แฟนมาขอเริ่มต้นกันใหม่ หลังจากไปมีไรกับผู้หญิงอีกคน เค้าหลอกเราป่าว เรากำลังขนของจะไปอยู่ที่อื่นค่ะ

    อยากจะเล่าเรื่องราวชีวิตของเราให้ฟังค่ะ  
    เราคบกับสามี มา 14 ปี แต่งงานกันได้ 1 ปี (แต่อยู่ด้วยกันก่อนมา 3 ปี แต่เราทำงานคนละจังหวัด เลยไป ๆ มา ๆ )  เป็น 15 ปี  เราอายุ  26  สามี 28

    รักกันมาก เป็นแฟนคนแรกและคนเดียวในชีวิต  ทั้งเราและแฟนไม่เคยมีใครคนอื่นอีกเลย  (เราถือคติที่ว่า เราคือคนที่ดีที่สุดแล้วสำหรับเราทั้งสองคนเราเลยต่างคนต่างไม่มีใครเลย ตลอดเวลาที่ผ่านมา )

    แต่เราค่อนข้างจะมีสังคมเยอะกว่าสามี  เพระสามีไม่กินเหล้า  ไม่สูบ ไม่เที่ยว  ติดบ้านมาก   ทำงานกลับบ้านตรงเวลา  ไปไหนไปกับเราตลอด

    ซึ่งเราก้อไม่สูบ ไม่ดื่ม   แต่เที่ยว  แต่เราสามารถไปไหนมาไหนคนเดียวได้  ก่อนออกจากงาน เราทำงานที่กรุงเทพ  4 ปี  สามีอยู่ต่างจังหวัด

    เราทั้งสองคนค่อนข้างหน้าตาดี เลยมีแมลงมาบินรอบตัวบ่อย ๆ (แต่เราไม่เคยเขวไปกับมีผู้ชายคนไหนเลย ใจเรานิ่งมาก)

    เรื่องเกิดได้ 2 เดือนมาแล้ว  อยู่ ๆ สามีก้อมาขอเลิก  ขอหย่า  ทำทุกวิถีทางให้เราหย่ากับเค้าให้ได้  ด่าว่าเราแรงๆ  บอกว่าหมดรักเราแล้ว  เค้าขอชีวิตเค้าคืน อ้างสารพัด

    บอกให้เราก้าวเดินออกมา ให้เราปล่อยเค้าไป  บอกว่าเราเห็นแก่ตัว รักเค้า ทำไมไม่ปล่อยเค้าไป  มายึดเค้าไว้ด้วยกระดาษใบเดียวไม่มีประโยชน์

    "ไหนเก๋เคยบอกว่า ความรักของเก๋ คือการที่ได้เห็นคนที่เก๋รัก มีความสุข แล้วทำไมไม่ปล่อยให้ต้นมีความสุข"  

    เราเป็นคนเอาใจแฟนเก่งมาก อดทนกับแฟนทุกอย่าง  อยากได้ไรทำให้ตลอด  เราถามว่าเราผิดตรงไหน เค้าไม่ตอบแต่พอเค้าขอเลิก เค้าแรงมาก  คงเหมือนๆ กับผู้ชายทุกคนที่กำลังจะทิ้งอีกคนไปมีอีกคน  หน้ามือตามัวก้อว่าได้  

    พอหนักเข้าเค้ามาสารภาพกับเราว่า เค้ามีคนใหม่  แม่ม่ายลูกติด 1  ผู้หญิงแก่กว่าเค้า 2 ปี  ผู้หญิงทำงานที่เดียวกัน  (มาสืบทราบตอนหลังผ้หญิงคนนี้ ชอบสามีเรามานานแล้ว  อยู่ที่ทำงานผู้หญิงจะทำตัวเป็นเจ้าของสามีเราออกนอกหน้า)

    แฟนเรารักผ้หญิงคนนี้มาก  เราพูดถึงไม่ได้เลย  เราไม่เคยว่าอะไรเค้าเลย  เรายอมตลอด อยู่นิ่ง ๆ เฉย ๆ ร้องไห้คนเดียว  2 อาทิตย์น้ำหนักลดไป เกือบ 10 โล เราเจ็บหนักมาก

    มันสาหัสเพราะเราเพิ่งแต่งงานกันได้ปีเดียวเอง  เพือ่นฝูง ญาติพี่น้องเค้ารักเรามาก  เพราะเราคบกันมานานตั้งแต่เด็ก ๆ
    เราได้แต่คิดว่าเพราะเรารักกันมานานเกินไปหรือเปล่า  ซึ่งหาน้อยคู่จะรักกันมานานขนาดนี้  

    แต่เราไว้ใจเค้ามาก เลยคาดไม่ถึงว่าจะเป็นผู้หญิงคนนี้ คือมีผู้หญิงที่ทำงานโทรมาหาสามีเยอะมาก ๆ ซึ่งเราคิดว่าเป็นเด็กสาวอีกคนนึง
    เราเหมือนคนหมดทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต  มันรวดเร็ว จนเรารับไม่ทัน ตั้งตัวไม่ติด แฟนไม่เคยเป็นแบบนี้เลย

    แฟนไม่เคยมีอาการ  ไม่เคยมีสัญญาณเตือนภัยมาก่อนเลย ตลอดสิบกว่าปี  เค้าเป็นคนไม่ค่อยพูด เลยไม่ค่อยมีเพื่อน เค้าติดเรามากด้วย

    เราบอกว่า เราไม่ขอเป็นเพื่อนเพราะเราไม่ได้เริ่มจากความเป็นเพื่อน  เราไม่อยากเสียคนรักไปเพือ่ให้ได้เพื่อนเพิ่มขึ้นมา 1 คน  

    เราบอกตรงๆ เรากินยานอนหลับไปเยอะมาก เราเข้าโรงบาล  แฟนเป็นคนพาไป  ซึ่งเราไม่รู้ตัวเลย  หลังจากไปส่งแฟนไม่ไปเยี่ยมเราเลย  คืนแรกที่นอนอยู่โรงบาล  แฟนไปเที่ยวกับผู้หญิงคนนั้น

    เราเจ็บมาก เรามีเค้ามาค่อนชีวิตของเรา เรา 26  คบกันมา 15 ปี  สร้างเนื้อสร้างตัวมาด้วยกันตั้งแต่ทำงานใหม่ ๆ  วาดอนาคตมาด้วยกัน

    วางแผนจะมีลูกด้วยกัน ปีนี้ 2547

    เราบอกเค้าว่า เค้าไม่ได้เป็นเพื่อน  ไม่ได้เป็นสามี  แต่เค้าเป็นชีวิตเรา  เรารักเค้ามาก  เพิ่งจะรู้ตัวว่ารักเค้ามากก้อตอนเข้าโรงบาลล่าสุด  (เราเคยเข้าโรงบาลหลายครั้ง แฟนไปเฝ้าตลอดทุกครั้ง)

    เราเสียใจมาก  ไม่ออกจากบ้านเลย  ไม่ไปไหน ไม่กล้าเจอผู้คน เราเจ็บแต่เราไม่อาย  ไม่ใช่กลัวใครจะถาม แต่เพราะเวลาที่คนถามถึง  เราจะกลับไปคิดถึง 15 ปีที่ผ่านมา

    แล้วมาคิดว่า  "มันเกิดขึ้นได้อย่างไร"  ไม่มีใครเชื่อเรื่องนี้เลย เรากับแฟนคบกันมานานเลยทำให้คนรู้จักเราทั้งคู่เยอะ

    เพราะแฟนไม่น่าเป็นไปได้  เค้าไล่เราออกจากบ้านเค้า เค้าบอกว่า เค้าไม่ได้รักเราแล้ว อยู่กันไปก้อไม่มีประโยชน์

    เค้าบอกว่า ถึงไม่หย่าให้เค้าเค้าก้อจะไม่กลับมารักเรา  ถึงเราจะทำให้เค้าเลิกกับผู้หญิงคนนี้  เค้าก้อจะมีคนใหม่อีก

    แฟนเราเค้าไปอยู่บ้านผู้หญิงด้วย  ไป ๆ มา ๆ  แต่เรา 2 คน ไม่เคยมีอะไรกับคนอื่นนอกจากกันและกัน  


    เราเจ็บมาก  ผ่านช่วงวันเวลานั้นมาได้ 2 เดือน โดยเพียงลำพัง มีเพียงคอมพิวเตอร์เป็นเพื่อน ได้แต่อ่านกระทู้ของใคร ๆ เลยทำให้ได้กำลังใจมาโดยไม่รู้ตัว

    พอเราอาการดีขึ้น เริ่มจะมีแรง  เราได้แต่เปิดเนททั้งวัน  อ่านทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับคนอกหัก
    ครั้งแรกมันเจ็บจริง ๆ ..............  เราผ่านมันมาแล้ว  ผ่านวันเวลาสาหัสมาแล้ว คิดว่าต่อไปนี้ เราต้องเริ่มรักตัวเองได้แล้ว  เราไม่เคยรักตัวเองเลย  

    เรากลับไปคิดถึงวันที่เรากอดขาเค้า อ้อนวอนเค้าขอไม่ให้เค้าทิ้งเราไป...........

    เราเอามือเค้ามากุมกับอก บอกว่า  " มองตาเก๋สิต้น พูดกับเก๋ว่าต้นสามารถทิ้งเก๋ได้  ทิ้งผู้หญิงคนนึงที่รักต้นอย่างสุดหัวใจได้ ทิ้งเวลา 15 ปี ที่เราฝ่าฝันกันมา "
    เค้าไม่สบตาเรา  ได้แต่เพียงพูดว่า " ทิ้งได้สิ ทำไมจะทิ้งไม่ได้ เก๋เป็นคนดี  ต้นเชื่อว่าเก๋ต้องเจอคนที่ดีกว่าต้น  ต้นไม่ใช่คนดีแล้ว ฯลฯ "

    เราฟังได้เท่านั้น  ที่เหลือเราหูอื้อ  ไม่ได้ยินอะไรอีกเลย พร้อม ๆ กับน้ำตาที่ แพ้สัญญาว่าจะไม่ร้องไห้ให้เค้าเห็นอีกแล้ว

    หลังจากวันนั้นเราไม่ได้เจอเค้าอีกเลย 12 วัน เค้าไม่กลับบ้าน เลย

    เราใช้เวลาอยู่คนเดียว  ตัดสินใจว่า จะไม่นอนคอยเค้ากลับมาอีกแล้ว  ช่วงเวลา กลางคืนมันยาวนานมาก

    ทรมานที่สุดในชีวิต  ไม่มียาเลยสักเม็ดให้ช่วยนอนหลับได้ เค้าเก็บหมด

    ตัดสินใจออกไปหาหอพักอยู่ เพราะไม่รู้ว่าจะอยู่รอไปเพื่ออะไร  ตัดสินใจจะยอมหย่าให้เค้า เค้าพูดตลอดเวลาว่า เค้าเลือกผู้หญิงคนนั้น

    เราตระหนักได้แล้วว่า เค้าไม่ใช่คนที่ดีอีกแล้ว  ไม่ใช่สามีที่ดีอีกแล้ว

    ในวันนี้......วันที่เราเริ่มจะลืมตาได้  วันที่เราตัดสินใจจะขนของไปวันนี้  เราคิดว่า เวลาที่เราร้องไห้ ไม่มีใครมาร้องไห้กับเรา เราจะรอให้ใครมาเห็น..............

    เค้ากลับมาเมื่อคืน  เค้ามาสารภาพกับเราเมื่อคืนว่า  เค้ามีไรกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว 1 ครั้ง เค้าคิดถึงเรามาก

    เค้ามาขอมีไรกับเรา  เค้ามาขอเริ่มต้นใหม่  เค้ามาขอโทษ

    เค้าบอกว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา เหมือนเค้าเมา  แต่ตอนนี้เค้าสร่างแล้ว  (เค้าไม่กินเหล้า)  

    เราสับสนมาก  ใจเรารักเค้าเต็มหัวใจ  รอเค้ากลับมาทุกวัน
    แต่วันนี้เราทำใจได้แล้ว เค้ากลับมาทำให้เราสับสน

    เราบอกเค้าว่ากลับไปก้อไม่เหมือนเดิม ที่ผ่านมามันรุนแรงมาก  เรายังรับไม่ทัน

    ตอนนี้เราเครียดมาก  ปวดหัวมาก ๆ เราเริ่มมีอาการแบบนี้ตอนที่เรามีปัญหากับแฟน  
    ปวดหัวเหมือนหัวจะระเบิด  เต้นตุบ ๆ  อยู่ตรงขมับ

    วันนี้เค้ามาพูดไม่ได้เอาคำตอบ เพระเค้าระอายแก่ใจที่ทำกับเราไว้มากขนาดนี้  เค้าแค่อยากบอก
    " ต้นคงต้องก้มหน้ายอมรับกรรมต่อไป "

    คุณเคยรักใครมาก ๆไหมคะ

    แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 47 14:08:36

    แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 47 14:01:07

    จากคุณ : snof - [ 5 ม.ค. 47 13:57:17 ]