“น้ำตาโรบินฮูด”
ขึ้นชื่อว่านักแสวงโชคย่อมเจอกับเหตุการณ์ต่างๆ ทั้งที่นำมาซึ่งความสุข เสียงหัวเราะ และความครึ้นเครง แต่ก็มีไม่น้อยในยามที่ตกระกำลำบาก อาจจะต้องมีการเสียน้ำตาเกิดขึ้นบ้างเป็นธรรมดา จากการไปสัมภาษณ์โรบินฮูดหลายๆ คนผมได้นำมาเรียบเรียงเป็นเรื่องราวบอกกล่าวเล่าสู่กันฟัง ถึงแม้บางครั้งจะไม่มีเนื้อหาสาระอะไร เพียงแต่ได้บอกกล่าวถึงชีวิตของกลุ่มคนในหลายแง่มุมของชีวิต และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเรื่องราวต่างๆ นั้นอาจได้เป็นเพื่อนท่านที่อ่านได้สักช่วงสั้นๆ เพื่อความเพลิดเพลินหรืออ่านฆ่าเวลา ก็สุดแต่ท่านจะเลือกครับ

ถ้าท่านสงสัยและตั้งคำถามในใจว่า ทำไม เควิน ลี ใฝ่ต่ำจริงๆ ไม่รู้จักไปค้นหาเกร็ดชีวิตของคนกลุ่มอื่นๆ บ้าง สาละวนเจาะปมชีวิตของคนระดับล่างอยู่ได้ คำตอบก็คือ เกร็ดเรื่องชีวิตของผู้มีอันจะกินทั้งหลาย มีคนอื่นๆ ทำไปเยอะแล้วและนำเสนอออกมาในลักษณะเกินจริง ยกหางกันก็มาก อีกอย่างหน้าผมมันไม่ให้ที่จะไปคลุกคลีกับพวกไฮโซ และพวกเค้าเหล่านั้นก็ไม่อยากสมาคมกับผมอยู่ดีนะแหล่ะครับ

ผมยกย่องศิลปะการใช้ชีวิตของโรบินฮูด เพราะถือว่าคนเรานั้นเกิดมาอยู่ได้ไม่นานอีกหน่อยก็ตายไป แต่คนกลุ่มนี้กระเสือกกระสนที่จะออกมาสู่โลกภายนอก ส่วนมากแล้วไม่ได้มีเงินทองมากมายที่จะบินไปเมืองนอกเมืองนากันบ่อยๆ เหมือนคนรวยๆ ทั่วไป ผมเคยถามพวกเค้าว่ารู้สึกยังไงที่คนอีกส่วนหนึ่งต้องขอวีซ่ากันยากขึ้น เพราะผลงานของพวกท่านถูกบันทึกลงประวัติศาสตร์อย่างต่อเนื่องหลายประเทศที่เคยญาติดีกับเมืองไทยแม้กระทั่งเคยยกเว้นวีซ่าสำหรับผู้เดินทาง แต่พักหลังๆ งอนสุดๆ เปลี่ยนนโยบายใหม่ และจัดประเทศไทยอยู่ในกลุ่มเสี่ยง คือมีผู้อยู่เกินกำหนดวีซ่าเยอะมาก
พวกเค้าให้เหตุผลกันต่างๆ นาๆ บางครั้งฟังแล้วอาจจะเห็นแก่ตัวนิดๆ เช่นว่า “ประเทศไทยไม่ใช่ของผมคนเดียว ให้คนอื่นๆ เค้าช่วยกันรักษาเครดิตไปก่อน” – ถ้าผมเกิดมาได้รับความเป็นธรรมจากสังคมตั้งแต่แรก จิตสำนึกผมคงจะไม่เหมือนทุกวันนี้ ไม่ว่าชีวิตความเป็นอยู่ ความช่วยเหลือด้านการศึกษา การรักษาพยาบาลต่างๆ คือพูดง่ายๆ คุณภาพชีวิตของผมและครอบครัวไม่มีใครมาใส่ใจเลย ทุกอย่างในเมืองไทยต้องอาศัยเงินทั้งนั้น และความต่างระหว่างคนรวยกับคนจนมีมากชาตินี้ทั้งชาติคนอย่างผมคงไม่มีโอกาสลืมตาอ้าปาก ถ้าไม่ทำแบบนี้แล้วผมจะก้าวกระโดดอย่างไร

นั่นก็เป็นตัวอย่างหนึ่งของคำตอบครับ ซึ่งก็น่าคิดไม่น้อยในเรื่องของโอกาสและความไม่เท่าเทียมกันในสังคมเมืองไทย โรบินฮูดที่อยู่กันแบบหลบๆ ซ่อนๆ นั้นต่างคนต่างมีจุดประสงค์คล้ายๆ กัน ที่เห็นได้ชัดเหมือนกันอย่างหนึ่งคือต้องเก็บเงินสะสม เมื่อได้พอประมาณตามเป้าแล้วก็กลับเมืองไทย ไปปักหลักทำมาหากินแต่ละอาชีพแตกต่างกันไป เป้าหมายจำนวนเงินนั้นก็ขึ้นอยู่กับความพอใจ บางคนก็ตั้งไว้ที่ ล้านสองล้านบาท ซึ่งก็หากันไม่นานนักปีสองปีก็พอได้ ยิ่งตอนนี้ดอลล่าร์แข็งตัวมากๆ ชาวโรบินฮูดยิ้มหราเลยทีเดียว บางคนก็เก็บได้ 4-5 ล้านบาทแล้วก็บอกลาสภาพโรบินฮูดกลับเมืองไทยไปเป็นคนพอมีกะตังค์ย่อมๆ คนหนึ่งและใช้ชีวิตอย่างปกติสุข ที่สำคัญที่สุดของโรบินฮูดที่ประสบผลสำเร็จมักจะกล่าวกันด้วยความภูมิใจว่า “I’ve been there, done that” ถอดเป็นไทยได้ใจความประมาณว่า “ข้าน่ะ เคยมาแล้วโว้ย อย่าหาว่าคุย”

โรบินฮูดคนหนึ่งที่ประสบความสำเร็จในชีวิตบอกผมว่า “ต้องทำตัวเหมือนหมาครับ”ในที่นี้คือว่า
**หมาไม่เคยปฏิเสธหรือเลือกโอกาส มีอะไรมาถึงก่อนดีใจรับเสมอ – ไม่เคยเลือกงานไม่ว่าจะเป็นงานที่ถูกคนไทยด้วยกันกดค่าแรงสุดๆ อย่างงานในร้านอาหารไทยที่ให้ค่าจ้างกันแค่ 40-50 ดอลล่าร์ต่อวัน ก็ต้องทนทำไปก่อนจนกว่าโอกาสที่ดีจะตามมา

**ซื่อสัตย์และดีใจกับเจ้านายเสมอ – คือว่าไม่ว่าเจ้านายจะทำตัวไม่คงเส้นคงวาอย่างไรก็ตาม ก็ยังรักเจ้านายและซื่อสัตย์อยู่ตลอด

**กินง่ายอยู่ง่ายไม่สะสม – การเป็นโรบินฮูดนั้นสะสมข้าวของสมบัติส่วนตัวมากไม่ได้ครับ เกิดวันใดโชคไม่ดีขึ้นมาย้ายที่อยู่ลำบาก จึงมีแต่เครื่องอุปโภคบริโภคที่พอเพียงเท่านั้น

มีโรบินฮูดอีกไม่น้อยที่ไม่ประสบความสำเร็จคือถูกอิมมิเกรชั่นจับได้ แล้วต้องอยู่ในสถานกักกันก่อนถูกส่งตัวกลับเมืองไทย ซึ่งระยะเวลากักตัวนั้นไม่แน่นอนครับ ขึ้นอยู่กับว่าสถานกักกันมีงบเป็นค่าใช้จ่ายให้ท่านเดินได้เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหล่ะครับที่จะได้บินกลับ อาจจะเป็นระยะเวลา 1-3 เดือนก็ได้ ชีวิตในสถานกักกันที่ผมได้คุยกับคนหลายคนที่เคยอยู่ในนั้น ค่อนข้างลำบากครับโดยเฉพาะความไม่เป็นส่วนตัว ห้องน้ำ หรือการกินนอนต่างๆ หลายคนบอกว่าโคตรจะทรมานเลย แต่ละวันผ่านไปช้าเหลือเกิน สถานกักกันในเมลเบิร์นนี้เคยมีคนไทยบ่นให้ฟังเรื่องห้องน้ำว่า สกปรกสุดๆ พอๆ กับห้องน้ำสถานีขนส่งหมอชิต ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไรผมเองก็ไม่รู้เพราะว่าไม่เคยเข้าไปสัมผัสด้วยตัวเอง

คนที่บ่นเรื่องห้องน้ำสกปรกนี้ส่งกลอนมาให้ผมลงบันทึกไว้ด้วย ข้อความดังนี้

สักวา เวลาขี้ ดีๆ หน่อย
ค่อยๆ ปล่อย ให้ตรง ให้ลงฐาน
ขี้แล้วสาด ราดน้ำ ตามสันดาน
ไอ้คนพาล ขี้ไม่ราด ชาดหมา เอย

ถ้าหากโรบินฮูดถูกจับได้ นั่นหมายความว่าเรื่องราวของพวกเค้าจะถูกสอบสวนโยงยาวไปหมด สมบัติต่างๆ ของพวกเค้าจะถูกยึด ไม่ว่าจะเป็น ทีวี ตู้เย็น ของมีค่าต่างๆ ซึ่งน่าเห็นใจไม่น้อยที่พวกเค้าที่ตกระกำลำบากแล้วยังถูกซ้ำเติมจากกฎเกนฑ์แบบนี้อีก

เมื่ออยู่ในสถานกักกันแล้วโอกาสที่จะออกมาชมโลกภายนอกอีกนั้น ขึ้นอยู่กับการพิจรณาของเจ้าหน้าที่ครับ วงเงินประกันที่เคยทำกันในออสเตรเลียเมื่อก่อน ตกราวๆ 5000 ดอลล่าร์ ตอนนี้อาจจะขึ้นไปมากกว่านั้นก็ได้ ผู้ที่ถูกญาติหรือเพื่อนสนิทประกันตัวออกมานั้น จะต้องรายงานที่อยู่ให้เจ้าหน้าที่ทราบทุกๆ วัน จนกว่าจะถึงเวลาที่ถูกส่งตัวกลับ และประวัติของเค้าจะอยู่ในบันทึกนานถึง 7 ปี

จากหลายโรบินฮูดที่ผมสอบถามเรื่องราวต่างๆ มีอยู่รายหนึ่งที่น่าสงสารมากๆ คือคนๆ นี้นอกจากหน้าตาจะไม่หล่อแล้ว กว่าจะหาแฟนได้กับเค้าสักคนก็เหน็ดเหนื่อยเอาการ คอลัมภ์มาลัย ไทยรัฐ ของลุงหนวด ลงประกาศให้แล้วตั้งหลายครั้ง จนลุงหนวดเองยังเอือมระอาที่จะลงรูปให้อีก อย่างไรก็ดีสุดท้ายจนแล้วจนรอดกระทานายนี้ก็มีแฟนสุดรักสุดหวงกับเค้าจนได้

แต่ว่าพ่อแม่ของผู้หญิงเห็นว่าผู้ชายยังไม่เป็นหลัก แต่คิดจะปักฐานแล้วจึงไล่ให้ไปทำมาหากินตั้งตัวก่อนและหาเงินไว้สักก้อนเพื่อจะได้ใช้เป็นทุนหลังอยู่กินกันแล้วลูกสาวตนจะไม่ต้องได้ลำบาก พ่อหนุ่มคนนี้ก็บากหน้ามาเป็นโรบินฮูดที่ออสเตรเลีย ทำงานอย่างขยันขันแข็งไม่ว่าจะเป็นงานในไร่องุ่น สวนส้ม หรืองานในฟาร์มสตรอเบอรี่ เก็บเงินได้ก็ค่อนข้างมาก ส่งกลับไปแล้วที่เมืองไทยก็ราวล้านเศษๆ เพื่อใช้เป็นทุนรอนสร้างรังรัก เงินเหลืออีกส่วนหนึ่งก็เก็บเอาไว้กับตัว แต่โชคไม่เข้าข้างถูกอิมมิเกรชั่นจับตัวได้เสียก่อน เลยต้องไปอยู่ในสถานกักกันรอวันส่งตัวกลับ

พ่อหนุ่มคนนี้เปรยให้ผมฟังถึงความทดท้อใจและความอับโชค ซึ่งผมเองก็จนใจจะช่วยเหลืออย่างไรได้ คงได้แต่ปลอบใจเท่าที่จะทำได้ เป็นเรื่องเสียมารยาทอย่างยิ่งถ้าผมจะเอาทุกข์โศรกของคนอื่นมาเขียนให้ขบขัน จึงคัดเอามาได้เฉพาะใจความสรุปตามกลอนข้างล่างนี้  

G…..oing home for good จุดกำเนิด
O…..h บ้านเกิด เลิศวิลัย ใจสั่นหา
L…..ook ทุเรศ เช็ดหยาดเหงื่อ เจือน้ำตา
D…..ude อย่างข้า ขอยาใจ ที่ไทยแลนด์

D…..ay and night crying loud sounds so sad
I…..feel bad ถูกยึดทรัพย์ นับหลายแสน
G…..o อย่างช้ำ ล๋ำ..แต่..เหือ เหลือฝากแฟน
G…..reat woman แม้นรักเรา คงเข้าใจ
E…..ndless pain เย็นค่ำเช้า เฝ้าคิดหนัก
R…..eally suck Luck or Lose สุดวิสัย

I…..t went wrong แผนครองรัก พักพิงใจ
N…..ote เอาไว้ ใส่กระโหลก โชคอับปาง

D…..estination unknown โชกโชนเสี่ยง
E…..arn เงินเลี่ยง หลีกทางการ งานแผ้วถาง
E…..at น้อยๆ คอยหยอดกระปุก บุกหนทาง
P…..lease แม่นาง วางใจข้า อย่าตัดรอน
S….hit happens เย็นได้ไง ใจแผดเผา
H….ate ตัวเรา กลัวเอาหนัก รักถอดถอน
I…..nsane แท้ แห่กระสัน ปั่นเงินดอล
T…..hanks morons all of you ตูขอลา....

ป่านฉะนี้ผมคิดว่าพ่อหนุ่มคนนี้ คงสุขสมหวังกับคนรักที่เมืองไทยแล้ว และขออวยพรให้ครองรักกันนานๆ นะครับ อย่างว่านะแหล่ะ คนเรามีเรื่องราวแง่มุมการใช้ชีวิตไม่เหมือนกัน บางครั้งชีวิตเราย่อมมีรดชาติแปลกๆ พวกเค้าเหล่านั้นคือผู้แสวงหา และไขว่คว้าตัวจริงเสียงจริง ยากนักที่คนอย่างผมและอีกหลายๆ คนจะกล้าก้าวขาออกจากชีวิตประจำวันไปเสาะหาอะไรที่ตื่นเต้นมาใส่ชีวิต คิดอยู่เหมือนกันที่อยากจะทำอะไรสักอย่างเพื่อความทรงจำก่อนที่ชีวิตอันแสนสั้นนี้จะจบลง สักครั้งในชีวิตอยากจะพูดกับเค้าได้บ้าง “I’ve been there done that” ...จบครับ

แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 47 16:17:44

แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 47 15:14:01

แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 47 15:12:40