CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    บทสรุปของรักใน MSN

    ในยุคที่ทุกคนพึ่งพา
    เทคโนโลยีอันทันสมัย
    MSN เข้ามามีบทบาท
    ให้คนได้เจอะเจอกันมากขึ้น

    คุณและฉันก็เช่นกัน
    เรื่องมันเกิดเมื่อ 2 ปีก่อน
    ฉันคอยบอกตัวเองอยู่ร่ำไปว่า
    ฉันจะไม่มีทางปล่อยใจให้คุณเด็ดขาด
    ฉันจะไม่เชื่อคำที่คุณพูดแน่นอน
    แต่แล้ว
    ประตูที่แน่นหนาที่สุดในโลก
    ก็ต้องมีวันถูกงัดและเปิดออก
    ไม่วันใดก็วันหนึ่ง
    ใจฉันก็เช่นกัน
    คุณเข้ามาอยู่ในใจฉันวันละนิด ทีละหน่อย
    เสียงโทรศัพท์ทางไกลจากต่างแดน
    มันช่างประหลาดใจจริงๆ
    คุณทำเพื่อฉันได้ขนาดนั้น
    วินาทีที่ออนไลน์เราผูกพันธ์กัน
    ตัวอักษรทุกตัวของคุณดูมีค่ามากมาย

    แต่เมื่อเวลาผ่านไปฉันก็ได้พบว่า
    สิ่งที่แน่นอนที่สุด คือความไม่แน่นอน
    ที่รักคุณหายไป และการหายไปของคุณไม่ใช่ครั้งแรก
    มันเป็นกี่ครั้งแล้วนะ
    ที่คุณไม่รับสาย
    และไม่เห็นฉันมีตัวตนขณะที่คุณออนไลน์
    ฉันก็เฝ้าแต่รอคอยด้วยความทุกข์ใจเสมอ
    ฉันตัดสินใจส่งอีเมลไปหาคุณ
    เมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน
    ฉันตัดสินใจว่า
    เราควร หันหลังให้กัน
    และเดินกลับไปสู่โลกของตัวเอง
    ยกเลิกความสัมพันธ์ในโลกใบนี้
    ละทิ้งความหวังทั้งหมดที่เคยมี
    ความรักไม่ควรก่อเกิดกับคนที่เราไม่เคยได้เห็นหน้า
    เราไม่ควรปล่อยใจให้เป็นไปตาม
    กระแสอักษรที่ใครจะปั้นแต่ง อย่างไรก็ได้
    รู้ไหม คำว่ารักที่คุณพิมพ์
    ใช้แรงกดคีย์บอร์ด เพียง 3 ครั้ง
    เส้นทางนี้ไม่เหมาะกับเราเสียแล้วล่ะ คนดี
    เรื่องสุดท้ายที่ฉันอยากจะฝากบอกคุณ
    ถ้าคุณได้แวะมาอ่านข้อความเหล่านี้
    ช่วงเวลาที่เราได้เจอะเจอกัน
    ไม่มีใครเข้าใจหรอกว่ามันวิเศษจริงๆ
    คนอีกฟากหนึ่ง
    ได้มาเจอกัน ในรูปแบบหนึ่ง
    และจากกันในรูปแบบเดิม
    ฉันอยากจะบอกคุณว่า
    คนบนฟ้าส่งหนังสือเล่มหนึ่งมาให้เราอ่าน
    คนอื่นคงไม่เข้าใจบทเรียนในหนังสือนั้น
    เพราะพวกเขาไม่ได้อ่านเล่มเดียวกับเรา
    แต่เมื่อเราอ่านจบก็พบว่า
    พระเอกไม่ใช่คุณ
    นางเอกไม่เป็นฉัน
    เราเป็นแค่ตัวประกอบเล็กๆ
    ที่เดินสวนกันในฉากแสดงแห่งนี้
    เมื่อเวทีปิดไฟ คนดูลาโรง
    เราก็ต้องจากกันอยู่ดี........
    ขอบคุณมากที่คุณแกล้งทำดีกับฉันมาตลอด
    การแสดงของคุณสุดยอดจริงๆ
    แต่ฉันคงไม่มีเวลามานั่งเล่น
    บนเวทีเดียวกับคุณอีกแล้ว
    ฉันจะลงจากเวที.......
    ก้าวเดินไปในทางที่ฉันจะไม่พบคุณอีก
    ลาก่อน
    ----------------------------------------------------------
    แย่จังที่เรื่องต้องจบลงแบบนี้
    เห็นเพื่อนมันร้องไห้เป็นโอ่ง
    ก็สงสาร แต่ก็เข้าใจมันนะ
    ความรักไม่ว่าก่อเกิดที่ไหนก็มีรูปแบบ
    ไม่ต่างกัน  ***พบ***   ***รัก***    ***เลิก***
    เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่มีรัก
    ไม่ว่ารักของคุณจะอยู่ที่หน้าคอมพิวเตอร์ก็ตาม
    จุดจบอาจไม่ใช่แบบนี้
    ขอให้พวกคุณลงเอยด้วยความยินดี
    อย่าได้มีน้ำตา..............
    บางทีการให้รักนำทางก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีนัก
    เราเองควรจะนำทางรักเองเสียบ้าง

     
     

    จากคุณ : ให้รักนำทาง - [ 25 ก.ค. 47 10:05:09 ]