ความคิดเห็นที่ 1 ตื่นเต้นเหมือนกันที่จะได้อ่านเรื่องราวของคุณ เร็วๆ นะจะรอ จากคุณ : ช่างประปา - [ 1 เม.ย. 47 14:08:50 A:158.108.2.2 X:158.108.134.12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ทำไมไม่เรียบเรียงก่อนค่อยมาเล่าอะ ไม่เห็นใจคนอ่านมังเลย รออีกแระ จากคุณ : โทโมกะ - [ 1 เม.ย. 47 14:45:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หลังจากถูกขอแต่งงานได้เพียงแค่ 1 วัน เราก็ตื่นเต้น อย่างที่เล่าให้ทุกคนฟังน่ะค่ะ เราวุ่นวายใจในทุกๆเรื่อง เจ้ากี้เจ้าการ เพราะต้องการให้ทุกอย่างออกมา Prefect ที่สุด คนที่แสนเครียดในเรื่องที่น่าจะมีความสุข คงหนีไม่พ้นตัวเราเอง..... หลังจากหัวปั่นกับการหาฤกษ์ แต่งงาน 1 อาทิตย์เต็มๆ เราปวดหัว นึกอะไรไม่ออกเลย.... สุดท้ายเราก็เลยโทรหากัน “กัน....พลอยเหนื่อย..เหนื่อยมาก กันไม่คิดจะช่วยพลอยบ้างเลยหรอ...พลอยไม่รู้ว่าจะหาฤกษ์ยังไงดี” “อืม...เรางานยุ่งมากนะ พลอยก็รู้ เราต้องอยู่ เวรทั้งวัน ทั้งคืน นอนกะกินยังไม่มีเวลาเลย พลอยจัดการเองเลยล่ะกัน”(เอ่อ..แฟนเราเป็นหมอค่ะ) “อยู่ก็ไกล...แล้วยังไม่แสดงน้ำใจเป็นห่วงกันบ้างเลยนะ” เราบ่น “แค่นี้นะ...โดนพยาบาลตามแล้ว......................” ทำไมนะ...นี่เราคิดถูกหรือผิดเนี่ยที่ตกลงแต่งงานกับเค้า นี่จะเป็นชีวิตเราในอนาคตหรือ...ไม่ใช่นะ ไม่ใช่แน่ๆ เย็นวันนั้น เราตัดสินใจคุยกับเค้าอีกครั้ง...... “พลอยว่า...กันน่าจะ.....” “พลอย....ใจเย็นๆนะ เราว่าพลอยกำลังตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว” “ก็ใช่นะซิ...หรือกันไม่ตื่นเต้น...แต่งงานของเรานะ เราจะแต่งแค่ครั้งเดียวในชีวิตนี้นะ....แล้วใครจะไม่ตื่นเต้นล่ะ...หรือว่ากันไม่” “เปล่าแต่...ไม่เห็นต้องตื่นเต้นขนาดนั้นเลย.....พลอยก็....” “กัน...ถ้ากันคิดแค่นี้...เรื่องแต่งงานเราอาจต้องคุยกันใหม่นะ...เรา...” “ก็...แล้วแต่นะพลอย...เราอยากให้พลอยใจเย็นกว่านี้...เรื่องนี้ง่ายนิดเดียวเอง...เอาเป็นว่าพลอยพร้อมเมื่อไรค่อยโทรหาเราก็แล้วกัน วันนี้กันมี Case คนไข้ใหม่ อาจคุยกับพลอยไม่ได้นะ ไว้เราว่างแล้วจะโทรหาละกัน” กันวางหู โดยไม่รู้เลยว่า เราร้องไห้...มันเจ็บ...ว่างเปล่า เราแค่ต้องการใครซักคนที่เข้าใจเรา ให้กำลังใจเรา ไม่ใช่ตำหนิเรา...แบบที่กันกำลังทำ เช้าวันรุ่งขึ้นเราลางาน เพราะสาระรูป คงไม่เหมาะจะไปเสนอหน้าให้ที่ทำงานเห็น พลอยวันนี้ผิดจากเมื่ออาทิตย์ที่แล้วอย่างสิ้นเชิง หมดหวัง...ท้อแท้...ว่างเปล่า...และฟุ้งซ่าน เราเลือกที่จะอยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไร นอนคิดถึง เรื่องเรา 2 คนตลอด 8 ปีที่ผ่านมา และแน่นอน...เรื่องราวในคืนนั้น...คืนที่ควรค่าต่อการจดจำ...คืนที่เรารอคอย...คืนที่เราถูกขอแต่งงาน ก็ปรากฎขึ้นอีกครั้ง.... ทุกอย่างพุ่งเข้าในความคิดอย่างรวดเร็ว ภายในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง แล้วเราก็ได้คำตอบ....เราเก็บกระเป๋าเตรียมเดินทางไปชุมพร เพื่อไปหากัน จากคุณ : ความตื่นเต้น...ไม่รู้จบ - [ 1 เม.ย. 47 15:15:32 A:210.1.21.28 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผู้ชายมาจากดาวอังคารครับ อย่าลืม จากคุณ : ช่างประปา - [ 1 เม.ย. 47 15:27:38 A:158.108.2.2 X:158.108.89.206 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รอฟังต่ออะ จะมีต่ออีกปะเนี้ย จากคุณ : โทโมกะ - [ 1 เม.ย. 47 19:27:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จะรออ่านต่อนะคะ ุคุณพลอยไปหาฤกษ์เองเลยเหรอคะ ทำไมไม่ให้หมอกันนัดคุณพ่อคุณแม่สองฝ่ายมาคุยทาบทามก่อนล่ะคะ ปกติคุณแม่ฝ่ายชายจะไปหาฤกษ์ แต่ที่จริง แค่ดูวันดีก็น่าจะใช้ได้แล้วนะคะ เรื่องหาฤกษ์ลองปรึกษาผู้ใหญ่ดูก่อน ถ้าไม่มีโหรประจำ ก็ไปที่สมาคมโหรได้ค่ะ (แต่งแบบไทยหรือจีนคะ) คุณพลอยเคยเข้าไปที่ www.weddingsquare.com หรือยังคะ มีเพื่อนๆ เจ้าสาวคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันน่าสนุกมากค่ะ หลายคนก็เตรียมงานตามลำพังเหมือนคุณพลอยนี่แหละ อ้อ แล้วนิตยสาร wedding เล่มใหม่ก็ออกแล้วนะคะเผื่อจะเป็นแนวทางได้บ้าง ยินดีด้วยค่ะ จากคุณ : ฮ.นกฮูกตาโต - [ 1 เม.ย. 47 20:56:28 A:203.149.40.236 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 รอฟัง อยู่นะ จากคุณ : หนูเอง ค่าป๋า.... - [ 1 เม.ย. 47 21:21:06 A:203.156.98.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 อือ........... เรื่องแต่งงานนี่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆอ่ะคะ เข้าใจๆที่คุณพลอยตื่นเต้น และออกเครียดๆเรื่องเตรียมงาน สู้ๆค่ะ เพื่อวันแห่งความสุข จากคุณ : . *//* . - [ 1 เม.ย. 47 23:39:30 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รออ่านด้วยหง่ะ อ่านแล้วรู้สึกเหมือน คุณพลอย จะผิดหวัง เพราะไปเจออะไรบางอย่างหรือปล่าว คะ จากคุณ : lpf - [ 2 เม.ย. 47 00:00:32 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตื่นยังหล่ะ มาต่อไว ๆ หน่อย อยากอ่านแล้ว จากคุณ : mookka (mookka) - [ 2 เม.ย. 47 07:46:48 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอโทษที่ทำให้ทุกคนต้องรอนะคะ พอดีว่าเมื่อคืนมีเหตุระทึกขวัญที่บ้าน... มาต่อกันดีกว่าค่ะ.... เราออกเดินทางตอน 3 ทุ่มกว่าๆ ระหว่างทางก็คิดถึงเรื่องเรา 2 คน หลับๆตื่นๆถึงชุมพรพอดี เกือบๆ 6 โมงเช้า เราไม่รู้หรอกว่า วันนี้กันจะต้องอยู่เวร หรือรับคนไข้ หรือเปล่า.... เราไม่รู้หรอกว่าจะต้องรออีกนานแค่ไหนถึงจะได้เจอกัน เรารู้แต่ว่า เราไม่สามารถตัดสินใจอะไรได้อีกต่อไปแล้วโดยปราศจากเค้า.... แต่นี่คงไม่ใช่ความคิดที่ดีนักที่เรามาพบกันที่นี่ โดยไม่บอกล่วงหน้า ใจเริ่มหวั่น เหมือนสติเริ่มกลับมา...เอ!! เรากำลังทำอะไรอยู่นี่ ในเวลาแบบนี้ เราควรจะขะมักเขม้นในการจัดการเรื่องงานแต่งไม่ใช่หรือ...แล้วมาทำอะไรที่นี่ ยังไม่ทันได้คิดอะไรต่อ เสียงโทรศัพท์ปลายสายก็ดังขึ้น....(เอ...มันเพิ่ง 6 โมงกว่าเองนะ) เราสะดุ้งอีกครั้ง เพราะเรารู้ดีว่าเสียงนี้คือ กันนั่นเอง ปกติแล้วเวลาเช้าแบบนี้ไม่มีทางซะล่ะที่เค้าจะโทรมา...หรือว่าเค้ามีทางออกสำหรับปัญหาของเรา 2 คนแล้ว...สังหรณ์ใจไม่ดีเลย.... จะเป็นอย่างไร...หากกันรู้ว่าเราอยู่ที่นี่ “อรุณสวัสนะ...พลอยตื่นหรือยัง...ขอโทษนะที่โทรมาแต่เช้า...พลอยทำงานหรือเปล่าวันนี้” เราเองได้แต่นิ่ง เพราะความผิดที่ปิดบังคับปากอยู่ เราปล่อยให้กันเป็นฝ่ายเริ่มการสนทนาต่อไป... “เอ่อ...คือว่า เรื่องที่เราคุยกันไว้เมื่อคืนน่ะ...."(นั่นไงว่าแล้วว่ากันต้องมีทางออกแล้วแน่ๆ....ไม่น่าเลยเรา) “เรารู้ว่าพลอยยังโกรธเราอยู่ พลอยไม่ต้องพูดอะไรเลยก็ได้ แต่ขอให้เราได้บอกอะไรพลอยซักอย่าง... เราขอโทษนะที่ปล่อยพลอยให้กังวลใจคนเดียว ให้ทำทุกอย่างคน เหนื่อยคนเดียว.... เราขอโทษที่เห็นแก่ตัว แต่เราไม่เคยคิดจะดูถูกความรู้สึกของพลอยเลยนะ และถ้าเป็นเพราะคำพูดของเราที่ทำให้พลอยเสียใจ...เราขอโทษ” “พลอยไม่จำเป็นต้องยกโทษให้เราตอนนี้ก็ได้นะ แต่เราจะขึ้นไปช่วยจัดการเรื่องทุกอย่างให้เสร็จภายในอาทิตย์นี้ แล้วเราค่อยกลับมาทำงานต่อ” “กันหมายความว่าไง....เรา...เอ่อ...ไม่ค่อยเข้าใจ” “เราลางานและแลกเวรเรียบร้อยแล้ว จะขึ้นกรุงเทพเช้านี้เลย” “แต่ว่า...กันเพิ่งทำงานได้แค่ยังไม่ถึงปีเลย เค้าให้กันลาหรอ” “เอ๋อเรื่องนั้นน่ะ...ช่างมันเถอะ...กันให้เค้าตัดเงินเดือนตามวันขาด แล้วก็ตัดค่าเวรของอาทิตย์นี้ไปแล้ว... แล้วเดี๋ยวไปอัดเวรเอาช่วงอาทิตย์สิ้นเดือนก็ได้" "กันเป็นห่วงพลอยนะ...แล้วไว้คุยกัน...หวัดดี" เรานิ่งและอึ้งจนบอกอะไรไม่ถูก...เป็นความรู้สึกโกรธ และโมโห กลับมาลงอยู่ที่ตัวเอง... เราทำอะไรอยู่เนี่ย...โตแล้วแต่ทำตัวตัวเป็นเด็ก...ถ้าบอกกันว่าเราอยู่นี่...กันต้องโกรธมากๆแน่ๆ แล้วนั่นอาจหมายถึงกันล้มเลิกแผนการทั้งหมดที่จะกลับขึ้นกทม. แต่เราจะทำยังไง...กลับเลยอย่างนั้นหรอ... เอานี้ดีกว่า...ทานอะไรซักหน่อยแล้วค่อยคิดกัน จากคุณ : ความตื่นเต้น...ไม่รู้จบ - [ 2 เม.ย. 47 08:11:55 A:210.1.21.28 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 12 ควรจะเจอครับ ทุกๆความผิดพลาด ทุกๆข้อเสียที่ไม่ดี ทุกๆข้อบกพร่องในสิ่งที่คนรักเราเป็น มันคือ "สิ่งที่ไม่มีอำนาจใดๆเลยผมพร้อมจะมองข้ามมันไป พร้อมกับคำว่าไม่เป็นไร" ผมรักคุณเพราะคุณเป็นคุณ ไม่ใช่เพราะคุณคือคนดี หรือเป็นผู้ใหญ่ (อันนี้แล้วแต่คนนะครับ) จากคุณ : earth tone - [ 2 เม.ย. 47 09:38:39 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตลาดอยู่ห่างโรงพยาบาลไม่เท่าไรนัก...ใจนึงก็กลัวว่าหาก กันนึกอยากกินอะไรที่ตลาดตอนเช้าขึ้นมาต้องเจอกันแน่ๆ เราเลือกร้านที่เรา 2 คนยังไม่เคยมาทานด้วยกันร้านหนึ่ง...ซึ่งเป็นร้านโจ๊ก นั่งอยู่ที่ร้านจน 7 โมงกว่า...ก็บังเอิญเหลือบไปเห็นผู้ชายคนนึงยืนหันหลังอยู่....เหมือนจริงๆ เหมือนกันมาก แต่ที่น่าแปลกก็คือ...มันไม่น่าใช่ เพราะเค้ามากับผู้หญิงอีกคน.... เราเลือกที่จะเดินไปออกมาจากร้านเพื่อหาจุดที่สามารถมองเห็นหน้าได้ชัดๆ โดยที่เค้าไม่รู้ตัว.... ....ใช่กันจริงๆด้วย....เชื่อมั้ยว่าหัวใจที่มันพองโตตะกี้นี้...แฟบลงทันที เสียงตลาดที่ตะเบงเซ็งแซ่ กลับเงียบเฉียบ....ตัวร้อนวูบวาบ แต่มือกลับเย็นเฉียบ....แต่ก็บอกตัวเองว่า ใจเย็นนะพลอย...พลอยต้องใจเย็น...พลอยยังได้เปรียบคน 2 คนนี้ เพราะเค้าไม่รู้ว่าพลอยอยู่ที่นี่เวลานี้ อาจไม่มีงานแต่งงานเกิดขึ้นก็ได้...เรานึกในใจ.... แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใครล่ะ...มาทำอะไรกับกันแต่เช้าที่ตลาด 2 คน เราเดินตามเค้าไปสุดทาง....ซักพักกันก็หยุดอยู่ที่ร้านหนึ่งแล้วก็เดินเข้าไป.... เรามองไม่ถนัดว่าร้านนั้นเป็นร้านอะไร...ไม่ใช่ซิ...ที่จริงเราไม่สนใจด้วยซ้ำไป.... อยากรู้แต่ว่า...ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร...กันกำลังทำอะไรอยู่กันแน่....เท่านั้นเอง จากคุณ : ความตื่นเต้น...ไม่รู้จบ - [ 2 เม.ย. 47 09:40:08 A:210.1.21.28 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 14 มีต่ออีกปะ จากคุณ : โทโมกะ - [ 2 เม.ย. 47 09:43:56 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอโทษนะคะ ต้องออกไปพบลูกค้าแล้ว แล้วจะกลับมาเล่าใหม่นะคะ ขอโทษจริงๆ จากคุณ : ความตื่นเต้น...ไม่รู้จบ - [ 2 เม.ย. 47 10:11:48 A:210.1.21.28 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 16 ทุก ๆ ความผิดพลาด ทุก ๆ ข้อเสียที่ไม่ดี ทุก ๆ ข้อบกพร่องในสิ่งที่คนรักเป็น มันคือ " สิ่งที่ไม่มีอำนาจใด ๆ เลย " ผมพร้อมจะมองข้ามมันไปพร้อมกับคำว่าไม่เป็นไร " ..... คุณเป็นคนที่น่ารักมาก ๆ ค่ะ ....... จะจะไปใช้กับคนรักบ้าง จากคุณ : mookka - [ 2 เม.ย. 47 11:19:33 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แต่งเรื่องชัวร์ มีหยุด มีเขียนต่อ ทำเป็นนิยายไปได้ จากคุณ : กำ - [ 2 เม.ย. 47 15:30:45 A:203.78.110.26 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 มารออ่านค่า....มาต่อเร็วๆนะค้า..... จากคุณ : nonny - [ 2 เม.ย. 47 20:53:06 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เอ่อ........ลุ้น อ่ะ จากคุณ : หนูเอง ค่าป๋า.... - [ 2 เม.ย. 47 22:16:25 A:203.156.98.251 X: ]