ความคิดเห็นที่ 10
บ้านเราไม่ได้รวยอะไร แต่พ่อกะแม่รู้จักกินรู้จักเก็บ ตอนเด็กๆ เลยไม่ได้ทำงานค่ะ เรียนอย่างเดียว จนจบ ปวช.
ก็หยุดเรียนเพราะสอบไม่ติด ว่างอ่านหนังสือ 1 ปี
ปวส. พ่อออกค่าเทอมให้ แต่ค่าขนมเราต้องหาเอง เลยไปทำงานในโรงภาพยนตร์ได้เดือนละไม่กี่พัน แต่ได้เพื่อนมาเต็มเยย
จบ ปวส. หยุดอีก 1 ปี เพราะไม่มีเงินเรียนมหาลัย ต้องไปทำงานพาร์ทไทม์สารพัด ทั้งเสิร์ฟ, เชียร์เบียร์, วิจัยตลาด ซึ่งร้อนมากๆ หน้าดำเลย แถมเงินกว่าจะออกก็นาน, ขายเครื่องสำอาง ฯลฯ
ช่วงเรียนมหาลัยก็ทำงานหาค่าเทอมและค่าขนมเอง
ช่วงนี้แหละที่ลำบาก มีเงิน 100 กว่าบาทต้องใช้ไปเรียน 1 อาทิตย์ ค่ารถวันนึง ไปกล้บ 20 บาท +ค่ามอไซค์ออกมาปากซอย 20 เราเลยเดินออกมาเองไม่พึ่งมอไซค์รับจ้าง ประมาณ 2 กิโล ร้อนก็ร้อน มาถึงหิวข้าวก็ให้แฟนเลี้ยง(อิอิ วันหยุดอยู่บ้านเซฟเงิน เราพยายามลงเรียนอัดๆ กัน 7 วิชาใน 3 วัน บางวันเรียน 4 วิชาตั้งแต่ 8.00 - 20.30 ก็มี
เทอมสุดท้ายดีหน่อย มีเรียนวันเดียว เลยไปทำงาน เงินที่มีอยู่ 2000 สุดท้ายโดนเพื่อนโกงไป เลยยืมพ่อ 1000 นึง ตากหน้าไปยืมแฟนเก่าอีก 1000 เป็นทุนหางาน ได้งานพริตตี้ ระหว่างที่ทำมีเงินเหลือให้ใช้แค่วันละ 50 ค่ารถก็จะหมดแล้ว ไม่เคยกินข้าวเลย กินแต่นมกะน้ำ เป็นงี้มา 1 เดือนครึ่ง กว่าเงินจะออก
ของเราอาจจะน้อยกว่าคนอื่นนะ และที่แน่ๆ พ่อกะแม่เราลำบากกว่านี้เยอะ เรารู้ แต่ท่านไม่เคยปริปากพูดเลย ทุกวันนี้เราก็ยังไม่สบาย เพราะจบมาตอนอายุมากแล้ว ประสบการณ์ทำงานประจำไม่มี ได้เงินเดือนมาทีก็แบ่งให้แม่บ้าง ทุกวันนี้เห็นเพื่อนบางคนเงินก็ไม่มี หนี้เก่าไม่หมด สร้างหนี้ใหม่อีกแระ แถมใช้เงินยังกะพิมพ์เอง เรายังเสียดายแทนเลย
จากคุณ :
norikaten 
- [
18 ส.ค. 47 10:18:09
]
|
|
|
เกาเหลา ต้องเอาชามใบใหญ่ ๆ ไป แล้วขอน้ำแกงเค้าเยอะ ๆ เพื่อเราและ พี่ ๆ น้อง ๆ จะได้แบ่งกันราดข้าว 
เอาพอหอมปาก หอมคอก็แล้วกัน
