หวัดดีค่ะ
กลับจากบ้านแกร์ด้า ลพบุรี เมื่อวานนี้ค่ะ ไปอยู่มา 5 วัน ไปตั้งแต่วันจันทร์ก่อนน่ะคะ ฉีดวัคซีนไวรัส บี เข็มสุดท้ายก็ขึ้นรถตู้ไปลพบุรี ปวดแขนมากเลย เข็ม 3 นี่ปวดสุดๆเลย ไปบ้านแกร์ด้าด้วยภารกิจลับเฉพาะบางอย่าง ตอนนี้ก็ใกล้เสร็จแล้วค่ะ พรุ่งนี้เข้าไปทำต่อ แล้วก็คงดำเนินการส่งได้
นอกจากนี้ยังมีภารกิจพิเศษไปเป็นล่ามให้อาสาสมัครชาวเยอรมัน-ฝรั่งเศส ที่มาอยู่บ้านแกร์ด้า 1 เดือนน่ะคะ เค้าอาสามาทำไฟส่องทางเป็นรูปหัวสัตว์ต่างๆ ให้บ้านแกร์ด้า ฝรั่ง 2 คนพูดไทยไม่ได้เลย หมูแก้วเคยไปอยู่ช่วยมาพักนึงแล้ว คราวนี้เค้าทำงานเสร็จจะกลับบ้าน และ ส่งมอบงานก็เลยไปเป็นล่ามให้อีกอ่ะคะ ไม่เก่งอะไรหรอกค่ะ พูดอังกฤษได้งูๆปลาๆ มั่วมั่ง ถูกมั่ง
เห็นน้ำใจของฝรั่ง 2 คนนี้แล้วก็ทึ่งค่ะ เค้ารู้จักบ้านแกร์ด้าจากไหนไม่รู้ เค้าอาสามาทำงานให้ฟรีๆ แล้วก็ทำงานออกมาน่ารักด้วยค่ะ แต่แอบเจ็บใจนิดๆ เค้าทำไฟเป็นรูปสัตว์ 8 ตัว แล้วเอากระจายตั้งตามหน้าบ้าน และ ทางเดิน
ไม่เข้าใจทำไมต้องเอาหัวหมูมาตั้งหน้าบ้านที่หมูแก้วนอน ไม่เข้าใจจริงๆนะ
วันคริสมาส คุณฝรั่งจัดงานให้เด็กๆ มีทำขนมเครปด้วย แล้วก็พาเด็กเดินดูตามไฟต่างๆที่เค้าทำให้ เป็นเหมือนการส่งมอบงานน่ะคะ เค้าให้เด็กๆเขียนคำอธิษฐาน แล้วผูกไว้ตามไฟรูปสัตว์ต่างๆ หมูแก้วแปลให้เด็กฟัง เด็กๆงงนิดๆว่าให้อธิษฐานกับหัวสัตว์นี่นะ หมูแก้วก็งงเหมือนกัน แต่ก็ทำตามใจเค้าหน่อย แอบไปอ่านคำอธิษฐานบางอันก็รู้สึกแปลกๆ เด็กๆอธิษฐานให้ หายจากเอดส์น่ะ
ไปบ้านแกร์ด้าครั้งนี้ก็ตกใจกับเด็กๆ ช่วงนี้เด็กๆเป็นตุ่มหนองกันเยอะค่ะ ทั้งๆที่กินยาต้านไวรัส ตุ่มหนองก็ยังขึ้น แล้วมันขึ้นเองด้วย ขึ้นตามแขนขาน่ะคะ อยู่ดีๆก็เป็นตุ่ม แล้วมีหนองข้างใน ต้องทำแผลเค้นหนองออก แล้วทายาเช้าเย็น น่าสงสารเด็กๆมาก ตอนเค้นหนองเจ็บมากค่ะ น้ำตาร่วงเป็นแถว หมูแก้วได้แต่ช่วยลุ้น ช่วยปลอบให้อดทน ไม่งั้นเดี๋ยวแผลไม่หาย
บ้านแกร์ด้าได้รับสมาชิกใหม่อีก 1 คนด้วยค่ะ ชื่อน้องมิ้นวัย 2 ขวบ ติดเชื้อHIV ตั้งแต่เกิด พอพ่อแม่ตายหมด ญาติก็ทิ้งเลย แต่โชคดีที่มาบ้านแกร์ด้าช่วงที่บ้านว่างเพราะน้องแพรวเพิ่งตายไป ก็เลยรับน้องมิ้นมาอยู่ด้วยได้ น้องมิ้นน่ารักมากค่ะ ยังแข็งแรงดี อ้วน แก้มกลม ร่าเริง แจ่มใส
หมูแก้วกลับกรุงเทพเมื่อวานตอนสายๆ กลับเพือ่จะไปงานแต่งงานเพื่อนรักค่ะ จริงๆแล้วหมูแก้วจะหลีกเลี่ยงการไปงานต่างๆ ตั้งแต่รู้วาตัวเองติดเชื้อ เพราะไม่อยากเจอใคร ไม่อยากคิดมาก ไม่อยากแต่งตัว แต่เมื่อวานนี้เป้นงานของเพือ่นรัก ยังงัยก็ต้องไปร่วมยินดี
เครียดๆกับการเลือกชุดสวยๆ รองเท้าส้นสูง ต้องแต่งหน้า ทำผม เหมือนกัน มันไม่คุ้นแล้วนะ ปกติก็เสื้อยืดกางเกงยีนส์ สอนเด็กอยู่ลพบุรี ผมฟูกระเซิง หน้ามอม ตัวดำ
นั่งส่องกระจกอยู่ที่บ้าน ไม่อยากไปงานเลย ไม่ใช่ไม่ยินดีกับเพือ่นนะ ยินดีด้วยมาก ที่เพือ่นมีความสุข แต่น้อยใจในชีวิตตัวเองน่ะ และ ปลงๆกับสภาพตัวเองด้วย ทำไมมันโทรมๆ มอมๆฟ่ะ ยิ่งหน้าหนาว พวกเราชาวเอชจะมีปัญหากับผิวมาก ผิวจะแห้ง แตก คัน ไปอยู่ลพบุรีโดนยุงกัดแก้มตอนนอน แล้วเผลอไปเกา ผลคือ ยับเยิน หน้าแตก เลือดซิบ แถมแพ้ยุง เป็นผื่นแดง
นั่งอยู่นาน ไม่รู้จะแต่งยังงัยให้ดูสวย โดยปกติหมูแก้วเป็นคนไม่แต่งหน้าอยู่แล้ว โชคดีเป็นคนหน้าไม่จืด เป็นไม่ต้องแต่งแต้มมากก็ได้ เมื่อวานก็แต่งหน้าอ่อนๆตามเคยอ่ะ ตอนออกจากบ้าน แม่บ้านชมว่าวันนี้คุณหนูสวย แต่โอ๊ะโอ กะ กาก้า มองงงๆ กาก้า งับชายกระโปรงเล่นหัวแทบคะมำ
ด่านต่อไป รองเท้าส้นสูง ไม่ได้ใส่นานแล้ว เมื่อยมากขอบอก แต่ก็ต้องใส่นะ เพราะงานเค้าหรูหรา อลังการมาก ต้องให้เกียรติเพือ่นหน่อย หมูแก้วไปงานกับคุณอาที่บ้าน ไปถึงงานก้เจอแต่คนแต่งตัวสวยๆทั้งนั้นเลย ทำไมรู้สึกว่าตัวเองไม่เข้าพวกหว่า รู้สึกแปลกแยกพอควร
เมือ่วานเพื่อนสวยมาก ดีใจกับเพื่อนจริงๆ ขอให้มีความสุขมากๆนะจ๊ะ เพื่อนทักว่าไม่สบายรึเปล่า ทำไมดูซึมๆ เหนื่อยๆ อืมมมม ก็รู้สึกไม่ค่อยสบายจริงๆนะ เพลียๆ มึนๆ ซึมๆ ขอบกล
นั่งดู VTR ภาพคู่บ่าวสาว รูปสวยมาก หวาน ซึ้งเชียว ดีใจกับเพือ่น แต่ก็น้อยใจในชีวิตตัวเองหน่อยๆ เราเป็นเพือ่นร่วมโลก และ ร่วมโรคกัน แต่ชีวิตเราต่างกันราวฟ้ากับเหว ที่บ้านหมูแก้วก็คงรู้สึกว่าหมูแก้วซึมๆ เลยพยายามชวนกินโน่นกินนี่ แต่มันไม่ค่อยหิวเลยอ่ะ
นั่งไปนั่งมา สายตาดันไปประสบพบกับบุคคลที่ไม่อยากพบอีก ต้องข่มใจอยู่นาน ท่องไว้ๆๆ เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร งานแต่งงานเพื่อน เย็นไว้หมูแก้ว
อยู่ในงานอีกสักพัก ที่บ้านก็ชวนว่าให้กลับบ้านเถอะ กลับก็ดีเหมือนกัน เหนื่อยทั้งกายและใจอ่ะ
เหนื่อยใจ เพราะเจอหน้าคนที่ไม่อยากเจอ อยากเดินไปถามว่าทำกับเราแบบนั้นได้ยังงัย แต่เค้าเดินหนีไปซะก่อน แล้วถามไปก็คงไม่ได้คำตอบที่ชัดเจน งั้นก็ลืมๆไปเหมือนเดิมดีกว่า เวลาจะจัดการทุกอย่างเอง
เหนื่อยใจ เพราะ น้อยใจในชีวิต แต่ก็พยายามปลอบใจตัวเองว่า คนเราทำบุญมามากน้อยต่างกัน วิบากกรรมที่ต้องชดใช้ก็ต่างกัน ดังนั้นจะให้ชีวิตสุขสบาย สวยหรูเหมือนกันก็คงไม่ได้ ก้มหน้าก้มตาใช้กรรมของตัวเองไปดีกว่า อยู่ในที่ๆเหมาะกับเราน่ะดีแล้ว
กลับถึงบ้านล้างหน้า ล้างตาเรียบร้อย มันซึมๆ เหงาๆ ชอบกล เลยเข้ามาเล่นเนทสักพักแล้วค่อยไปนอน ตื่นมาก็ยังซึมเศร้าอยู่ แย่จังเลย ที่บ้านเลยชวนไปนู่นไปนี่ เริ่มด้วยพาหมาไปหาหมอบุ๊ง เพราะหมาแทะแผลเล่นจนแผลยับเยิน ต่อจากนั้นไปเซนทรัล ช่วยคุณอาหาซื้อของขวัญ ต่อจากนั้นก็ไปงาน Otop นัด จี กะ ใหม่ไว้ แต่ จี กลับไปก่อนเพระคนเยอะมาก ก็เลยเจอแต่ใหม่ แถมเจอ มีน อีกคนนึง งานใหญ่ คนเยอะมาก ได้ของกินมาเพียบเลย
กลับบ้านกินข้าว น้ำพริกกุ้งเสียบ แกงไตปลา น้ำพริกแดง กินกับ หน่อไม้ต้มใบย่านาง อร่อยมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวค่ำ เดินไปเอาของที่สั่งทำเพิ่มไว้ เพื่อพรุ่งนี้จะขนไปทำที่ลพบุรีต่ออีก พรุ่งนี้ต้องหอบข้าวของขึ้นรถตู้ไปลพบุรี เพื่อจัดการภารกิจให้เรียบร้อย แล้วอยู่ร่วมงานปีใหม่ของเด็กๆที่จะมีขึ้นพรุ่งนี้
หมูแก้วจะกลับกรุงเทพ บ่ายวันอังคาร เพือ่มาอยู่บ้านในช่วงปีใหม่ อยากพักบ้าง ไม่ได้หยุดเลยอ่ะ เหนื่อยมากเหมือนกัน
ไปนอนก่อนนะคะ พรุ่งนี้ต้องเดินทางอีก
จากคุณ :
++MooKaew++ 
- [
29 ธ.ค. 46 00:16:33
]
++ KAEW ไดอารี่ ++ ซึมเศร้า ส่งท้ายปี
.
