เรื่องนี้คงไม่ใช่เรื่องที่น่ารับฟังนัก หากเหตุการ์ณเหล่านี้เกิดขึ่นกับคนใกล้ ๆ ตัวของท่าน โดยเฉพาะ ยิ่งถ้าเกิดกับคนในครอบครัว
เรื่องที่เกิดขึ่นนี้ เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ่นสมัยที่ผมเรียนอยู่ ป.ว.ช. ปี 1 ที่กรุงเทพ ถ้านับย้อนหลังไปก็น่าจะราว ๆ 15 - 16 ปีที่แล้ว
เอาเป็นว่า โรงเรียนที่ผมเรียนเป็นโรงเรียนพาณิชย์ที่มีชื่อแห่งหนึ่ง อยู่ใกล้ ๆ สะพานพุทธ ผมเป็นนักเรียนใหม่ที่สนิทกับรุ่นพี่ ปี 3 อยู่เยอะมาก จนไปรู้จักกับพี่คนหนึ่ง
พี่นวล เป็นรุ่นพี่ปี 3 ที่เรียนภาษาเยอรมันแกไม่ใช่คนสวยอะไรมากมาย ออกแนวประมาณ เด็กเรียน เรียกว่าเมื่อไหร่ที่ผมต้องนึกถึงหน้าคนที่เรียนเก่ง ๆ ขึ่นมาซักคน หน้าพี่แกต้อง ลอยขึ่นมาทุกที
ผมสนิทกับรุ่นพี่กลุ่มนี้พอสมควรครับ ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เล่นซะเด็กปี 1 บางคนที่ไม่รู้จักผมยังคิดว่าผมเป็นปี 3
แล้วเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดกับกลุ่มของพวกเรา มันก็เกิดครับ วันนั้นผมจำแม่มว่าเป็นวันเสาร์ ผมเรียนรอบบ่าย แต่พวกกลุ่มรุ่นพี่ผมเรียนรอบเช้า วันช่วงก่อนเข้าเรียน ผมก็แวะไปหาพวกพี่ตามปรกติ เผื่อว่ามีโปรแกรมเด็ด ๆ จะได้เตรียมตัวโดด .................
วันนั้นไม่รู้ทำไม ผมไม่เจอใครเลย กำลังจะกลับ ก็มีเสียงนึงเรียกผม
"ต๊อก" ............. พี่นวลนั่นเอง
คนอื่นไปไหนกันหมดอะพี่..................... ผมถาม
พี่ไม่รู้ พี่นวลตอบผม แล้วอยู่ ๆ พี่นวลก็พูดว่า
" ตั้งใจเรียนนะ ดูแลตัวเองดี ๆ ..... พี่ไปละ "
ผมยืนงงกับคำพูดพี่นวลอยู่ครู่หนึ่งแล้ว ก็ตอบกลับไปว่า อะไรอะพี่ อารมณ์ไหนเนี่ย อยู่ ๆ ก็พูดขึ่นมาแบบนี้
พี่นวลยิ้มไม่ตอบแล้วเดินผ่านผมลงบรรไดไป
ตกเย็น กลุ่มพี่ ๆ ของผมก็มาตาม ให้โดดเรียน 2 คาบสุดท้ายเพื่อให้ไปกินเหล้า ( ปรกติรอบบ่าย เลิกเรียน 2 ทุ่ม )
และระหว่างที่นั่งกินเหล้ากันอยู่นั้น สิ่งที่ทุกคนไม่คาดฝัน มันก็เกิดขึ่น
แม่ของรุ่นพี่ผมซึ่งนั่งดูทีวีอยู่ วิ่งมาที่ศาลาที่พวกเรานั่งทานเหล้ากันอยุ่ด้วยท่าทีกระหืดกระหอบ
โต้ง ๆ เด็กโรงเรียนเราถูกฆ่า ตอนนี้ออกข่าวอยู่ มาดูซิ๊ ว่ารู้จักมั๊ย
พวกเราทั้งหมดรีบไปหน้าทีวีในทันที แต่ เนื้อข่าวก็จบไปแล้ว ทำให้ต้องหมุนไปอีกช่าง ซึ่งข่าวจะช้ากว่ากันประมาณ ครึ่งชั่วโมง
ในเนื้อข่าวที่ได้ชม คือ มีเด็กนักเรียนหญิงโรงเรียนผม ถูกฆ่าแล้วนำศพไปฝังดินที่ในบริเวณ ท้องร่องของสวน
สภาพศพ อาจ ถูกข่มขืน คาดว่าเสียชีวิตมาแล้วตั้งแต่ช่วงเย็นวันศุกร์ แต่ไม่มีใครได้เห็นหน้าเนื่องจากเลอะคราบดิน และทางเจ้าหน้าที่ก็ยังไม่ทราบว่าผู้ตายเป็นใคร ซึ่งจะนำหมายเลขประจำตัวที่ปักอยู่ สอบถามกับทางโรงเรียนต่อไป
พวกเราทั้งกลุ่มรู้สึกหดหู่ กับเรื่องที่เกิดกับเพื่อนนักเรียนที่เรียนอยู่สถาบันเดียวกัน และก็หวังว่าขอให้อย่าเป็นคนที่ตนรู้จัก
วันนั้นผมเลย ขอตัวกลับบ้านในทันที เพราะไม่รู้สึกสนุกอะไรอีกต่อไปแล้ว
เมื่อกลับมาถึงบ้าน อาบน้ำ เสร็จ ก็เดินไปตักข้าวเพื่อจะมานั่งทาน ......... วันนั้นผมจำแม่มเลย
ข่าวช่วง 3 ทุ่ม ช่อง 7 รายงานข่าวเรื่องนักเรียนถูกฆ่าและข่มขืน หมกท้องร่อง ชื่อของเธอคือ นางสาว ................. นักเรียน ชั้นปีที่ 3 ของ ........................ สภาพศพ ถูกรัดคอ ขาดอากาศหายใจ และถูกข่มขืน คาดว่าเสียชีวิตมาตั้งแต่ ช่วง หัวค่ำของวันศุกร์
ทุกท่านครับ ผมยืนตัวชาเลยครับ ไอ้ที่ชาอย่างแรกคือ ตกใจ ที่ศพที่อยู่หน้าจอเมื่อซักครู่ นั้นคือ พี่นวล ที่ผมเพิ่งคุยอยู่เมื่อตอนเที่ยงนี่เอง
และที่หนักเลยก็คือ พี่นวลตายตั้งแต่ ช่วงหัวค่ำวันศุกร์ แล้ววันนี้วันเสาร์ งั้นเมื่อเที่ยง ผมคุยกับ ???????
ข้าวไม่กินแล้วครับผมรีบโทรแจ้งข่าว พี่ ๆ ผมทุกคน แล้วรีบบึ่งมอเตอร์ไซด์ไปหาทันที เรานัดกันที่โรงเรียน
เชื่อมั๊ยครับว่าเพื่อน ๆ ที่ห้องพวกพี่เค้าอยู่กันเกือบยกชั้น พี่ผู้หญิงบางคนร้องไห้ราวจะขาดใจ ที่เพื่อต้องมาเสียชีวิตไปอย่างไม่คาดฝัน บางคนก็กำลัง ยืนคุยกันอย่างเคร่งเครียด
ผมอดไม่ได้ที่จะเล่าให้พวกพี่ ๆ ฟังว่า วันนี้ผมยังคุยกับพี่นวลอยู่เลย .......... และส่งที่ผมได้ยินกับมาก็คือ
เกือบจะทุกคนในห้อง เจอพี่นวลเมื่อวันเสาร์ แม้กระทั้งอาจารณ์ถึง 3 ท่าน ก็ยืนยัวว่าพบพี่นวลในวันเสาร์
พี่นวลอาจแวะมาลา เพื่อน ๆ น้อง ๆ และเชื่อมั๊ยครับว่า คนร้ายที่มีทีท่าว่าจะจับไม่ได้ ก็ดันมามอบตัว เหตุเพราะ พี่นวลโผล่ไปหา !!!!!
เรื่องนี้ใครจะเชื่อหรือไม่ แล้วแต่ครับ แต่ถ้าใครอยากรู้เรื่องนี้ เพราะยังเป็นเรื่องเล่าที่กล่าวขวัญกันต่อมา ก็แวะไปที่โรงเรียนเก่าผมได้ครับ
พาณิชย์ แถวสะพานพุทธ ที่ใส่กางเกงเขียวขี้ม้า มีโรงเรียนเดียวครับ
ที่เล่ามานี่ รู้มั๊ยครับว่าทำไม .......... ก็แค่วันพรุ่งนี้ เป็นวันครบรอบวันตายของพี่เค้าเท่านั้นเอง
( เพื่อความเคารพในตัวรุ่นพี่ของผม ผมจึงขอใช้นามสมมุติแทนนะครับ ไม่อยากจะใช้ชื่อจริง )
จากคุณ :
ควายหัวโกร๋น
- [
22 ส.ค. 47 16:05:46
A:203.172.40.54 X: TicketID:012691
]
พรุ่งนี้แล้วซินะ
