CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    อาจจะดูน่าละอาย..แต่มันคือเรื่องจริง..ที่เกิดกับผู้หญิงคนหนึ่งในสังคม..ขอความเห็นด้วยค่ะ

    เราอายุ 27 ปีค่ะ ตอนนี้กำลังเรียนปริญญาโทอยู่ มีคนที่คบกันใน

    ฐานะแฟนอยู่แล้ว คบมานาน 4 ปีกว่าๆ ตอนนี้พี่เค้าไปเรียนเฉพาะ

    ทางที่ต่างประเทศ ไปได้ประมาณ 3 ปีกว่าแล้ว ตลอดเวลาที่เราห่าง

    กัน ก็มีปัญหาที่ไม่เข้าใจกันบ้าง หลักๆคือความห่างกันเกินไป เราเอง

    ก็ยอมรับว่ามีคนเข้ามาในชีวิตบ้าง ... แต่ไม่เคยรับใครเข้ามาในหัวใจ

    เลย .. มีไปเที่ยวกัน ทานข้าว ดูหนัง ใกล้ชิดกันมากที่สุดก็จับมือ ..อืม

    แต่ว่าเมื่อไม่นานมานี้ ... เราคบกันผู้ชายคนนึง ซึ่งเริ่มจากการแชทใน

    เนตนี่แหละค่ะ .. คุยกันประมาณเดือนนึง .. รู้สึกชอบเค้ามากๆ

    อะไรก็คิดตรงกันไปหมด จากนั้นก็แลกเบอร์กัน โทรคุยกันทุกวัน

    บางคืนก็คุยกันจนเกือบเช้า ... จนกระทั่งนัดพบกัน ไปดูหนัง

    ทานข้าวและไปฟังเพลงด้วยกัน เค้าดีมากน่ารักและถูกใจมากกว่า

    ตอนที่แชทกันซะอีก ... เราหวั่นไหวมากๆเพราะยิ่งไปพบได้พูด

    ได้คุย ได้สัมผัสกันจริงๆ เรายิ่งชอบเค้ามากขึ้นๆ ... จนกระทั่ง

    ความสัมพันธ์เราและเค้าลึกซึ้ง ... เรามีอะไรกับเค้าไปแล้ว

    เรารู้สึกละอายใจมาก สงสารคนรักที่อยู่ต่างประเทศจับใจ

    ยิ่งพักหลังๆ เค้าโทรมาเราก็จะไม่ค่อยอยากคุยด้วย

    เค้า online msn มาเราก็ไม่ตอบบ้าง sign out หรือ set busy

    ไปบ้าง ... เรารู้สึกเหมือนกับว่า "เรารักพี่เค้าน้อยลงมาก" ..

    เราเลวมาก เราเอาพี่เค้าไปเปรียบเทียบกับคนใหม่ของเรา

    ทั้งๆที่เราก็ทราบว่าคนใหม่ ไม่มีอะไรเทียบคนรักของเราได้เลย

    ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่การงาน พฤติกรรม การเที่ยวกลางคืน

    ดื่มเหล้าสูบบุหรี่และที่สำคัญมีผู้หญิงมากหน้าหลายตาที่อยู่ใน

    ชีวิตประจำวันของเค้า .. เค้าคนนี้เคยมีภรรยา (สมัยเรียน ) มาแล้ว

    และก็มีลูกชาย 5 ขวบอยู่ที่บ้าน ( ภรรยาคนนี้ไม่ได้แต่งหรือจด

    ทะเบียนกัน ตอนนี้ก็มีครอบครัวใหม่ไปแล้ว ) ... แต่ที่สำคัญคือ

    ตอนนี้เค้าเองก็มีคนที่คบกันอยู่แล้ว แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน .. คือมาหา

    กันเป็นครั้งคราว .. เราโทรหากลางคืนก็โดนดุว่าห้ามไม่ให้โทรมา

    แล้วทำไมไม่รู้เรื่อง เค้าบอกว่าเรางอแง เราก็เลยทะเลาะกันหนักมาก

    พอเวลาผ่านไปเค้าก็มาง้อบอกว่าเรากะเค้าต้องมีข้อตกลงกัน คือเค้า

    ก็ไม่อยากให้เราเลิกกับแฟนที่อยู่เมืองนอก .. เค้าพูดนู้นพดนี่สารพัด

    จนมาจบที่ว่า .. เค้าจูปมือเราแล้วบอกกับเราว่า สั้นๆเลยนะ

    อยากให้เรา (หมายถึงเราและเค้า) .. เป็น " น้อย " ของกันและกัน

    เราเสียใจมาก วันนั้นรู้สึกเลยว่าตัวเองเลวและไร้ยางอายสิ้นดี

    ดื่มมากเมาสุดๆ ขับกลับมาที่บ้าน จนเกือบตี 3 ... พี่เค้าโทรมาจาก

    อเมกา .. คำแรกคือเป็นอะไรมั้ย พี่ห่วงเรามากนะรู้มั้ย โทรไปก็ไม่รับ

    เกิดอะไรขึ้นเหรอ ... เรางี้ยิ่งร้องไห้หนักมากขึ้นเรื่อยๆ .. เสียใจที่

    เกิดเรื่องเลวๆแบบนี้พี่เค้าก็ยังห่วงใยและดีกับเราไม่เปลี่ยนแปลง

    จากวันนั้นเราก็เลิกติดต่อกับคนใหม่ เลิกโทรเลิกแชท เด็ดขาด

    จนเมื่อวานนี้ เค้ามาหาเราที่บ้าน ... เค้าไม่เคยทราบว่าบ้านเราอยู่

    ที่ไหน แต่เค้าค้นจากเวบตามชื่อและนามสกุล จนตามมาเจอเราจนได้

    พ่อแม่เราตกใจนิดๆที่มีคนมาหาหน้าบ้านตอน 5 ทุ่มครึ่ง แต่เราก็

    ออกไปพบเค้านะ ... เค้าไม่ลงมาจากรถ .. เค้าจับมือเราไว้แล้ว

    มองตาเรานิ่ง พูดมาประโยคเดียวว่า

    " อย่าคิดว่าเค้าจะปล่อยเราไปง่ายๆนะ ... อะไรที่เป็นของเค้า

    ก็ต้องเป็นของเค้าอยู่วันยังค่ำ " ...

    เค้าพูดต่ออีกว่า " บอกแล้วไงว่าอย่างอแง รักเค้าก็ต้องเข้าใจเค้า "

    เราตอบไปนิ่งๆว่าเราขอจบทุกอย่าง เรารักและจะรอแฟนเราคนเดียว

    พูดจบเราก็หันหลังจะกลับเข้าบ้าน .. เค้าพูดออกมาว่า " คิดเหรอว่า

    ถ้าไอ้หมอมันรู้ว่า ... (ชื่อเรา) .. เป็นเมีย ... (ชื่อเค้า ) ... แล้วมันยัง

    จะเอาเธออีก .. บอกแล้วว่าอย่าเล่นกับไฟ จำไว้ ไฟมันร้อน "

    แล้วก็ขับรถออกไป ... เรารู้ว่าเราเลวและผิดมากเหลือเกิน

    แต่เราก็ตั้งใจที่จะหยุดความสัมพันธ์กับคนๆนี้จริงๆ

    หากเรื่องนี้เกิดกับคุณๆ คุณจะทำแบบไหนกันคะ

    จากคุณ : Bua - [ 12 ม.ค. 48 17:21:18 A:203.113.44.10 X:203.150.217.118 TicketID:071729 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป