เอาใจ........จนเกินเหตุ

    ผมเป็นแฟนทีมแมนยูฯมาช้านานจนเพื่อนๆผมรู้กันดี

    และของขวัญชิ้นนหึ่งที่ผมเก็บไว้ตลอดคือ*ผ้าพันคอแมนยูฯลักษณะเหมือนผ้าขนหนู ผมจะพกติดรถไว้ประจำ

    ช่วงไหนที่ขวัญใจผมแมนยูฯชนะ ผมก็จะเอามาปูไว้บนคอนโซลหน้ารถประจำ

    อาทิตย์ที่ผ่านมาเช่นกันแมนยูฯชนะ สเปอร์ 2/1 ผมก็ทำเช่นเดิม

    แต่ช่วงนี้ผมมีภารกิจต้องใช้รถทุกวัน และวันจันทร์นี้ผมก็ต้องไปทำธุระอีกเช่นกัน จึงได้นำรถไปล้างฝุ่นแต่ได้สั่งพนักงานว่าไม่ต้องอัดฉีดเพราะเพิ่งทำมาเมื่อ 2 วันที่แล้ว ให้ล้างแล้วเช็ดก็พอ

    ระหว่างที่ล้างฯผมจึงมานั่งโทรฯหาเพื่อนที่ กทม.โดยมายืนหลบแดด เวลาผ่านไปเกือบ ช.ม. ค่าโทรฯบานเบ่อะแน่ๆเดือนนี้

    ระหว่างที่คุยไปก็เหลือบไปเห็นเจ้าเด็กเช็ดรถกำลังใช้ผ้าสีแดงเช็ดรถอย่างขยันขันแข็ง ผมยังนึกในใจเดี๋ยวจะให้ทิบซะหน่อย

    *เสร็จแล้วครับพี่* เจ้าเด็กเช็ดรถตะโกนบอกผม
    *ครับไปแล้วครับ*หลังจากผมลาจากเพื่อนทางโทรฯจึงเดินมาเพื่อรับรถ

    พลันเมื่อเปิดรถเพื่อเช็คดูความเรียบร้อยในรถ ผมก็ต้องเอะใจ* เออ ผ้าพันคอไปไหนฟ่ะ* ผมนึกในใจ ได้แต่หาทั้งเบาะหน้า-หลัง

    *หาอะไรครับพี่*เด็กเช็ดรถถาม
    *ผ้าขนหนูสีแดงที่มีวางไว้บนนี้หายไปไหน*ผมตอบ

    *ผืนนี้ใช่ไหมครับ*เด็กฯตอบผมพร้อมทั้งชี้มือไปที่ผ้าสีแดงนั้น ซึ่งมันนำไปตากไว้ท้ายรถผม
    *อ้าวเฮ้ย เอาไปทำอะไรฟ่ะ ของเขาไว้ประดับรถ นี่มันผ้าพันคอนะเฟ้ย*ผมบอก

    *อ้าวผมไม่รู้ครับ เห็นมันนิ่มดี ผมจึงนึกว่าเป็นผ้าเช็ดรถ จึงเอามาเช็ดรถครับ* เด็กฯมันตอบด้วยความซื่อ

    *เวรของใครฟ่ะตู แล้วเจ้าของเขากลับมาจะทำไงฟ่ะ ถ้าเขารู้อ่ะ

    จากคุณ : :-{ )ช.ม. - [ 23 ธ.ค. 46 04:37:41 ]