สวัสดีวันเสาร์ ที่หนาวเย็น

ได้ฤกษ์เขียนไดอารี่เรื่องกีฬาสีสักทีคะ งานกีฬาสีของเด็กกำพร้าติดเชื้อ HIV ที่บ้านแกร์ด้า ลพบุรี มีเมื่อวันที่ 13 – 14 ธันวา ก็คือเมื่อ 1 อาทิตย์ที่ผ่านมาหล่ะคะ

หมูแก้วหลบไปอยู่บ้านแกร์ด้า ตั้งแต่วันที่ 5 ธันวา ด้วยหลายๆเหตุผล เหตุผลหลักคือ หลบงาน แต่ไม่ได้แปลว่าไม่อยากทำ ไม่อยากช่วยนะคะ ที่ต้องไปเพราะอยากให้น้องๆเค้าทำงานกันเอง เว็บแก้วไดอารี่ของเรา เป็นเว็บที่ทำงานการกุศลมาโดยตลอด และ หมูแก้วก็อยากให้คงอยู่ต่อไป ถึงแม้ในอนาคต หมูแก้วจะตายไป ก็อยากให้เว็บยังอยู่ อยากให้มีคนทำงานอาสา ทำงานการกุศลอย่างต่อเนื่อง ไม่ใช่พอหมูแก้วป่วย หรือ ตาย ก็ไม่มีคนมาทำงาน หรือ ทิ้งเด็กๆกันไป

หมูแก้วไม่อยากให้มีการยึดติดด้วย ในช่วงหลังกิจกรรมต่างๆของเว็บ เราจะเปลี่ยนผู้รับผิดชอบโครงการไปเรื่อยๆ เป็นการไม่ให้หลงตัวเอง ไม่ให้ยึดติดกับอะไรต่างๆ และที่สำคัญไม่อยากให้รู้สึกว่า งานของเว็บแก้ว ต้องให้ หมูแก้ว ตัดสินใจคนเดียว อยากให้พี่ๆน้องๆ ทำงานเป็นทีม ให้คิด ให้สร้างสรรค์อะไรกันเอง

อีกเหตุผลที่ไปบ้านแกร์ด้าเป็น 10 วัน ก็คือ จะไปพักผ่อนด้วย ช่วงหลังๆนี่รู้สึกว่าสุขภาพตัวเองแย่ลง เหนื่อยง่าย หอบๆ และ แพ้อากาศอย่างหนักมาก ก็เลยไปนอนพักที่บ้านแกร์ด้าซะหน่อย ที่นั่นอยู่กลางทุ่งค่ะ อากาศดี กลางคืน กับตอนเช้า จะหนาวๆ กลางวันฟ้าสีฟ้าสดใส ที่นั่นการติดต่อสื่อสารลำบากค่ะ สัญญานมือถือไม่มี Net ก็ต่อยาก ทำให้ชีวิตเงียบสงบขึ้นเยอะจ้า

อาทิตย์ที่หมูแก้วไปบ้านแกร์ด้า บังเอิญมีงานต่างๆเยอะ เลยได้ช่วยงานเค้าด้วยค่ะ(สรุปก็ไม่ค่อยได้พักเท่าไหร่) วันจันทร์ อังคาร ที่ 8-9 โรงเรียนราชประชา ที่อยู่ด้านหลัง ที่เด็กบ้านแกร์ด้าได้ไปเรียนด้วย เค้ามีกีฬาสี แต่เด็กๆของเราไม่ได้ร่วมงานด้วย ครูสั่งให้หยุดอยู่บ้าน จะมีเพียงเด็กอนุบาลไม่กี่คนที่ครูมาขอยืมไปแต่งตัว เดินพาเหรด

เสียงจากงานกีฬาสีเร้าใจเด็กๆ ยืนชะเง้อชะแง้ อยากดูว่าเค้าทำอะไร หมูแก้ว เลยพาเด็กเดินไปโรงเรียนไปนั่งดูข้างสนาม เห็นเด็กๆแล้วก็แอบเศร้าใจ เวลามีขบวนพาเหรดเดินผ่านๆ เด็กๆจะตะโกนเรียกเพื่อน แล้วบอกหมูแก้วว่า นั่นเพื่อนหนู นี่เพื่อนหนู เด็กๆเค้าคงชินกับการที่ครูสั่งเค้าหยุดเรียนบ่อย เวลาโรงเรียนมีงาน มีกิจกรรม เค้าเลยไม่ค่อยคิดอะไร(มั้ง) แต่หมูแก้วอ่ะคิด หมูแก้วอยากรู้ว่า ให้เด็กติดเชื้อร่วมกิจกรรมไม่ได้เลยเหรอ ให้เดินพาเหรด หรือ เป็นกองเชียร์บ้างก็ยังดีนะ เด็กจะได้รู้สึกว่าตัวเองเหมือนเพื่อน เวลาเพื่อนคุยเรื่องกีฬาสีจะได้คุยกับเค้าได้บ้าง

ดูอยู่สักพัก พอเค้าเริ่มแข่งกีฬาก็พาเด็กๆกลับ แล้วมาชักจูงให้เตรียมงานกีฬาสีของเราเอง บอกเด็กๆว่าไม่ต้องกลัวลูก งานเราสนุกไม่แพ้ของโรงเรียน อาจจะสนุกกว่าด้วยนะ พวกพ่อแม่อุปถัมภ์ ครูอาสา พี่ๆ น้องๆ ในเว็บก็จะมาร่วมงานกันเยอะ หมูแก้วจับเด็กๆแบ่งเป็น 3 สี โดยชวนเด็กกำพร้า เด็กผลกระทบจากเอดส์ จากโซนหน้าของธรรมรักษ์มาร่วมงานด้วยประมาณ 20 คน เพื่อเพิ่มจำนวนเด็ก จะได้ดูคึกครื้น สรุปเราจะมีเด็กประมาณ 75 คน

เด็กๆตื่นเต้นกับงานมากจนลืมๆกีฬาสีที่โรงเรียนไปได้ เด็กๆจะซ้อมเชียร์ คิดท่าเต้น เช้าเย็นซ้อมวิ่ง เป็นภาพที่น่ารักนะคะ หมูแก้วเลือกตัวแทนสี สีละ 4 คน โดยเลือกจากพี่โตๆในสี ให้มาประชุมทุกคืน ฝึกให้เค้ารู้จักการประชุม การฟังความคิดคนอื่น ฝึกวิเคราะห์จุดดี หรือ จุดบกพร่อง ของสีตัวเอง การประชุมได้ผลน่าชื่นใจ เด็กๆเรียนรู้ทีละเล็กทีละน้อยในการทำงานเป็นทีม แม้อาจจะยังไม่สมบูรณ์นักก็ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดี

ระหว่างที่เด็กๆซ้อมงานกีฬาสี ผู้ใหญ่ของบ้านแกร์ด้าก็เตรียมงานกันอย่างหนัก หาไม้มาทำเวที ถมดิน เกลี่ยดินเพื่อทำสนามกีฬา ตัดไม้ไผ่มาทำเสาตะเกียง เห็นความทุ่มเทให้การช่วยเตรียมงานแล้วก็ชื่นใจค่ะ พี่เลี้ยงบ้านแกร์ด้าร่วมมือกับเราดี แสดงว่าเค้าเห็นด้วยกับงานที่เราทำ เค้ายอมรับในผลงานของเว็บแก้ว ที่ทำให้เด็กๆมีพัฒนาการที่ดีขึ้น สดชื่น แจ่มใส ใกล้เคียงเด็กปกติ

ยิ่งใกล้วันงานกีฬาสี เด็กๆยิ่งตื่นเต้น ซ้อมเชียร์ ซ้อมกีฬากันอย่างหนัก ทางกรุงเทพ สมาชิกชาวเว็บก็ตื่นเต้น วุ่นวายเช่นกัน ขอขอบคุณทีมทำงานทุกคนที่ร่วมมือร่วมใจกันทำงาน อย่างเต็มที่ โดยเฉพาะ สิท ที่เป็นคนดูแลรับผิดชอบโครงการ ปิง และ ก๋อย ที่ช่วยเตรียมงาน ส้มจุก ช่วยซื้อของ และ จัดหารถ หญิง ช่วยประสานงานต่างๆ และคนอื่นๆอีกมากมายนะคะ ขอบคุณทุกคนจริงๆ

ก่อนถึงวันงานเราพบปัญหาเด็กๆไม่มีรองเท้ากีฬาใส่ เครียดเหมือนกันเด็ก 30 กว่าคนไม่มีรองเท้า ต้องพาขึ้นรถตู้จะพาไปซื้อ ที่เครียดเพราะคิดว่าต้องใช้เงินหลายพันบาทแน่ๆ แต่แล้วก็เหมือนฟ้ามาโปรด ขณะที่รถตู้ใกล้ถึงตลาดหนองม่วง เจ้าหน้าที่อีกคนก็โทรมาบอกว่า กลับโครงการด่วน มีคนเอารองเท้าผ้าใบ 3 ลังมาบริจาค พาเด็กกลับมาลอง ก็ได้รองเท้าไปเกือบทุกคน เหลือเพียง 6 คนที่ยังไม่มี ประหยัดเงินไปได้เยอะมากเลยค่ะ ขอขอบคุณผู้ที่บริจาครองเท้ามากค่ะ คุณเป็นใครก็ไม่รู้ แต่เหมือนฟ้าส่งมาเลย คุณบริจาคของได้ถูกเวลาจริงๆค่ะ ทำให้เด็กๆของเรามีรองเท้าผ้าใบใส่วิ่ง ไม่ต้องเป็นนักวิ่งเท้าเปล่า

ใกล้ถึงวันงานแล้ว ได้รับแจ้งจากทางกรุงเทพว่าพี่นิรา สั่งทำ คบเพลิง และ กระถางคบเพลิง มาให้เด็กด้วย ดีจังเลยค่ะ เหมือนงานกีฬาสีจริงๆเลย หมูแก้วเลือก “น้องโก้” เด็กผู้ชายวัย 9 ขวบ ลูกอุปถัมป์ของนาคา ให้วิ่งคบเพลิง เหตุผลคือ น้องโก้ เป็นเด็กเรียบร้อยมาก นิสัยดี ช่วยพ่อแม่ทำงาน ช่วยเลี้ยงน้อง ไม่เอาเปรียบเพื่อนในการทำเวร และที่สำคัญหมูแก้วเคยเห็นเวลามีแขกมาแจกของที่โครงการ น้องโก้ไปรับของมา 1 ชิ้น แล้วมีคนบอกว่าไปเอาอีกสิหนู เอามาแจกตั้งเยอะ น้องโก้ตอบไปว่า ชิ้นเดียวพอแล้วครับ ของเล่นที่บ้านยังมีอีก โหๆๆๆๆ ดีมากรู้จักพอด้วย

วันศุกร์ที่ 12 เพื่อนๆเริ่มทยอยกันไป เริ่มจาก สิท และ ก๋อยไปเตรียมงาน และมีเพือ่นทยอยเดินทางไปเองกันเป็นสิบคน รถคันสุดท้ายคือรถพี่อ้อยไปถึงบ้านแกร์ด้าตอนเที่ยงคืน

วันเสาร์ที่ 13 งานกีฬาสีมาถึงแล้ว มีรถตามไปจากกรุงเทพอีก เด็กๆตื่นเต้นมาก พี่น้องนัส และ พี่กุ้ง บริจาคเสื้อกีฬาสีให้เด็กๆทุกคน ทางเว็บซื้อหมวกให้ใส่ เด็กๆเปลี่ยนชุดกีฬา สีสันสดใสน่ารักมากค่ะ 10.00 เวลาดีในการเปิดงานกีฬา เรามีป้ายลูกโป่งด้วยนะ งานของเราชื่อว่า “รวมมิตรปิดท้ายปี กีฬาสีบ้านแกร์ด้า” เปิดงาน ปล่อยลูกโป่ง(แล้วผูกไว้) วิ่งคบเพลิง แล้วก็เริ่มแข่งกีฬา เด็กๆทุกคนได้มีส่วนร่วมกับกีฬาค่ะ ที่เรียกเสียงเชียร์ได้มากก็คงเป็นการแข่งของเด็กรุ่นเล็ก ที่ต้องเชียร์ ต้องลุ้นให้ยอมวิ่ง แล้ววิ่งให้ตรงลู่ ตรงทาง

แดดหน้าหนาวร้อนแรงมาก เพราะฟ้าใสสุดขีด ผู้ใหญ่ทุกคนเหนื่อยกันมาก แต่ก็ยังทุ่มเทสุดชีวิต สร้างสีสันให้เด็กๆ เพื่อให้เด็กๆสนุก เพื่อให้มีประสบการณ์ชีวิตเหมือนเด็กปกติ ภาคบ่ายเด็กๆพักนอน ผู้ใหญ่เตรียมของขวัญ บ่ายแก่ๆ ก็เริ่มแข่งเกมส์ ตอนเย็น เป็นกีฬาเชื่อมสามัคคีเว็บแก้ว บ้านแกร์ด้า จบกีฬาทุกอย่างเด็กๆมารับเหรียญ เรามีแท่นรับเหรียญด้วยนะ พี่สายน้ำบริจาคเหรียญทอง ดังนั้นเด็กทุกคนได้เหรียญทองคล้องคอทุกคน ชีโร่บริจาคถ้วยรางวัล ทั้ง 3 สีก็ได้ไปคนละถ้วย เพราะเราไม่อยากให้เกิดการเสียใจ งานเราจะเป็นแบบ win-win หมด

ช่วงเย็น ลิงน้อย พ่ออุปถัมป์ที่มีสปิริตแรงกล้า ครั้งก่อนเคยเหมา Taxi ไปหาลูกมาแล้ว ครั้งนี้ไม่ว่างจะร่วมงานกีฬา แต่กลัวลูกเสียใจ จึงบากบั่นพากเพียรเดินทางไปลพบุรี ไปกอดลูก หอมลูก อยู่ได้สัก 20 นาที ก็กลับกรุงเทพมาทำงานต่อ ขอตบมือให้ในความทุ่มเทค่ะ

กิจกรรมภาคเย็น ทางเว็บเราสั่งหมูกระทะ 50 ชุด เลี้ยงเด็กๆ และ ผู้ใหญ่ทุกคน เด็กๆเตรียมการแสดงมาอวดบนเวที เรียกเสียงกรี๊ดจากผู้ใหญ่ได้เยอะ ต่อจากนั้นเด็กๆได้สอยดาว ได้ของขวัญไปกันทุกคน ขอบคุณผู้บริจาคของขวัญด้วยค่ะ

3 ทุ่มส่งเด็กเข้านอน ต่อจากนั้นเป็นงาน “แฟนซีไนท์” ของผู้ใหญ่ ทั้งบ้านแกร์ด้า และ เว็บแก้ว สนุกกันเต็มที่ หมูแก้วเห็นแล้วชื่นใจนะ เห็นทุกคนเต็มที่กับงานแล้วดีใจ ถ้าเค้าไม่รักเว็บ รักเด็กๆจริงๆ คงไม่กล้าบ้าได้มากขนาดนี้ ขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะ อีกอย่างที่เห็นแล้วปลื้มคือ พี่ๆ น้องๆ ในเว็บแก้ว รักใคร่กันดีมาก ดีใจที่เว็บเราได้เป็นสื่อกลางให้เค้ามาเจอกัน มาเป็นเพือ่นกัน

คืนนั้นกว่าจะนอนก็ ตี 1 ตื่นมาเช้าวันอาทิตย์ เรามีงานทำบุญเลี้ยงพระเพล เพือ่นๆแบ่งงานกันทำ ส่วนนึงไปตลาดซื้อปลามาไว้ปล่อย เราได้ปล่อยปลาดุกไปหลายสิบโล และ ปลาไหลอีกหลายโลเช่นกัน อีกฝ่ายทำกับข้าว ต้องขอบคุณน้องดิว จากอเมริกาด้วย ที่ให้คุณแม่ทำแกงฮังเล และ ตำขนุน ฝากมา 2 ชุด ให้ทีมงาน และ ถวายพระ หมูแก้วอยากให้แฟนได้ทานอาหารเหนือบ้าง น้องดิวเลยกรุณาประสานงานให้

พูดถึง ตำขนุน ซึ่งเป็นอาหารโปรดของหมูแก้ว และ แฟน งานนี้ก็สมใจ ตัวเองก็ได้กิน เพราะหลังจากที่แฟนตายไป ก็ไม่มีใครทำอาหารเหนือให้หมูแก้วกินอีก ได้ถวายพระส่งให้แฟนด้วย และอีกคนที่ได้สมหวังคือ “น้องภู” ลูกแม่นุ้ย

หมูแก้วเพิ่งรู้เมื่อวันศุกร์ว่าภูเป็นเด็กเชียงราย เพราะน้องไก่เจ้าหน้าที่คนนึงซื้อสตอเบอรี่มากิน แล้วภูมาเมียงๆมอง ก็เลยให้ไปลูกนึง ภูค่อยๆเล็มกิน เมื่อถามว่าภูไม่เคยกินเหรอ ภูบอกว่า แต่ก่อนกินทุกวัน แต่ตั้งแต่มาอยู่นี่ไม่เคยได้กินเลย เมือ่ถามลึกลงไป ภูเลยเล่าว่า บ้านอยู่เชียงราย มีสตอเบอรี่เยอะ ภูมีน้องเล็กๆคนนึง แต่แม่ไม่ให้น้องกินนม แม่ปล่อยให้น้องอดตาย เพราะโกธรพ่อที่ทำให้ทุกคนเป็นเอดส์ แล้วยังมาทิ้งไปอีก เมื่อน้องตาย แม่ตาย ภูก็ถูกญาติทิ้ง ก็เลยได้มาอยู่บ้านแกร์ด้า

วันอาทิตย์ตอนเลี้ยงพระเสร็จ ยกอาหารลงมา แล้วพวกเราก็ทานกลางวันกัน เห็นภูนั่งกินแต่แคบหมู ตำขนุน แกงฮังเล หน้าตามีความสุขมาก เห็นแล้วน้ำตาคลอ ภูคงไม่ได้กินอาหารเหนือมานานมากแล้ว ใหม่ไปตามเก็บแคบหมู ตำขนุน จากวงข้าวอื่นๆ มาให้ภูกินให้หน่ำใจ ขอบคุณ ดิว และ คุณแม่ แทนน้องภูด้วยนะคะ

พิธีต่อไปคือปล่อยปลา เด็กๆตื่นเต้นอีกเช่นเคย ปลาเราเยอะมาก ปล่อยลงบ่อกลางบ้านแกร์ด้า ต่อจากนั้นเป็นพิธีสุดท้าย คือ “ผูกขวัญ” เราผูกข้อมือให้เด็กทุกคน อวยพรปีใหม่ กอดเด็กทีละคน พิธีนี้เรียกน้ำตาได้มากมายเช่นเคย

เสร็จงานทุกอย่าง วันอาทิตย์ตอนบ่าย2-3 ทุกคนเหนื่อยกันมาก แต่ก็อิ่มอก อิ่มใจ อิ่มบุญกันถ้วนหน้า ขอบคุณแทนเด็กๆนะคะ

กิจกรรมนี้ก็เป็นกิจกรรมสุดท้ายของปี ช่วงนี้เป้นช่วงพักนะคะ ขอให้เพือ่นๆทุกคนมีความสุข พักผ่อนกันให้เต็มที่ งานการกุศลประจำปีหน้าของเว็บแก้ว จะเริ่มวันอาทิตย์ที่ 15 กุมภา 2547 งาน แบ่งฝัน ปันรัก ครั้งที่ 2 งานนี้เราจัดช่วงวันแห่งความรัก เพื่อแบ่งปันความรัก ความสุข ให้ผู้ที่ถูกทอดทิ้งนะคะ เราจะไปหาเด็กๆบ้านแกร์ด้า ไปเลี้ยงข้าว เล่นเกมส์ ไปกอดแน่นๆ แล้วต่อจากนั้นไปวัดพระบาทน้ำพุ เอาของขวัญให้คนป่วย และ เลี้ยงน้ำแข็งใส ค่ะ ใครสนใจก็ตามข่าวในเว็บนะคะ

ช่วงปลายมกรา หรือ ต้นกุมภา เว็บแก้วอาจจะมีการสังสรรค์เล็กน้อย เพราะทำงานมาตลอดปีแล้ว บันเทิงกันบ้างนะคะ ทีมงานจัด Kaewdiary On Tour ได้แก่ เคน กระจิบ หญิง นะคะ

สุดท้ายก็ขอขอบคุณสมาชิกเว็บแก้วไดอารี่ทุกคน ที่ร่วมแรงร่วมใจ ทำงานการกุศลมาตลอดทั้งปีนะคะ ปีหน้าฟ้าใหม่มาช่วยกันอีกนะคะ ขอขอบคุณผู้สนับสนุนสิ่งของ และ เงินด้วยนะคะ ถ้าไม่มีพวกท่านกิจกรรมต่างๆก็ไม่ประสบความสำเร็จค่ะ

ในปีนี้ถ้ามีอะไรที่หมูแก้วทำให้ไม่พอใจก็ขอโทษด้วยนะจ๊ะ ขอให้ทุกคนมีความสุข