ความคิดเห็นที่ 1 เศร้าแทน เลยยย จากคุณ : Scooterella - [ 13 ส.ค. 47 01:12:59 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ในเมื่อคุณก็รักภรรยาคุณ รักลูก รักครอบครัว แล้วทำไมต้องแคร์กับการที่ภรรยายังรักแฟนเก่า เขาแค่บอกไม่ได้รักคุณแล้ว แต่ยังไม่ได้บอกเลิกไม่ใช่เหรอ แล้วอีกอย่างไม่ได้คิดจะแยกทางกันใช่ปะ แต่...ถ้าเขาจะไปก็ห้ามกันไม่อยู่ อันนี้ก็ต้องแล้วแต่ ตัวใครตัวมัน ปล่อยเขาไป ถามตัวเองว่าความรักต่อภรรยาคุณเป็นแบบไหน รักแบบครอบครอง หรือรักแบบให้ ..ณ ตอนนี้ความรักของคุณไม่ใช่ความรักแบบหนุ่มสาวแล้ว ชีวิตครอบครัวต่างหากที่จะต้องฝ่าฟันสู้ต่อไป จากคุณ : sasil - [ 13 ส.ค. 47 01:21:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เฮ้อ.... เป็นอุธาหรณ์สอนใจ กับคนที่กำลังจะมีครอบครัว ถ้าเป็นไปได้ อยากให้ท่านเจ้าของกระทู้มาเล่าให้ฟัง ความหลังก่อนแต่งงานว่า ท่านทั้งสองเจอกันได้อย่างไร ทำไมถึงแต่งงานกัน และก่อนแต่งงานมีอะไรที่ท่านคิดว่า มันเป็น sign ความไปด้วยกันไม่ได้บ้าง ท่านแต่งงานเพราะอะไร คนอยากรู้ เพื่อเอาไว้เป็นบทเรียนสอนใจสำหรับคนที่ยังไม่มีครอบครัว จากคุณ : Green-Knt. - [ 13 ส.ค. 47 01:43:56 A:69.143.6.199 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 อ่า เรื่องนี้ละเอียดอ่อนนะครับ ถ้าพี่ยังไม่มีลูกผมคิดว่าน่าจะเลิกครับ แต่นี่พี่มีลูกแล้ว ใจเย็นๆนะครับค่อยๆคิด คิดถึงลูกไว้เยอะๆครับ เพื่อลูกๆๆๆ ลองนั่งคุยกับภรรยาพี่แบบเปิดอกเลยสิครับ ภรรยาพี่ก็น่าจะคิดถึงลูกมากกว่านะครับ สู้ๆครับพี่ เดี๋ยวกำลังใจมาอีกเพียบครับ ^-^ everything will flows แต่ผู้ญส่วนมากเรื่องแบบนี้เค้าจะค่อนข้างฝังใจกับคนเก่าครับ จากคุณ : วันฝนพรำ - [ 13 ส.ค. 47 01:59:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เออ ครับ เศร้าครับ พี่ ผมเองก็เศร้า กลับมาเรื่องของพี่ ยิ่งเศร้าเข้าไปใหญ่ครับ แต่ยังไงๆ พี่ก็ต้องเผือ่ใจไว้ด้วยนะครับ จากคุณ : เต้ครับ - [ 13 ส.ค. 47 02:12:16 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แย่จังเลย ลองคุยกะเธอดูนะคะ อย่างน้อยก็เห็นแก่ลูก จากคุณ : หนูน้อยหมวกแดง (คิเรนะ) - [ 13 ส.ค. 47 03:49:34 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านแล้วเห็นใจมากค่ะ แต่คิดว่าน่าจะคุยกันแบบเปิดอก ว่าจะยังไงต่อไปเป็นการดีที่สุดค่ะ จากคุณ : gao - [ 13 ส.ค. 47 06:56:57 A:141.213.240.50 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 คุยกันก่อนนะคะ ลูกมาก่อน แต่ถ้าหมดทางจริงๆ ก็ต้องค่อยๆอธิบายให้ลูกฟัง นะ กำลังใจค่า จากคุณ : ดินทราย - [ 13 ส.ค. 47 08:15:40 A:219.10.4.138 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ฟังที่คุณเล่ามามันคือจุดสุดท้ายนะคะ สิบปีมันนานนะคะสำหรับเวลาที่จะร้อยใจคนสองคนเข้าไว้ด้วยกัน ยี่งมีลุกด้วยกันอีก คำว่าครอบครัวของเรา มันอยู่ในใจคุณสองคน ละเอียดอ่อนนะคะเรื่องชีวิตครอบครัวนี่ จู่ๆๆเธอลุกขึ้นมาบอกว่าเธอหมดรักคุณ บานฉ่ำมองว่าไม่ใช่เรื่องธรรมดาเสียแล้วค่ะ เรื่องนี้มันต้องมีที่มาที่ไปค่ะ คุณทำอะไรให้เธอเจ็บช้ำบ้างหรือเปล่าคะ........ เดิมสัมพันธ์ภาพคุณสองคนเป็นอย่างไร.... และเรีมเป็นแบบนี้เพราะอะไร ... บานฉ่ำมองว่าเรื่องนี้ไม่ช่ายแค่แฟนเก่าเธอกลับมาค่ะ คุณนั่งนึก นั่งมองตัวเองดีๆๆนะคะ คนเป็นแม่ของลูกสองคน จะตัดสินใจทำอะไรลูกต้องมาก่อนนะคะ คงไม่ทำอะไรตามใจตัวเองก่อนแน่นอนค่ะ จากคุณ : ผู้หญิงบานฉ่ำ - [ 13 ส.ค. 47 08:18:05 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คนเราเดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปมาก แต่งงาน เลิก เป็นเรื่องปกติ ถ้าเข้ากันไม่ได้ ต้องช่วยกันรับผิดชอบนะ จากคุณ : cnmd - [ 13 ส.ค. 47 08:38:45 ]

ความคิดเห็นที่ 11 I just broke up with my love one... after I read this Kratoo... จากคุณ : a sadder man but wiser now.... - [ 13 ส.ค. 47 08:45:20 A:10.205.0.115 X:192.129.26.111 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ที่ลงชื่อว่า "ผมผิดเอง" คุณคิดว่าคุณผิดเรื่องอะไร เป็นสาเหตุที่ทำให้ภรรยาคุณบอกอย่างนั้นกับคุณหรือเปล่า คุณกินเหล้าเมาแอ๋อยู่กับเพื่อนบ่อยๆ เจ้าชู้ไม่เลือกหน้า ไม่รับผิดชอบในหน้าที่ของสามีและพ่อของลูก คุณใช้วาจาก้าวร้าว ทำร้ายจิตใจภรรยา หรือว่ามีอะไรที่นอกเหนือจากนี้หรือเปล่า ช่วยเขียนมาเล่ารายละเอียดให้มากกว่านี้ได้ไหม จากคุณ : ? - [ 13 ส.ค. 47 09:00:20 A:210.203.183.131 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 ใ้ห้ไปเลย คุณหาสาวๆใหม่ๆ เอ้าะกว่าเมียคุณได้เพียบ จากคุณ : ไชโย - [ 13 ส.ค. 47 09:23:22 A:127.0.0.1 X:127.0.0.1, 203.148.187.196 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เมียคุณช่างเป็นผู้หญิงที่อดทนจริงๆ ทนอยู่เพื่อคุณและลูกมาตั้ง 10 ปี ในที่สุดก็กล้าบอกความจริงที่อยู่ในใจมานานแสนนาน เออแน่ะ..กล้าหาญซะด้วย กลับไปชื่นชมเธอ บอกเธอว่า เธอช่างเป็นคนที่ซื่อสัตย์มั่นคงต่อความรัก บอกเธอว่า อย่าฝืนใจตัวเองให้มารักคุณ เรื่องของหัวใจ...มันบังคับกันไม่ได้ บอกว่าคุณเข้าใจ เพราะคุณเองก็รักเธอมากเหมือนที่เธอรักแฟนเก่า ถ้าเธอต้องการจะไปก็อย่าฉุดรั้งเธอไว้ อย่าเอาลูกมาเป็นเครื่องต่อรอง เมื่อเธอเดินจากไป...ก็อวยพรให้เธอไปดี แต่ถ้าเธอซมซานกลับมา ก็พร้อมเสมอจะรับมาดูแลเยียวยา ช่วงนี้ก็ทำหน้าที่พ่อให้ดีที่สุดต่อไป คุณไม่ใช่เจ้าชีวิตของเํธอ ..................ดังนั้น.... โปรดให้เธอตัดสินใจเอง จากคุณ : ดอกหญ้าพันงู - [ 13 ส.ค. 47 10:21:58 ]

ความคิดเห็นที่ 15 การใช้ชีวิตร่วอมกันของคน 2คน.. แค่คำว่า " รัก.. " ไม่พอหรอกรค่ะ.. ความเห็นออกเห็นใจ.. เข้าใจ.. และให้อภัยซึ่งกันและกัน.. ต้องมีด้วย.. ตลอกเวลาเกือบ 10ปี.. คุณได้ให้สิ่งเหล่านี้.. และได้รับสิ่งเหล่านี้หรือเปล่า?? ถ้าคำตอบคือไม่.. เกือบ10ปีก็นานมากพอสำหรับแค่คำว่ารักค่ะ.. จากคุณ : ชีวิตคู่มีมากกว่าคำว่า " รัก " (King of Alan) - [ 13 ส.ค. 47 10:39:53 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ยิงทิ้งทั้งเมียทั้งลูกเลย หมดเรื่อง.............. ล้อเล่นครับ ใจเย็นๆ จากคุณ : pinhead - [ 13 ส.ค. 47 11:01:55 ]

ความคิดเห็นที่ 17 การที่เธอยังได้พูดคุยกับคนรักเก่า อาจเป็นเพราะเธอยังประทับใจในความเป็นรักครั้งแรก (หรือรักที่มาก่อนคุณ) และอยากที่จะเก็บไว้ หากลองให้เธอมีชีวิตคู่กับแฟนเก่า มันอาจจะไม่สวยหรูอย่างที่เธอคิดก็ได้ค่ะ และที่สำคัญ แฟนเก่าเธอจะคิดแบบเธอหรือเปล่า อาจจะเห็นเธอแค่เพื่อนสนิทคนนึง เพราะถ้าเห็นมากกว่านั้น เค้าคงไม่ค่อยให้เกียรติกับแฟนคุณเท่าไหร่ค่ะ ไม่ว่าความผิดของคุณ และแฟนคุณคืออะไร มันแก้ไขได้ด้วยการ "ให้อภัย" ค่ะ เพื่อลูกนะคะ ที่สำคัญคุณจะตัดสินใจทำอะไรกัน คุณควรที่จะฟังความเห็นของเด็กๆ ด้วยนะคะ จากคุณ : เค้าว่าหนูเป็น borderline - [ 13 ส.ค. 47 11:13:11 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณได้เธอมาอย่างไรครับ คุณแสดงออกกับเธออย่างไร ถามตัวคุณเองดีกว่าครับ ผมชื่นชมผู้หญิงนะ จากคุณ : manaw in LoVe - [ 13 ส.ค. 47 12:10:48 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ช่วงนี้อารมอ่อนไหวอะ ฟังเรื่องรักร้างๆ เศร้าๆม่ายได้ เอ้อ อาบน้ำต่อดีก่า ขอให้แก้ปัญหาอย่างมีสตินะครับ อย่าใช้อารมณ์ จากคุณ : บอกอกูรู - [ 13 ส.ค. 47 12:44:27 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คุณลงชื่อว่าคุณผิดเอง ...เห็นไหน,,,คุณต้องทำผิดอะไรสักอย่าที่ทำให้เธอตัดสินใจแบบนั้น ผู้หญิงร้อยทั้งร้อยจะรักลูกซึ่งคิดว่าตอนนี้เด็กๆจะต้องอยุ๋ในวัยกำลังหน้ารัก...เอาละเมื่อทำผิดแล้วกล้ายอมรับผิด ควรจะพูดคุยกันอีกครั้งก็ยังมีความหวังอยู่นะ ไม่รู้คุณทำผิดเรื่องอะไร ใหญ่หลวงแค่ไหน ขอความเห็นใจแล้วขอแก้ตัวถ้าเกิดขึ้นอีกครั้งค่อยว่ากัน ตอนนี้ขอให้โอกาสคุณอีกครั้งก็แล้วกัน... ขอให้โชคดี จากคุณ : ป่านแก้ว - [ 13 ส.ค. 47 13:07:02 A:203.118.86.196 X: TicketID:062341 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณทนอยู่กับภรรยาต่อไปโดยที่รู้ว่าเธอไม่รักได้ไม๊ คะ ถ้า ได้ เธออาจจะยอมอยู่กับคุณต่อไป เพื่อลูก และเป็นโอกาสที่คุณ จะแก้ตัวใหม่ ที่บอกว่า ผมผิดเอง แต่ถ้าไม่ได้ แยกกันอาจมีความสุขกว่า จากคุณ : โซ่วจัง - [ 13 ส.ค. 47 13:56:36 A:203.113.37.11 X:203.150.217.111 TicketID:065297 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มันจะต้องมีอะไรลึกซึ้งกว่านั้นแน่ๆเลย ใช่มั๊ยคะ คุณ ผมผิดเอง เห็นมั๊ย ชื่อคุณก็สื่ออะไรบางอย่างแล้ว ลองทบทวนปัญหาระหว่างคุณกับเมียคุณดู แล้วลองพยายามคิดถึงสาเหตุดีกว่าค่ะ ผู้หญิงนะคะ ยังงัยๆ ก็ไม่สามารถตัดใจที่จะเลิกกับผัว และทิ้งลูกได้ลงคอหรอก กะอีแค่ว่าไปรักกับแฟนเก่าน่ะ มันต้องมีปัญหากับคุณก่อน แล้วจึงไปหาแฟนเก่านะ ที่คิดอย่างนั้นเพราะเราก็เกือบจะเป็นอย่างนั้นแหละ แต่ตัดใจได้ซะก่อน จากคุณ : nokkrajok online - [ 13 ส.ค. 47 14:49:55 ]

ความคิดเห็นที่ 23 บางที หน้าที่ของคนเป็นแม่เป็นภรรยามันอาจจะน่าเบื่อ ทำให้ผู้หญิงบางคนแสวงหาความตื่นเต้นให้ชีวิต และเข้าใจผิดว่ามันคือความรัก ทั้งๆที่จริงๆแล้วสิ่งที่ภรรยาคุณปรารถนาอยู่อาจเป็นแค่ภาพลวงตา จากวิธีที่คุณพูดถึงภรรยา ผมเข้าใจว่าคุณคงเป็นสามีที่ดีและรักภรรยามากคนหนึ่ง เพราะฉะนั้น ตอนนี้ขอให้คุณทำทุกอย่างเพื่อดึงเธอกลับมาครับ ทำให้เธอเห็นว่าลูกๆและคุณต่างหากนี่ล่ะ ที่เป็นของจริง และจะอยู่ข้างเธอไปตลอด ภรรยาคุณอาจจะหลงไปชั่วครู่ชั่วยามก็ได้ครับ ท้ายที่สุดหากภรรยาคุณมีสำนึกที่ดี ใจเธอต้องกลับมาที่บ้าน มาหาลูก มาหาคุณ จากคุณ : ตะกั่ว - [ 13 ส.ค. 47 16:20:06 A:212.219.59.200 X: TicketID:046222 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตกลง ว่าผู้หญิงใจร้าย หรือ ผู้ชายบกพร่องค่ะ อยากรู้รายละเอียดค่ะ เล่าต่อเถอะ แต่ใจเย็น ๆ นะค่ะ คิดถึงลูกมาก ๆ จากคุณ : ฟ้าหมอก - [ 13 ส.ค. 47 17:04:47 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หาโอกาสพักร้อน... แล้วพากันไปฮันนีมูนอีกสักรอบ... อะไรอะไรอาจจะดีขึ้นก็ได้..... จากคุณ : นายคำฝอย - [ 13 ส.ค. 47 17:30:51 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คุยกันก่อนนะคะ เราเคยเห็นครอบครัวที่อยู่กันไม่ครบ พ่อนั่งสอนการบ้านลูก ลูกร้องไห้หาแม่ เห็นแล้วน้ำตาไหลเลย มันน่าสงสารมากๆ ตอนนี้เราคิดว่าภรรยาคุณอยู่ในความรู้สึกประมาณว่า อะไรที่ยังไม่ได้มาในมือเป็นของตน มันก็มีค่าเสมอ แฟนเก่า ตอนนี้ก็ไขว่คว้ามันเข้าไป จนเค้าสองคนได้คบกันจริงจังนั่นหล่ะ แล้วจะรู้ว่ามันไม่ได้สดชื่นเหมือนตอนที่ยังไม่ได้เป็นเจ้าของเต็มตัว จากคุณ : Cuddle - [ 13 ส.ค. 47 20:02:42 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เวลากับคนสองคน วันเวลาได้นำพาทุกอย่าง ได้นำทางเราสู่ความรัก ได้สร้างความสัมพันธ์ สองเราให้ต้องการ จะเดินร่วมทางตลอดไป เวลาเดินไปจิตใจเรานั้นเปลี่ยน ต่างคนมีทางที่ต่างกัน ถึงแม้จะตั้งใจ ควบคุมมันเท่าไร แต่มันไม่ดีขึ้นมาเลย ได้มองเธอทุกครั้ง ในหัวใจฉันยังเจ็บ ยังคงคิดถึงวันเรารักกัน แต่มันถึงวันนี้ ถึงเวลาต้องจากกัน ไม่มึวันเวลานั้นแล้ว เวลาเดินไปไม่เคยจะหวนกลับ ฝากเพียงรอยทางกับความหลัง ฉันหวังว่าวันหนึ่ง แม้ใจเราร้าวราน เวลาจะรักษาใจเราเอง .................................................................... จากคุณ : mountainfox - [ 13 ส.ค. 47 20:41:16 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ตอนที่คบกันใหม่ๆมันก็ขาดๆเกินๆนะแต่เราก็รู้สึกดี เธอแสดงออกว่ารักผมอย่างมากมายจนผมคิดว่าเธอ คงไม่รักใครอีกแล้ว เธอบอกเรื่องเธอกับแฟนเก่าด้วย แต่ผมก็คิดว่าไม่สำคัญเท่าไรถ้าเรารักกันผมยอมรับ ได้อะไรที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันแล้วไป หลังแต่งงาน กันแล้วผมก็พาเธอออกจากบ้านเธอเนื่องจากปัญหา ทางบ้านเล็กๆน้อยๆแต่มันกลับกลายเป็นเรื่องใหญ่ใน ตอนนี้ที่เธอนำมาพูดถึง หลังจากนั้นผมกับเธอก็ช่วย กันสร้างครอบครัวเล็กๆหลังจากมีลูกคนแรกทุกอย่าง ก็ปกติ ก็มีความสุขกันตามอัตภาพนะ หลังจากนั้นก็มี ลูกอีกคน ซึ่งมันก็มาเกิดปัญหาอีกด้วยความไม่รู้ของ เธอทำให้มีหนี้สินพอควรเธอไม่ยอมบอกผม ทำให้ผมโมโหมากเลยพูดไม่ดีออกไปบ้าง แต่ผมก็ช่วยเธอ จัดการทุกอย่างสิ่งนี้แหละที่ทำให้เธอคิดว่าชีวิตเธอถูก ผมขีดเส้นให้เธอเดิน แต่มันก็เป็นความหวังดีของผม ซึ่งเป็นผู้นำครอบครัวควรทำหากปล่อยไว้ชีวิตของเด็กๆ จะเป็นยังไงก็ไม่รู้ แล้วมันกลับกลายเป็นความหวังร้ายใน สายตาเธอที่ยกมาพูดทุกครั้ง ที่ผ่านมาแม้ว่ามันจะไม่ราบรื่น แต่เราก็ประคับประคองกันมาตลอด เธอเองก็เป็นภรรยาที่ดี เป็นแม่ที่ดีของลูกๆชีวิตน้อยๆที่เราสร้างมาช่วยกันเลี้ยงมา ตลอด สิ่งนี้แหละที่ผมบอกว่าผมรักเธอมาก แต่เหตุที่ผ่านมาสองอาทิตย์มันทำให้ผมสับสนมาก ผมพยามคิดหาเหตุผลต่างๆอยู่หลายวันก็ยังไม่รู้ทางออก ผมผิดเอง ที่พบเธอ ผมผิดเอง ที่รักเธอ ผมผิดเอง ที่สร้างครอบครัวขณะที่ตัวเองยังไม่พร้อม หลายคนคงสงสัยว่าพฤติกรรมผมเป็นยังไง ผมไม่ดื่ม เหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นการพนัน ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่เที่ยวผู้หญิงหรือผู้ชาย เป็นผู้ชายธรรมดาๆ ไม่เคยคิดนอกใจภรรยา ผมรักครอบครัวผม รักลูกผม ผมพยายามคุยกับเธอมาตลอดผมบอกว่าครอบครัวเราตอนนี้เหมือนเดินอยู่ในถ้ำมืด ยังหาทางออกไม่เจอเราเองก็มีสัมภาระแบกติดตัวอยู่ พอมีคนโยนเชือกลงมาให้เธอก็คิดจะทิ้งผมไปแล้วหรือเธอจะทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไว้ข้างหลังโดยไหนกลับมามองเลยหรือสิ่งต่างๆที่เราช่วยกันสร้างมาเธอไม่คิดถึงมันเลย บางที่ผมท้อใจที่จะพูด แต่ผมคิดถึงลูกๆที่กุมหัวใจของผมไว้ก็พอทำให้ผมมีสติกลับมาบ้าง ถ้าหากไม่มีนางฟ้าตัวน้อยๆทั้งสองแล้วพ่อก็คงหมดกำลังกายกำลังใจที่จะอดทนต่อปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นมาตลอดเวลาเกือบ 10 ปี จากคุณ : เจ้าของกระทู้ - [ 14 ส.ค. 47 00:58:08 A:203.118.118.167 X: TicketID:039676 ]

ความคิดเห็นที่ 29 Read #23 again. If her old boyfriend is not a free man, she is not able to go far. She just got her head in the wrong direction. Hang in there, you love her, love your kids and that's count. Just want to make sure, you know what LOVE is.. จากคุณ : PatPDX - [ 14 ส.ค. 47 07:10:01 A:68.98.44.109 X: TicketID:011565 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ปลายทางของทางออก ย่อมมีแสงสว่าง เพียงแต่ว่าเราจะมีเวลาพอจะเดินต่อเพื่อค้นหาไม๊ เอาใจช่วยนะครับ ถ้าให้ดีลองหาทางคุยกับคนที่แทรกเข้ามา(ย้ำนะครับว่าคุย) ว่าการทำแบบนี้มันดีกับชีวิตทั้งสามคนไม๊ ถ้าไม่ก็ใช้สมองหน่อยว่าควรทำอะไรเพื่อคนที่เค้า(เคย)รักแต่วันนี้มีครอบครัวแล้ว จากคุณ : ชายน้อยมองเหม่อนั่งเอ๋อริมถนน - [ 14 ส.ค. 47 12:31:19 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ที่จริงผมก็ไม่ได้โทษเธอแต่ฝ่ายเดียวหรอก ผมเองก็มีส่วนผิดเหมือนกันเพียงแต่หากเหตุมันเกิด เนื่องจากการที่ผมตำหนิเธอซึ่งเหตุการณ์มันก็ผ่านมา นานมากแล้วแต่ทำไมเธอเพิ่งจะมาคิดตอนนี้ผมขอให้ เธออภัยให้ผมแต่เธอบอกไม่ได้ตลอดเวลาที่ผ่านมาแม้ ว่ามันจะเหตุหลายอย่างที่เกิดขึ้นจากเธอผมเองก็พร้อม อภัยให้เธอทุกครั้งบางครั้งแม้ว่าผมจะโกรธมากแต่ผม ไม่เคยเกลียดเธอเลยสักครั้ง ผมเองก็ทำตัวเป็นสามีที่ดี ของภรรยาและเป็นพ่อที่ดีของลูกอย่างที่ผมควรทำ แต่ครั้งนี้เธอแสดงออกว่าเกลียดผมมาก ถึงแม้ว่าผมจะ ยอมรับในเหตุผลของเธอ มันคงจะสาสมมากถ้าหากว่า เวลาที่ผ่านมาผมทำตัวเหลวไหลจนเธอทนไม่ไหว ถ้าหากครอบครัวผมต้องแตกแยกมันน่าจะมาตัวเราสอง คนมากกว่าที่ร่วมกันสร้างเรื่องราวทุกอย่างขึ้นมาและไม่ สามารถประคับประคองชีวิตคู่ไปได้ หากมันเกิดจากบุคคล ที่ 3 ผมว่ามันคงไม่คงไม่ยุติธรรมกับผมเลยไม่ว่าจะเป็นแฟน เก่าของเธอหรือแม่ของเธอซึ่งเขาก็ไม่ค่อยพอใจผมอยู่แล้ว ปัญหาทางบ้านของเธอที่ดีขึ้นแฟนเก่าของเธอก็น่าจะมีส่วน ช่วยเนื่องจากเขาสนิทกับทางครอบครัวของเธอ ขณะที่เวลา ต่างกันสิ่งที่ผมทำเธอเห็นด้วย แต่เมื่อเวลาผ่านไป ผมเอง ก็ตกเป็นจำเลยของพวกเขาไม่ต่างอะไร กับหมาหัวเน่าตัว นึง ที่จริงหากมันเกิดเพราะการที่เธอติดต่อกับแฟนเก่าผมก็ เห็นว่ามันคงไม่ถูกต้องนักเพราะเขาเองก็มีครอบครัวแล้ว ผมถามว่าหากการกระทำของคุณทั้งสองนี่ภรรยาของเขา รู้หรือเปล่า ถ้าคุณทำแล้วพวกคุณรู้สึกดีแต่อีกฝ่ายรู้สึกไม่ดี ต้องมาเจ็บปวดกับการกระทำของคุณทั้งสองมันเป็นสิ่ง ที่ถูกต้องแล้วหรือเธอเองก็ตอบไม่ได้ ตอนนี้ผมคิดว่าเธอคงพยายามจะโยนปัญหาต่างๆ เข้าใส่ผมเพียงหวังให้ผมเจ็บปวดและออกไปจากชีวิต ของเธอ แต่ผมจะทำอย่างนั้นได้อย่างไรในเมื่อมันมีสาย ตาน้อยๆอีกสองคู่ที่เฝ้ามองผมอยู่ด้วยความรักและชื่นชม จากคุณ : เจ้าของกระทู้ - [ 14 ส.ค. 47 13:18:16 A:203.118.118.203 X: TicketID:039676 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ในเวลาที่เรายังรู้สึกสับสน อย่าเพิ่งตัดสินใจอะไรเลยครับเพราะการตัดสินใจนั้นมันอาจจะใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล และอาจจะผิดพลาดได้ ลองปล่อยไปสักพัก อย่างน้อยลองให้ปัญหามันแก้ตัวมันเองดูก่อน แล้วคุณก็ทำหน้าที่พ่อและสามีให้ดีที่สุด ภรรยาคุณอาจจะแค่ emotional ชั่วครู่ชั่วยาม แต่งงานมา 10 ปี อาจจะเกิดเบื่อหรือเซ็งขึ้นมา แต่มันก็อาจจะผ่านเลยไปก็ได้ วันหนึ่งภรรยาคุณก็อาจจะคิดได้และเปลี่ยนความคิดใหม่ก็ได้ จากคุณ : ทอม - [ 14 ส.ค. 47 19:34:43 A:202.28.21.6 X: TicketID:006761 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขอขอบคุณสำหรับทุกคนที่ให้กำลังใจ ที่ผมต้องนำปัญหาในครอบครัวมาบอกให้ฟังเพราะผมอยากระบายสิ่งที่มันค้างคาในใจผมออกมาบ้างเพราะเวลานี้ผมจะหันหน้าไปปรึกษาใครมันค่อนข้างลำบากใจอยู่ไม่น้อย หลายๆคำแนะนำทำให้ผมหยุดคิดได้บ้าง ที่ผมอยากบอกคือคนที่ทำให้ภรรยาผมสับสนถ้าหากเขาหวังดีและห่วงใยเธอคงจะไม่ทำกับครอบครัวผมแบบนี้หวังว่าเขาคงมีศีลธรรมบ้างว่าสิ่งที่เขาทำมันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง หากจะติดต่อถามสารทุกข์กันแบบคนรู้จักและเปิดเผยต่อกันผมไม่มีปัญหาอยู่แล้วหากแต่ปิดบังหรือแอบทำนี่ผมไม่ชอบเลย ขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำแนะนำของทุกคนครับ จากคุณ : เจ้าของกระทู้ - [ 15 ส.ค. 47 00:29:01 A:203.118.122.200 X: TicketID:039676 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เฮ้อ เหนื่อยใจแทนเลยค่ะ เวลาที่เป็นเด็กแล้วพ่อแม่นั่งทะเลาะกันนี่น่าเบื่อสุดๆ เวลาที่ป้าให้นั่งแท็กซี่ไปกับพ่อแม่ ร้องไห้ไปด้วย เขาจะได้คืนดีกันนี่ก็น่าเบื่ออีก แล้วเวลาไปฟังพ่อแม่เถียงกันที่สน.ก็น่าเบื่อที่สุด โชคดีนะมีปู่ย่า ตายายมาคอยค้ำชู ไม่งั้นคงเป็นเด็กบ้านแตกไปแล้ว คุณอ่ะ พร้อมมีใครจะมาดูแลลูกคุณหรือยังถ้ามันแย่ที่สุดแล้ว ผู้หญิงนี่เวลาเขาหมดรักแล้ว อะไรก็เอาไม่อยู่เหมือนกันนะ แค่อย่าเถียงกันต่อหน้าเด็กก็พอ เราอ่ะ เป็นเด็กมาก่อนเรารู้ว่ามันน่าเบื่อขนาดไหน การที่พ่อแม่หย่ากันก็ไม่ทำให้เด็กเสียคนเสมอไปหรอก แต่ต้องเตรียมคนมาอยู่กับเด็ก คนที่เขารักเด็กจริงๆน่ะ ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วทะเลาะกันทุกวัน อยู่แล้วเครียดแยกกันก็อาจจะดี แยกแต่ไม่หย่าก็ได้ ทำใจได้ไหมคะ จากคุณ : Jeanne - [ 15 ส.ค. 47 01:11:54 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ชีวิตของคุณเหมือนชีวิตของน้องสาวดิฉันและสามีนะตอนนี้เลย อยู่ด้วยกันมา 10 ปี มีนางฟ้าน้อยๆสองคน คนนึง 9 ขวบ อีกคนหนึ่ง 10 ขวบ อยู่กันด้วยความทนเพราะลูกหมดรักกันมาตั้งนานแล้ว แต่ต่อหน้าลูกก็หน้าชื่นตาบานให้รู้ว่าพ่อแม่ยังรักกัน ปัจจุบันทั้งน้องสาวน้องเขย ต่างก็มีคนใหม่ในชีวิต แต่ก็ยังต้องกล้ำกลืนอย่ด้วยกันเพื่อให้ลูกไม่ขาดพ่อขาดแม่เราเคยคุยกับน้องสาวหลายครั้งว่าเลิกกันเสียเถอะทำอยู่กันอย่างงี้มันไม่ดีแน่ แต่น้องสาวกับตอบว่าไม่ หนูจะทนอยู่อย่างงี้แหละ ไม่ให้ลูกกำพร้าพ่อแม่เหมือนที่เราเคยมาจากครอบครัวที่แตกแยก ความรักเมื่อมันหมดกันไปแล้ว ที่นี้มันก็ต้องหาเหตุผลเพื่อที่จะอยู่ร่วมกันให้ได้ต่อไป ของน้องสาวเราเหตุผลก็คือไม่อยากให้ลูกสาวสุดที่รักมีปมด้อย ต่างฝ่ายต่างเจ็บปวดต่างฝ่ายต่างกล้ำกลืนเพื่ออะไรเราไม่เข้าใจ เด็กทุกคนไม่ใช่ว่าเจอปัญหาแตกแยก แล้วจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีไม่ได้ เรากับน้องก็โตกันมาไม่ได้เสียคน ไม่ได้ติดยา เรียนหนังสือหนังหา ทำงานทำการไม่เห็นว่าเราจะต้องเป็นเด็กมีปัญหาเพราะครอบครัวแตกร้าว แต่การที่ต้องอยู่ด้วยกันแบบหมดรักกันแล้วนี่สิมันเหมือนกับสวมหน้ากากเข้าหากัน ต่างคนต่างเบื่อหน่าย สะอิดสะเอียนอีกฝ่าย แต่ก็ต้องมามองหน้ากันเพื่อครอบครัวที่สมบูรณ์แต่จริงๆแล้วไม่ใช่เลย แล้วถ้าลูกรู้ว่าพ่อแม่อยู่ด้วยกันแต่ไม่ได้รักกันเลยละ ถามว่าลูกจะรู้สึกอย่างไร เป็นเราๆเก้าเดินจากเมื่อที่จะไม่ให้ลูกได้รับรู้และเสียใจทีหลัง เรากับสามีเก่าทนอยู่กันมา 3 ปีเต็มๆเพราะเรารักลูกชายฝาแฝดเราสุดชีวิต แต่เขาก็ทำกับเราได้สารพัด ทำร้ายร่างกายตบตีเราตลอดเวลา กินเหล้า สูบบุหรี่ เล่นการพนัน เที่ยวผู้หญิงครบสมบูรณ์ เราทนอยู่เพื่อลูกเป็นเวลา 3 ปี ลูกได้ 3 ขวบ เราก็ตัดสินใจว่าเราจะไม่ทนอีกต่อไปเพราะเราไม่อยากให้ลูกเห็น ได้ยินและรับรู้ความเลวร้ายของพ่อเขา เราก็ก้าวเดินออกมาโดยที่ให้ลูกอยู่กับเขา เพราะเขาไม่ยอมให้เราเอาลูกมา ทุกวันนี้ลูกเราโตมากแล้วและเขาก็ไม่ได้เป็นเด็กที่มีปัญหาอะไร เขาเข้าใจเหตุผลที่เราทิ้งเขามาด้วยซ้ำ เขาเรียนจบ ทำงานทำการมีทุกอย่างที่เขาอยากจะมี เราจึงขอย้ำว่าการที่คนเราไม่ได้รักกันแล้วอย่าพยายามฝืนอยู่กันต่อไปเลย หากคุยกันไม่ได้แล้วหรือไม่มีทางที่จะกลับมาเหมือนเดิมได้อีก ก็เลิกเถอะ เพื่อทุกฝ่ายนะ จากคุณ : Love Sutat - [ 15 ส.ค. 47 14:49:59 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อ่านแล้วอึ้ง พูดไม่ออก บอกถูก แต่เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ อยู่เพื่อลูกที่น่ารักต่อไป เชื่อมั่นว่า ด้วยความดีของตัวคุณเอง(ที่คุณบอกผ่านมาในนี้) จะนำพาให้ชีวิตผ่านอุปสรรคไปได้นะคะ เป็นกำลังใจให้ คุณแม่เรา ก็เป็น single parent แต่เค้าเข้มแข็งมาก เป็นหลักให้เราได้ เป็นที่พึ่งพึงในยามท้อแท้ใจ เราก็เลยเติบโตมาค่อนข้างประสบความสำเร็จในชีวิต (พอสมควร ตามอัตภาพ) แม่บอกว่าอยู่ด้วยกันได้ ก็อยู่ ถ้าคิดว่าอยู่ไม่ได้ก็ควรไปตามทางของตน แต่อย่าลืมทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี ขอให้ผ่านพ้นทุกอย่างไปได้ด้วยดีค่ะ (อดีต คือ สิ่งที่ผ่านไปแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้ ดังนั้น ก็ขอให้เดินต่อไปข้างหน้าค่ะ จากคุณ : 2nd Ave. - [ 19 ส.ค. 47 15:23:19 ]

ความคิดเห็นที่ 37 # 14 มีเหตุผลมากๆ ตอบแบบนั้นแหล่ะค่ะ จากคุณ : leck - [ 21 ส.ค. 47 01:23:06 ]