกราน ขอให้คุณหมอช่วยผ่าออกให้หน่อย.....ไม่มีที่ไหนยอมผ่าให้ค่ะ ไม่รู้ว่าทำไม ก็ได้แต่ให้ยา คอลิเม็กซ์ (กรูจำแม่นเลยค่ะ ยานี้) มาทาๆ แล้วคุณหมอบอกว่ามันจะค่อยๆลอกๆออกมาเอง ขออนุญาตหยาบคายค่ะ ลอกพ่อ(ง) ลอกแม่(ง) สิคะ กรูทาหมดไป 2-3 ขวดแล้ว (ทั้งๆที่ใช้แค่ทีละหยด) ไอ้ที่ลอกๆไปหน่ะมันหนังชั้นนอกค่ะ ตาปลาหน่ะมันมีหัว หัวข้างในมันก็ยังอยู่.... อยู่ดี แต่ก็เอาเถอะค่ะ บรรดาแพทย์ที่โม๊ะยอมแบกหน้าแบกส่นตีนไปหา ท่านคงมีเหตุผลของท่านกัน....บางท่านก็ว่า ผ่าแล้วเดินไม่ได้เป็นอาทิตย์ๆหรือเป็นเดือน (ซึ่งกรูก็ยอม...ดีสะอีกจะได้ลางาน นอนอยู่บ้านสบายกรู) บางท่านก็ว่า ผ่าแล้วสำลี cotton ball 4-5 ลูกยังไม่พอยัดเลย (ซึ่งกรูก็ยอม..อีกเช่นกัน ดีกว่ามาทรมานรายวันแบบนี้)....โอ้ยยยย สารพัดเหตุผลของเหล่าคุณหมอค่ะ แต่สรุปไม่มีที่ไหนยอมผ่าให้.......จนกระทั่งมีอยู่วันนึง โม๊ะก็สุดทนขึ้นมาค่ะ เลือดขึ้นหน้าก็เป็นไงเป็นกัน....จำได้ว่าที่บ้านพี่ตี๋จ๊วต (ยังจำพี่ตี๋จ๊วต ได้มั้ยคะ) วันนั้นโม๊ะก็ขนบรรดาอุปกรณ์ของมีคมทั้งหลายแหล่ มาวางเรียง ก็มีจำพวก มีดและกรรไกรตัดเนื้อ ตัดหนังแทบทุกไซด์ทุกขนาดที่พอจะหาได้ สำลี ยาฆ่าเชื้อโรค ฯลฯ......ก็หมอไม่ยอมผ่าให้นี่คะ กรูผ่าเองแม่งเลยค่ะ โอ้ยยยยยย กรี๊ดดดด เจ็บมากหน่ะสิคะ เลือดโชกเท้าเลย จนเหล่าบรรดาท่านผู้ชมทนไม่ได้ หายหัวไปทีละคนๆ โม๊ะก็เจ็บนะคะ แล้วก็เพิ่งรู้ว่าตาปลาเนี่ยมันมีหัว (สีขาวๆ) แล้วมันจะมีราก เหมือนแมงกระพรุนเลยค่ะ ชอนไชอยู่ในเนื้อเราเข้าไปอีก ยิ่งผ่าๆตัดๆไป พอเจอรากก็ต้องตามไปถอนรากถอนโคนมันออกมา ก็พยายามที่สุดหน่ะค่ะ....ขอย้ำค่ะว่าเจ็บมากๆๆๆๆๆที่สุด แต่สิ่งหนึ่งที่คอยบอกตัวเองอยู่ตลอดเวลาก็คือ เลือกเอาค่ะว่าจะเจ็บ(อาจจะรุนแรง)ครั้งเดียว หรือจะยอมปล่อยให้เจ็บซ้ำเจ็บซากตลอดไปไม่จบสิ้น.....สรุปว่าการผ่าตัดครั้งนั้นโม๊ะก็ทำสำเร็จลุล่วงไปด้วยดีค่ะ ลบล้างคำพูดของเหล่าบรรดาคุณหมอทั้งหลายค่ะ เพราะผ่าเสร็จกรูก็เดินได้ทันที และอีกอย่างแผลใหญ่ก็จริงค่ะแต่ไม่ต้องถึงกับเอาสำลีอุด ก็แค่แปะๆไว้คอยห้ามเลือด......ก็ไม่ได้จะอวดเก่งหรอกนะคะ ก็เข้าใจคุณหมออยู่เหมือนกัน แต่แหมๆๆๆ คนมันเจ็บนี่คะ สะตุ้ง สตางค์เดี้ยนก็พอมีตั้งมากมาย (อนาถายากจนก็ว่าไปอย่าง) ถ้าไม่นึกถึงหมอแล้วจะให้นึกถึงใครละคะ....รึว่าหมอส่วนใหญ่สมัยนี้รักษาไข้หวัด ได้เป็นอย่างเดียวก็ไม่รู้นะคะ ....หวัดเล็ก หวัดใหญ่..หมอช้อบ ชอบ (รักษาง่าย ได้ตังค์เร็วดี) ต๊ายยย โม๊ะไม่ได้มีเจตนาจะลบหลู่วิชาชีพใดๆหรอกนะคะ แหมๆๆๆ แค่ตัดพ้อนิดๆหน่อยๆ เดี๋ยวจะมีท่านผู้รู้มาโต้แย้งกันไปใหญ่โต ในกรณีของโม๊ะอาจจะโชคดีหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่หลังจากนั้นตาปลาของโม๊ะของหายไปจากส่นตีนงามๆ ตั้งแต่วันนั้นโดยสิ้นเชิง ดู้ ดูสิคะ เฉไฉไปนอกเรื่องอีกจนได้......ก็สรุปว่าโม๊ะไม่สบายจริงๆค่ะ น้องทอม (ทอมซิล) ของโม๊ะก็อักเสบไปใหญ่โต ไข้ขึ้นสู้ง สูง ก็ใช้สารพัดวิธี ทั้งหนามยอกเอาหนามบ่ง(ทานน้ำเย็น อาบน้ำเย็น อ้าววววก็ตัวมันร้อน ก็เอาน้ำเย็นอาบ(เข้าลูบ)สะเลย) ทั้งบอกตัวเองว่ากรูไม่ป่วยๆ กรูไม่ยอมป่วย...... ก็ตามวิธี โม๊ะบำบัดหน่ะคะ ก็ได้ผล เพราะอาการอื่นๆ ไข้ตัวร้อนก็หายคะ (ให้มันรู้มั่ง ว่าใครแน่กว่าใคร) แหมๆๆๆ แต่น้องทอมนี่สิคะมันไม่ยอมหาย มันอักเสบไปถึงรูหู แค่อ้าปากก็เจ็บ จะกลืนมด(น้ำลาย)สักตัวก็เจ็บ....อดรนทนไม่ไหวค่ะ วันนี้ตอน 5โมงเย็น โม๊ะก็เลยขออนุญาตสามีขับรถไปจังหวัดบ้านเกิดทั้งๆที่ฝนตกหนัก ไปหาคุณหมอคลินิกแถวบ้านเกิดหน่ะค่ะ ไปอ้อนวอนให้ท่านฉีดยา (บางอย่าง)ให้สักหน่อย (เพราะคุณหมอที่กรุงเทพตื้อยาก) โม๊ะพอจะทราบว่าเป็นยาที่ไม่ได้ผิดกฏหมง กฏหมายอะไรหรอกค่ะ แต่ด้วยจรรยาบรรณแพทย์ส่วนใหญ่ถ้าไม่จำเป็นจริงๆจะไม่ค่อยใช้ยานี้กับอาการแบบนี้ (ไม่ทราบว่าเข้าใจถูกรึป่าวนะคะ เพราะต้องรบเร้าคุณหมออยู่นาน คงเพราะมีผลข้างเคียง....??????) อ๋อๆๆ บอกได้ค่ะ แต่ห้ามมารุมด่าอีโม๊ะนะคะ ...แหมๆๆๆ มันเจ็บจนทนไม่ไหวจริงๆนี่นา ...สเตอรอยล์ค่ะ....ตอนขาไปหน่ะคะฝนก็ตก ขับรถแทบจะไม่ไหว เปิดเพลงฟังในรถ แม้แต่จะฮัมเพลงไปด้วยยังระบมคอไปถึงหูเลยค่ะ.....อุ๊ยยยยย แต่ตอนขากลับหน่ะสิคะ หลังจากโดนยาที่ว่าเข้าไปเข็มนึง ต๊ายยย ขับรถขับราเรี่ยวแรงไม่รู้มาจากไหน ส่วนเพลงก็ แหมๆๆๆ รู้งี้เอาแผ่นคาราโอเกะ (ที่มีแต่เสียงดนตรี) มาด้วยก็ดี กรูจะได้แหกปากร้องเองคนเดียวเต็มๆ ไม่ต้องไปแย่งจังหวะร้องแข่งกับศิลปินเจ้าของเพลงให้วุ่นวาย.......ก็เป็นอันว่า วันนี้โม๊ะก็ขอสวยแบบฉาบฉวย ...สวยสเตอรอยล์สักวันนึง เพราะมันไม่ไหวจริงๆค่ะ.... เอาละค่ะ ต้องรบกวนเพื่อนๆหรือท่านผู้รู้ เรื่องผลข้างเคียงจากการใช้ยา สเตอรอยล์ ช่วยกันเข้ามาบอกเล่าเก้าสิบสักหน่อยค่ะ โม๊ะเองก็จะได้ระมัดระวังมากขึ้นด้วย ถ้าไม่จำเป็นจริงๆก็จะได้หลีกเลี่ยง นะคะๆๆๆ .... ปล. ถ้าสเตอรอยล์ ยังไม่หมดฤทธิ์ โม๊ะจะมาเล่าเรื่องพี่เอกต่อค่ะ จากคุณ : คันโม๊ะจัง (ความรักสีส้ม) - [ 2 ก.ย. 46 04:33:34 ] ความคิดเห็นที่ 67 พักผ่อนมากๆนะคะ ปกติแม่เขาให้กินมะนาวใส่เกลือ ก็ดีขึ้นนะคะ โชคดีค่ะ จากคุณ : ม่ายค่ะ - [ 2 ก.ย. 46 08:00:52 ] ความคิดเห็นที่ 68 หายป่วยเร็วๆนะค่ะเจ้โม๊ะ จากคุณ : หยิ๋งแป๋ม - [ 2 ก.ย. 46 08:05:51 ] ความคิดเห็นที่ 69 หายป่วยเร็วๆนะค่ะเจ้โม๊ะ จากคุณ : - - [ 2 ก.ย. 46 11:13:36 A:210.86.128.34 X: ] ความคิดเห็นที่ 70 ป้าเอมรักษาโรคเลือดด้วยยาตัวนั้น ได้โรคกระเพาะเป็นของแถมกลับมาจนบัดนี้ ตอนนี้หยุดยามานานเก้าปีแล้ว โรคกระเพาะก็ยังอยู่ และที่ต้องหยุดยา เพราะทนผลข้างเคียงของมันไม่ได้นั่นเอง น้องอย่าประมาทว่าตัวเองแกร่งนะ เชื้อโรคสมัยนี้ มันพัฒนาเร็วมาก นับวันยิ่งเก่ง แล้วก็แสนดื้อด้าน ยาจะดีมากแค่ไหน ให้เวลามันสักนิด มันก็ชนะได้ไม่ยาก พี่ว่า ทำร่างกายให้แข็งแรงป้องกันการเกิดโรค ดีที่สุด ขอให้น้องกลับมา สดชื่น สดใส โดยเร็ว นะคะ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 46 12:12:47 จากคุณ : ป้าเอม (ป้าเอม) - [ 2 ก.ย. 46 12:11:05 ] ความคิดเห็นที่ 71 พักผ่อนหายเร็วๆ นะคะ เจ๊ แล้วมาเล่าต่อเน้อว่าพี่เอกกลับไปแล้ว แล้วหายไปเลยหรือเปล่า งือๆ ปล. คุณหนุ่มสยามสแควร์ คำตอบถูกต้องค่าาาาา ส่วนทอง...เอ่อ...รับที่เจ๊โม๊ะได้ไหมคะ เอิ๊กก (หนูล้อเล่นนะคะ ฮี่ๆๆๆ) จากคุณ : =p o o k p u i= - [ 2 ก.ย. 46 12:14:55 ] จากคุณ : Nung+Ning+ - [ 11 ต.ค. 46 22:49:23 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ความคิดเห็นที่ 72 ผ่าตัดเอง พี่ทำได้ไง เวรกรรม ......... สาวแรงสูงจริงๆ หายไวๆนะคะพี่ ถ้าสบายดีแล้วค่อยมาพิมพ์ก็ได้จ้า จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 2 ก.ย. 46 12:49:22 ] ความคิดเห็นที่ 73 ผ่าตัดเอง ข้าน้อยขอคารวะ แต่เรื่องเสตียรอยด์ ครีมว่า กินน้ำมะนาวเพียวๆ อาจจะเติมน้ำผึ้ง กลั้วคอบ่อยๆด้วยน้ำผสมเกลือเล็กน้อย พร้อมกับทานยาแก้เจ็บคอ หรือ อม ยาอมแก้เจ็บคอติดต่อกัน มันน่าจะหายและปลอดภัยกว่านะคะ จากคุณ : ครีมชีส - [ 2 ก.ย. 46 14:48:04 ] ความคิดเห็นที่ 74 ถ้าจำไม่ผิด ยาตัวนี้มันจะกัดกระเพาะค่ะ..... จากคุณ : ปอบผีฟ้า - [ 2 ก.ย. 46 15:39:20 ] ความคิดเห็นที่ 75 โอ้วว จากคุณ : กลัวที่หนาย - [ 2 ก.ย. 46 15:57:31 ] ความคิดเห็นที่ 76 ขอโทษนะ คือ สงสัยว่า คุณคันโม๊ะจัง เป็นคนเดียวกับคุณความรักสีส้มหรือเปล่า ทำไม เวลาตอบกระทู้ บางอันก็เป็น คันโม๊ะจัง(ความรักสีส้ม)รูปหน้ายิ้มสีเหลือง อย่างเวลาเรา login มันจะเป็นชื่อเรา ตามด้วยหน้ายิ้มสีเหลือง แต่ถ้า login แล้วเวลาตอบกระทู้มาใส่ตรง ชื่อ/e-mail ใหม่ มันเป็นชื่อที่เราใส่เข้าไปใหม่ (ชื่อlogin)หน้ายิ้มสีเหลือง ใช่ม่ะ ตัวอย่างเช่น คันโม๊ะจัง(ความรักสีส้ม)รูปหน้ายิ้มสีเหลือง เราก็เลย งง ๆ หรือไม่ก็ คุณคันโม๊ะจังใช้ username & password ของคุณความรักสีส้ม login เข้ามา มันก็เลยขึ้นเป็นชื่ออย่างงั้น ก็ที่สงสัยก็ไม่มีอะไรหรอกนะ อยากรู้เฉย ๆ ถ้าใครรู้ก็บอกเราหน่อยนะ จากคุณ : พรหา (riskx_ray) - [ 2 ก.ย. 46 16:44:03 ] ความคิดเห็นที่ 77 ส้มให้พี่โม๊ะยืม login ค่ะคุณพรหา :) จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 2 ก.ย. 46 17:39:50 ] ความคิดเห็นที่ 78 ว่าแต่คุณแดร๊กคิวล่าสาว ไม่เล่าต่อแล้วเหรอคะ รึจะไปเปิดกระทู้ใหม่เลย อยากอ่านต่อง่ะ เรื่องคนอื่นส้มว่าป้าแก้วกะป้าเอม(ยืมชื่อมาอ้าง ;P )ชอบนะ ห้าๆๆๆ จริงๆแล้วรวมส้มคนนึงด้วยล่ะที่ชอบ คิคิ จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 2 ก.ย. 46 18:03:14 ] ความคิดเห็นที่ 79 โหด มันส์ ฮา สมกับเป็นพี่โม๊ะ จิงจิง หายป่วยเร็ว ๆ นะค้า จากคุณ : jeangirl - [ 3 ก.ย. 46 00:02:41 ] ความคิดเห็นที่ 80 J Moh >> You take care , OK ? And hope you are geting better na ka . จากคุณ : ][SeaGirl][ - [ 3 ก.ย. 46 02:10:27 ] จากคุณ : Nung+Ning+ - [ 11 ต.ค. 46 22:50:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ความคิดเห็นที่ 81 เช๊อะ...แอบๆรู้สึกน้อยอกน้อยใจค่ะ โม๊ะอุตส่าห์ออกมาประกาศอยู่ปาวๆ เรียกร้องคะแนนสงสาร ....สรุปว่า.....แค่เนี๊ยะ? แหมๆๆแต่ก็เอาเถอะค่ะ กำลังใจเล็กๆน้อยๆก็ยังดี ว่าแต่ใจคอ ไม่มีใคร หรือเพื่อนๆท่านไหน คิดจะนั่งพับนกพับดาวใส่ขวดโหล(เลียนแบบดาราป่วย)ส่งมาให้กันมั่งเลยเหรอค๊าาาา...... แต่ก็เอาเถอะค่ะ นังโม๊ะเทพีควายเหล็กสะอย่าง เจ็บไข้ได้ป่วยอะไรกับใครเค้าไม่นานหรอกค่ะ(กรูไม่ยอม) วันนี้พออาการดีขึ้นก็เริ่มหาเรื่องแรดได้ทันทีเลยเหมือนกัน ตอน4ทุ่มเศษๆหลังจากรับโทรศัพท์เพื่อน(คุณน้องเอ) ก็เลยชักชวนกันขับรถไปบางแสน อ่างศิลากันสะเลยสิคะ โม๊ะก็ตั้งใจจะไปซื้อเสาหินแกะสลักอันโตๆมาใส่สวนสวย กว่าจะไปถึงโน่นก็ตอนเที่ยงคืนกว่าๆร้านก็ดันปิดสะแล้ว ก็เลยแวะทานข้าวต้มเรียกเหงื่อสะหน่อย แล้วก็เพิ่งแยกย้ายกันกลับบ้านราวๆตี4.... เรื่องพี่เอกต่อเลยนะคะ....หลังจากที่พี่เอกมาเยี่ยม 1 คืนแล้วบินกลับไปแอลเอ.....โม๊ะก็บอกไม่ถูกค่ะว่ามันรู้สึกยังไงกันแน่ แต่ที่แน่ๆคือมันสับสน วุ่นวายใจมากมาย ก็ครุ่นคิดไปต่างๆนาๆ ทำนองว่าพี่เอกทำอย่างนี้ทำไม หรือว่าเค้ายังรักเราอยู่...หรืออย่างน้อยๆก็คงพอมีใจ หรือว่าพี่เอกมีปัญหากับนังดาวเข้าให้แล้ว ??????? โอ้ย...ก็คิดไปสารพัดสารพันหน่ะค่ะ...... สรุปสุดท้ายโม๊ะเองก็เป็นฝ่ายอดรนทนไม่ไหวสะเอง ก็ถ่านไฟเก่ามันกำลังจะมอดไปอยู่แล้วแท้ๆเชียว ไอ้พี่เอกก็ดันมากระพือ โหมไฟ ในใจโม๊ะให้ไฟมันลุกโชนขึ้นมาอีกจนได้......2 วันหลังจากที่พี่เอกกลับไป โม๊ะก็เลยตัดสินใจย้ายกลับไป แอลเอ อีกครั้งนึงค่ะ ....ครั้งนี้ไม่ได้เพื่อใคร แต่เพื่อความต้องการของหัวใจตัวเองอย่างแท้จริง โม๊ะก็จัดแจงโทรปรึกษาพี่เอกเรื่องที่โม๊ะจะย้ายกลับไป แต่โม๊ะมีข้อแม้ว่าพี่เอกต้องมาอยู่กับโม๊ะเท่านั้น เพราะเท่าที่ทราบหลังจากที่โม๊ะย้่่ายมาอยู่ที่ มิเนโซต้า พี่เอกก็ย้ายไปครองรักกับนังดาวที่อพาร์ทเม้นท์ของมันทันทีเหมือนกัน......ที่น่าตกใจสำหรับโม๊ะก็คือ พี่เอกตอบตกลง(ง่ายๆ)เลยค่ะ แต่ไม่มีการพูดถึงเรื่องนังดาวให้ระคายใจกันเลยนะคะ ทำนองว่าพี่เอกกับนังดาวจะคบก็คบไป จะคบกันแบบไหนจะเลิกกันอะไรยังไง โม๊ะขอไม่รับรู้ไม่สนใจ(เพื่อสุขภาพจิตของโม๊ะเอง) แต่ยังไงพี่เอกต้องมาอยู่กับโม๊ะก็พอ.... พอพี่เอกตกลง โม๊ะก็บินกลับแอลเอ บ่ายวันนั้นทันทีเลยเหมือนกันค่ะ เพราะหัวใจมันร่ำร้องอยู่แล้ว.....ช่วงสัปดาห์แรกที่กลับไปพี่เอกก็หอบหิ้วโม๊ะไปค้างตามโรงแรมถูกๆ (29เหรียญ) ระหว่างที่หาอพาร์ทเม้นท์ใหม่ ......จนหาอพาร์ทเม้นท์ใหม่ได้ แถวๆถนนคาร์สัน ที่เมืองทอแลนด์ (แถบเดิม) โม๊ะก็หวังว่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ ตั้งอกตั้งใจทำงาน ลุกขึ้นมาฮึดสู้อีกครั้งนึงโดยที่จะพยายามลืมเรื่องราวร้ายๆที่เกิดขึ้น...ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ ลองอยู่กับแบบเคารพ และให้เกียรติซึ่งกันและกันมากขึ้น (เหตุการณ์และเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ทำให้โตขึ้นจริงๆ) ......ก็ตกลงกันว่า พี่เอกจะไปขึ้นช้างลงม้าที่ไหนกับใคร(นังดาว) อะไรก็ช่าง แต่ถึงเวลาต้องกลับมา...ก็พอ ทั้งนี้และทั้งนั้นเกี่ยวกับการตัดสินใจของโม๊ะ โม๊ะไม่ได้บอกพี่เคิ้ลแม้แต่คำเดียว ก็ย้ายกลับมาเฉยๆ....นั่นเป็นครั้งที่สองที่โม๊ะหายไปจากชีวิตพี่เคิ้ลโดยที่ไม่ยอมบอกกล่าว....ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ในขณะที่โม๊ะพยายามไม่ใส่ใจเรื่องของพี่เอกกับนังดาวให้เจ็บแปลบ แสบใจ โม๊ะเองก็ไม่ได้มีเจตนาจะปิดบังเรื่องของโม๊ะกับพี่เคิ้ลแต่ไม่เห็นประโยชน์ที่จะบอกเล่า (พี่เอกเองก็ไม่ได้สนใจ)....ก็เลยต่างคนต่างเฉยๆ.....ความสัมพันธ์ที่เคยลึกซึ้งระหว่างโม๊ะกับพี่เอก ที่เคยเป็นราวกับว่าเราสนิทแนบแน่นราวกับเป็นคนๆเดียวกัน(รับรู้เรื่องราวของกันและกันทุกเรื่อง) ก็เริ่มๆเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ถึงเวลาที่ต่างคนต่างมีเรื่องราวของตัวเอง ที่ต้องซ่อนเร้นหรืออาจจะแค่พยายามหลีกเลี่ยงไม่ก้าวก่ายซึ่งกันและกัน ด้วยเจตนาดี...เพียงเพื่อพยายามที่จะถนอมน้ำใจกัน.......แล้วมันจะลงเอยอย่างไรละคะ ??????? แอร้ยยยส์...เรื่องราวช่วงนี้อาจจะ ไม่โหด ไม่มันส์ ไม่ฮา สะใจพระเดชพระคุณเพื่อนๆผู้อ่านนะคะ แต่โม๊ะว่ามันพอจะมีสาระ และ ประเด็น ที่แสดงให้เห็นอีกแง่มุมนึงของความรัก ความพยายามที่จะประคับประคอง อารมณ์ ความรู้สึก ต่างๆนาๆ ฯลฯ....จนกระทั่งตัวเราๆท่านๆเอง ยังต้องแอบๆรู้สึกนึกคิดกันบ้างเลยค่ะว่า...สิ่งที่ทำหรือกำลังทำอยู่ " ใช่ความรักหรือป่าว?" ทำให้มีคำถามตามมาอีกมากมาย เช่นว่า ..."ถ้าสิ่งที่เป็นอยู่ คือความรัก ...แล้วทำไมเราต้องพยายาม หรือว่าความพยายามเป็นส่วนนึงของความรักจริงๆ?".....งงมั้ยค่ะ....แต่โม๊ะเชื่อว่าต้องมีหลายๆคนที่เคยรู้สึกนึกคิดอย่างโม๊ะเหมือนกัน....นั่นสิคะทำไม เรื่องราวช่วงนี้อาจจะจืดชืดจริงๆ แต่ต้องติดตามค่ะ........ จากคุณ : คันโม๊ะจัง (ความรักสีส้ม) - [ 3 ก.ย. 46 06:02:01 ] ความคิดเห็นที่ 82 อย่าจบแบบนี้สิคะ พี่โม๊ะจัง ทำให้หนูอยากรู้ ๆ ๆ ๆ มาก ๆ เลยค่ะ ส่วนเรื่องที่คนมาตอบกระทู้พี่น้อย หนูจะบอกให้นะคะว่า คนมาตอบน่ะน้อย แต่คนอ่านน่ะเยอะมาก ๆ ค่ะ เรื่องราวของพี่ เพื่อนหนูอยู่ต่างรัฐที่อเมกา อ่านกันแทบทุกคนเลยค่ะ ทั้งฝั่ง West ฝั่ง East ค่ะ จากคุณ : น้องนุ่น - [ 3 ก.ย. 46 07:28:30 A:67.127.103.109 X: ] ความคิดเห็นที่ 83 มารออ่านทุกวันเลยค่า จากคุณ : ไอซ่า - [ 3 ก.ย. 46 08:38:21 A:203.118.125.244 X: ] ความคิดเห็นที่ 84 เจ๊ ขอให้หายป่วยไวๆ นะคะ แล้วก็อย่าใส่ยาสเตอลอย อีกนะมันจะสะสมในตับกัยไต ตอนี้อาจจะยังไม่เห็นผล พอแก่ตัวลงหรือ ร่างกายอ่อนแอหนักๆ มันจะออกอาการส่งผลข้างเคียงเยอะมาก บางรายถึงขั้นไตวายก็มีนะ เจ๊ เตือนด้วยความเป็นห่วง จากคุณ : แม่น้องทาน (แม่น้องทาน) - [ 3 ก.ย. 46 10:53:13 ] ความคิดเห็นที่ 85 ขอบคุณค่ะ เข้าใจแล้ว จากคุณ : พรหา (riskx_ray) - [ 3 ก.ย. 46 11:19:10 ] ความคิดเห็นที่ 86 พี่โม๊ะขา ไม่จืดชืดหรอกค่ะ มันลึกซึ้งมาก ๆ เลย หนูก็เคยเจอภาวะอย่างนี้เหมือนกัน กับการที่พยายามทุ่มเททำอะไรต่อมิอะไรมากมาย แล้ววันนึงก็ต้องย้อนกลับมาถามตัวเองว่า -- มันคือรักจริง ๆ น่ะหรือ ทำไมมันต้องใช้ความพยายามมากมาย โดยที่อีกฝ่ายหนึ่งไม่ได้ทำอะไรให้มันดีขึ้นมาเลย เหมือนกับเราเองเป็นฝ่ายที่ก้าวเข้าไปหาเค้า ขณะที่เค้ายืนอยู่ที่เดิม แต่เดินเท่าไหร่มันก็ไปไม่ถึงใจเค้าสักที จนวันนึง ใจเราบอกว่าไม่ไหวแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็กลายเป็นอดีต จบแล้ว..รักนี้ที่ทนมา... ว้า..เผลอบ่นอะไรก็ไม่รู้ ขอโทษด้วยนะคะ พอดีอ่านแล้วหวนคิดถึงความหลังขึ้นมา รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่โม๊ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : salisa - [ 3 ก.ย. 46 12:50:43 ] ความคิดเห็นที่ 87 วันนี้พี่โม๊ะมาแบบน้อยใจ ธ่อ ทุกคนก็เป็นห่วงเจ๊แหละ แต่บางคนก็คงจะได้แต่ส่งกำลังใจไม่ได้ผ่านออกมาทางตัวหนังสือง่า หนูกะจะโทรหาเจ๊แต่ไม่รู้เจ๊จะนอนอยู่รึเปล่าเลยไม่กล้าโทรไปกวน เมื่อคืนก็ไม่ได้เข้ามาเพราะช่วยแม่ทำงานจนเปิดคอมไม่ไหวหลับไปเลยง่าเจ๊ โอ๋ๆๆ แต่ช้าแต่ จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 3 ก.ย. 46 13:19:08 ] จากคุณ : Nung+Ning+ - [ 11 ต.ค. 46 22:51:27 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ความคิดเห็นที่ 88 หายป่วยไวๆ และกลับมาเล่าใหม่เยอะๆ นะคะ จากคุณ : หญิงฟ้าฟ้า - [ 3 ก.ย. 46 13:25:49 ] ความคิดเห็นที่ 89 พี่โม๊ะจ๋า อย่าน้อยใจสิคะ น้องได้แต่อ่านขี้เกียจใช้บัตรผ่านอ้ะเลยไม่ได้มาคอมเม้น แต่กำลังใจส่งไปให้นานแล้วนะยังไม่ได้อีกเหรอ ^^ จากคุณ : amp - [ 3 ก.ย. 46 13:36:28 A:168.120.13.192 X: ] ความคิดเห็นที่ 90 คนเก่ง อย่าคิดมากนะ ทุกๆคนห่วงน้องกันทั้งนั้น พออาการเริ่มดี ยังลุยไปถึงบางแสนตอนเที่ยงคืนได้แบบนี้ เชื่อแล้วล่ะ ว่าเป็นหญิงเหล็กจริงๆ ดีใจด้วยนะคะ แล้วอย่าไปรับเชื้อมาอีกล่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 3 ก.ย. 46 14:33:11 ] ความคิดเห็นที่ 91 โย่ว มาลงชื่อ จากคุณ : กลัวที่หนาย - [ 3 ก.ย. 46 15:08:37 ] ความคิดเห็นที่ 92 ยาสเตียรอยด์ กินมากๆ ตัวจะบวม หน้าจะบวมเป็นพระจันทร์ได้นะจ๊ะ ไม่จำเป็นอย่าใช้เลยค่ะ มันใช้กดภูมิคุ้มกันน่ะ เผลอๆเป็นภูมิคุ้มกันบกพร่องไม่รู้ด้วยเออ!555555 จากคุณ : แดร๊กคิวล่าสาว - [ 3 ก.ย. 46 17:41:36 ] ความคิดเห็นที่ 93 หายเร็วๆนะค้า จากคุณ : ชลันธ์ - [ 3 ก.ย. 46 17:53:39 ] ความคิดเห็นที่ 94 มาให้กำลังใจพี่โม๊ะหายไวๆอีกคนค่า อย่าน้อยใจเล๊ย น่านะ จากคุณ : saru - [ 3 ก.ย. 46 18:26:55 A:202.57.170.166 X: ] ความคิดเห็นที่ 95 อย่าน้อยใจเลยค่ะ เรามาอ่านตลอด เป็นห่วงเสมอคะ แต่ไม่ได้โพสท์ กลัวกระทู้ยาวเกิน โหลดช้าน่ะค่ะ จากคุณ : Nung+Ning+ - [ 3 ก.ย. 46 21:04:39 ] ความคิดเห็นที่ 96 ยังเหนียวแน่นหนึบหนับ จากคุณ : สาวมือเดียว (นางพิมพิลาไลย) - [ 3 ก.ย. 46 22:15:07 ] ความคิดเห็นที่ 97 I’m still following your story from here (the US) na ka cheer up !!! จากคุณ : Pu-Jaa - [ 3 ก.ย. 46 22:22:31 A:147.182.5.50 X: ] ความคิดเห็นที่ 98 Sorry using Engling because I’m working at the office, which don’t have Thai-font.. I just want to know “After returned to P’Ek on the second round .when did you decide to “give up” from him??...and why????” .how long.. about your patiences??? จากคุณ : Pu-Jaa - [ 3 ก.ย. 46 22:32:59 A:147.182.5.50 X: ] ความคิดเห็นที่ 99 คุณความรักสีส้มเจ้าขาาาาา ต้องขอโทษทีค่ะเรื่องของแดร๊กตอนนี้กำลังเป็นสีชมพู กับเนื้อคู่(กระดูกไขว้) คนใหม่ อิอิอิ อย่าอิจฉานะ เราพบรักกันในต่างแดน หลังจากกลับมาก็โทรคุยกันทุกวัน จนพักหลังไม่ค่อยมีโอกาสคิดถึงเรื่องเศร้าๆเลยค่ะ นี่ก็เพิ่งวางหูโทรศัพท์ไป ก็คุยกันแค่ 46 นาทีเอง อีกไม่นานคงสมองเสื่อมแน่ๆ ถ้าขืนโทรอยู่อย่างนี้ คงต้องรีบจัดการอะไรอะไรให้สำเร็จในเร็ววันนี้แหละค่ะ ขืนชักช้าอาจมีอย่างอื่นเสื่อมตามไปด้วยแย่เลย คุณคิดเหมือนแดร๊กมั๊ยล่ะ จากคุณ : แดร๊กคิวล่าสาว - [ 4 ก.ย. 46 00:55:20 ] ความคิดเห็นที่ 100 กระทู้ภาค 10 ค่า http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L2440684/L2440684.html แหม ฟังแล้วตาร้อนเลยคุณแดร็ค ไม่เป็นไรค่ารอได้ ว่าแต่อะไรจะเสื่อมเหรอ เอิ๊ก งงจริงๆนะเนี่ย แป่ว นี่เราโง่รึเราง่วงเนี่ย แหะๆ จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 4 ก.ย. 46 01:21:28 ] จากคุณ : Nung+Ning+ - [ 11 ต.ค. 46 22:52:41 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จบแล้วค่ะ..เฮ้อ...ยาวเหมือนกันเนอะ จากคุณ : ขอให้อ่านสนุกกันทุกคนนะจ๊ะ (Nung+Ning+) - [ 11 ต.ค. 46 23:00:17 ]

ความคิดเห็นที่ 13 OH Mi Gosh..that darn cat! จากคุณ : patPDX - [ 12 ต.ค. 46 09:48:02 A:68.2.45.106 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 นี่ๆ นั่นมันหางนะจ๊ะ อย่าคิดเป็นอย่างอื่นจ้ะ จากคุณ : Nung+Ning+ - [ 12 ต.ค. 46 12:07:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตามมาเก็บๆๆ เก็บเข้าคลังกระทู้เก่า แหะๆ ขอบคุณค่าคุณหนุงหนิง ส้มว่าคลิ๊กเก็บแล้วนะคะภาค 9 เนี่ย แต่ทำไมมันพลาดก็ไม่รู้ -_-' แต่ยังไงก็ขอบคุณมากๆค่า ^__________^ จากคุณ : ความรักสีส้ม - [ 12 ต.ค. 46 12:23:33 ]

ความคิดเห็นที่ 16 thanks ka K.Nung+Ning+ จากคุณ : Lindt - [ 13 ต.ค. 46 00:28:04 ]