ความคิดเห็นที่ 7
พ่อบอกว่า หน้าตาเราเหมือนพ่อมาก ๆ เหมือนมากที่สุดในลูก 4 คน อึ้งบวกช๊อค เรามีน้อง 3 คน เรามีน้องชาย 3 คน 21 ปี , 18 ปี , 15 ปี น้องชายคนโตกำลังเรียนที่ม.เอกชนแห่งหนึ่ง แถวรังสิต น้องคนที่ 2 ,3 ก็เรียน รร. เอกชน ถึงเราจะไม่ได้เรียนแพง ๆ เรียนแค่ รร. วัด แต่เราก็ไม่เคยรู้สึกอิจฉาเขาหรอกนะ
ไดอารี่เล่มนี้ 2 วัน ก็ปาไปเป็น 10 หน้าแล้วนะเนี่ย จะพล่ามอะไรนักหนาวะ
เอาเล่าเรื่องพ่อต่อ พ่อหยิบเอารูปของน้อง ๆ กับครอบครัวพ่อมาให้เราดู เราก็เอารูปเรากับแม่มาให้ดูมั่ง เรามองดูรูปครอบครัวพ่อ แล้วก็ร้องไห้ออกมาเฉยเลย คงเพราะน้อยใจมาก ๆ เพราะพ่อดูเป็นพ่อที่ใจดีมาก ๆ เราลืมบอกไปว่าพ่อเราเป็นอาจารย์ของมหาลัยแห่งหนึ่ง เราอาจจะเก่งเรื่องเรียนมาจากพ่อก็ได้
จนป่านนี้เราก็ยังไม่กล้าเรียกเขาว่า "พ่อ" อยู่ดี บ่าย 2 แล้ว เร็วมาก ๆ แม่โทรมาหา เราบอกว่ายังไม่เสร็จ บอกแม่ว่าอย่าไปเที่ยว ไหนนะ จะกลับไปกินข้าวเย็นด้วย พ่อถามเราว่า ทำไมกับพ่อ ไม่คุยแบบนี้บ้าง จะให้หนูบอกคุณว่ายังไงค่ะ คุณเป็นใครก็ไม่รู้ ที่หนูไม่เคยรู้จักเลย อยู่ ๆ คุรก็เข้ามาในชีวิตของหนู และเข้ามาเป้นคนที่สำคัญของชีวิต หนูก็ต้องการเวลาบ้าง
จากคุณ :
ลำบากใจจัง~เกิดมาหน้าตาดี
- [
7 ธ.ค. 47 16:18:54
A:61.90.123.96 X: TicketID:080026
]
|
|
|