สวัสดีปีใหม่ 2547 ค่ะ
ชีวิตผ่านมาได้อีก 1 ปี ปีนี้ก็ย่างเข้าปีที่ 3 ที่อยู่ในฐานะคนตกงาน และ ผู้ติดเชื้อ HIV แล้วนะคะ แต่คาดว่าเป็นปีที่ 8 ที่เจ้าเอชแอบมาหลบอยู่ในเลือดเรา ชีวิตโดยรวมก็ถือว่าดี ทำงานการกุศล รับเงินเดือนจากครอบครัวตัวเอง ปีที่ผ่านมาทำงานหนักมากๆ มีกิจกรรมตลอดทั้งปี บางงานก็ใหญ่ยักษ์เกินความสามารถ อาศัยมีเพื่อนดีงานทุกานก็เลยผ่านพ้นไปได้อย่างสวยงาม
ที่ปีที่แล้ววางโปรกรมงานการกุศลไว้แน่นเอี๊ยด ก็เป็นผลต่อเนื่องมาจากการอกหักอาการปางตาย เมื่อปลายปี 2545 ทำให้ปี 46 ไม่อยากอยู่เฉยๆ เนื่องด้วยกลัวจะเหงา และแอบๆน้อยใจว่าทำดีไม่เห็นจะได้ดี ทีคนทำเลวก็เจริญก้าวหน้าดีจริง เลยก้มหน้าก้มตาทำบุญ เผื่อสักวันสวรรค์จะเห็นใจ
ส่วนปีนี้ก็ว่าจะวางแผนชีวิตใหม่ จัดสรรเวลาใหม่ ให้เวลากับตัวเองมากขึ้น ดูแลตัวเองเยอะๆขึ้น แล้วหันมาสนใจเพือ่นชาวเอชบ้าง เพราะปีที่ผ่านมาไม่ได้จัด HIV meeting party .ให้เพือ่นเลยมัวแต่ทำงานให้เด็กๆ ปีนี้ว่าจะเขียนหนังสือด้วยหาเงินไว้สำรองเป็นค่ายา
ก่อนสิ้นปีมีอาการซึมเศร้าเล็กน้อยด้วยเหตุน้อยใจในชีวิต และ เจอคนที่ไม่อยากจะเจอ แต่วันสิ้นปีอาการดีขึ้น เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่น่ารักในเว็บ มาจัดปาร์ตี้เล็กๆบ้าน เผื่อไม่ให้เราเหงา กินกันเสร็จเพื่อนๆไปเที่ยวต่อ แต่เราอยู่บ้านเพราะไม่อยากเจอคนแน่นๆ ก็เลยเคาต์ดาวน์อยู่หน้าทีวี
วันที่ 1 ฉลองปีใหม่ด้วยกาตระเวณหาอาหารอร่อยๆทานกับครอบครัว ร้านส่วนใหญ่จะปิด แต่เราก็ค้นพบก๋วยเตี๋ยวเรือเมืองนนท์เจ้าอร่อย โดยการแนะนำของใหม่ ทานไปคนละ 4 ชามอิ่มพุงกาง วันที่ 2 ก็ยังไม่หายอยากตามไปกินซ้ำอีกคนละ 4 ชาม หุหุ
แล้วก็มีภารกิจไปไหว้ญาติที่อยุธยา ไม่อยากเจอญาติเลยจริงๆ เค้าชอบมาสนใจว่าเราทำงานทำการอะไร ก็อาศัยโกหกไปเรือ่ยๆน่ะ เมื่อวานกับวันนี้ ก็อยู่กับครอบครัวสนุกสนานกับการช๊อปปิ้ง วันนี้ไปทานบาร์บีคิวพลาซ่า ฉลองปีใหม่ด้วย ท่าทางจะอ้วนขึ้นเยอะ เพราะตอนสิ้นปี พิน กับ มินิก็เอาเค้กมาไหว้คุณอาที่บ้าน กล่องใหญ่ แถมอร่อยอีก อาไม่ค่อยกิน เราก็เลยต้องกินแทน พี่คิงซื้อรังนกมาอีก ก็เสร็จเราเช่นเคย
แต่ช่วงวันหยุดปีใหม่ก็มีเรื่องให้รู้สึกหดหู่อยู่บ้าง เริ่มตั้งแต่สิ้นปี เจอคนที่เราไม่คิดว่าเค้าจะทำอะไรแย่ๆอย่างที่ทำไว้ได้ และไม่คิดว่าต้องเจอกันอีกในชาตินี้ ช่วงปีใหม่ได้ทราบข่าวว่าเพื่อนที่ไปหลอกผู้หญิงที่ไม่ติดเชื้อให้มาติดเชื้อเพื่อหวังความก้าวหน้าทางการเงินยังสุขสบายดี เจริญก้าวหน้า ยังไม่มีวี่แววว่ากรรมจะวิ่งตามทัน ต่อไปก็พาดหัวข่าวหนังสือพิมพ์ที่ลูกสาวร้านเบเกอรี่ถูกฆ่ารัดคอ ปรากฎว่าเป็นเพื่อนของน้องในเว็บเอง
ต่อมาวันนี้ทราบข่าวว่าพี่นัน พี่สาวทางเนท ที่เคารพนับถือกันมาตั้งแต่ช่วงแรกที่เราติดเชื้อ ประสบอุบัติเหตุสยอง แหวนที่ใส่ที่นิ้ว ไปเกี่ยวกับหัวตะปู ขณะที่พี่เค้ารีบวิ่งไปปิดแก๊ส แรงกระชากทำให้แหวนรูดเนื้อที่นิ้วออกไปหมดเหลือแต่กระดูกขาวๆ ต้องส่งจากลำปางมารักษาที่เชียงใหม่
ข่าวล่าสุดทำให้เศร้ามาก เพราะพี่นันเป็นคนดีมากๆ ธรรมะธัมโม คอยส่งหนังสือธรรมะมาให้หมูแก้วเรื่อยๆ ปีก่อนตอนที่หมูแก้วแบกเป้ขึ้นหนือก็ไปอยู่บ้านที่แม่ทะของพี่นัน 1 อาทิตย์ หมูแก้วงงๆว่าคนดีๆอย่างนี้ทำไมต้องประสบเหตุการณ์ที่โหดร้ายทารุณด้วย
นึกๆไปแล้วกลัว เพราะขนาดคนดีๆ ยังไม่ได้พบสิ่งดีๆ กับเจอเรื่องน่ากลัว แล้วคนธรรมดาอย่างเราไม่แย่กันเข้าไปใหญ่เหรอนี่ เฮ้อ
.
วันนี้วันที่ 4 มกรา วันเกิดแฟนเรา ก็เลยทำให้รู้สึกเศร้าๆด้วยมั้ง คุยกับแฟนในใจ ถามเขาว่า พี่เป็นงัยบ้าง สบายดีรึเปล่า จะ 3 ปีแล้วนะที่เราจากกัน พี่ใจร้ายมากรู้ป่าว ตายไปง่ายๆ ไม่รับผิดชอบอะไรเลยนะ หุหุ ไม่รู้ว่าจะรับรู้บ้างรึเปล่านะ
พรุ่งนี้ วันที่ 5 ก็มีเรือ่งน่ากลัวสำหรับตัวเองอีก เพราะพรุ่งนี้ หมอนัดให้ไปตรวจสุขภาพประจำปี ด้วยเหตุผลว่า พรุ่งนี้เค้าลดราคาวันสุดท้าย ประหยัดเงินไปได้เป็นพัน เราเลยตาลุกวาวตอบตกลง พอพยักหน้าเท่านั้นหล่ะ หมอพูดต่อว่า นอกจากตรวจสุขภาพทุกอย่างแล้ว ให้ตรวจภายใน ด้วยนะ เพราะผู้ติดเชื้อจะมีโอกาสเป็นมะเร็งสูงกว่าคนธรรมดามาก ต้องตรวจภายหามะเร็งด้วย เครียดเลยตู ไม่เคยตรวจอ่ะ แค่ตรวจคลื่นหัวใจก็แย่แล้วนะ โป๊ข้างบน คราวนี้โป๊ข้างล่างอีก แถมต้องลุ้นตอนตรวจเลือดว่าจะหาเส้นเจอป่าว คนเจาะเลือดที่โรงพยาบาลสู้ที่คลินิกนิรนามไม่ได้ ครั้งก่อนโดนไป 6 รู กว่าจะหาเส้นเจอ
ตอนนี้ก็หิวมากอีก แต่กินอะไรไม่ได้ หมอให้อดน้ำ อดข้าว 12 ชั่วโมง เฮ้อๆๆๆ ไปนอนดีกว่า ก่อนที่จะหิวมากไปกว่านี้ ไว้จะมาเล่าเรื่องตรวจภายในให้ฟังนะคะ
จากคุณ :
++MooKaew++ 
- [
4 ม.ค. 47 23:29:58
]
++ KAEW ไดอารี่ ++ ปีใหม่ ของ หมูแก้ว
