ความคิดเห็นที่ 1 คือผมอยากจะเล่า ถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่จะเกิดก่อนนะครับ เหตุเกิดจากว่า บริษัทที่ผมทำงานนั้น จัดทอกกฐิน ประจำปี ที่ต่างจังหวัด จะจัดทุกๆปี แล้วก็ไปประมาณ 2 วัน 1 คืน พอดีปีนี้ จัดไกลหน่อย เลย ต้องใช้เวลาในรถนานหน่อย อีก 1 คืน ก็จะออกเดินทางกัน วันศุกร์ 3 ทุ่ม ตามกำหนดการจะถึง ที่พักก่อน เวลาประมาณ 5:00 ของอีกวัน ตอนแรกก็จะมีการลงชื่อ ผู้ร่วมไปทำบุญด้วย ก่อน ประมาณ 1 เดือน ผมก็กะว่างานนี้คงมีแต่เพื่อนๆ แผนกเดียวกัน อย่างมากก็เจอเพื่อนใหม่ต่างแผนก ที่เคยเจอหน้ากันบ่อย แต่ก็ไม่ได้ทักทายกัน เหมือนไม่รู้จักกัน คงได้รู้จักกันงานนี้แหละครับ แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 47 02:27:38 จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 02:03:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หลายคนที่ทำงาน ที่มีหลายๆแผนก คงจะรู้สึกอย่างเดียวกับผม ที่ว่า ทำไมคนนั้น คนนี้ อยู่มาตั้งนาน ไม่เคยได้คุยกันเลย แต่ที่เกริ่นมานี่ ก็จะบอกว่า ผู้หญิงที่ผมเกิด ชอบขึ้นมา เธอไม่ได้อยู่ แผนกเดียวกับ ผม แล้ว ก็ไม่รู้ว่าอยู่แผนกไหนของบริษัท ด้วยนะสิ ได้แต่คิดในใจว่า เราคงมัวแต่ทำงาน ก้มหน้าอยู่แต่กับโต๊ะของตัวเอง เลยไม่ได้สนใจชาวบ้านเค้าเลยละมั้ง แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 47 02:26:43 จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 02:07:44 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แต่ว่า ใบหน้าของเธอนั้น เหมือนดวงจันทร์ที่ลอยนวล อยู่กลางฟ้า ที่มีดาวมากมาย แต่ไม่สามารถแย่งความเด่น นวล ไปได้ ดวงตา ถึงจะไม่ กลมโต แต่เสน่ห์ ของเธอก็อยู่ที่นี่แหละ ผม ที่ยาว สรวย พริ้ว ไปตามใบหน้า เมื่อเธอหันมอง รูปร่างเธอ เป็นคนตัวเล็ก แต่ก็สมส่วน ตามสัดส่วนของเธอเอง ปิ้ง ปิ้ง ปิ้ง แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 47 03:38:54 จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 02:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมเจอเธอตอนที่ รถหยุดพักกลางทาง กลางดึกนั่นเอง ที่ปั้มน้ำมันแห่งหนี่ง บนเส้นทางถนนสายเหนือ จากกรุงเทพ ประมาณ 100 กิโล ได้แล้วมั้ง ตอนนั้น ผมและเธอ ที่ได้สบตากันเป็นครั้งแรก ผมมีความรู้สึกขึ้นมาเหมือนกันว่า "ผมเคยเจอเธอที่ไหนน่า" ซึ่งผมอาจคิดไปเองเหมือนกันว่า เธอเองที่มองผม และอาจจะคิดเหมือนผมก็ได้ "ไอ้หมอนี่หน้ามันคุ้นๆนะ" เพราะว่า สายตาเธอในแวบแรก ที่ผมได้สบ มันประกายไปด้วยความสดใส น่าค้นหา อะไรบางอย่าง แล้วก็ตามมาด้วย แววตาที่ชวนสงสัย บวกกับ ท่าขะมวดคิ้วที่น่ารัก ของเธอ ทำให้ผมคิดไปเองเลยว่า เธอก็คงคุ้นหน้าผมเหมือนกัน ว่าอยู่แผนกไหนกันนะ ไอ้หมอนี่ จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 02:23:08 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แต่ว่าการสพสายตากันครั้งแรกนั้น ไม่ได้ทำให้เกิด บทสนธนาอะไร อาจเป็นเพราะ เราทั้งคู่ มองกันด้วย สายตาของคนที่ไม่รู้จักันนั่นแหละครับ แล้ว รถก็ออกจากปั่มน้ำมันแห่งนั้น ที่ที่เราได้สพตากัน อ้อ ลืมบอกไปว่า เราไปกัน รถบัส 4 คัน แล้วก็มีรถนำขบวนอีก เล็กน้อย คนที่ไปร่วมทำบุญก็ประมาณ ร่วม 250 กว่าคนครับ เธอ นั่งรถคันแรก ส่วนผม นั่งคัน สุดท้าย ต่างราวฟ้ากับดิน เอ้ย อันนี้ เพ้อเจ้อครับ ขอโทษที พอดี ประโยคมันชวนให้เปรียบเทียบครับ แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 47 02:48:55 จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 02:34:32 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ช่วงเวลาเดินทาง ต่อจากนั้น ผมนั่งอยู่กับ เพื่อนฝูง อีกประมาณ 7-8 คน นอกนั้นก็ ต่างหลับตา สลบ ไสย กันอยู่ด้านบนของรถบัส 2 ชั้น ก็มีแต่พวกผมนั่นแหละครับ ที่ลืมตา อ้าปากหัวเราะกันได้ทั้งตลอดการเดินทาง คงรู้กันนะครับ ว่าพวกที่นั่งด้านล่าง ไม่หลับไม่นอนนี่ ทำอะไรกันได้บ้าง นอกจาก จะเฮฮากันไป บำเรียดน้ำหมักกลั่นยอดข้าวกันไป เพื่อนๆ ผมก็พยายามหยิบยกมุข ต่างๆ ของบรรดา ตลกชั้นนำของประเทศ มาเรียกน้ำตา แห่งความฮากันได้ ทุกคนไป ส่วนตัวผม ถึงจะหัวเราะไปเท่าไหร่ แต่ในใจก็ยังแบ่งภาคความคิด นึกไปเรื่อยๆ ว่าเอ เธอคนนั้น นี่ผมคุ้นมาจากไหนน่า แต่คงไม่ใช่ ที่เค้าเรียกว่า บุพเพ ใช่ไหม ที่คุ้นมาแต่ปางก่อน ผมก็เพ้อเจ้อไปเรื่อย ตามประสา วงข้าวหมัก แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 47 02:44:13 จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 02:42:15 ]

ความคิดเห็นที่ 7 05:20 เวลานี้ ถ้าธรรมดา คงเป็นเวลาที่ผม และหลายๆ ท่าน กำลังมีความสุขกับความฝัน ของตัวเอง อยู่บนเตียงนุ่นๆ สบายๆ ใช่ไหมครับ แต่ตอนนี้ ผมออกมายืนอยู่นอกตัวรถบัส ที่จอดอยู่ ณจุดหมาย ที่ได้กำหนดไว้ แต่ว่า อากาศ ที่ไม่คุ้นเคย ผิวหนังที่เคยได้สัมผัสแต่มลภาวะต่างๆ นานา ในเมืองกรุง ตอนนี้ มันบอกกับเจ้าของของมันว่า ลุก ลุก เพราะว่าหนาวเหลือเกิน อากาศตอนนี้ ถึงผิวของผม มันจะลุก มากแค่ไหนแต่ในใจผม รู้สึกถึง บรรยายกาศ ที่ชวนให้บรรเทา ความวุ่นวาย ทั้งรถ ทั้งคน ทั้งเสียง เอะอะต่างๆ มีแต่เพียงเสียง แมลง ใบไม้ และความมืด ผมสูดหายใจลึกๆ เต็มปอด ลอดไปถึงกำบังลม 3-4 ฟอดใหญ่ๆ โอ้ เป็นบรรยายให้ชวน โรแมนติก เสียเหลือเกิน จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 02:57:47 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พอสิ้นเสียง ในใจ เท่านั้น........... ปากผมก็เริ่ม สั่น ครับ สั่น จากค่อยๆ สั่น เป็นสั่น แบบแรงๆ จนไม่สามารถ ออกเสียงมาเป็นคำพูดได้ชัด หนาวมากครับ เพราะผมลืมใส่เสื้อหนาวออกมาจากรถบัสนั่นเอง ผมรีบวิ่งกลับไปหยิบ กระเป๋าสัมพาระ ออกมา จากข้างรถที่รวมเก็บสัมภาระ แล้วหยิบเสื้อหนาวที่ได้เตรียมมาออกมาสวมใส่ จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 03:02:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 พอสวมใส่เสื้อหนาวเรียบร้อย ก็ได้ยิน เสียงแหบด้าน ที่เปล่งออกมาจาก โทรโข่ง "สำหรับผู้ที่พักบ้าน กลุ่มที่ 1 เชิญขึ้นรถคันที่ 1 และ 2 ครับ" "ส่วนที่เหลือ คันที่ 3 กับ 4 ครับ" พอดี ผมพักบ้านกลุ่มที่ 1 แต่ แยกเป็น บ้านพัก ย่อย 1/8 ผมกับเพื่อนๆ ก็เดินไปขึ้นรถคันที่ 1 ได้พบสบตามาเจอหน้าเธอ อีกครั้ง ทำให้ใจฉันยังสับสน ใช่ครับ เธอคนนั้น ก็คงพักบ้านพัก กลุ่มที่ 1 เช่นเดียวกับพวกผม โอ้ พระเจ้า จอร์จ มันยอดมาก เป็นคำอุทาน ติดปากมาจากมุขที่พวกเพื่อนๆ ผมหยิบยกขึ้นมากลาง วงข้าวหมัก จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 03:09:12 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เธอเดินมาพร้อมที่จะก้าวขึ้นบนรถ พร้อมกับที่ผมก็กำลังจะก้าวขึ้นเหมือนกัน เออ!.................(เชิญก่อนครับ) เป็นคำที่น่าจะหลุดออกจากปากของผม แต่ยังไม่ทันได้ออกเสียงพะยางค์ แรก เธอ ก็ก้าวไปถึง 2 ขั้น บันไดแล้ว แล้วคำที่เหลือก็ตกค้างอยู่ในใจผม ไม่รู้ว่าจะมีโอกาส ได้นำมันไปทิ้งไว้ที่ไหนซักแห่งหรือเปล่า เมื่อขึ้นไปบนรถ เธอก็เดินไปนั่งด้านหน้าของตัวรถ ส่วนพวกเพื่อนๆ ผม ก็ตะโกนบอกว่าให้ไปนั่งด้านหลัง และแล้ว บทสนธนาอันสั้นๆ ก็ยังไม่อาจจะเกิดขึ้นได้เช่นเดิม จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 03:21:39 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พอถึงที่พัก เป็นเหตุการณ์สำคัญที่ทำให้ผมเกือบจะได้รู้ว่าเธอคือใคร พอลงจากรถ มีเสียงคุยกันเบาๆ มาจากด้านหน้า ในขณะที่เข้าแถวรอกุญแจเข้าห้องพักของแต่ละคนอยู่ "เออ พี่ว่าปีนี้ มาไกลเนอะ อยู่บนรถทั้งคืน เมื่อย จัง" "เหรอ อ้าวหนูก็เพิ่งมาปีแรกอ่ะ พี่ลืมไปแล้วเหรอ แต่ก็เมื่อยเหมือนกัน" "เออ ใช่ " เท่านั้นแหละ ผมก็เหลือบไปเห็น และจำได้ดีว่า ผู้ที่สนธนากันนั้น เป็น เธอคนนั้น ที่สพตากัน กับ อีกคนที่เป็น พนักงานของบริษัทผมอย่างแน่นอน เพราะผมจำได้อย่างแม่นยำ จะเจอเค้าที่ตึกตลอด เวลาไปทำงาน แต่เอ แล้ว เธอหละ ทำไมผมถึงไม่เคยเห็นที่ทำงานเลย แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 47 03:33:01 จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 03:27:33 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ฉับพลัน นั้น ก็เกิดความคิด เดา เอาว่า สงสัย เป็นน้องพี่เค้าแน่ๆ หน้าตาก็คล้ายๆกัน แถมเรียก พี่ เรียก หนูกันด้วย สงสัย สงสัย ใช่ แต่ เอ แล้วเด็กคนนั้นเป็นใคร เพิ่งจะสังเกตเห็นว่า เธอคนนั้น จะจูงเด็กเล็ก ประมาณ 6-7 ขวบอยู่คนนึง หน้าตาก็ไม่ค่อยจะเหมือนกันซักเท่าไหร่ เธอ ผิวขาว เหมือนกํบพี่คนนั้น ส่วนเด็กผิวออก คล้ำๆ ไม่น่าจะใช่ญาติกันนะ แล้วก็ได้แยกย้ายกันไปตามห้องของตน หลังจากที่ได้แจกจ่ายกุญแจห้องกันครบ ที่พักที่ไปพัก เป็นบ้านพัก หลังเล็ก ติดๆกัน ตามเนินเขา แต่จะไม่ติดกันเลยทีเดียว แต่เรียกว่า ติดกันเป็นแถวๆ ก็ว่าได้ จะห่างกันประมาณ 1-2เมตรได้ ผมสังเกตเห็นเธอ เดินกับกลุ่มพี่คนนั้น เข้าบ้านพัก 1/1 ซึ่งเป็นหลังแรก ซึ่งอยู่บนเนินเขาที่สูงที่สุด ในย่านบ้านพักนั้น ส่วนผมกับเพื่อน ๆ อยู่หลัง 1/8 ซึ่งเป็นหลังกลาง ๆ แต่ว่า อยู่ระหว่างเนินเขา หลังแรกและหลังสุดท้าย เรียกว่าอยู่ต่ำสุดก็ว่าได้ เธอ ผู้อยู่สูง ... ฉัน ผู้ต้อยต่ำ ว่าไปนั่น วงข้าวหมักอีกแล้ว ครับท่าน แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 47 03:47:04 จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 03:42:21 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พอถึงที่บ้านพัก กับเพื่อนร่วมวงข้าวหมักของผม อีก 3 คน ส่วน อีก 4 นั้น ก็ได้แยกไปอยู่อีกหลังนึง ในบ้านพัก มีห้องนอน 2 ห้อง แต่มีห้องน้ำ เพียงห้องเดียว ทำให้ต้อง พลัดกันอาบน้ำ ตอนนั้น ประมาณ 06:25 ก็เหลืออีก ชั่วโมง เศษๆ ที่รถจะมารับ ไปรับประทานอาหารเช้า เวลา 07:30 ทำให้ทุกคนตัดสินใจไม่นอน รอพลัดกันอาบน้ำ ระหว่างที่นั่งรอ ก็คงไม่มีอะไร มันส์ไปกว่าการ พูดถึงสาวๆ ในออฟฟิส ของบรรดา หนุ่มโสด อย่างพวกผมหรอกครับ เพราะต่างสถานที่ อะไรๆ ก็ดูแปลกตากันไป "เออ มรึงรู้หรือเปล่า ว่าคนที่ผิวขาวๆ ผมสวยๆ มากับพี่ ... เป็นใคร " พอพูดจบ พวกมัน 3 คน มองผมเป็นตาเดียว อย่างกับว่าผู้เป็นผู้ต้องหา ยังไง ยังงั้น "อ้าว จะไปรู้เหรอ ก็มาด้วยกัน แล้วทำไมมองกรูอย่างนั้นหละ" "ก็ กรูเห็นมรึงมองตาหลี มาตั้งแต่อยู่ที่ปั้มน้ำมันแล้ว" "เปล่า ไม่ได้มองตาหลี แต่ว่าคุ้นหน้าเค้าว่าอยู่แผนกไหนน้า ทำไมไม่เคยเห็นหน้าที่ บ." "มรึง ไม่ต้องทำตัวเป็นปลาทอง สมองสั้นเลย" "สมองสั้น อะไร ก็มันคุ้นๆ จริงๆ จำไม่ได้จริงๆ นี่หว่า" "แหม ปลาทองเค้ามีแต่ มองตาโปน นี่ ปลาทองมองตาหลี" "อ้าว เฮ้ย บอกว่าไม่ได้มองตาหลี แล้วตกลงที่ มรึงพูดขึ้นมาเนี่ย รู้หรือว่าจะถามว่ะ" "ก็ น้องสาว พี่ ... ไง เค้ามาช่วยดูแล ลูกให้พี่เค้า" "อ๋อ เหรอ" เท่านั้นแหละ ผมชุกคิด ย้อนความจำ ปลาทองของผมขึ้นมาได้ "อ๋ออออออออออ จำได้แล้ว ตอนวันกีฬาสี ปีที่แล้ว เธอก็มานี่นา แหมว่าแล้วเชียน" "นั่นไง กรูถึงว่า มรึงเป็น ปลาทองมองตาหลี ไง" "เฮ้ย แต่จริงๆ เพิ่งนึกได้นะเนี่ย จริงๆ ไม่ได้มองตาหลีเลย" และแล้วผมก็นึกได้ว่า เธอ คือใคร โธ่ ปลาทอง จริงๆ เลย ผมเนี่ย แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 47 04:42:22 จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 04:38:27 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ย้อนไปประมาณ 10 เดือน กับอีก 2 วัน หรือเมื่อประมาณ ปีที่แล้วนี่เอง บ. ผมมีงานกีฬาสี ซึ่งจัดกันนอกสถานที่เหมือนกัน แต่ไม่ได้ ค้างคืน (ค้างคืนคงแปลก) เพราะ จัดในกรุงเทพ แต่ว่าเป็น โรงยิมของหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็น ที่ๆ ผมได้พบกับ เธอ เป็นครั้งแรกจริง ๆ เพียงแต่ว่า ตอนนั้น ผมไม่ได้ สังเกตอย่างจริงจัง รู้แต่ว่าเป็นน้องสาวของคนในบ. เท่านั้นเอง เพราะ ผมมัวแต่ เล่นกีฬา ที่ผมลงเล่นเพื่อชิงชัย ในชัยชนะ จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 05:21:55 ]

ความคิดเห็นที่ 15 พอมาตอนนี้ ผมนึกถึงตอนที่ได้พบสพตาเธอ เพียงแค่ไม่ถึง นาที เหมือนว่าผม ได้ผ่านช่วงเวลาหนึ่ง ที่ถูกสะกด อยู่ในพวัง ดังร่างทรง ที่ไม่ได้รู้สึกถึงความเป็นตัวของตัวเอง ว่ากำลังทำอะไรอยู่ที่ไหน ร่างทรง ที่แสวงหาแต่ การให้ การเสียสละ ความบริสุทธิ สะอาด อะไรก็ตาม ที่นึกแล้วรู้สึกดี แต่แฝงไว้ด้วย ความต้องการอย่างหนึ่ง ของธรรมชาติของมนุษย์ ที่ยังมี ความอยากอยู่ ผมขอเรียกมัน ว่า............................ "ร่างทรงแห่งความใคร่" ซึ่ง ใครๆต่างเชิดชู และเรียกมันว่า.............. "ความรัก" แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 47 05:34:35 จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 05:24:17 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อาจจะ คุ้น สำนวน กันหน่อย นะครับ ด้วยความจริงใจ ผมนำมาจะภาพยนต์ เรื่องหนึ่ง ที่ผมสะดุด และชอบมาก เลย หยิบยก มา หวังว่าเค้าคงไม่ว่าอะไรผมนะ เพราะผมไม่ได้ทำเพื่อการพาณิชย์ จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 05:30:53 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เล่าจบยังคะ ถ้ายังไม่จบรีบต่อโดยด่วน อ่านเรื่องของคุณแล้วรู้สึกดีจัง มีความสุข อ่านไปยิ้มไป ปล.ขอให้สมหวังนะคะ จากคุณ : Mystic_River (น้อยหน่าฮอทเมล์) - [ 25 พ.ย. 47 08:31:58 ]

ความคิดเห็นที่ 18 นั่งอ่านเหมือนกันค่ะ จากคุณ : รัตมา - [ 25 พ.ย. 47 09:10:52 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ่าว....พี่ครับจบยัง จากคุณ : _Vinjard_ - [ 25 พ.ย. 47 09:20:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 รีบมาต่อหน่อยครับ ผมชอบเรื่องโรแมนติกซะด้วย จากคุณ : Benz (BenzSiam) - [ 25 พ.ย. 47 09:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ครับ มาต่อแล้วครับ พอดี เมื่อคืน เผลอผล่อยหลับ คาคีย์บอร์ด ไปเลยครับ แต่ผมจำได้ว่าเมื่อคืน ผมกำลังพิมพ์ ย่อหน้าต่อ แต่ว่าไม่ได้ กด ส่งข้อความ ก็เลย ขาดๆ ไป ขอโทษด้วยนะครับ มาต่อกันเลยครับ จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 22:47:45 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผมได้อาบน้ำที่บ้านพักเป็นคนสุดท้าย กว่าจะอาบเสร็จ ก็ประมาณว่า รถมารออยู่แล้ว ทำให้ไป late ประมาณ 5 นาที จากที่พักใช้เวลาประมาณ 10 นาทีกว่า ๆ ถึงที่รับประทานอาหารรวม ซึ่ง บรรยายกาศ ดีมากๆครับ ที่นั่นจะคล้าย ห้องประชุม หรือห้อง จัดกิจกรรม ขนาด ปานกลางไม่ใหญ่มากครับ แต่ก็มีส่วน outdoor ที่เป็นชานไม้ ยื่นออกมา บนเนินเขา ทำให้เห็นทิวทัศน์ ต้นไม้ และ แม่น้ำ ที่เป็นทางระบายน้ำ สำรอง ของเขื่อนใหญ่ แห่งนั้น ข้าวต้ม ร้อนๆ ปาท่องโก๋ และ ซาลาเปา เสริฟ พร้อมกาแฟ หรือ โอวัลติน เป็นอาหารเช้า ที่เราทุกคน ได้รับประทานกันเป็นมื้อแรก ของ ทิปนี้ แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 47 23:01:03 จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 22:57:23 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ผมสังเกต เห็นเธอนั่งทานอาหาร พร้อมกับ พี่สาวของเธอ แล้วก็ลูกพี่สาวของเธอ เป็นกลุ่มใหญ่ เพราะยังมีเพื่อนร่วมงาน ของ พี่สาวเธอ อีก ประมาณ 4-5 คน ผมคิดในใจอยู่เสมอ ตอนนั้น ว่าจะมีโอกาส ได้เปิดบทสนธนา เรื่องอะไรก็ได้ จะสั้น จะยาว ก็ขอให้ได้คุย แล้วเดี๋ยวอย่างอื่นมัน จะเป็นไปตามครรลอง ของ สัมพันธภาพ ครั้งนี้เอง ผมไม่อยากจะทำตัว เป็นเหมือน ผู้ชายคนนึงที่ชอบผู้หญิงคนนึง แล้วเข้าไปคุย เหมือนการเกี้ยว พาราสี หรือ จีบนั่นแหละ แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 47 23:11:39 จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 23:03:06 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แต่แล้ว มันก็ออกมาในรูปแบบ เดิมๆ ผมไม่เข้าใจตัวเองอยู่เหมือนกัน เพราะว่า โอกาส มาถึงผมแล้ว แต่ว่า แต่ว่า แต่ว่า...... ผมรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมากระทันหัน เพราะว่าทั้งคืน ไม่ได้นอน แถมยัง กระสวก กระสน อะไรต่างๆ ตั้งมากมายเข้าท้อง บวกกับ ข้าวต้ม และกาแฟ ของเช้านี้ด้วย ทำให้การประชิดแนวรุก ของข้าศึก เข้ามาอย่างรวดเร็วและกระทันหัน อย่างไม่ทันตั้งตัว ผมไม่สนใจใครแล้วครับ วิ่งไปที่ห้องน้ำโดย พลัน แต่แล้วเมื่อมาถึงหน้าห้องน้ำซึ่ง ไม่มีใครรอคิว ผมยิ้มกริ่ม รีบรี่เข้าทันที ชับพลัน มีใครคนนึงออกมาจากห้องน้ำนั่น ได้พบ สพ ตา ใน ความ ปวด รวด ร้าว ไม่ อาจ กั้น ใช่แล้ว เธอ คนนั้นเองครับ โธ่ทำไม โอกาส ของผม มันชั่งอยู่ในสถานการณ์ ที่คับขัน เสียนี่ ผมคงไม่ต้องเล่า ต่อแล้วนะครับ ว่าผมเลือกที่จะสนธนากับ เธอ หรือว่า .... . . . โอ้ว พระเจ้า โล่ง มัน โล่ง มาก จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 23:20:36 ]

ความคิดเห็นที่ 25 นะโม ตัสสะ พัคควโต อะระหะ โต สัมมาสัมพุทธ...... ตอนนี้ทุกคน ได้เดินทางหลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จ มาถึงวัด เพื่อทำการ ทอดกฐิน ตามกำหนดการที่วางไว้ ผมนั่งอยู่ด้านหลังของกลุ่มผู้ร่วมทำบุญ ในครั้งนี้ ส่วนเธอ นั่งอยุ่ส่วนหน้า ด้านหน้า บุญ จะเยอะกว่า นั่งด้านหลังมั้ย หนอ เพ้อเจ้อ จากวงข้าวหมักยัง ไม่เจอจางเลย นะเนี่ย จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 23:26:40 ]

ความคิดเห็นที่ 26 หลังจากที่รับประทานอาหารกลางวัน ที่วัดเรียบร้อย พร้อมกับ การทอดกฐิน ก็เป็นอัน เสร็จพิธี ต่อไปเป็น แผนการท่องเที่ยว ของทาง บ. ที่ได้จัดเตรียมล่วงหน้าไว้แล้ว คือ นั่งเรือข้ามเขื่อน โดย เรือตรวจการของทาง กฟผ. ที่ทางบ. ได้ติดต่อไว้เรียบร้อย เป็นการนั่งเรือชมสภาพเขื่อน ในบริเวณต่าง ๆ และ พาชมแหล่งเพาะพันธ์ สัตว์น้ำ เมื่อฟังโดย รวม แล้ว ก็ดูจะน่าเบื่อ สำหรับการท่องเที่ยวเขื่อน ทาง บ. จึงเตรียมรถไว้ หนึ่งคัน สำหรับ ผู้ที่ต้องการพักผ่อน กลับที่พักเลย ผมตัดสินใจอยู่นาน ว่าจะไปดีหรือไม่ แต่เพื่อนๆ ผมไปกัน แค่ 2-3 คนเท่านั้น ที่ตัดสินใจนานเพราะว่า ผมไม่รู้ว่า เธอคนนั้น จะไปด้วยหรือเปล่า ถ้าไปแล้วจะมีโอกาสเปิดบทสนธนาได้บ้างมั้ย จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 23:35:31 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขณะที่นั่งรถ เพื่อที่จะไปลงเรือ ล่องเขื่อน นั้น ในใจผมมัวแต่ ครุ่นคิด อยู่ว่า จะเปิดบทสนธนา ประโยคแรกกับเธอว่าอะไรดี เพื่อให้เกิดความต่อเนื่อง ที่จะมีตามมาอีก แหม คิดไปนู่น นี่ผมก็ยังไม่รู้ ว่าจะมีโอกาสอีกหรือเปล่า หรือ โอกาสจะมีเหมือนที่ผ่านๆมาหรือป่าว ก็ไม่รู้ ฟ้าชั่งแกล้ง ... แม้นเหนื่อยใจ ... ก็จะรอ รอโอกาสนั้น... จากคุณ : lagaze - [ 25 พ.ย. 47 23:47:30 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ผมสังเกต อยู่บ่อยๆ เหมือนกัน ว่า "บางครั้งเวลา คนเราอยากได้อะไรมาก จะพยายามไขว่คว้า หามาให้จงได้"                                                  "แต่ไม่ได้มา" "บางครั้ง เวลา เราอยู่เฉย ๆ สิ่งที่ได้มา กลับไม่ได้ทำให้เรารู้สึก ภูมิใจ" ผมจึงไม่พยายาม สร้างโอกาสอีกต่อไป เพราะว่า ถ้ามันจะมีโอกาส มันต้องมี ถ้าไม่มี ก็คือไม่มีนั่นเอง พูด ไปก็เหมือนคนปลงโลก แต่ก็เอาเหอะ ผมรู้ตัวเสมอ ว่า เธอคนนั้น นั่งอยู่บริเวณ ใด บนเรือ ผู้ก็จะพยายาม ไม่ไปใกล้ ตรงนั้นมาก ถ้าไม่จำเป็น นี่คือ เคล็ดที่ผมนึกขึ้น และทำ เสี่ยงก็เสี่ยงนะ อาจจะไม่ได้มีโอกาสไปตลอด ทิป นี้เลยก็ได้ แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 47 00:17:07 จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 00:11:25 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เรือ เป็นเรือ 2 ชั้น ผมนั่งอยู่ด้าน บน ส่วนเธอนั่งอยู่ด้าน ล่าง นี่เป็นครั้งแรกที่ผมอยู่สูงกว่าเธอ ถึงอยู่สูงก็ไม่มีค่า ถ้าปราศจากสิ่งล้ำค่าในใจ ผมทำทีว่า เข้าห้องน้ำ หลายๆรอบ เพื่อสังเกตการณ์ เธอ เพราะว่าห้องน้ำ อยู่ส่วนท้ายเรือ ชั้นล่าง ถ้าผมไปเข้าห้องน้ำก็จะ ชะเง้อ มองเธอถึง ด้านหน้าเรือได้ทุกที จนครั้งที่ 3 ที่ผม ชวนเพื่อน ให้หยุดการเก็บภาพวิวทิวทัศน์ รอบๆเขื่อน และ บรรดา สาวๆ ในออฟฟิสที่รู้จักกัน ด้วยกล้องดิจิตอล เพื่อเข้าห้องน้ำอีกรอบ และเมื่อผมลงไปชั้นล่างของเรือ ก็ปิ้งเลยครับ เธอนั่นเอง และแล้ว โอกาส นั้น มันก็มาถึง ฟ้าไม่ได้แกล้งเราไปตลอดหรอก "วันที่ฝนตกลงมา ไม่นานมันจะ ซา และ หยุดไปเองโดยธรรมชาติ" จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 00:29:22 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ทำยังไงดี หละทีนี้ สิ่งที่เตรียมมาจะพูดออกไป ก็ลืมหมด เพื่อน ก็คยั้น คะยอ อยู่ด้านหลังผม "เอาเลยสิ ว่ะๆๆๆๆ" เธอ ยืนล้างมืออยู่หน้าห้องน้ำ พร้อมกับช่วย เด็กตัวเล็ก ล้างหน้า ล้างตาอยู่ ผมก็รอเธออยู่ ออกมาซัก 5-6 ก้าวเดินได้ แต่ทันใดนั้น ผมสังเกตเห็น บางอย่างขึ้นมาทันที โดยสันชาตญาน ผมเห็น ผู้ชาย คนนึง ซึ่งผมคุ้นเคยดี แต่ว่าไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวเท่าใดนัก ซึ่ง เค้าเป็น เจ้านายของเพื่อนผมนั่นเอง มีตำแหน่งใหญ่พอควร ในแผนกนั้น ที่เพื่อนผมอยุ่ ยืนด้อมๆ มองๆ พร้อมกับ ลูกน้อง อีก 2 คน จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 00:36:24 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อะไรจะ อุปสรรคขนาดนั้น นะเนี่ย " ผมดีใจที่ฝน หยุดตกตามธรรมชาติของมันเอง แต่สิ่งที่พบตามมา คือ บนถนนนั้น เต็มไปด้วยน้ำ นอง ไปทั่ว" และแล้วก็เป็นไปตามที่ผมคิด ขึ้นมาตั้งแต่เห็นเค้ามาด้อมๆ มองๆ แล้ว เจ้านายเพื่อนผม เป็นคนหนุ่ม ไม่แก่มาก ประมาณ 30 ต้นๆ ได้ พูดว่ายังอยู่ในช่วง เจริญพันธ์ ของชายวัยนี้เลย แล้วก็ยังไม่แต่งงานซะด้วย เค้า เข้าไปขอเธอ ผู้นั้น เก็บภาพคู่ โดยให้ลูกน้องเป็นฝ่ายเชิญ เธอให้เข้ากล้องด้วย โอย โอย โอย มันดังลั่น ในหัวใจ รู้ว่าเสี่ยง แต่คงต้องขอลอง รู้ว่าเหนื่อย ถ้าอยากได้ของที่อยู่สูง ยังไง จะขอลองดูซักที แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 47 02:20:57 แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 47 02:12:43 จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 00:44:37 ]

ความคิดเห็นที่ 32 พอเธอถ่ายภาพ คู่กับเจ้านายเพื่อนพอแล้ว ก็กำลังจะเดินกลับไปที่นั่ง ซึ่งต้องผ่าน ผมกับพวกเพื่อนๆ ไป เธอหยุดตรงหน้าผมพอดี แล้วผมก็ได้สพตากับเธออีกครั้ง มันทำให้ผม รู้สึก อย่างที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเลยครับ มันบอกไม่ถูกเลย มันตุ๊มๆ ต่อมๆ ยังไงไม่รู้ เพราะผมรู้สึกว่า เธอต้องการจะบอกอะไรบางอย่างกับผม ด้วยสายตาเธอนั่นเอง จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 00:51:44 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ใจผมมันบอกกับตัวเองว่า "พูดออกไปเลยอะไรก็ได้" แล้วโสตประสาทของผมก็ได้ยิน แว่วขึ้นมาว่า "ช่วย ......." ผมก็คิดไว้แล้ว ถ้าไม่พูดตอนนี้ก็คงไม่มีโอกาสแล้ว ผมรีบพูดขึ้นทันควันเลย "รร..รบ กก..กวน ถ่ายรูปร่วมกันหน่อยครับ" พูดได้แล้วครับ พูดออกไปแล้วครับ แต่สิ่งที่เป็นคำตอบ ก็คือ รอยยิ้มครับ พร้อมกับพยักหน้าเบาๆ ผมก็รีบบอกเพื่อนผม ให้เอากล้องมาเลย ค่อยๆถ่ายนะ ช้าๆ ให้พร้า 2 เล่ม "เออ มุมนี้ไม่ค่อยสวย ขึ้นไปถ่ายวิวด้านบนดีกว่ามั้ยครับ" ยิ้ม แล้ว พยักหน้าเบาๆ อีกแล้วครับ พอดีผมนึกขึ้นได้ว่า เจ้านายของเพื่อนผมเค้าก็ยังอยู่บริเวณนั้น แต่ผมไม่ได้ มองว่าเค้ามองมา ด้วยความหมั่นไส้ หรือเปล่า แต่ผมว่า เราหาที่มันน่า ถ่ายภาพ และก็ไปไกลจากตรงนี้หน่อยก็ดี นะ แล้วเราก็เดินขึ้นไปเก็บภาพร่วมกัน ด้านบน จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 01:25:05 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ระหว่างที่เรา ได้ถ่ายภาพร่วมกัน เพียงสองคน นั้น ผมอยากให้ เวลาทั้งหมดที่โลกใบนี้ที่มันหมุนอยู่ เป็นเหมือนดัง ภาพที่ผมจะนำไปอัดลงกระดาษ และ เห็นว่ามันเป็นภาพนิ่ง ที่ให้ความรู้สึก ของผู้ถูกบันทึก ว่ารู้สึกอย่างไร หลังจาก ถ่ายภาพเสร็จ เธอก็ทำท่าที จะเดินกลับไปที่ของเธอ ซึ่งเธอก็ไม่ได้ ทำท่าทีว่า จะสนธนากับผมซักเท่าไหร่ นัก แต่ผม ก็คิดอยู่ว่าจะเริ่มพูด ถามอะไรดี ที่มันจะเป็นบทสนธนายาวๆ ได้น้า ยาวพอที่ เรือ ที่กำลังล่องน้ำอยู่ เหมือนลอยอยู่บนฟ้า ไม่ให้เราทั้งคู่รู้สึก สะเทือน เมื่อยามที่เรือ ต้องคลื่น น้อยใหญ่เลย จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 01:32:14 ]

ความคิดเห็นที่ 35 แล้วเธอก็เริ่ม เดินออกจากจุดที่เราถ่ายภาพกันไป ผมก็ยืน งงงง อึ้งอยู่ กับการดีใจ ปลื้มใจ ที่สุด เพียงแค่ได้มีภาพ ร่วมกับเธอ พอหันหน้าไป ก็เห็นแต่หลังเธอ ที่เล็กลงๆ ห่างๆ ออกไป ทีละน้อย ผมคิดขึ้นได้ เอาหละ ผมเดินเข้าไปหาเธออีกครั้ง แล้วเอ่ย ขึ้นว่า "ขอโทษ ครับ" เมื่อเธอได้ยิน เธอก็หันมา แถมที่มุมปาก มีหลบยิ้มเล็กๆ พอให้สังเกตเห็น "ทานข้าวหรือยังครับ" โอ้ย ถามไปได้ยังไงเนี่ย เธอได้แต่ยิ้ม เป็นคำตอบอีกแล้ว "แล้ว ชื่ออะไร ครับ" เธอ ตอบมา ซึ่งผมไม่ทันได้ตั้งตัว เพราะใบหน้าที่เธอยิ้ม ดูสดใส บริสุทธิ์เหลือเกิน พอสติผมกลับมา ก็พบว่าเธอกำลังจะจากไปอีกแล้ว แต่ผมก็ อุทานขึ้นมาเสียงดังอีกครั้งว่า "อะไรนะครับ" เธอ หันหน้ากลับมาพร้อม สะกด ชื่อให้ผมฟัง ในขณะที่เธอไม่ได้หยุดเดิน แล้วเธอก็ หันหน้ากลับไป พร้อมกับเดินกลับที่ที่เธอจากมา จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 01:47:16 ]

ความคิดเห็นที่ 36 แล้วผมก็ได้รู้จัก ชื่อเธอ หลังจากที่ลงจากเรือ เราก็กลับที่พักกัน เพื่อพักผ่อน ในระยะสั้นๆ เพราะจะต้องเตรียมตัวที่จะ นั่งรถไปรับประทานอาหารค่ำต่อ ดูเวลาตอนนี้ก็ปาเข้าไป 17:08 แล้วตอนที่ถึงที่พัก แล้วเวลารถมารับ ก็ 18:00 ไม่ถึง ชั่วโมง โฮ ทริปนี้ ค่อนข้างกระชั้นชิดเหลือเกิน ผมกับเพื่อน รีบเข้าบ้านพัก พร้อมกับรีบ พลัดกันอาบน้ำ เพราะว่า มื้อค่ำนี้ ไม่เพียงแต่ ทานอาหารกันอย่างเดียว ยังมีปาร์ตี้กันด้วย โอกาสอีกครั้ง คงมีแน่ๆ จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 02:05:21 ]

ความคิดเห็นที่ 37 แล้วกิจกรรม ต่างๆ รวมถึงการอวยพร และ เค็กวันเกิด ของใครบางคน ก็ได้เกิดขึ้นในงาน ปาร์ตี้ ของค่ำคืน นี้เอง ผมยินดีกับ เจ้าของวันเกิด วัดที่เราไปร่วมทำบุญ เจ้าภาพสถานที่ และทุกๆคนที่มาร่วมงานนี้ แต่จะมีใครร่วมรู้สึก ถึงความไม่ปิติของผม ในคืนนี้หรือไม่ ก็ไม่รู้ เพราะ ภาพที่ผมเห็นนั้น เธอคนนั้น เดินมากับเจ้านายของเพื่อนผม พูดคุย กัน อย่างคนรู้จัก ร่วมงานกันมา เป็น ปีๆ ผมลืมบอกไป เธอ เป็นน้องสาวของ พี่ที่ บ. ผม แต่เธอไม่ได้ทำงานใน บ. ของผมครับ แถม ยังนั่งอยู่โต๊ะเดียวกันด้วยครับ ผมก็ไม่รู้จะรู้สึกอย่างไร ดี การที่จะเข้าไป พูดคุย ก็คงต้องระวังไว้หน่อย เพราะ กลัว เจ้านายเพื่อน ผม จะมองว่าผมเป็นเพื่อน กับลูกน้องเค้า น่าจะใช้อำนาจทางการงานได้ แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 47 02:34:42 จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 02:30:43 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ทำอย่างไรดี ผมไม่กล้าที่จะ เริ่มบทสนธนาใดๆ แม้เพียงแค่สพสายตาเธอ จนผมปล่อยให้ค่ำคืน แห่งความสุข ของผู้ร่วมงานทั้งหมด เป็น ค่ำคืน แห่งความมัวในหัวใจผม มีเพียง ของเหลวอันน้อยนิด ที่กลั่นได้จาก ยอดข้าวแต่ละยอด ที่ตอนนี้ได้ แทรกซึมเข้าอยู่ใน เส้นเลือดของผม ทั่วทั้งร่างกายแล้ว ผมไม่ได้รู้สึก อะไรแล้วนอกจากอยากจะ เต้นให้มันลืมโลกไปชั่วขณะ จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 02:44:22 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ผมลืมตา ขึ้นมาก็พบว่า ผมนอนอยู่ข้างเพื่อนผม อีก 5 คน ซึ่งห้องที่ผมนอนนั้น จะจัดไว้สำหรับ 2 คนเท่านั้น ผมไม่รู้ว่า เกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ผม ลุกขึ้นออกไปเต้นได้ซักพัก ผมจำอะไรไม่ค่อยได้แล้ว หัวของผมกลับมาเป็น ปลาทองอีกครั้ง แต่ว่า ความมัว ขุ่นข้อง หมองใจ เมื่อคืน ยังคงอยู่ในใจ "หากมีบางคน บอกไว้ว่า เจ็บปวด เมื่อใจไม่มีรัก แต่ ผมว่า มันเจ็บปวด และทรมาน เมื่อรักยังคงอยู่ต่างหาก" จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 02:56:29 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ผมลุกขึ้นมาพร้อมกับ ยืดเส้นยืดสาย ด้านนอกบ้าน และกลับเข้ามา ปลุกเพื่อนๆ ก่อนที่ผมจะเข้าอาบน้ำเป็นคนแรก เวลานัด ของรถที่จะมารับ ประมาณ 08:30 เพื่อไปรับประทานอาหาร เช้า และ ออกเดินทางกลับ กรุงเทพฯ กัน แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 47 03:08:05 จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 03:00:35 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ผมนั่งทาน อาหารเช้าอยู่ณที่เดิม ของเมื่อวานตอนเช้า แต่สิ่งที่สังเกตเห็น และ แปลกตาออกไป คือ ผู้คนที่ร่วมรับประทานอาหารด้วยกันมีจำนวนน้อยลง ผมก็ไม่ได้แปลกใจอะไรมาก เพราะว่าคงยังไม่ตื่นกันมั้ง เมื่อคืนคงหนักกันไปหน่อยมั้ง เมื่อทานอาหารเสร็จก็จัดแจง นำกระเป๋าที่ได้เตรียมเรียบร้อย ขึ้นรถคันเดิม ที่เดินทางมา แต่คราวนี้ ชักเริ่มสงสัยขึ้นมาทันใด เพราะสังเกตเห็นรถบัสที่จอดอยุ่ จอดเรียงกันอยุ่ 2 คัน เท่านั้นเอง ผมจึงถามเพื่อนว่า ทำไมจึงเป็นอย่างนั้น ได้ความว่า ทาง บ. รู้ว่าจะมีบางพวกที่ดื่ม น้ำหมักกลั่นยอดข้าว กันจนดึก จึงทำการแบ่งการเดินทางกลับ เป็น 2 กลุ่ม คือ พวกที่ตื่นแต่เช้า ไม่หนัก กับ พวกหนักมาก หรือไม่อยากตื่นตอนเช้า พวกแรกเดินทางกลับ โดยมี คิวแวะเที่ยวอีกหลายที่ ส่วนพวกที่สอง ตรงกลับ กรุงเทพฯ แต่ก็จะแวะ ซื้อของฝาก แค่ที่เดียวเท่านั้น เออ ผมว่าเข้าท่าแฮะ จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 03:16:40 ]

ความคิดเห็นที่ 42 แต่ที่ไม่เข้าท่าเลย ก็คือ ผมยังไม่เห็นเธอคนนั้นเลย และ เกรงว่า เธอจะเป็น พวกที่ตื่นแต่เช้า ด้วยละสิ แล้วก็เป็นอย่างที่ผมคิดไม่มีผิดเลย เฮ้อ "ความรัก ห่างไกลออกไป ความเจ็บปวดยังเท่าเดิม เพราะ ความรัก ยังคงอยู่ โดยปราศจาก สิ่งเติมเต็มจากน้ำหล่อเลี้ยงความรัก" จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 03:21:18 ]

ความคิดเห็นที่ 43 "ความหวัง ยังคงอยู่ ด้วยหัวใจที่ยังรอ น้ำหล่อเลี้ยง อยู่" "สักวัน มันคงไหลริน มาถึง ก้นบึ้งของหัวใจ" "ที่เฝ้ารอ อยู่ตลอดเวลา" จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 03:24:30 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ผมยังพอมีโอกาสอีกไหมเนี่ย มีครับ มี วันกีฬาสี ของ บ. ปีนี้ใกล้เข้ามาแล้ว ประมาณ กลางเดือนหน้า ผมว่า เธอ ต้องมาอย่างแน่นอน ด้วยสัญชาตญาณ ของผม แต่ไม่รู้ว่าจะมาในฐานะ น้องสาว ของพี่ที่ บ. หรือว่าจะเปลี่ยนสถานะภาพ เป็นอย่างอื่น ขออย่าให้เป็นแบบนั้นเลย ขอให้ผมได้มีโอกาส เปิดบทสนธนาอย่างจริงจัง ก่อนก็แล้วกัน ขอบคุณทุกท่านที่ตามอ่าน มาถึงตรงนี้ ไว้ถ้าโอกาส ของผมยังมีอยู่จริง ผมหวังว่าคงจะได้มาเล่าให้เพื่อนๆ ในห้องนี้ได้ ติดตามกันอีกนะครับ ขอให้มีความสุขครับ จากคุณ : lagaze - [ วันลอยกระทง 03:32:39 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เอาใจช่วย นะครับ จากคุณ : เก่งเฮงกล้าขยัน - [ 29 พ.ย. 47 13:13:43 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณ ที่ตามอ่านนะครับ นึกว่าไม่มีใครเข้ามาอ่านแล้ว จากคุณ : lagaze - [ 1 ธ.ค. 47 20:58:09 ]