ความคิดเห็นที่ 1 เคยมีเพื่อนที่ทำงาน แฟนเขาเป็นเอดส์ คืดแฟนเขาทำงานเป็น ผช.พยาบาล แล้วติดจากคนไข้ แล้วเสียชีวิต แต่ตัวผู้ชายก็ไม่ได้ติดเชื้อจากแหนเขา เพื่อนสนิทของเขาที่สนิทกันมาก ไปมาหาสู่ประจำ กินข้าวด้วยกันประจำ แต่พอรู้ว่าแฟนเขาเป็นเอดส์ตาย เพื่อนคนนั้นทิ้งแก้วน้ำ ทิ้งจานชามที่เขากินข้าวทิ้งหมดเลย ทั้ง ๆ ที่คนนี้ไม่ได้เป็นเอดส์นะ จากคุณ : ช - [ 14 ก.ค. 47 12:23:57 A:203.113.56.75 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมเลือกที่จะปฏิบัติเหมือนเดิม พร้อมที่จะให้กำลังใจเค้าเพื่อมีชีวิตอยู่ต่อ โรคนี้ไม่ได้ติดกันง่าย ๆ แล้วก้ไม่ตายกันได้ง่าย ๆ หรอกคับ กำลังใจสำคัญที่สุดครับ ยิ่งทำตัวห่างเหินแล้วเลือกปฏิบัติอย่างหมางเมิน มีแต่จะทำให้แย่ลงครับ ผมไม่ทิ้งเค้าหรอกครับ พูดจากใจจริง ตรวจเลือดเพื่อทำงานเนี่ย ตรวจแล้วได้อะไรขึ้นมาครับ เพื่อให้กีดกันพวกนี้ออกจากสังคมใช่ไหมคับ เสียดายบางคนยังมีความสามารถมากกว่าคนบางคนด้วยครับ ทำแบบนี้มีแต่ทำให้เค้าเหล่านั้นเป็นปัญหาของสังคมครับ พวกที่กลัวจะติดเชื้อจากผู้คนเหล่านี้เวลาเข้าใกล้ แนะนำให้สวมถุงยางซะคับ เบื่อคนที่พูดเอาหน้า ดีแต่ปาก พูดกี่ที ๆ ก็ตะแคงตีนเดิน เหอะ ๆ (ดุเดือดไปป่าวเนี่ย) แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 47 16:04:46 แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 47 12:43:24 จากคุณ : Binocular - [ 14 ก.ค. 47 12:42:11 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าคนใกล้ตัว หรือ เพื่อนสนิท เป็นเอดส์ .... ส้วมจะรักเขาเท่าเดิม แต่จะไม่จงใจทำให้เขารู้สึกว่า เรารัก และห่วงเขามาก จนเกินพอดีไป เพราะการที่เราไปรักเขาอย่างมากมาย อาจจะทำให้เขารูสึกว่าตัวเขาเองเป็นภาระ และ อาจจะเป็นปมด้อยในใจเขาก็ได้ค่ะ แต่รับรอง... ไม่ทอดทิ้งกัน แน่ๆค่ะ ทุกชีวิตมีค่า ของ ความเป็นคน เท่ากันหมดละค่ะ จากคุณ : ส้วมจ้า - [ 14 ก.ค. 47 13:33:14 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โฮ่ๆ ๆ ๆ เข้ากับบรรยากาศการประชุมนานาชาติ เรื่องโรคเอดส์ ครั้งที่ 15 วันที่ 11 - 16 กรกฎาคม 2547 นี้พอดี... ผมขอสรุปย่อๆ บทความของคุณประวิตร โรจนพฤกษ์ ที่ตีพิมพ์ใน "กรุงเทพธุรกิจ" เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาครับ... คุณประวิตรบอกว่า ช่วงนี้กรุงเทพฯ จะมีการขึ้นป้ายว่า "ความภาคภูมิใจของคนไทย" ที่ได้รับเกียรติเป็นเจ้าภาพการประชุมเอดส์ครั้งนี้.... แต่ความจริง สังคมไทยกลับกีดกัน เลือกปฏิบัติต่อผู้ติดเชื้อ HIV มาเป็นเวลากว่า 10 ปี พูดง่ายๆ เราถูมิใจที่เป็นเจ้าภาพ "เอาหน้า" แต่พฤติกรรมของคนไทยกลับเกลียดชังผู้ติดเชื้อ และเห็นคนเหล่านี้เป็นคนน่ารังเกียจในสังคม!! ดังนั้น เราจึงไม่เคยเห็นคนไทยที่มีชื่อเสียงคนไหน ลุกขึ้นประกาศตัวเลยว่า ตนเป็นเอดส์ ( เพราะใครบ้าทำอย่างนั้นเมื่อไร คงถูกอัปเปหิออกนอกสังคมไทยไปแหงมๆ อิอิ) ยกตัวอย่างเช่น... - ข่าวโรงแรมระดับ 4 ดาวแห่งหนึ่ง มีนโยบายกีดกันแบ่งแยกแขกโรงแรมที่เป็นผู้ติดเชื้อที่มาร่วมการประชุม จนคุณมีชัย วีระไวทยะ ต้องออกมาวิพากษ์วิจารณ์ผ่านสื่อ - ข่าวข้าราชการชั้นผู้น้อยในสำนักนายกรัฐมนตรี ที่ร้องเสรียนว่าตนถูกกีดกันรังควานจากเพื่อนข้าราชการ จนในที่สุดต้องถูกบีบให้ลาออก!! ผมว่า PANTIP เอาเรื่องนี้มาเป็นประเด็น น่าสนใจดีครับ ว่าคนไทยเราจะมีพฤติกรรมอย่างไร กับผู้ป่วยโรคเอดส์ในสัมคมของเรา???? จากคุณ : ตกขอบ - [ 14 ก.ค. 47 13:49:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หอมแก้มแบบแอชลีย์ จัดด์ เป็นไง จากคุณ : som_potter - [ 14 ก.ค. 47 13:58:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ความรู้สึกและการกระทำยังคงเหมือนเดิม เพียงแต่อะไรที่ต้องระวังเป็นพิเศษก็ต้องระวังไว้บ้าง ปกติเราก็ไม่ใช่คนที่ชอบคลุกคลีกับคนอื่นมากๆอยุ่แล้ว กับเพื่อนสนิทหรือญาติก็ไม่ได้ไปเที่ยวกอด จับมือ หรือใช้อะไรร่วมกันอยุ่แล้ว ดังนั้นการปฏิบัติตนสำหรับเราคงเหมือนเดิม แต่ถ้าแฟนเป้น อันนี้คงทำใจลำบากมากๆ จะให้สนิทสนมขั้นมีไรกันคงไมไ่ด้แล้ว แม้จะป้องกันก็ไม่ไหวหรอก คงได้แต่คบกันฉันท์เพื่อน จากคุณ : บีโกะ - [ 14 ก.ค. 47 14:13:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าเป็นญาติพี่น้อง เพื่อนสนิท ก็จะปฏิบัติเหมือนเดิม แต่อาจมากกว่าเดิม โดยที่ไม่ทำให้เค้ารู้ตัวคะ และไม่ลืมที่จะป้องกันตัวเราเองด้วย จากคุณ : LisaP - [ 14 ก.ค. 47 14:50:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 รักเหมือนเดิม จะพยายามให้เค้ามีสุขลักษณะการอยู่ที่ดี กินอาหารที่มีประโยชน์ ให้กำลังใจไม่ให้เครียด ออกกำลังกาย ให้อยู่กะเราไปอีกเป็นสิบ ยี่สิบ สามสิบปี...แต่ในขณะเดียวกันก็ระวังในเรื่องที่ควรระวัง จากคุณ : Girl from Ipanema - [ 14 ก.ค. 47 14:53:57 A:202.57.167.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอตอบข้อ 1 ค่ะ ^.^ จากคุณ : Richy's Mommy - [ 14 ก.ค. 47 15:54:03 ]

ความคิดเห็นที่ 10 2 จากคุณ : โทโมกะ - [ 14 ก.ค. 47 16:02:27 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เราก็ว่าไม่น่าจะติดกันได้ง่ายอ่ะนะ แต่ได้อ่านกระทู้ในเวปแก้ว มีผู้ติดเชื้อคนนึงเค้ายืนยันว่าที่เค้าติดเชื้อเพราะว่าเค้าเป็นเริมที่มือแล้วสัมผัสกับผู้ติดเชื้อ ก็เลยชักไม่แน่ใจ จากคุณ : เกิดมาจน - [ 14 ก.ค. 47 16:20:50 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ก็จะสนิทกะเค้าเหมือนเดิม แต่จะคุยกะเขามากขึ้น ใช้เวลาอยู่กับเขาให้มากขึ้น เพราะลองคิดว่า ถ้าเป็นเรา เราก็คงไม่อยากให้สังคมรังเกียจเหมือนกันค่ะ จากคุณ : หนูน้อยหมวกแดง (คิเรนะ) - [ 14 ก.ค. 47 17:19:03 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตอบคุณ binocular ผมเป็นลูกจ้าง เคยโดนตรวจเลือดตอนเข้าทำงานเหมือนกัน โชคดีที่ไม่ได้เป็นอะไร แต่ผมเข้าใจเขานะ ถ้าคุณมองในฐานะบริษัท อาจไม่ใช่เพราะเขารังเกียจคนมีเชื้อ HIV แต่อาจเพราะเขาเข้าใจ ว่า (และมีเหตุผลอันควรที่เขาจะเข้าใจได้ว่า) คนมีเชื้อ HIV มีความเสี่ยงจะเป็นเอดส์ ซึ่งจะทำให้พนักงานคนนั้นทำงานได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ มีปัญหาสุขภาพ และอาจมีอายุงานสั้น ถ้ามองในแง่การบริหารทรัพยากรบุคคล การรับพนักงานคนนึง เหมือนการลงทุนนะครับ ประสบการณ์ของพนักงาน การฝึกอบรม ฯลฯ ล้วนแต่มีมูลค่าต่อการเจริญเติบโตของบริษัท ถ้าเลือกได้ ก็คงไม่มีใครอยากรับ เพราะเขาไม่ใช่มูลนิธิ ไม่ได้บอกว่าผมเห็นด้วย ไม่เห็นด้วยนะครับ ผมแค่บอกว่า .. ผมเข้าใจเขา ผมเชื่อว่า... ถ้าเราจะมองปัญหาเรื่องการปฏิบัติต่อผู้ป่วยเอดส์ อย่างเป็นธรรม ก็ต้องเข้าใจอย่างเป็นธรรมต่อผู้ปฏิบัติด้วยเช่นกัน แม้ว่าสิ่งที่เขาทำจะไม่ถูกใจเรา ก็ตาม ด้วยความเคารพความเห็นของทุกท่านครับ จากคุณ : aston27 - [ 14 ก.ค. 47 17:47:56 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สำหรับผม เขาจะเป็นอะไรเราก็ยังพูดคุยทักทายกับเขาเหมือนเดิมทำเหมือนเขาก็คือมนุษย์ปุถุชนธรรมดาคนหนึ่งครับ.... จากคุณ : วัฏสีร์ ธรรมจารี (spiralhead) - [ 14 ก.ค. 47 18:27:27 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เอาใจเขามาใส่ใจเรา ถ้าเป็นเราก็อะนะ จากคุณ : จิตกาธาน - [ 14 ก.ค. 47 18:43:27 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนนี้เราก็มีญาติเป็นโรคนี้อยู่ ตอนแรกเราก็กลัว แต่ว่าพยายามหาว่ามันจะติดยังไง ป้องกันยังไง เราว่าทางเค้าก็คงจะป้องกันตัวเองไม่ให้แพร่เชื้อไปสู่คนอื่นเหมือนกัน ตอนนี้ก็อยู่ได้อย่างมีความสุข ว่าแต่ว่า ถ้าให้ไป หอมแก้มหรือลูบตัวแบบดารา เราว่าก็เกินไปน่ะ เพราะปกติเราก็ไม่ทำแบบนี้กับใครอยู่แล้ว จากคุณ : ตัวตุ่น - [ 14 ก.ค. 47 20:19:48 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จัดงานนี้มาก็เห็น คนที่หน้าเบื่อมาออกโคดสะนา ทีวี เอาหน้าอยู่ สอง คน นาย ก กะ คนที่ไม่ใช่หมอแต่เรียกมันว่าหมอ มาออกทีวีเอาหน้า เบื่อ ส่วนคนที่วัดพระบาท ที่โรงบาล ที่เป็น HIV ก็ยังเหมือนเดิมแหละว้า จากคุณ : น้องส้มเด็กดี - [ 14 ก.ค. 47 21:32:01 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ยังคงสนิทกันต่อไปและให้เวลากับเขามากขึ้น ค้นคว้าข้อมูลและเสาะหาหนังสือตำราที่เกี่ยวกับการดูแลรักษาตัวเองมาให้เขา จากคุณ : ทำอยู่ - [ 14 ก.ค. 47 21:42:07 A:192.168.9.113 X:203.151.38.3, 203.151.38.5 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ข้อ 1 ครับ มันไม่ได้ติดกันง่ายนะ จะกลัวไปทำไม จากคุณ : หัวฟัดหัวเหวี่ยงหุนหันพลันแล่น - [ 14 ก.ค. 47 23:20:20 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เราจะสนิทกับเขาเท่าเดิม ถ้าเป็นญาติ หรือเพื่อนสนิท เราจะสนิทเหมือนเดิม ให้กำลังใจมากขึ้น ช่วยให้เขาดูแลตัวเองได้ แต่ก็จะหาความรู้เพิ่มเติม ว่าอาการของโรคเป็นอย่างไร ควรจะดูแลเขาอย่างไร ไม่ได้กังวลเรื่องเอดส์ แต่กังวลเรื่องโรคติดต่อที่เป็นผลสืบเนื่อง คงต้องป้องกันมากกว่าเดิม และทำความเข้าใจกับคนในบ้าน ถ้ามีคนอื่นในบ้านที่อ่อนแอ ภูมิต้านทานต่ำ เราก็คงต้องหาทางป้องกันค่ะ จากคุณ : amitambien - [ 15 ก.ค. 47 01:15:55 ]

ความคิดเห็นที่ 21 2 จากคุณ : (( aloha )) - [ 15 ก.ค. 47 05:11:46 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คห 19 OK จากคุณ : Alibaba7227 - [ 15 ก.ค. 47 08:43:04 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ก็ทำตัวเหมือนเดิมแหละค่ะ เคยคุยเล่นยังไงก็เหมือนเดิม รักพี่ส้วมจังเลยอ่ะ ตอบตรงใจเลย เพราะกำลังใจไม่ใช่เอาอกเอาใจนะ แต่ขอให้เข้าใจเราก้อพอ จากคุณ : ตาลสด - [ 15 ก.ค. 47 09:31:24 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ความจริงถ้าเข้าใจโรคนี้ก็ดูแลคนที่เป็นได้ ปัญหาที่เกิดคือสังคมไทยไม่เข้าใจและรังเกียจคนป่วยหรือผู้ติดเชื้อ ทำให้นอกจากป่วยกายแล้วยังป่วยใจอีก นายกทักษิณแทนที่จะออกทีวีอย่างเดียวน่าจะประกาศให้ยาต้านไวรัสอยู่ในโครงการ ๓๐ บาทหรืออยู่ในประกันสังคมของผู้ใช้แรงงาน เพราะยามีราคาแพงมากเกินไป เรามีญาติเป็นผู้ติดเชื้อต้องจ่ายค่ายาเดือนละ ๓๐๐๐ บาท ตอนนี้ลดเหลือประมาณ ๑๕๐๐ บาทต่อเดือนหลังองค์การเภสัชผลิตยาต้านออกมา จริงๆคนที่ตายไม่ใช่เป็นเอดส์ตายแต่เป็นอดตายต่างหาก ขอยาเอื้ออาทรหน่อยได้ไหม ในหลายประเทศ การช่วยเหลือซึ่งกันและกันเป็นสิ่งสำคัญที่คนให้คนป่วยหรือผู้ติดเชื้ออยู่ได้ เมืองที่เราอยู่คนป่วยหรือคนสนับสนุนโครงการช่วยเหลือผู้ติดเชื้อ เขาก็ติดริบบิ้นสีแดง ไม่เห็นมีใครว่าอะไร ถือเป็นเรื่องปกติ เวลาป่วยหรือบาดเจ็บจะได้จัดการถูกไม่เสี่ยงต่อการติดเชื้อ แต่เมืองไทยคงยาก ประเภทหน้าบางกันทั้งนั้น จากคุณ : คนไกลบ้าน - [ 15 ก.ค. 47 09:34:36 A:82.5.66.140 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขึ้นอยู่กับว่าคนๆนั้นเป็นใคร ถ้าเป็นแฟน ดูก่อนว่าติดจากใหน ถ้ามั่วผู้หญิงสำส่อน ทิ้งเลย แต่ถ้าไม่ใช่ยังคบและให้กำลังใจอยู่ และจะอยู่เป็นเพื่อนจนวาระสุดท้าย ถ้าเป็นเพื่อนหรือญาติพี่น้อง ก็คงเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยน จากคุณ : varada - [ 15 ก.ค. 47 13:36:16 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จะดูแลเขาให้ดีที่สุด สุดความสามารถเพื่อให้เขามีคุณภาพชีวิตที่ดีที่สุดและมีชีวิตยืนยาวที่สุด จากคุณ : asmahan - [ 15 ก.ค. 47 16:03:32 A:210.203.181.88 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 โหวตข้อ 1 ค่ะ จากคุณ : Blueberry Cheese Pie - [ 15 ก.ค. 47 21:26:38 ]

ความคิดเห็นที่ 28 น้าชายเราก็เป็น เรากับญาติก็ทำตัวเหมือนเดิม เอาข้าวมากินด้วยกัน ดูแลเวลาเขาเจ็บ น้าเราเขาก็พยายามที่จะไม่ให้ไปติดคนอื่น เวลาเขาเลือดออกหรือเป็นแผลเขาจะทำเองไม่ยอมให้ใครทำให้ แล้วอะไรที่เปื้อนเลือดเขาก็จะทิ้งเองหมด น้าเราบอกว่า ไม่มีใครที่อยากให้คนอื่นเป็นเหมือนเขาหรอก จากคุณ : อมยิ้มไม่ได้ - [ 16 ก.ค. 47 09:12:35 ]

ความคิดเห็นที่ 29 โหวตข้อ 2. คะ จากคุณ : Pucca_jang - [ 16 ก.ค. 47 09:20:55 ]

ความคิดเห็นที่ 30 "ทำตัวเหมือนปกติแหละน่าจะดีที่สุด" เราเองมีรุ่นพี่ที่ทำงานที่เสียชีวิตไปแล้วเพราะโรคเอดส์ สงสารเขามากเหมือนกันเพราะตอนนั้นที่ทำงานเรามีคนที่เข้าใจเรื่องนี้อยู่ไม่กี่คน คนส่วนใหญ่จะกลัวเขากันมาก พยายามจะออกห่างไม่สุงสิงด้วย ไม่พูดคุยด้วยอะไรแบบนี้ ที่จริงคนที่เป็นเอดส์เค้าจะมีความเสี่ยงที่จะเป็นโรคต่างๆง่ายกว่าพวกเราเพราะไม่มีภูมิคุ้มกันเชื้อโรค เราก็ดูแลเค้าแบบปกติเพียงแต่เพิ่มความระมัดระวังเรื่องความสะอาดมากขึ้นหน่อยก็เท่านั้นเอง แต่บางอารมณ์ผู้ป่วยเองก็คงจะไม่ได้อยากให้คนรอบข้างแสดงออกอะไรมากนัก เดี๋ยวจะกลายเป็นรู้สึกว่าเห็นเขาเป็นภาระซะมากกว่าและจะทำให้เครียดซึ่งไม่ดีต่อสุขภาพโดยรวม โดยรวมแล้วถ้าเราระวังกันดีๆ โรคเอดส์ก็นับว่าเป็นโรคที่ติดต่อกันยากระดับหนึ่ง คิดแล้วโรคหวัดยังแพร่กระจายได้ง่ายกว่าเลย ... หายใจรดกันก็ติดแล้ว คนที่เป็นเอดส์เค้าเป็นคนปกติ ก็เหมือนกันคนที่มีโรคประจำตัวอื่นๆนั่นแหละ ถ้าเค้ามีสุขภาพกายและใจที่ดี ไม่มีอาการป่วยกำเริบ เค้าก็ยังเป็นคนที่สามารถทำงานทำการได้อย่างคนปกติ การไปกีดกันเค้าก็เป็นการบั่นทอนทรัพยากรบุคคลของหน่วยงานนั้นๆเองนั่นแหละ เพราะนอกจากคนป่วยที่เครียดแล้วคนอื่นๆที่ไม่ได้ป่วยก็อาจจะเครียดและเข้าใจผิดตามไปด้วย อันนี้เป็นบรรยากาศในที่ทำงานของเราก่อนที่พี่คนนั้นเค้าจะเสียชีวิตเลยแหละ สุดท้ายเราอยากให้ทุกคนทำความเข้าใจซะใหม่ อยากใหคนที่รู้อธิบายให้คนที่ไม่รู้ได้เข้าใจ อยากให้ทุกคนเปิดใจให้กว้างและมองผู้ป่วยในด้านความสามารถในการทำงานที่มีอยู่ดีกว่า ผู้ป่วยจะได้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นเพื่อจะได้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ได้คุ้มเต็มที่ ส่วนคนที่อยู่รอบข้างก็จะได้ไม่ต้องมาเครียดหรือหวาดกลัวใดๆแต่สามารถทำงานร่วมกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ จากคุณ : Vipavadee - [ 16 ก.ค. 47 14:23:41 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ปฏิบัติและดีต่อเขาเหมือนเดิมค่ะ แล้วก็คอยดูแลใส่ใจเค้ามากหน่อย เรื่องความสะอาดสุขภาพก็อาจต้องระวังกันซักนิด เรามีความรู้นี่คะว่าเป็นติดจากไหนเพราะอะไร เราย่อมรู้ว่ามันไม่ได้ติดกันได้ง่ายขนาดนั้น คนที่รังเกียจ เราคงไม่มีสิทธิ์ไปออกความเห็นอะไร แต่คนเรา... บางทีสถานการณ์มันก็วัดใจกันได้เหมือนกันนะ จากคุณ : fingers-crossed (fingers-crossed) - [ 16 ก.ค. 47 16:58:23 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ถ้าเป็นญาติหรือเพื่อนๆ ก็คงจะให้คำแนะนำ เสาะแสวงที่ไหนทีมียาดีๆ มีการรักษาที่ได้ผล เอามาบอก ซื้อมาฝากค่ะ ความเห็นใจนั้นไม่ต้องห่วงว่าจะลดน้อยลงไปค่ะ ถ้าเป็นแฟน ก็จะดูแลไม่ทอดทิ้งค่ะ จากคุณ : ** ผู้หญิงไทย ** - [ 16 ก.ค. 47 20:43:30 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ทำไมต้องสมมุติ แน่ใจหรือว่า ไม่ใช่เหตุการณ์จริง???????? ถ้า HIV มันติดกันง่ายๆ รับรอง พวกเราตายกันหมดแล้วครับ .. จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 16 ก.ค. 47 21:36:36 ]

ความคิดเห็นที่ 34 จากที่อ่านๆมา เกือบทั้งหมดก็ไม่ได้รังเกียจ ผู้ติดเชื้อเลยนะครับ ถ้าสังคมภายนอกเป็นแบบนี้จริงๆ ผู้ติดเชื้อคงมีกำลังใจต่อสู้กับโรคร้ายขึ้นอีกเยอะเลยนะครับ แต่ความจริงเป็นแบบใหนเราก็พอมองเห็นกันอยู่นะ ตอบคำถามมั่งดีกว่า ก็คงเป็นข้อ 2 นะครับ เรื่องระวังให้ติดเชื้อนี่ ผู้ติดเชื้อเองจะระวังตัวมากกว่าเราอีกถ้าเพื่อนหรือคนที่เรารักทำให้เราติดเชื้อ เค้าคงเสียใจมากกว่าตัวเราอีก ไม่ว่าเค้าจะป่วยเป็นอะไร เค้าก็ยังเป็นคนเดิมของเราอยู่ดี จากคุณ : นายกระทัดรัด - [ 16 ก.ค. 47 22:24:05 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เราเคยไม่เข้าใจเรื่องโรคนี้ ... จนมาวันนึง ได้อ่านหนังสือ เล่มนึง ที่เขียนโดยผู้ติดเชื้อ เราประทับใจมาก ติดตาม และเข้ามาเป็นสมาชิกในเวบของเธอ เราประทับใจพี่คนนี้มาก เค้าเป้นคนที่น่านับถือจิงๆ ทำให้เราได้เข้าใจผู้ติดเชื้อมากขึ้น มีเพื่อนใหม่ ๆ ที่เป็นผู้ติดเชื้อ และไม่ได้เป็น ทำให้เราได้ไปรู้จักน้องๆ ที่ติดเชื้อจากพ่อแม่ .... น้องๆ น่าสงสารมาก เพราะพ่อแม่เสียชีวิตหมดแล้วด้วยโรคเอดส์ น้อง ๆต้องการความรักและกำลังใจ เราได้ไปเป็นกำลังใจเล็ก ๆ ส่วนหนึ่งของน้อง ๆได้ไปกอดน้อง ได้ไปสื่อให้น้องๆ รู้ว่าเค้าไม่ได้ถูกทอดทิ้ง มีแต่คนรังเกียจ สุดท้าย เรานำความรู้ที่ได้มา มาบอกเพื่อนๆ สนิท และคนในครอบครัว ว่า ผู้ติดเชื้อ น่าเห็นใจ และน่าสงสารเพียงใด ... แรก ๆเราโดนมองว่า ทำไมต้องเป็นคนกลุ่มนี้ และเค้าไม่เข้าใจต่อ ผู้ติดเชื้อ คิดว่า น่ารังเกียจ .... ต่อมา ที่บ้านเราก็เข้าใจแล้ว และเห็นใจผู้ติดเชื้อมากขึ้น ผู้ ติด เชื้อ >>> เรา อยู่ ร่วม ใน สังคม เดียวกัน ได้ นะคะ ทานข้าว ด้วยกัน ใช้หลอด ใช้ช้อน คันเดียวกันได้ ดูหนัง ฟังเพลง ร่วมกันได้ กอดกัน สัมผัสกัน ได้ค่ะ อย่างน้อย ๆ ก็จะทำ ให้เรา และคนรอบข้าง รู้จัก หยุดคิด และป้องกัน ตัวเอง และคนอื่น ๆ ในรัศมี รอบข้างให้ มีผู้ติดเชื้อ น้อยลงนะคะ เพื่อสังคมไทย ประเทศชาติ และสังคมโลก ค่ะ จากคุณ : babbbirdbird - [ 17 ก.ค. 47 09:18:54 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ทำตัวปกติครับ และให้กำลังใจตามโอกาสที่เหมาะสม จากคุณ : mchaw - [ 17 ก.ค. 47 10:39:14 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เราคงใส่ใจ เขามากขึ้น เพราะวูบแรกที่รู้ว่าเป็นนะ เชื่อเถอะ ร้อยทั้งร้อยแทบไม่มีใครสามารถยืนอยู่ได้ด้วยตัวเองเพียงลำพังเลย แม้กระทั่งเพื่อนที่ใกล้ชิด หรือ สนิทสนมที่สุด ก็ยังเป็นการยากที่เขาจะเอ่ยปากบอกได้ "กำลังใจเป็นเรื่องสำคัญ เดิม ๆ ที่มีให้อาจไม่มากพอ ในสถานการณ์เช่นนี้" จากคุณ : เด็กน้อยสารภี - [ 17 ก.ค. 47 12:52:38 ]

ความคิดเห็นที่ 38 รักและให้อภัย จากคุณ : ทรงวิทย์ - [ 17 ก.ค. 47 21:32:58 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ทำตัวเหมือนเดิมครับ เคยเป็นอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น ยังคบได้ ยังคุยได้ ยังไปไหนมาไหนด้วยกันได้ กินข้าวร่วมโต๊ะได้ แต่ก็ดูและเรื่องสุขลักษณะ เช่น มีช้อนกลาง แยกแก้วน้ำ ซึ่งเรื่องนี้ก็เป็นมารยาทปกติในสังคมอยู่แล้ว และที่จริงก็เคยทำอย่างนี้มาแล้ว เป็นเพื่อนของเพื่อน เขาเป็นเอดส์แต่ก็ไม่ถึงกับเป็นแผลพุพองอะไร เพียงแต่ดูผอมและทรุดโทรมไปหน่อย เจอกันก็กอดกัน (กอดทักทายแบบฝรั่งน่ะ) คือคนนี้เขาเป็นฝรั่ง แล้วเราก็ทำอาหารไทยให้กิน แล้วก็กินร่วมโต๊ะ คุยกัน ไม่เห็นเป็นอะไรเลย ก็รู้อยู่ว่าเอดส์มันติดต่อกันทางเพศสัมพันธ์และทางเลือด ทำไมจะต้องไปกลัว แต่ถ้าถึงขนาดเป็นแผลตามตัวก็คงไม่กอดหรอกนะ แต่ก็คงไม่ถึงขนาดรังเกียจ คุยได้ คือเราก็ต้องดูแลสุขอนามัยให้ดี จากคุณ : ทอม - [ 17 ก.ค. 47 21:56:13 A:203.172.44.16 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 ถ้าเมื่อก่อนก็คงจะกลัวแต่เดี๋ยวนี้เป็นเองและรู้ว่ามันไม่ได้ติดกันง่ายๆ ก็คงจะเหมือนเดิมนะ จากคุณ : Dolly - [ 17 ก.ค. 47 22:17:46 A:210.143.35.16 X: ]

ความคิดเห็นที่ 41 คุณทรงวิทย์ ความเห็นที่ 38 ทำไมต้องให้อภัยเขาล่ะ คนติดเอดส์เขาไปทำผิดทำเลวอะไรมาเหรอ จากคุณ : ทอม - [ 18 ก.ค. 47 07:35:05 A:202.28.21.6 X: ]

ความคิดเห็นที่ 42 ข้อ 2 ครับ เหมือนเดิม เคยสนิทชิดเชื้อกันมาอย่างไร ก็เป็นอย่างนั้นต่อไปครับผม จากคุณ : พฤษภเสารี - [ 18 ก.ค. 47 17:51:59 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เป็นเหมือนเดิมค่ะ แต่ก็ต้องห่วงใยสุขภาพเขามากๆ เพราะเขาจะไม่สบายงายกว่าเราเยอะเลย จากคุณ : MaNgKoOd - [ 18 ก.ค. 47 18:25:45 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ปฏิบัติเหมือนเดิม ไม่รังเกียจ และจะคอยให้กำลังใจและไม่ทอดทิ้งให้ญาติของเรารู้สึกโดดเดี่ยว และการติดเชื้อเอดส์ไม่ใช่ติดกันง่าย ถ้าคุณไม่มีบาดแผลที่ต้องสัมผัสเลือดหรือสารคัคหลั่งของผู้ป่วย รับประทานอาหารใช้ช้อนกลาง ไม่เห็นน่ากลัวอะไรเลย อยากให้สังคมให้โอกาสคนติดเชื้อเอดส์มากกว่านี้ แทนที่จะผลักใส ทำไมไม่ใช้ประโยชน์จากความสามารถของเขาทำประโยชน์ให้สังคม จากคุณ : tphannee (tphannee) - [ 18 ก.ค. 47 21:47:26 ]

ความคิดเห็นที่ 45 โหวดให้ข้อสองค่ะ จากคุณ : BabyMaai - [ 19 ก.ค. 47 08:11:52 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ข้อ 2 ค่ะ มีเพื่อนเป็นค่ะ แต่ยังรักกันเหมือนเดิม จากคุณ : ปอบผีฟ้า - [ 19 ก.ค. 47 14:13:10 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เคยมีญาติเป็น ปรากฎว่าพ่อ-แม่ พี่น้องเขาไม่มีใครสนใจเอาไปส่งโรงพยาบาลแถวบ้านเรา (ทั้งๆที่บ้านเขาก็มีโรงพยาบาลแต่ว่าอายกลัวคนรู้ ) แล้วทิ้งไว้ไม่ดูแล ทางโรงพยาบาลก็มาตามให้บ้านเราซึ่งนามสกุลเหมือนคนไข้ ให้ไปดูคนไข้ไร้ญาติ(แต่นามสกุลเหมือนเรา)ว่าเป็นญาติเราใช่ไหม พ่อแม่พี่เราก็ต้องไปดูแลเพราะสงสารและเห็นใจ โทรไปหาพ่อแม่จริงเขาก็ไม่สนใจแถมหลังๆยังวางหูเวลาโทรไปหา (งงเหมือนกัน) โชคดีที่เขาไปเร็ว โรงพยาบาลก็ดี ให้การดูแลจนเขาตายไป (ตายด้วยปอดอักเสบ ดีที่ไม่ออกทางผิว) รู้ไหมพอรู้ว่าลูกตาย ตอนแรกก็จะไม่สนใจอี บ้านเราก็เลยจัดงานศพแบบง่ายๆทำบุญแบบเงียบๆ มีการมาถามอีกว่าได้ซองทำบุญไปเท่าไหร่ล่ะ ต้องแบ่งให้เขาบ้างนะ เฮ้อ..คนน้อคน จากคุณ : natya - [ 19 ก.ค. 47 19:59:02 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ต้องให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : ดาวลูกไก่อยู่ในกำมือ - [ 20 ก.ค. 47 14:26:39 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ..ทำตัวปกติ ไม่สนิทมากกว่าเดิม จะทำให้เค้าคิดมาก ..แต่ไม่ห่างเหิน เพราะตอนนี้ มีเพื่อนที่เราสนิท เค้ากำลังอยู่ในห้อง ไอซียู ด้วยโรคนี้เค้าไม่เคยบอกว่าเค้าเป็น เค้ากลัวว่า ภรรยา และลูกจะรังเกียจ ปล่อยมาเรื่อยจนตอนนี้ อยู่ในขั้นสุดท้าย สุขภาพทรุดโทรมลง มีอาการติดเชื้อ หลายอย่าง ขออวยพร ให้เค้าหายไว ไว ภรรยาเค้า คือเพื่อนสนิทของเราเอง... จากคุณ : D_jang - [ 20 ก.ค. 47 15:17:08 ]