หวัดดีจ้า
ผ่านตรุษจีนไปได้ด้วยดี อีก 1 ปีแระค่ะ ยังรอดไปได้ ไม่โดนธูปปักหัว เวลาผ่านไปเร็วจริงๆ เผลอแป็บเดียวจะหมดเดือนมกราคมแล้วนะ ชีวิตน้อยๆของหมูแก้วก็วุ่นวายไม่สร่างซา ต่อเนื่องมาจากปีที่แล้ว
ตอนต้นเดือนวุ่นวายกับการไปตรวจสุขภาพประจำปี ตรวจภายนอก ภายใน อายมาก แต่ก็จำเป็นต้องตรวจ จริงๆตอนนี้ผลมะเร็งก็คงออกแล้ว แต่ยังไม่ได้ไปรับ รอไปวันที่ 2 กพ. ที่หมอนัดเจาะเลือดดูความจางของเลือดเลยทีเดียว แต่มันกังวลหน่อยๆ เกิดเจอคุณมะ เข้าจะทำยังงัยหล่ะทีนี้
เสร็จจากตรวจสุขภาพก็มีงานเร่งด่วนเข้ามา ไปช่วยจัดงานวันเด็กให้ที่บ้านแกร์ด้า ลพบุรี งานนี้น้องต้น น้องในเว็บที่เรียนหมออยู่เป็นคนจัด มีน้องหมอหน้าใส นักเรียนแพทย์ 13 สถาบันไปจัดงานให้เด็กๆ น้องหมอไปกันประมาณ 40 คน แต่ละคนเป็นหมอรุ่นใหม่ หน้าเด้งใส ไม่เชยเลย ก็คาดหวังว่า น้องๆเหล่านี้จะจบออกมาเป็น หมอที่ใจดี และ มีความเข้าใจในผู้ติดเชื้อเป็นอย่างดี
เสร็จจากงานวันเด็ก ก็แวะไปสำรวจวัดพระบาทน้ำพุ เพราะว่าวันอาทิตย์ที่ 15 กพ. เว็บแก้วจะเปิดตัวกิจกรรมแรก ประจำปี 2547 งาน แบ่งฝันปันรัก ครั้งที่ 2 งานนี้มีแนวคิดที่จะแบ่งปันความรักให้กับคนที่ถูกทอดทิ้ง เราจะจัดงานในช่วงใกล้ๆวันวาเลนไทน์ แล้วจะนำอาหาร ขนม ไปเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ติดเชื้อเอดส์ ที่บ้านแกร์ด้า และ จะไปเยี่ยม เอาขนมน้ำแข็งไปให้คนป่วยที่วัดพระบาทน้ำพุ
ที่ต้องไปดูวัดอีกที เพราะเค้ามีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเยอะ เราไปดูทำเล ที่จะตั้งจุดตักน้ำแข็งไส ไปติดต่อสั่งน้ำแข็งทุบ
ตอนนี้ในเว็บก็กำลังจัดคนขึ้นรถบัส และ รับบริจาคของ บริจาคเงิน อยู่นะคะ อีกสักพักเราก็ต้องเปิดโต๊ะรับบริจาคของอีก ดูวุ่นวายดีแท้ เราจะต้องเอาของที่รับบริจาคมาคัดแยกว่าจะส่งไปที่ไหน และจัดชุดของขวัญที่จะไปเยี่ยมคนป่วยด้วย
อาทิตย์ก่อน ได้รับข่าวร้ายอีก พี่Coco พี่ชายคนนึง ที่ติดเชื้อเหมือนกัน เป็นสมาชิกรุ่นแรกของเว็บแก้ว นอนป่วยอยู่ รพ. พี่โค่ อยู่ รพ.มา 3 อาทิตย์แล้ว แต่เพิ่งมีแรงจะโทรหาเพื่อน ตะเกียจตะกายไปเยี่ยมพี่โค่ รถก็ยังซ่อมไม่เสร็จ เลยเดินทางไกลเหลือเกิน
พี่โค่ น่าสงสารมาก นอนอยู่คนเดียว เพราะที่บ้านไม่มีใครว่างมาเฝ้า อาการของพี่โค่คือ เบื่ออาหารอย่างรุนแรง ขาชา ท่อนล่างไม่มีความรู้สึก พี่โค่ไม่มีแรง และ เดินไม่ได้ เป็นไข้อยู่เรื่อยๆ
ไปเยี่ยมพี่โค่แล้วเศร้าๆ เพราะพี่เค้าดูโทรมไปมาก ผอมมากๆ แล้วต้องอยู่คนเดียวตลอด พี่โค่ไม่ค่อยยอมกินอะไร ต้องหาอาหารไปล่ออยู่เรื่อยๆ พอกินพี่เค้าก็กินได้แค่นิดเดียว แล้วบางทีก็อ้วกออกมาอีก พี่โค่โดนเจาะน้ำในสันหลังไปตรวจด้วย หมอยังหาสาเหตุไม่ได้ว่าพี่โค่เป็นอะไร
พี่เค้าติดเชื้อมา 10 ปี ทานยาต้านอยู่ แต่ก็ดื้อยามาเรื่อยๆ จนเหลือยากลุ่มสุดท้ายแล้ว วันนี้หมูแก้วก็ไปอยู่เป็นเพือ่นพี่โค่อีก เวลามีคนไปเยี่ยมพี่เค้าจะดูสดชื่น ดีใจ พอเพือ่นจะกลับ พี่เค้าก็ดูเศร้าๆไปหน่อยนึง แต่ตอนนี้โชคดีหน่อย รถซ่อมเสร็จหลังจากอยู่ในอู่มา 2 เดือนครึ่ง ต่อไปคงไปหาพี่โค่ได้ทุกวันแล้ว
ช่วงนี้แปลก เพือ่นๆป่วยกันเยอะมาก ห้องข้างๆที่พี่โค่นอนก็เพือ่นหมูแก้ว เข้า รพ.ด้วยอาการเชื้อราขึ้นสมอง เพือ่น คนนี้ น้องสาวเป็นคนติดต่อมาหาหมูแก้ว พี่ชายที่ติดเชื้อเป็นคนดื้อมาก กินยา วี 1 มา 2 ปี อาการทรุดลงเรื่อยๆ หมูแก้วก็แนะนำให้ไปหาหมอ พอหมอเห็นก็ให้นอน รพ.เลย พอหมูแก้วไปเห็นก็ตกใจ อาการเค้าแย่กว่าที่หมูแก้วคิดไว้เยอะมาก
ตัวผอม ดำเกรียม คอแข็ง ลิ้นแข็ง ตาลอย สมองไม่ค่อยรับรู้ ผมก็ร่วง ที่เหลือก็กลายเป็นสีน้ำตาลไปหมด เห็นแล้วสงสารน่ะ กลัวเค้าจะไม่รอด แต่ยังโชคดีที่มีครอบครัวน่ารัก ทั้ง แม่ น้องสาว น้องเขย ดูแลกันอย่างดี หมูแก้วไปนั่งปลอบใจอยู่นาน แม่เค้าก็มาช่วยพูดว่า เนี่ยอีกหน่อยก็หาย แล้วจะได้อ้วนเหมือนหมูแก้ว อิอิ
ถัดจากรายนี้ก็มีอีกราย เข้า รพ.ด้วยอาการปวดหัว แต่คอไม่แข็ง ไม่เจอเชื้อรา แต่พอสแกนสมองแล้วพบว่า สมองอักเสบ หมอบอกว่าสมองอักเสบ จากเชื้อ โปรโตซัว แต่หมูแก้วไม่รู้ว่า โปรโตซัวคืออะไร มันเป็นญาติข้างไหนของ ปลาสโตแซง รึเปล่า
ช่วงนี้แปลกเหมือนกันเพือ่นป่วยกันเยอะมาก ส่วนใหญ่ มีอาการปวดหัว ไม่รู้เป็นเพราะอะไรแฮะ ช่วงนี้หมูแก้วเลยมีภารกิจตระเวนเยี่ยมเพื่อนกันทุกวันเลย เหนื่อยเหมือนกัน
แถมเย็นวันจันทร์ ก็มีภารกิจเร่งด่วน ขึ้นรถทัวร์ไปเชียงราย เหตุเกิดเพราะความใจง่าย คุย MSN กับรุ่นพี่ที่ทำโครงการครูอาสา ที่หมูแก้วเคยไปช่วยสอนบนดอย พี่เค้าบอกว่า วันที่ 20 จะขึ้นหมู่บ้านที่หมูแก้วเคยไปสอน เค้าจะมีงาน กินวอ คือปีใหม่ของชาวเขา
หมูแก้วอยากไปมาก ก็เลยไปหว่านล้อมใหม่ให้ลางาน ที่อยากไปก็เพรากลัวจะไม่ได้ไปอีก มีโอกาสต้องรีบไป หมู่บ้านบนดอยสูงเดินทางลำบาก ตอนนี้ยังพอมีแรงขึ้นไปได้ก็ต้องไปก่อน ลุ้นใหม่ให้ลางานให้ได้ ระหว่างนั้นก็ไปซื้อของฝากไปให้หง่ะปา หง่ะเอที่บ้าน หมูแก้วซื้อหม้อ ตะหลิว ตรานกนางนวล ซื้อกุนเชียง พริกแห้ง เกลือ น้ำพริก น้ำขิงผสมน้ำผึ้ง และ รื้อกองของบริจาค แบ่งหนังสือและดินสอสีไปให้เด็กบนดอย แบ่งขนมปีบ และคุ๊กกี้ รวมทั้งเสื้อหนาวไปด้วย ของฝากเต็มเป้ใบใหญ่
ตัดสินใจว่า ถึงใหม่จะไม่ไป ก็จะเดินทางไปคนเดียว แต่โชคดีใหม่ลางานได้ เย็นวันจันทร์ 2 สาวเลยหอบเป้ไปยักษ์ ขึ้นรถทัวร์ไปเชียงราย ไปถึงก็ขึ้นดอย ครอบครัวบนดอยดีใจมากที่ครูใหม่ ครูแก้วกลับไปหา เป็นบ้านเดียวที่มีครูกลับไปร่วมงานกินวอด้วย
งานกินวอ เข้าจะมีการปักไม้ไผ่สูงๆ รอบลานกว้างประจำหมู่บ้าน แล้วตรงกลางก็มีต้นวอ คือต้นไผ่ 4 ต้น มาทำเป็นร้าน วางของเซ่นไหว้ ช่วงค่ำเค้าจะมีการเต้นจะคึ เชื่อกันว่ายิ่งเต้นจะยิ่งได้บุญ ช่วงเย็นเค้าก็ฆ่าหมู ฆ่าไก่ ทำของเซ่นไหว้ นานๆคนบนดอยจะได้กินเนื้อสัตว์นะ ชีวิตปกติเค้ากินแต่ผักต่างๆ หน่อไม้ อะไรพวกนี้น่ะ
อาหารประจำงานกินวอ คือ ข้าวปุ๊ก ซึ่งก็คือ ข้าวเหนียวนึ่ง แล้วเอาไปตำในครก ระหว่างตำก็โรยงาดำคั่วไปด้วย พอตำจนเหนียวหนืดก็ไปปั้นเป็นก้อนแบนๆ กินได้เลย หรือ จะจิ้มเกลือก็ได้ หรือบางทีก็เอาไปย่างไฟ
ถ้าประยุกต์หน่อยก็เอามาทอดแล้วโรยเกลือน่ะอร่อยนะ เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านอีกแบบ กินง่าย อยู่ง่าย หม่ะเอ ห่อข้าวปุ๊กมาให้หมูแก้วเอากลับบ้านเยอะมาก แต่ข้าวปุ๊กเวลาแข็งแล้วหั่นยากมากๆๆเลยหล่ะ
เราไม่ได้ค้างบนดอย เพราะอากาศหนาวจัด และ วันพุธมีงานที่ต้องช่วยพี่เค้าทำ ก็เลยร่ำลาครอบครัว สัญญาว่าจะตะกายดอยไปหาอีก ถ้าไม่ตายซะก่อน ลงมาตอนที่ แม่ยาว เชียงราย อากาศก็หนาวมาก หนาวสุดๆ ทรมานมากเลย
วันพุธอยู่ช่วยงานที่เชียงราย ตอนเย็นก่อนขึ้นรถกลับ นัดเจอติมะห์ เพื่อนที่ติดเชื้อคนนึง ติมะห์กินยาต้านแล้ว แต่ยังมีปัญหากับตุ่มที่ขึ้นตามขา แต่ก็ยังสวยเหมือนเดิม มะห์ชวนให้ขึ้นไปเที่ยวเชียงราย เหมือนปีที่แล้วอีก เลยบอกว่าคาดว่าจะไปเดือนหน้าให้จัดงานแบ่งฝัน ปันรักเสร็จก่อน
กลับมาถึงกรุงเทพเช้าวันพฤหัส นอนพักผ่อน และปรึกษางานกับน้องสิท ถึงโครงการใหญ่ปลายปี พาน้องท่องเขาใหญ่ งานนี้เป็นงานยากอีกงาน ที่ใช้การวางแผน และ ประสานงานอย่างมาก มีความคืบหน้ายังงัยจะแจ้งให้ทราบนะคะ
ต่อไปก็มีการตัดสินใจพิมพ์หนังสือธรรมะสำหรับแจกฟรี เป็นหนังสือแจกเล่มที่ 2 ของเว็บแก้ว ทีแรกจะพิมพ์ตั้งแต่ปีก่อน แต่มีปัญหากับการส่งต้นฉบับไปแล้วไม่ได้คืนมา ประกอบกับกิจกรรมเยอะ ยุ่งวุ่นวายเหลือเกิน คราวนี้พี่เอก กับพี่สายน้ำหาโรงพิมพ์ที่มีต้นฉบับอยู่แล้วได้ เราเลยสั่งพิมพ์เลย งบประมาณที่เราจะใช้คือ 65,000 ของเว็บแก้วจะพิมพ์เรือง การดูแลสุขภาพอนามันทางจิต ของท่านพุทธทาส เราจะแจกฟรีนะคะ ไว้พิมพ์เสร็จจะแจ้งให้ทราบ ส่วนอีกเล่มจะเป็นคู่มือมนุษย์ ของท่านพุทธทาสเช่นกัน พิมพ์แจกเนื่องในโอกาสครบรอบการจากไปของพี่ไปยาลใหญ่ เร็วจัง 2 ปีแล้ว
พรุ่งนี้หมูแก้วมีนัดเจาะ CD4 กับ นุช และ ออน เพือ่นที่ติดเชื้อ ออนขึ้นมาจาก ตจว. เราเลยจะไปเจาะเลือดด้วยกัน และ กินข้าวด้วย มีป่านฟ้า คนสวยมาเสริมทัพตอนเที่ยง ส่วนตอนเย็นก็มีนัดไปงานเลี้ยงสีฟ้า ของนาคาเพือ่นที่ติดเชื้ออีกคนนึง
จบไดอารี่ก่อนนะคะ จะไปช่วยน้องสิททำข้อมูลขอความอนุเคราะห์เรือ่งงานเขาใหญ่ และ ไปเขียนคำนำแปะหนังสือธรรมะด้วย ต้องรีบนอนอีก เพราะพรุ่งนี้เจาะเลือด
สนใจร่วมกิจกรรม หรือ ทำบุญ ดูรายละเอียดได้ที่นี่นะคะ
http://www.kaewdiary.com/webboard/show.php?CateID=0&No=10923
จากคุณ :
++MooKaew++ 
- [
23 ม.ค. 47 20:43:39
]
++ KAEW ไดอารี่ ++ รอดมาได้อีก 1 ปี
ฟาดยาเข้าไปมากเกินเหตุ เพราะปวดหลัง ... หมอนรองกระดูกเคลื่อน ...
