ความคิดเห็นที่ 1 พอกลับมาที่โต๊ะ ... ฉันโทรไปหาคุณหมอ ที่รักษาฉันอยู่ ฉันบอกเจ้าหน้าที่ที่รับสาย ‘’ ขอเรียนสายคุณหมอ ....ได้ไหมคะ? ‘’ ‘’ จากที่ไหนคะ ‘’ ‘’ ดิฉันเป็นคนไข้ของคุณหมอน่ะค่ะ ‘’ ‘’ ขอทราบชื่อ – นามสกุล ด้วยนะคะ ‘’ ฉันบอกข้อมูลของฉันไป สักพักเสียงเจ้าหน้าที่คนเดิม ตอบกลับมา ‘’ ขอโทษนะคะ คุณหมอกำลังยุ่งน่ะค่ะ ขอเบอร์ติดต่อกลับได้ไหมคะ เดี๋ยวคุณหมอจะโทรกลับค่ะ ‘’ ตอนประมาณ 6 โมงเย็น ทางโรงพยาบาลโทรมา และบอกให้ฉันถือสายรอสักครู่ จะโอนสายไปให้คุณหมอ ฉันบอกคุณหมอว่ามีเรื่องจะปรึกษานิดหน่อย อยากรบกวนให้คุณหมอรับฉันไว้เป็นผู้ป่วยในได้ไหม .... ( ขออธิบายเพิ่มเติมนะคะ คือว่าบริษัทที่ฉันทำงานอยู่นั้น จะมีสวัสดิการค่ารักษาพยาบาลให้พนักงานปีละ 1หมื่นบาท แต่ฉันใช้งบตรงนี้หมดไปแล้ว ที่ผ่านมาฉันจึงต้องจ่ายค่ารักษาเพิ่มเอง แต่ถ้าหากฉันป่วยแบบที่ต้องนอนพักที่โรงพยาบาล ที่ทำงานจะจ่ายเพิ่มในกรณีผู้ป่วยในให้ฉัน ฉันจึงอยากให้คุณหมอช่วยรับฉันไว้เป็นผู้ป่วยใน ) จากคุณ : นุ่น (อวบ เซ็กซี่ ขี้เล่น เป็นกันเอง) - [ 23 ธ.ค. 47 17:22:53 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ‘’ วันที่ 27 ธค. ที่จะไปพบคุณหมอน่ะค่ะ หนูอยากให้คุณหมอสั่งพวกยาบำรุง หรือยาป้องกันโรคแทรกซ้อนมาเก็บไว้ได้ไหมคะ ‘’ ( เพราะปีหน้าฉันออกจากงาน มันไม่มีเงินสวัสดิการแล้วน่ะค่ะ ) ‘’ แบบที่คุณพูดมาน่ะ มันเป็นการรักษาแบบฉาบฉวยนะ มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยเชื่อหมอสิ แล้วมานอนพักที่โรงพยาบาล ดีไม่ดี เดี๋ยวทางฝ่ายบัญชีของคุณ เขาเกิดสงสัยว่าทำไมยอดเงินมันสูงนัก ถ้าหากเขามาขอดูรายละเอียดการรักษาที่หมอ หมอก็ต้องให้เขาดูนะ หมอปฏิเสธเขาไม่ได้นะ แล้วทีนี้เขามีสิทธิ์ที่จะหลีกเลี่ยงการจ่ายเงินให้คุณนะ ‘’ ‘’ เรื่องนั้น ไม่มีปัญหาหรอกค่ะ ฝ่ายการเงิน เขาไม่ขอดูหรอกค่ะ ‘’ ‘’ หมอเห็นมาเยอะแล้ว ทีแรกก็บอกว่าไม่มีปัญหา – ไม่มีปัญหา สุดท้ายก็มีปัญหาทุกที แล้วทำไมเราไม่กินยาต้านะล่ะ มันช่วยกระตุ้นให้ภูมิเราดีขึ้นมากนะ คุณจะรอไปถึงเมื่อไหร่ ทำไมไม่เริ่มเสียที ยิ่งนานๆไปร่างกายคุณมันก็ยิ่งแย่ลงนะ ‘’ ฉัน...เสียใจกับน้ำเสียงของคุณหมอในตอนนั้นค่ะ คุณหมอใช้เสียง ... เหมือนกำลังทะเลาะกับใครอยู่ ... ‘’ แล้วนี่ภูมิต้านทานคุณ มันก็ต่ำมากแล้วนะ 137 เชื้อโรคก็เกือบตั้ง 300000 แล้ว ถ้าคุณไม่รีบกินยาต้านนะ เดี๋ยวเชื้อโรคขึ้นสมอง หรือเข้าไปที่ตา...ตาบอดเลยนะ ทีนี้ละยิ่งหนักเลยแหละ เสียค่ารักษามหาศาลกว่ากินยาต้านอีกนะ ‘’ ประโยคนี้ละค่ะ เป็นประโยคที่ทำให้ฉันกลัวมากที่สุด ... จากคุณ : นุ่น (อวบ เซ็กซี่ ขี้เล่น เป็นกันเอง) - [ 23 ธ.ค. 47 17:24:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ‘’ หนูอยากกินแค่พวกยาป้องกันโรคแทรกซ้อน วัณโรค โรคปอดก่อนเท่านั้นละค่ะ ยังไม่พร้อมกินยาต้านค่ะ ‘’ ‘’ ยาพวกนั้นน่ะ...มันไม่ได้ช่วยอะไรหรอกนะ แล้วเมื่อไหร่คุณจะแข็งแรงซะที ร่างกายคุณก็อ่อนแอแบบนี้ไปตลอดแหละ มันต้องกินยาต้านถึงจะดีขึ้น ถ้าคุณไม่กินยาต้านนะ เดี๋ยวคุณก็เป็นโรคนั้น โรคนี้แทรกเข้ามาตลอดแหละ ‘’ โอย.. คุณหมอลืมไปหรือเปล่านะ ว่า ‘’ คนไข้ทุกคนในโลก ต้องการกำลังใจ ‘’ ยิ่งคุยกันนานขึ้น ... ก็ยิ่งรู้สึกว่าคุณหมอไม่มีทางเลือกอื่นให้ฉันแล้ว นอกจากกินยาต้านไวรัส ...ทางเดียวเท่านั้น ... ‘’ งั้นคุณหมอพอจะแนะนำโรงพยาบาล ที่ราคาไม่แพงให้หน่อยได้ไหมคะ ‘’ ‘’ งั้นก็ไปโรงพยาบาลรัฐแล้วกัน โรงพยาบาลใหญ่ๆน่ะ มีทุกที่แหละ ‘’ ‘’ เอ่อ... ขอบคุณคุณหมอมากนะคะ ‘’ เหมือนเสียงโทรศัพท์มือถือของคุณหมอดังขึ้นพอดี ฉันเลยรบกวนคุณหมอแค่นั้น ... ขอบอกอย่างตรงไปตรงมาเลยค่ะ ถ้าเป็นคนอื่นมาพูดด้วยเสียงแบบนี้ ฉันก็คงเถียง หรือคงต้องอธิบายกันยกใหญ่แล้ว แต่นี่เขาเป็นคุณหมอ เขาเป็นคนที่จะช่วยชีวิตฉัน การนั่งฟังนิ่งๆน่าจะดีที่สุดแล้วละค่ะ ฉันอดคิดไม่ได้ว่า ... คุณหมอที่ใจดีคนเก่า หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ค่ะ ฉันยอมรับว่าเสียความรู้สึกนิดหน่อย เพราะพอเอาเข้าจริงๆจัง ก็ไม่มีความผูกพันระหว่างหมอ กับ คนไข้เลย ไม่มีความเห็นใจระหว่างมนุษย์ด้วยกัน มีแต่ ‘’ ยาต้านไวรัส ‘’ เท่านั้นเอง ... ขอโทษด้วย ที่ฉันอาจจะพูดแรงเกินไป แต่คำพูด และ น้ำเสียงของคุณหมอ มันทำให้ฉันคิดแบบนั้น ไม่สามารถคิดไปเป็นทางอื่นได้เลยค่ะ นอกจาก ... ‘’ ถ้าคุณไม่กินยาต้านไวรัส คุณก็ไม่รอด ‘’ จากคุณ : นุ่น (อวบ เซ็กซี่ ขี้เล่น เป็นกันเอง) - [ 23 ธ.ค. 47 17:25:47 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พอวางสายจากคุณหมอ ฉันรู้สึกกลัวอีกแล้วค่ะ กลัวว่าชีวิตฉันมันจะเป็นไปตามที่คุณหมอพูด ยอมรับว่าทันทีที่ฟังคุณหมอพูดจบ ฉันอยากกินยาต้านไวรัสเดี๋ยวนั้นเลย เพราะอยากรักษาชีวิตไว้นานๆค่ะ แต่พอนึกถึงข้อมูล ที่เพื่อนๆหลายคนในสวนลุมให้มาว่า ... การกินยาต้าน ไม่ใช่ทางออกที่ดีที่สุด เพราะนอกจากมันจะมีผลข้างเคียงมากแล้ว มันยังอาจจะมีการดื้อยา หากเป็นอย่างนั้นเราก็ต้องเปลี่ยนยาไปเรื่อยๆ ซึ่งมันจะยิ่งแพงขึ้นเรื่อยๆเหมือนกัน ฉันนั่งคิดไปคิดมาหลายๆรอบ แล้วบอกกับตัวเองว่า ’’ ต้องสู้ ‘’ เพราะยาที่ป้องกัน และรักษาได้ทุกโรค มันชื่อ ‘’ กำลังใจ ‘’ ต่างหาก จากคุณ : นุ่น (อวบ เซ็กซี่ ขี้เล่น เป็นกันเอง) - [ 23 ธ.ค. 47 17:26:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ฉันยังนั่งเงียบๆ อยู่กับบรรยากาศในที่ทำงาน ...นานพอควร มันมีทั้งความรัก และ ความเกลียดลอยอยู่ในความคิดนั้นด้วย ฉันเดินออกมาตอนประมาณ 2ทุ่ม เหมือนคนไม่มีแรง ในตอนนั้น.... ฉันอยากกลับไปเป็นเด็กเล็กๆ อีกครั้งจังเลยค่ะ ฉันจะได้ทรุดตัวลงนั่งร้องไห้ ลงไปตรงข้างทางที่ไหนสักแห่ง ในตอนนี้... ความรู้สึกมันมันอ้างว้างอย่างบอกไม่ถูก ทั้งเรื่องคุณหมอ เรื่องงาน คิดถึงเพื่อนหลายๆคนในที่ทำงาน แล้วก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหลังจากวันที่ 1มค. 48 แล้ว ฉันจะมีโอกาสกลับมาเจอเพื่อนๆอีกไหม ? วันนี้... ฉันเริ่มฟุ้งซ่านอีกแล้วค่ะ ต้องยอมรับตรงๆนะคะ ว่าฉันยังทำใจ กับเรื่องการป่วยของตัวเอง ไม่ได้เลยสักที ( เพื่อนๆให้เวลาฉันหน่อยนะคะ ) ในตอนนี้...เลยอดที่จะคิด อดที่จะกลัวไม่ได้ บางวันฉันเครียดมากนะคะ ถึงขั้นกลายเป็นคนป้ำเป๋อไปเลย ขนาดจำไม่ได้ว่า เราแปรงฟันไปแล้วหรือยัง ต้องจับแปรงสีฟันดูว่า เปียกหรือเปล่า เมื่อคืนก็เหมือนกัน ... ฉันหิวน้ำ กำลังจะยกขวดน้ำรินใส่แก้ว พอมองเห็นว่ามีน้ำเต็มแก้ว ถึงนึกได้ว่า เราพึ่งรินน้ำไปเมื่อ 5นาทีนี้เอง หรือตอนนี้ นอกจากฉันจะป่วยทางกายแล้ว ฉันกำลังจะป่วยทางใจอีกอย่างนึงหนอ จากคุณ : นุ่น (อวบ เซ็กซี่ ขี้เล่น เป็นกันเอง) - [ 23 ธ.ค. 47 17:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ฉันนั่งซึมอยู่คนเดียว คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย เลยโทรไปเล่าให้ตี้ฟัง ว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตฉันบ้าง ฉันบอกตี้ว่า...ไม่สบายใจเลย อยากมีเขาอยู่ข้างๆ เขาสัญญาว่าจะรีบกลับมาเร็วๆ สักพัก...เขาโทรมาหาฉันอีกครั้งบอกว่า ... เป็นห่วง.. กลัวฉันอยู่คนเดียวแล้วจะเหงา ฉันบอกว่าไม่เป็นไร และให้เขาดูแลตัวเองด้วยนะ ฉันนั่งรอจนถึงตี 1 เลยโทรไปหาเขาอีกครั้ง เขาบอกว่า ให้ฉันนอนไปก่อน แล้วเขาจะรีบกลับให้เร็วที่สุด ด้วยความที่ง่วง มากๆ พอวางสายแล้ว ฉันก็หลับไปตอนนั้นเลย ตื่นมาอีกทีตอนเกือบๆ 6โมงเช้า แต่ก็ยังมองไม่เห็นเลยว่าเขาอยู่ตรงไหนในห้องนั้น ปกติ...เราจะเริ่มต้นวันใหม่ และ จบในแต่ละวันลงพร้อมๆกัน แต่เมื่อคืน รวมถึงบางคืนก่อนหน้านี้ ตี้ไม่ได้กลับมาที่ห้องค่ะ เพราะเขาต้องทำงานเยอะแยะไปหมด ฉันโทรหาเขาอีกครั้งตอน 8 โมงเช้า เขาบอกงานยังไม่เสร็จเลย แปลว่า... เขายังไม่ได้นอนเลยตั้งแต่เมื่อคืน เพราะฉันแท้ๆเลยค่ะ คิดแล้วก็อดเกลียดตัวเองไม่ได้ ทำไม -- ทำไม – ทำไม ... เกลียดตัวเองค่ะ วันนี้...บ่นอะไรเรื่อยเปื่อยอีกแล้วค่ะ ขอโทษทีนะคะ ... ขอสวัสดีปีใหม่เพื่อนๆทุกคน ในกระทู้นี้เลยนะคะ ขอให้ทุกคนมีความสุขค่ะ จากคุณ : นุ่น (อวบ เซ็กซี่ ขี้เล่น เป็นกันเอง) - [ 23 ธ.ค. 47 17:29:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แม้จะช่วยอะไรคุณไม่ได้...แต่มาอยู่เป็นเพื่อนคุณค่ะ ให้อภัยคุณหมอเค้าเถอะนะคะ...วันนั้น คนไข้อาจจะเยอะ เลยอาจจะดูหงุดหงิด...ใส่คุณไปบ้าง อย่าไปเครียดนะคะ มันจะทำให้คุณยิ่งไม่สบายใจ...แค่ไม่สบายกาย ก็เป็นทุกข์แล้ว จากคุณ : ใช้หนีราชการเท่านั้น - [ 23 ธ.ค. 47 17:37:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ลองไปฝึกกรรมฐานสิคับ น่าจะช่วยสร้างกำลังใจด้วยตัวเองได้ดีและมีสติพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับสิ่งที่จะเกิดขึ้น แนะนำไปลองดูที่วัดอัมพวา จังหวัดสิงห์บุรี ไม่ไกลจากกรุงเทพด้วย จากคุณ : 555 - [ 23 ธ.ค. 47 17:46:28 A:61.90.121.191 X: TicketID:071883 ]

ความคิดเห็นที่ 9 vote จากคุณ : .....grossy..... (GROSSI) - [ 23 ธ.ค. 47 18:00:35 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คิดเสียว่าคุณหมอก็คน และต้องเจอเรื่องราวจากคนไข้มากมายร้อยแปด และบังเอิญว่าวันนั้นคุณหมอก็เครียดกับงาน ทั้งๆที่เขาก็พยายามอย่างเต็มที่แล้ว (แม้ว่าคุณจะมีความเชื่อไม่ตรงกันก็ตาม) ก็อาจทำให้คุณหมอหงุดหงิดได้ อย่าคิดว่าตัวเองอ่อนแอ ต้องมีแต่คนเห็นใจ พูดเพราะๆด้วยตลอดเวลา หรือท้อใจกับอะไรง่ายๆ แบบนี้ เพราะทุกคนมีมุมที่อ่อนแอในตัวเหมือนกัน ทุกข์มากทุกข์น้อยแตกต่างกันไป ถ้าคุณมองว่าตัวเองก็เป็นมนุษย์ธรรมดาเหมือนคนทั่วไป ก็จงภูมิใจกับมันดีกว่าค่ะ คุณนุ่นอาจไม่รู้ว่า คุณหมออาจกำลังมีปัญหาที่หนักหนาของตัวเองอยุ่ก็ได้ คิดมุมกลับกัน การที่คุณหมอพูดแบบนี้ แสดงว่าเขาเห็นคุณเป็นลูกเป็นหลานที่ไม่เชื่อฟังคนหนึ่งก็ได้นะคะ จากคุณ : ลำยองน้องลำไย - [ 23 ธ.ค. 47 18:00:38 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จะคอยเป็นกำลังใจให้คุณนุ่นเสมอค่ะ จากคุณ : คุณแม่น้องเซ็น - [ 23 ธ.ค. 47 18:03:23 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาเป้นกำลังใจให้นะคะ เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ เหนื่อยนักก็พักซะบ้าง ลองปล่อยวางดูนะคะ จากคุณ : โคอาล่าน้อย (EioN) - [ 23 ธ.ค. 47 18:03:36 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นกำลังใจให้ด้วยค่ะคุณนุ่น เห็นด้วยกับคุณ555 อยากให้คุณนุ่นฝึกกรรมฐานค่ะ จากคุณ : Interจิ๊ก - [ 23 ธ.ค. 47 18:10:22 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : neophyte - [ 23 ธ.ค. 47 18:15:39 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ยังคงมีกำลังใจให้เสมอ เพียงแค่เธอหันมองมา.. จากคุณ : ทรายสามสี - [ 23 ธ.ค. 47 18:33:42 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แนะนำด้วยคนค่ะว่าให้ลองไปฝึกวิปัสนากรรมฐาน วัด อัมพวัน สิงห์บุรี ค่ะ www.jarun.org ลองอ่านดูนะคะ แล้วเข้าเวปเดิม(จะมีลิงค์ให้) ไปอ่านนิยาย เรื่องสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมนะคะ ดีมากค่ะ ส่วนในกรุงเทพก็มีที่ยุวพุทธิกสมาคมแห่งประเทศไทย www.ybat.orgค่ะ ตอนแรกไปจะเบื่อๆอยากกลับบ้าน ตอนหลังนี่ติดกับความสงบจนไม่อยากกลับค่ะ ทั้งสองที่ฟรี ไม่มีค่าใช้จ่าย เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : fff - [ 23 ธ.ค. 47 18:41:20 A:203.146.5.74 X: TicketID:010102 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เป็นกำลังใจให้เสมอ จากคุณ : opps (opps) - [ 23 ธ.ค. 47 18:52:36 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาให้กำลังใจครับ จากคุณ : cing - [ 23 ธ.ค. 47 18:59:49 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณทุกๆคนที่ให้กำลังใจ และเตือนสติเรื่องคุณหมอนะคะ คุณหมอคงพยายามช่วยฉัน อย่างที่สุดแล้วจริงๆละค่ะ ฉันคงฟุ้งซ่านมากไปหน่อย ขอโทษด้วยจริงๆค่ะ - ตอนนี้... อยากลองไปนั่งสมาธิ ตามที่เพื่อนๆแนะนำมาด้วยค่ะ คิดว่า...หลังปีใหม่นี้ ต้องไปอย่างแน่นนอนค่ะ - ขอบคุณทุกคนอีกครั้งนะคะ - จากคุณ : นุ่น (อวบ เซ็กซี่ ขี้เล่น เป็นกันเอง) - [ 23 ธ.ค. 47 19:00:18 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มีความสุขในทุกๆวันให้มากๆครับ เป็นกำลังใจให้เสมอ จากคุณ : เด็กสันดานเสียแห่งโลกใบนี้ - [ 23 ธ.ค. 47 19:01:10 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณนุ่นอย่าคิดมากเลยนะคะ ปุ้มเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ จากคุณ : ปุ้ม หญิง - [ 23 ธ.ค. 47 19:33:03 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อีกหน่อยก็มียามีรักษาแล้วนะคะ หมอสมัยนี้เก่งจะตาย สู้ไปด้วยกันนะคะ จากคุณ : ผู้ร่วมชะตากรรม - [ 23 ธ.ค. 47 20:21:55 A:210.143.35.12 X: TicketID:065562 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ยังคงให้กำลังใจนะคะ อย่าคิดมาก ใครๆ ก็หวังดีต่อน้อง การฝึกทำสมาธิ ทำจิตให้ว่าง รู้จักปล่อยวาง ช่วยเราได้ค่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 23 ธ.ค. 47 20:21:57 ]

ความคิดเห็นที่ 24 รักษาสุขภาพเยอะๆ นะคะ นอนเยอะๆ ออกกำลังกายบ้าง ให้กำลังใจนะคะ จากคุณ : รัตมา - [ 23 ธ.ค. 47 20:30:07 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มาเป็นกำลังใจให้คุณนุ่นนะคะ ทำจิตใจให้ผ่องใสเข้าไว้ค่ะ ปฏิบัติธรรมตามที่หลายๆคนแนะนำ ก้อดีค่ะ ใจกำหนดกายค่ะ สู้ๆนะคะ จากคุณ : Black Tulip - [ 23 ธ.ค. 47 20:50:44 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ..... แวะมาช่วยส่งกำลังใจให้ด้วยครับ จากคุณ : เดินผ่านมาเฉยๆ - [ 23 ธ.ค. 47 20:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ผมเชื่อว่า โรคมันกลัวกำลังใจกับเสียงหัวเราะครับ ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ อย่ายอมแพ้มัน สู้ๆ จากคุณ : I am yo (I am yo) - [ 23 ธ.ค. 47 22:21:31 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาเป็นกำลังให้อีกคนค่ะ พยายามอย่าฟุ้งซ่านนะคะ//red rose จากคุณ : ตะล๊อกต๊อกแต๊ก - [ 23 ธ.ค. 47 22:42:10 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบให้มีความสุขนะครับ จะส่งเป็นกำลังใจไปให้ทุกๆวัน สวัสดีปีใหม่ทำใจดีๆนะครับ จากคุณ : wuti - [ 23 ธ.ค. 47 23:43:18 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นกำลังใจให้ครับ.... ไม่ว่าคุณนุ่น จะเลือกทางใด ก็ขอให้เป็นผลดีที่สุดต่อตัวคุณนุ่นเองครับ จากคุณ : นายเขาแหลม - [ 23 ธ.ค. 47 23:45:07 ]

ความคิดเห็นที่ 31 มาเป็นกำลังใจให้นะคะ คำพูดบางคำของใครบางคน ถ้ามันทำให้เรารู้สึกไม่ดี ก้ออย่าเก็บไปคิดเลยค่ะ ปล่อยทิ้งมันไป ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขดีกว่าค่ะ + + + + + + จากคุณ : ++Falling In Love++ - [ 24 ธ.ค. 47 01:24:33 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เข้มแข็งไว้นะคะ จากคุณ : hummingbird1976 - [ 24 ธ.ค. 47 07:52:30 ]

ความคิดเห็นที่ 33 สู้ๆ นะครับ \@^0^@/ จากคุณ : ตาตั้ม - [ 24 ธ.ค. 47 09:25:41 A:202.5.88.158 X: TicketID:083242 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คุณนุ่นไม่ลองไปรักษาที่โรงพยาบาลของรัฐดูล่ะคะ น่าจะเสียค่าใช้จ่ายในการรักษาน้อยกว่านี้ อย่างน้อย ถ้ายาต้านไวรัสเป็นทางออกที่ดีสำหรับเวลานี้ก็จะได้ ประหยัดค่ารักษาลงไปบ้าง...บางส่วนที่หมอพูดอาจจะถูก ในเรื่องร่างกายคุณอ่อนแอมากแล้ว อาจต้องการยาต้าน ถ้าเป็นโรงพยาบาลของรัฐไม่แพงหรอกค่ะ...แต่ว่าอาจ เสียเวลาไปรอพบหมอ รอจ่ายยานานมาก..ไม่สะดวก เหมือนโรงพยาบาลเดิม..เป็นกำลังใจให้ค่ะ อยากให้คุณ นุ่นหายหรืออย่างน้อยก็ดีขึ้น..และเชื่อว่าทุกๆคนในห้อง นี้ก็คงรู้สึกเหมือนกัน จากคุณ : พิม (pum-pim) - [ 24 ธ.ค. 47 10:27:10 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนครับ จากคุณ : Aki Black Magic - [ 24 ธ.ค. 47 10:50:29 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ดูแลตัวเองให้ดีนะคะ ยังไงก็ต้องฟังคำที่คุณหมอบอกด้วย และขออาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์โปรดดลบันดาลให้คุณนุ่นและคุณตี้พบแต่ความสุขนะคะ จากคุณ : แม่ปุกปุย - [ 24 ธ.ค. 47 11:12:35 ]

ความคิดเห็นที่ 37 สู้ๆ นะค้าาาา พี่นุ่น.. จากคุณ : [คคค] - [ 24 ธ.ค. 47 11:36:30 ]

ความคิดเห็นที่ 38 มาให้กำลังใจค่ะ อ่านเรื่องของคุณมาตลอดค่ะ แต่ไม่ได้ตอบสักที คุณแม่เป็นพยาบาลในโรงงานอุตสาหกรรมค่ะ ได้รับรู้เรื่องราวที่คุณแม่ดูแลผู้ป่วยเอดส์มาบ้าง เมื่อประมาณต้นเดือน คุณแม่จัดสัมมนาเกี่ยวกับโรคเอดส์ในโรงงาน ก็มีคนมาขอคำปรึกษาจากคุณแม่ เป็นสามีภรรยากัน เค้าบอกว่า ทั้ง 2 คนจะลาออกจากงาน กลับไปอยู่ต่างจังหวัด แต่คุณแม่ได้ห้ามไว้ เพราะว่าอยากให้มีรายได้ และยังสามารถค่าเบิกยา ค่าตรวจต่างๆกับสวัสดิการสังคมได้ด้วย รวมทั้งอยู่กทม.สะดวกกว่ามาก ไม่ต้องกลับไปลำบาก และอื่นๆอีกมากมาย(จำไม่ได้) ฝ่ายผู้หญิงยังมีกำลังใจดีค่ะ คุณแม่ก็แนะนำโน่นนี่เต็มไปหมด แต่ฝ่ายชายดูจะท้อมากกกกกเลยล่ะค่ะ เห็นคุณนุ่นลาออกแล้ว เศร้านิดหน่อย แต่คุณนุ่นก็คงมีเหตุผลส่วนตัว รักษาสุขภาพนะคะ แม่บอกว่าปีที่แล้วมีพี่วิทยากรโรคเอดส์ท่านนึง cd4 เหลือแค่ 9 ตอนนี้สุขภาพแข็งแรงมากเลยค่ะ อ้วนด้วย แม่บอกปีที่แล้วผอมเหลือแต่กระดูก เห็นด้วยว่ายาที่สำคัญที่สุดคือ "กำลังใจ" ค่ะ กดที่อมยิ้มเราได้เลยนะคะถ้าต้องการกำลังใจเพิ่ม (ทั้งที่มีอย่างล้นหลาม) จากคุณ : Where is the Love ? - [ 24 ธ.ค. 47 14:10:34 ]

ความคิดเห็นที่ 39 มาส่งกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : เมรี_ขี้เมา - [ 24 ธ.ค. 47 15:42:41 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : tonnaor - [ 24 ธ.ค. 47 16:34:15 ]

ความคิดเห็นที่ 41 หลังออกจากงานแล้วใช้เวลาให้เป็นผลดีต่อสุขภาพทั้งกายและใจให้มากที่สุดนะคับ จากคุณ : Silent_Jealouser - [ 24 ธ.ค. 47 19:15:52 ]

ความคิดเห็นที่ 42 คุณนุ่นไม่ลองหาหมอคนอื่นหละค่ะ แต่ขอให้สู้นะค่ะเพื่อนๆในห้องนี้อีกเยอะที่คอยส่งกำลังใจให้ จากคุณ : T@GeTheR - [ 25 ธ.ค. 47 12:31:05 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สู้ต่อไปครับ จากคุณ : dc-club - [ 25 ธ.ค. 47 14:08:53 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอโทษที....ตอบหลังไมค์ไม่ได้จ๊ะ Messagesของนุ่นเต็มอะ คุยกับพี่ต้อมแล้วเป็นไงบ้างจ๊ะ มีกำลังใจดีขึ้นมากมะ ส่วนเรื่องผลข้างเคียงของยาต้านที่อยู่ในโครงการประกันสังคม กะการหยุดยาต้านในทางการแพทย์ เดี๋ยวเราไปเตรียมข้อมูลให้ดีแล้วจะ Post ให้อ่านนะจ๊ะ ดูแลตัวเองดีๆนะจ๊ะ เมอรี่X'Mas พร้อมกะสวัสดีปีใหม่เจ้า.. จากคุณ : นักมนุษย์นิยม (Y^O^KEEE) - [ 25 ธ.ค. 47 23:57:52 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อย่ารอคุณตี้ดึกนักนะคะ ร่างกายจะรับไม่ไหวหนะค่ะ ยังไง นอนรอก็ได้ค่ะ การนอนหลับคือการพักผ่อนที่ดีที่สุดค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณนุ่น&คุณตี้นะคะ อ่านประโยคนี้แล้ว----> ความรู้สึกในตอนนั้น มันเหมือนกับว่า เราต่างเอื้อมมือออกมา เพื่อที่จะจับกันเอาไว้ แต่ไม่ว่าเราจะเอื้อมมือออกมาแค่ไหน มือของเราก็จับไม่ถึงกัน ได้อีกแล้วหละ น้ำตาไหลเลยอ่ะ จากคุณ : โคแนนจัง - [ 26 ธ.ค. 47 15:57:24 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สู้นะคะ โลกนี้ยังสวยงาม มีสติ ให้กำลังใจตัวเอง เหมือนๆ กับที่ชาวสวนลุม ให้กำลังใจคุณนะคะ ลองฝึกทำสมาธิ นั่งวิปัสสนาดูนะคะ สู้ๆๆๆ ค่ะ จากคุณ : เลือกหรือไม่เลือกก็ได้ - [ 30 ธ.ค. 47 12:58:56 ]

ความคิดเห็นที่ 47 สวัสดีค่ะ มาเป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ แต่ก็เห็นได้ว่า คุณมีกำลังใจจากเพื่อนร่วมสังคมอยู่มากมายน่ะค่ะ ยังไงสังคมนี้ก็ยังมีที่ว่างให้กับทุกคน อย่าไปคิดอะไรมากมายนักเลยค่ะ ณ ตอนนี้ขอให้ทำใจให้สงบ การนั่งสมาธิ ก็ดีเหมือนกันน่ะค่ะ ถ้าไม่มีเวลาไปฝึกกรรมฐาน ยังไงก็สวดมนต์ไหว้พระทุกวันน่ะค่ะ พระท่านเป็นที่พึ่งทางใจได้ดีมากเลยค่ะ จากคุณ : น้องไก่ (จิตต์) - [ 30 ธ.ค. 47 19:06:25 ]