CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    ----ใกล้วันแม่แล้ว....ก็คิดถึงพ่อขึ้นมา-----

    พอใกล้ๆถึงวันแม่ ทุกปีก็ดิดถึงแม่นะคะ แต่มาปีนี้ กลับคิดถึงวันแม่เมื่อหลายสิบปีก่อน สมัยที่เราเองยังเด็กๆ

    อดีตตอนเด็กๆที่หายไปนาน(อาจจะเนือ่งจากการงานทุกวันนี้รัดตัวเหลือเกิน) ก็กลับมาใหม่ เหมือนฉายหนังขาวดำค่ะ

    ตอนอยู่ชั้นอนุบาล 2 ถึง ป.5 คุณแม่ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ทิ้งเราไว้ให้คุณพ่อเลี้ยงดู

    ตอนอยู่ชั้นประถมสมัยนั้น พอถึงวันพ่อหรือวันแม่ เค้าจะเชิญผู้ปกครองไปโรงเรียน ไปนั่งบนเวที แล้วให้ลูกๆเอาดอกไม้ไปติดเสื้อให้

    วันพ่อไม่มีปัญหา แต่วันแม่นี่สิคะ แม่คนอื่นเค้ามากัน ไอ้เรามันแม่อยู่ต่างประเทศ จะให้เหาะกลับมาก็ลำบาก แล้วก็มีแม่เพื่อนๆหลายคนทำงาน ไม่สามารถไปนั่งให้ลูกกราบในวันแม่ได้

    นึกๆดู เพื่อนๆเค้ากราบแม่บนเวทีกัน เรากราบเก้าอี้ หรือกราบครูประจำชั้น.......เสียความรู้สึกเหมือนกันนะ น้อยเนื้อต่ำใจแย่เลย

    แต่เราไม่เคยค่ะ เพราะว่า....คุณพ่อไปเป็ฯตัวแทนคุณแม่ให้ทุกปีไม่เคยขาดเลยค่ะ พอถึงเวลาคุณครูประกาศว่าผู้ปกครองขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้บนเวทีได้ บรรดาแม่ๆ ก็จะทะยอยกันขึ้นไป มีคุณพ่อของเราขึ้นไปดวยเป็ฯดาวล้อมเดือนเลย พอถึงเวลาเราก็กราบแล้วก็ติดดอกมะลิให้คุณพ่อ........

    ตอนเด็กไม่ได้คิดอะไรคะ แต่พอโตขึ้นมา เพิ่งมานึกเรือ่งนี้ได้......เพิ่งเข้าใจคุณพ่อค่ะ ว่ารกัเรามากขนาดไหน ทั้งๆที่พ่อไม่ไปก็ได้ แต่ก็กลัวเราจะเสียใจหรือน้อยหน้เพื่อน เลยไปเป็นผู้ชายคนเดียวบนเวทีเลยค่ะ

    เดือนนี้ ....วันนี้เป็ฯวันเกิดคุณพ่อด้วย ขอตั้งกระทู้นี้ให้คุณพ่อนะคะ

    ตอนเด็กๆ เวลาหนูร้องได้ ก็มีคุณพ่อมากอดแล้วปลอบ

    คุณพ่อเป็นคนไปรับหนูเวลาเรียนอนุบาล แลชอบหลบแอบดูหนูเล่นกับเพื่อนตามต้นไม่ แต่หนูก็จับได้ทุกที

    คุณพ่อเป็ฯคนซื้อนวมและหัดให้หนูต่อมวยกับเด็กผู้ชายข้างบ้าน

    คุณพ่อเป็ฯคนสอนหนูเล่นหมากรุก และแกล้งเล่นแพ้หนูเสมอ

    คุณพ่อเป็นคนเดียวที่ซื้อของเล่นแพงๆให้หนู เวลาหนูอยากได้

    คุณพ่อทำอาหารเช้าให้หนูทุกวัน และชอบบังคับให้หนูทานไข่วันละ 2 ฟอง(หนูแอบโยนทิ้งประจำเลย จนป่านนี้พ่อก็ยังจับไม่ได้สักที)

    พ่อเป็ฯเคนเอาสุนัขของหนูยกให้คนอื่นไป และรีบขับรถไปเอาคืนเมื่อหนูร้องได้คิดถึงน้องหมา

    พ่อเป็นคนพาหนูออกไปเล่นน้ำฝนเวลาฝนตกหนัก

    พ่อซื้อชุดสวยๆที่หนูชอบให้ใส่ ไม่สนแม้ใครจะค่อนว่าหนูใส่แล้วเหมือนนางเอกละครลิงก็ตาม

    พ่อยอมให้หนูเล่นผมของพ่อ แม้ว่าผมพ่อจะบางมาก เพราะเห็นใจว่าหนูเป็นลูกสาวคนเดียว แม่ก็หวงผมมาก และพ่อไม่เคยโกรธที่หนูจะมัดจุก ถักเปีย ผูกโบให้พ่อตอนพ่อหลับแล้วไม่ได้บอกพ่อก่อน แม้ว่าพ่อต้องอายเพราะออกไปรดน้ำต้นไม้ทั้งๆที่ยังมีดอกไม้ผ้าดอกใหญ่มัดจุกอยู่ คนเห็นกันทั้งหมู่บ้านพ่อก็ไม่เคยดุหนู

    พ่อยอมให้หนูเล่นแต่งหน้า เพราะแม่ไม่ยอมและหนูก็ไม่อยากแต่งหน้าตุ๊ตตา อย่าแต่งหน้าคนจริงๆ แม้ว่าพ่อจะทำขนตาปลอมตกโถส้วมก็ตาม

    พ่อเป็นคนแรกที่วิ่งไปโม้กับเพื่อนข้างบ้านเมือ่รู้ผลสอบว่าหนูเอ็นท์ติดคณะทีเลือกอันดับ 1 ทั้งๆที่ตอนแรกพ่อบอกว่าอย่าไปคุยกับข้างบ้านเพราะลูกเค้าเอ็นท์ไม่ติด

    พ่อไปประชุมที่ต่างจังหวัดแต่ก็รีบขึ้นรถทัวร์กลับบ้านกลางดึกเพราะแม่โทรไปบอกพ่อว่าหนูร้องไห้เพราะทำการบ้านเลขไม่ได้(พ่อหนูเก่งเลขที่สุดเลย)

    พ่อเป็ฯคนที่หนีการประชุมต่างประเทศกลับมาบ้นเพราะคิดถึงบ้าน

    พ่อเป็ฯคนสอนหนูเต้นรำ ทังๆทีหนูบอกแล้วว่าอายุขนาดหนูสมัยนี้เค้าไม่เต้นแทงโก้กันแล้ว.....

    พ่อต้อนรับแฟนหนูที่มาบ้านครั้งแรกดว้ยการใส่เสื้อกลับตะเข็บ(พอแฟนหนูทักพ่อก็บอกว่า ใส่อย่างนี้สบายดี ใส่ถูกด้านแล้วมันร้อน)

    มีอะไรอีกมากมายที่ไม่อาจบรรยายได้หมดที่พ่อได้ทำให้ลูกสาวคนนี้ตั้งแต่เกิดมาค่ะ ดีใจและภูมิใจมากที่เป็ฯลูกสาวของพ่อคนนี้

    ปล. ของขวัญวันเกิดพ่อปีนี้ ซื้อเครื่องวัดความดันให้เรียบร้อยแล้วค่ะ

    ------------------------------------------------

    จากคุณ : สาวโบรษณ - [ 4 ส.ค. 47 12:36:14 A:61.90.65.95 X: ]