กระทู้นี้แตกประเด็นมาจาก L2538792
นับไปนับมา ทริบเชียงใหม่ครั้งนี้ มีกล้องดิจิตอลโปเกม่อน ถึง 8 ตัว...............โอว.............อะไรนี่
กล้อง ลุงวา ป้าสวย เจ้าแม่อุลตร้า พี่อีกา คุณหลิว หนุ่มวี ลุงจัส และเจ้าหนูก้าง (หนูก้างก็เอากล้องไปนี่ แต่นานๆถ่ายที โสงสัย หัวเทียนกล้องบอดนะ แหมพี่มองไม่ค่อยเห็นอะ)
นับว่าเป็นปรากฎการณ์ ที่หาความเป็นธรรมชาติไม่ได้เลยครับ
ที่ทุกคนเอากล้อง มาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายเช่นนี้
ก็แน่หล่ะ ไปเที่ยวก็ต้องเอากล้องไปถ่ายรูปสิ
จะแบก ครกกระเดื่องหรือคีมตัดมุ้งลวดไปทำไมเล่า
นี่ดีนะ ผมไม่เอากล้องตัวเองไป ไม่งั้น อายม้วนต้วนแย่
ก็ของผมน่ะ รุ่น พระเจ้าเหาเลย ล้านสามพิกเซลเอง
ในขณะ ที่ลุงวา พี่จัส พี่อีกา ป้าสวย เจ้าแม่ สามล้านสี่ล้านกันทั้งนั้น (ใครไม่รู้เรื่องกล้อง คงคิดว่าพวกเรารวยๆ ฮ่าๆๆ)
ยิ่งของคุณหลิว เป็นกล้องแบบ บิดพริ้วได้ หมุนติ้วหมุนติ้ว
ไอ้เราเลยอายหนัก ขอไปชมวังห่างๆ
ของน้องก้างก็ใช่ย่อย ความถี่ละเอียดยิบ เห็นว่า เก้าร้อยเก้าสิบเก้าล้านพิกเซลเลยเชียว
กล้องหนุ่มวีที่ผมเป็นคนถ่าย งานนี้เลยบ๊วยเค็ม รับไปเลยสองล้าน พิ้กเสว เวลาถ่าย ก็งั้นๆ แถมคนถ่ายเมา อีก เอิ้กๆๆ (รำไม่ดี
โทษปี่โทษกล้อง ไม่ใช่โทษกลองนะ อิอิ) เจ๊แพลม เลยปันใจ บอกลุงวาถ่ายรูป ชั้นจ๋วย ลุงจัสถ่ายรูปชั้นก็สวย นังหมอน แกไปไกลๆ พลั่กๆๆ อย่ามาถ่ายช้าน
(คนเรียกผมว่านังหมอน ได้ นี่คงมีเจ๊คนเดียว (ว่ะ) ในโลก ฮ่าๆๆ)
..........................................................................................
พร่ำบั๋นย๊าย เรื่องกล้อง ไปพอสมควรแล้ว เราก็แวะมาทักทายพี่น้อง ที่มาเยี่ยมชมกระทู้ ไปเที่ยวอันไร้สาระกระทู้นี้
กันซะหน่อย
พี่ค้างคาว มาถึงก็ส่งดอกไม้อย่างเดียวเลย
(ระวังนะพี่ งานนี้ถูกพาดพิงเยอะนะพี่ อิอิ ต้องถูกทำโทษ โทษฐานทำให้เพื่อนๆรอ ผมเลยไม่มี นมเย็นๆ ให้แซวเลย แหง่ะ)
พี่บุหงา ถ้าพวกเราลงได้มีโอกาสไปเที่ยว ภาคใต้บ้าง
จะคิดถึงพี่คนแรกเลยครับ
(ชักอยากไปแล้ว คิดถึงคำพูดของพี่ดาวพระเสาร์ วันก่อนกลับว่า
นี่ถ้าพวกเรา เที่ยวอย่างเดียว ไม่ต้องทำงานก็ดีเนอะ เฮ้อ แต่มังทำไม่ล่ายน่ะสิพี่ มังไม่มีตังก์ อะ โฮๆๆๆๆ)
นั่นสิครับพี่มาลิ ไม่รู้ว่า ทริบหน้าจะมีเมื่อไหร่
ก็มีทริบของพี่เริง แต่ที่นั่งก็เต็มแล้ว อ่านตัวอักษร ก็มันส์ แต่ถ้าได้ไปด้วยกัน คงมันส์กว่ามากๆๆๆๆ จ๊ะพี่
อาหมูตุ๋น ก็ถ้าว่างๆ มีโอกาสก็ไปด้วยกันนะครับ
คลับเรายังขาดคุณอา ลุงป้า เดินกันปลิวว่อนไปหมดตอนนี้
ฮ่าๆๆ คืนแรกนะครับพี่ ตีห้าครับ ตีห้า พี่แม่กรุ๊งกริ๊ง
วันก่อน พี่บุญปลูก ไปเยี่ยมที่โบว์ลิ่ง เล่าให้พี่เขาฟัง และก็ท้าดวล
ตีห้า กล้าเปล่าพี่ ฮี่ๆๆ พี่อีกา ลุยมาแล้ว พี่บุญปลูกบอก สบาย เดะๆ (กินถึงตีหกก็กินมาแล้ว)
กินยังไงให้ถึงเช้า
คือกินแบบพริ้มๆ ไงครับ ค่อยๆละเมียด คุยไปเรื่อยๆ รสชาติของวิสกี้ จะค่อยๆซึมเข้าไปในเส้นเลือด ทำให้อุ่นขึ้น เวลาหนาวๆ
สงสารพี่อีกา เหมือนกันครับ
คืนสุดท้าย นั่งดูขบวนแห่ เห็นหลับคาโต๊ะ อิอิ
น้องแก้ม คนร้องเพลงเพราะ คราวหลังก็ไปด้วยกันสิจ๊ะ
สนุกกว่า ไปร้องคาราโอเกะที่วังหิน แบบแป๊บเดียวกลับอีกนะจะบอกให้
ยัยบ๊วยค้าบ (ตอนหนมจีนน่ะ โสงสัย อาทิตย์หน้า ปิดท้ายรายการเลย)
แต่ ขนมไทย ลืมลูกนี่ สิ เด็ดกว่า ลุงวา มาทวงแล้วๆๆๆ
เอ๊ะ หรือผมจะลืมเล่าดีครับพี่ อิอิ (จะโดน อีกาจิกไหมนี่เรา)
อยากบอกพี่ แม่กรุ๊งกริ๊ง ว่า
พวกเราก็มีความสุขที่ได้ไปเยือนเหมือนกันครับพี่
และคงจะไปอีกครับ (เกรงใจจัง)
.....................................................................
วันนี้เราเริ่มด้วย ร้านขนมไทยป้าคำ
(ป้า แอบมีร้าน ขนมไทยตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย)
แล้วใครไปแอบถ่ายมา จ๊ะ
แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 46 12:38:26