ความคิดเห็นที่ 1 เป็นคำถามที่ดีครับ ผมเองในแต่ล่ะครั้งก้อยังไม่รู้ ไม่แน่ใจ ไม่เข้าใจ และเกินกว่าตัวเองจะควบคุม ชอบที่ใช้คำว่า "รอช้าไม่ได้แล้ว" จัง ผมว่าเวลาคุณรู้สึกแบบนั้นนั่นแหละ จะใช่คนนี้จริงๆหรือเปล่าไม่รู้ล่ะ แต่อย่างน้อยเขาหรือเธอคนนั้น คงเป็นคนที่คุณคิดถึงอยู่ทุกวัน ทั้งหลับ ทั้งตื่น และต้องเข้าไปค้นหาว่า "ใช่" หรือเปล่า ขอให้ใช่สีกทีเถอะเนอะ ม๊าววววววววววว จากคุณ : แมวกักขฬะ - [ 16 ก.ค. 47 10:09:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สำหรับ หนู ต้องเป็นคนที่ เราเป็นตัวของตัวเองได้ อย่างที่สุด ....เข้าใจและ ยอมรับได้ในธรรมชาติ ของกันและกัน มีอารมณ์ ขันร่วมกัน อยู่ด้วยกัน แล้ว หาเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เบิกบานได้ทั้งวันค่ะ อยากตื่นขึ้นมา แล้วก็ ไปทำอาหารเช้า มาให้เค้าทาน แล้วก็ ได้นอนใกล้ๆ พิงอกอุ่นๆ จนหลับไปด้วยกัน จากคุณ : หนูจ๋อย - [ 16 ก.ค. 47 10:17:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คิดถึงอยากเจอ เป็นห่วงเป็นใยตลอด อยากดูแล อยากมีส่วนร่วมทั้งในความสุขและทุกข์ของเค้า ให้รู้สึกโกรธ หรือ โมโหเค้ามากเท่าไร แต่ความห่วงใยที่มีให้ก็ชนะความโกรธได้ทุกที สุดท้าย...มีคนบอกว่าให้หลับตา หยุดใช้บรรดาเหตุผลอะไรทั้งหลายแหล่ที่เราอาจจะคิดไปมากมาย หลังจากนั้นให้ฟังเสียงของหัวใจตัวเอง ...แล้วจะได้คำตอบค่ะ จากคุณ : หมู - [ 16 ก.ค. 47 11:20:44 A:161.200.255.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 สำหรับดิชั้นมันก็เป้นแค่ความรู้สึกว่าเป็นคนที่"ใช่" เฉพาะในช่วงเวลาที่คบกันเท่านั้นแหล่ะ พอเลิกไปก็กลายเป็น ไม่ใช่ แค่รุ้สึกคิดถึง อยากอยุ่ด้วย อยากเจอ อยากคุย เป็นห่วง อยากให้เค้ามีความสุข เจอหน้าก็ยิ้มได้ แค่นี้ดิชั้นก็คิดว่ารักแล้วค่ะ อย่าไปพยายามหาเลยว่านิยามความรักเป้นยังไง มันอธิบายไม่ได้หรอก กับคนก่อนเคยคิดว่ารักอยากร่วมชีวิตด้วย แล้วเป็นไง พอเลิกไปก็ไม่ตาย คบคนใหม่สุขใจกว่าเดิมอีก จากคุณ : บีโกะ - [ 16 ก.ค. 47 12:09:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอเราเป็นเหมือนของคุณหนูจ๋อย เด๊ะ ๆ ลอก ๆ คำตอบเลย นี่หล่ะคนที่ใช่ของเราเลยนะ เสริมอีกหน่อย เค้าคนนั้นสามารถร้องไห้กับเราได้ทุกเวลาด้วยนะ เราไม่คิดว่าผู้ชายร้องไห้เป็นคนอ่อนแอหรอก เค้าของเราก็มีอารมณ์อ่อนไหวได้ แต่กับเราคนเดียวนะ ขอให้คุณเจอคนที่ใช่เร็ว ๆ นะคะ โชคดีจ๊ะ จากคุณ : LisaP - [ 16 ก.ค. 47 12:09:47 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้า "คนที่ใช่ และรอช้าไม่ได้แล้ว" คือสิ่งที่ทุกคนบอกมา ถ้างั้นเราก็ต้องตอบตัวเองได้แล้วสิว่าใช่ แต่มันมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เรารู้สึก "ไม่แน่ใจ" ตัวตัวเขา และ ตัวเรา แล้วอะไรคือสิ่งที่ฟันธงได้ล่ะว่า "จงแน่ใจเถอะ" เพราะถ้าบอกว่าลืมเหตุผลต่างๆเสีย แล้ว "ฟังเสียงหัวใจตัวเอง" เราก็อยากฟังเสียงหัวใจเค้ามากกว่านี่นาว่าบอกว่าอะไร จากคุณ : ว้าวุ่น - [ 16 ก.ค. 47 12:55:56 A:192.193.167.66 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 ลองไม่พบ..ไม่พูดกับเขาซักเดือนสิ... จากคุณ : สามเอ็กซ์@ (XIXIX) - [ 16 ก.ค. 47 13:48:28 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คือคนที่ร่วมทุกข์ ร่วมสุขกับเราเสมอ ไม่ว่าจะเกิดออะไรขึ้น นั่นแหละ ช่ายยยยยเลย จากคุณ : KHUNF@ii - [ 16 ก.ค. 47 14:03:01 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่ต้องถึงเดือนหรอก แค่ไม่ได้เจอ 1 อาทิตย์ ก็รู้สึกคิดถึงอยากโทรไปหาแล้ว แต่ไม่กล้า กลัวว่าเค้าจะไม่ได้รู้สึกอย่างเดียวกับเรา เฮ้ออออออออออออออออออออ จากคุณ : ว้าวุ่น - [ 16 ก.ค. 47 15:06:31 A:192.193.167.66 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 สำหรับเรา เราคิดว่าความรู้สึกนี้แหล่ะรักเค้าแล้วหล่ะเรา เป็นคนแรกที่คิดถึงทันทีที่ตื่นขึ้นตอนเช้า เป็นคนที่เวลาขับรถไปทำงานยังคิดถึงอีก ระหว่างทางเจออะไรเล็กน้อยขนาดไหนก็อยากโทรศัพท์ไปเล่าให้ฟัง อยากกดโทรศัพท์ไปหาทันทีที่ว่าง บางครั้งห้ามใจไว้ทัน บางทีห้ามไม่ทันก็กดไปเลย อยากรู้ว่าวันนี้เค้าทานข้าวเช้ายัง ทานกะอะไร เป็นคนแรกที่เมื่อดูหนัง หรืออ่านหนังสืออะไรเสร็จอยากเล่าให้เค้าฟังว่าเราชอบหรือคิดอย่างไร อยากอีกหลายอย่างอ้ะ สรุปรวม ๆ คือคนที่เราอยากแชร์ความรู้สึกทั้งหมดที่มี และเค้าก็อยากแชร์ความรู้สึกเหล่านั้นกะเรา จากคุณ : horseshoes - [ 16 ก.ค. 47 15:48:45 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คิดถึงทุกวัน ทั้ง ตอนเจอบ่อย ๆ หรือ ไม่เจอ เราไม่เจอ เรายังคิดถึงทุกวันเลย จากคุณ : เรื่องง่ายๆของรถถุง - [ 16 ก.ค. 47 16:17:48 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตายแทนได้รึเปล่าหล่ะ หุหุ จากคุณ : สุนัขจรจัด - [ 16 ก.ค. 47 17:07:56 A:203.118.111.219 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 อืม.....ถ้าเป็นอย่างที่ คุณhorseshoes ว่าไว้ นั่นก็เป็นความรู้สึกของเราเกือบทั้งหมด แต่ไม่ทั้งหมด บางทีก็คิดถึง แต่บางทีก็บอกตัวเองว่า "ไม่" แล้วคิดว่าทำไมต้องเป็นเราที่ต้องโทรไปหาเค้า ทำไมเค้าไม่โทรหาเราก่อน หรือว่าจริงๆ เค้าไม่ได้คิดอะไร หรือว่าในใจเราไม่ได้รักเค้าถึงไม่ยอมโทรหาเค้าก่อน ดูสับสนพึลึกนะความรู้สึกเนี่ยะ จากคุณ : ว้าวุ่น - [ 16 ก.ค. 47 17:15:12 A:192.193.167.66 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 เฮ้อ... ขอระบาย มั่งนะ อาจไม่เกี่ยว คงไม่ว่ากัน เราอยู่คนเดียวมาตลอด... เพิ่งมี บางคนเข้ามา... คิดถึง บ่อยมากๆๆๆ..... (บ้านอยู่คนละฟากน่ะ เจอกันใน m กะ โท เอา) บางที เรา ไม่รู้ว่าจะพัฒนาเป็นรักดีไหม... บางที มันก็ทรมาน... เราอยากเจอเค้า.. อยู่กับเค้า... แต่ เราไม่ค่อยเจอกันเลย (ประมาน อาทิต ละ หน) เราอารมณ์ แบบ ไม่อยากง้อด้วย... ถ้าเค้าไม่ชอบเรา เราก็คง ไม่ไปตื้อ... แต่เราไม่แน่ใจว่า.. เราชอบเค้า มากกว่า ที่เค้าชอบเราหรือเปล่า.. (งงมะ) คือ ทุกคนก็ต้อง กั๊กๆ ฟอร์ม ใช่มั้ยช่วงแรก 5555 คงไม่เผยไต๋ หมด... อิๆ เราถามว่า คิดถึงเรามั้ย.. บอก - ไม่บอก- โห ใจร้ายว่ะ... แต่ก็ส่ง sms โคด sweet ไรกันแน่ 555 ok ให้อภัย จากคุณ : som1 - [ 16 ก.ค. 47 18:05:42 A:161.200.255.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 เคยถามคำถามนี้กับคนล้านแปดนะคะ สงสัยมากๆเหมือนกันว่ารู้ได้ไงว่าใช่ ทำไมถึงได้ตัดสินใจแต่งงานด้วย แล้วทุกคำตอบก็ไม่ช่วยอะไร เชื่อเถอะว่าคุณรู้สึกเหมือนฉัน คือ ไม่เห็นเข้าใจเลย รู้สึกแบบนั้นมันยังไง แล้วรู้ได้ไงว่ารอช้าไม่ได้แล้ว ฉันมีแฟนมาหลายคน ก็ยังถามคำถามว่ารักเป็นยังไงอยู่ ไม่เห็นรู้สึกเลยว่าแบบไหนนะที่เรียกว่ารัก แต่พอได้รักขึ้นมาก็ไม่ต้องถามใคร ไม่ต้องหาคำตอบจากไหน ใจคุณจะบอกได้เลยว่า รัก ทุกวันนี้เลิกถามแล้ว เวลาที่คุณได้เจอคนคนนั้น คุณจะเลิกถามเลยเหมือนฉัน วันนี้รู้เลยว่า ใช่ เป็นยังไง เป็นความรู้สึกที่ข้างบนเค้าตอบมานั่นแหละค่ะ แต่ว่าคุณต้องได้เจอเค้าคุณถึงจะเข้าใจ ในวันที่คุณรู้สึกว่ารักเค้าจนหมดใจ และมั่นใจว่าเค้ารักคุณจนหมดใจเช่นกัน วันนั้นคุณสามารถตอบคนอื่นได้เลย ว่าใช่คืออะไร รักคืออะไร และรอช้าไม่ได้แล้วคืออะไร ต่อให้มีคนมาตอบคุณอีกร้อยคน คุณก็ยังไม่เข้าใจหรอกค่ะ เพราะฉันเคยผ่านในจุดที่คุณเป็นอยู่ ฉันถามทุกคนที่รู้จักที่แต่งงานแล้วด้วยคำถามนี้ แต่ไม่เคยได้คำตอบที่สามารถเข้าใจได้ เพราะความรักของแต่ละคนนั้นต่างกันไป คลิกที่บอกว่า ใช่และรอไม่ได้ของแต่ละคนก็ต่างกัน ขอให้โชคดีได้เจอคำตอบไวๆนะคะ จากคุณ : i - [ 16 ก.ค. 47 21:16:18 ]

ความคิดเห็นที่ 16 /\ /\ | | | | เห็นด้วยมากๆๆครับ ต้องเจอเองน่ะถึงรู้ ;) จากคุณ : deltaphi - [ 17 ก.ค. 47 07:18:26 ]

ความคิดเห็นที่ 17 #3 ให้รู้สึกโกรธ หรือ โมโหเค้ามากเท่าไร แต่ความห่วงใยที่มีให้ก็ชนะความโกรธได้ทุกที <<< ถูกเป๊ะเลย วันนั้นเมายิ่งกว่าหมา ไอ้เราโมโหสุดๆจะทำเป็นนอนเฉยก็ไม่ได้ ต้องไปลากเข้าห้องมาเช็ดตัว มาทานยา มาดูแล เฮ้อออ ป.ล เห็นด้วยกับ #15 สุดๆ จากคุณ : บี (imagesz) - [ 17 ก.ค. 47 08:31:02 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อย่า สับสน กับ ... คำว่า.... รัก... และ คำว่า.... หลง..... นะครับ ประเภท คิดถึงทุกลมหายใจ เช้าสายบ่ายเย็น.. อาจเข้าสู่จุดของ การหลง ไปได้ ซึ่งเป็นการเลยเถิด จากความรักไป และอาจก่อให้เกิด ความขัดแย้ง ขึ้นกับอีกฝ่าย ที่ไม่ได้มีความรู้สึก แรง ถึงขนาดหลง เหมือนกับอีกฝ่าย.......... รัก คือการที่ อยากให้เขามีความสุข ซึ่งจะไม่ก้าวก่าย ความเป็นส่วนตัวของ อีกฝ่ายจนเกินงาม ....... จากคุณ : ลุงโอ๋ - [ 17 ก.ค. 47 08:58:43 A:203.209.107.93 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 ลุงโอ๋ตอบดีครับ และความรักของลุงโอ๋ตอนนี้เป็นไงครับ จากคุณ : หนุ่ม TN - [ 17 ก.ค. 47 10:14:26 ]

ความคิดเห็นที่ 20 กว่าจะรู้ว่ารักคนนั้น เราก็สูญเสียเค้าไปแล้วนะ (โดยส่วนตัว) จากคุณ : ด้วยคน - [ 17 ก.ค. 47 11:53:24 A:203.149.37.27 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 มันตอบไม่ถูกอ่ะ จากคุณ : ป้าสำออย - [ 17 ก.ค. 47 13:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มาช่วยตอบนะคะแต่ไม่รู้ถูกหรือเปล่า เป็นคำตอบของคนที่ยังไม่ได้แต่งงานนะและก็เคยอกหัก จะรู้ว่ารักเขาหรือเปล่า ลองห่างๆกันสักพักถ้าเราคิดถึงเขาหรือวันไหนที่ไม่เจอกันก็รู้สึกอยากเจอ ก็น่าจะเรียกว่าชอบเขา ถามว่ารักไหม น่าจะดูใจตัวเองนานๆเพียงแค่คิดถึงมันวัดไม่ได้ พอดีตัวเองเป็นคนที่ค่อนข้างรู้จักใจตัวเองดี จะรู้ตัวเองว่าเรารักหรือไม่รักเขา มุมมองนะ ความรักมันไม่ใช่แค่คน 2 คนตกลงคบเป็นแฟนกัน โทรหากันบ่อยๆ ถ้าจะมองถึงความรักที่เราจะแต่งงานกับใครสักคน ก็อยู่ที่เราต่างคนต่างยอมรับนิสัยได้ ความห่วงใย การดูแลกัน การให้เกียรติกัน การยอมรับของครอบครัวทั้ง 2 ฝ่าย ความแตกต่างของครอบครัว การศึกษา และศาสนา จากคุณ : ps - [ 17 ก.ค. 47 22:59:58 A:203.145.21.15 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 แย่จัง........ความรู้สึกเนี่ยะ เบื่อที่ต้องสะกดอารมณ์ตัวเอง เพื่อรอให้เค้าบอกก่อน แล้วถ้าเค้าบอกเราจะตอบอะไรดีที่ตรงกับความรู้สึกของตัวเองโอ๊ยยยย....... กลัวการเปลี่ยนแปลงจริงๆ เลย แล้วถ้ามันไม่เวิคล่ะ เราจะกลับมาเป็นอย่างเดิมได้ไหม เฮ้อออออออออออออ กลุ้ม จากคุณ : ว้าวุ่น - [ 19 ก.ค. 47 08:36:34 A:192.193.167.66 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 คงเป็นคนที่ทำให้เรากลับไปสู่ ตัวตนจริงๆของเราได้มั๊งคะ น่าจะนะ คนที่ทำให้รู้สึกว่าไม่ต้องปิดบังอะไร เป็นอย่างที่เราอยากเป็น แบบว่า ชั้นเป็นอย่างนี้แหละ เพราะปกติของเราเนี่ย เป็นคนหลายบุคลิกค่ะ จนแทบจะถูกกลืนไปแล้ว คือบุคลิกจะเปลี่ยนไปตามกลุ่มคนที่คบหาสมาคมด้วย ที่บ้านจะแบบหนึ่ง เพื่อนจะแบบหนึ่ง เพื่อนแต่ละกลุ่มยังรู้จักเราในรูปแบบที่ไม่เหมือนกันเลย (ตลกดีเนอะ) แต่คนที่เรารัก อยากให้เค้ารู้จักตัวจริงๆมากกว่า เราคงไม่มานั่งปรับตามเค้าซะทุกอย่างแบบนี้ ทุกวันนี้ยังกะเป็นคนที่กลัวความผิดอะไรซักอย่าง ต้องมาหลบๆซ่อนๆ -"- ยังเคยเผลอหลุดเป็นบางครั้ง เล่นเอาพรรคพวกแตกตื่น จากคุณ : vilandra - [ 19 ก.ค. 47 10:02:15 ]