หวัดดีจ้า
เพิ่งกลับจากบ้านแกร์ด้าที่ลพบุรีค่ะ ขับรถไปคนเดียวตั้งแต่วันจันทร์ เพิ่งกลับมาถึงบ้านได้สักพัก เหนื่อยมากพอควร เหนื่อยกายน่ะไม่เท่าไหร่ แต่เหนื่อยใจมากๆเลยค่ะ
หมูแก้ว ดูแลช่วยเหลือ เป็นครูอาสาสมัคร ของบ้านแกร์ด้ามา 3 ปีกว่าแล้ว คือไปบ้านแกร์ด้าตั้งแต่ตัวเองรู้ว่าติดเชื้อ AIDS ได้ไม่นาน
ความผูกพันกับเด็กๆแกร์ด้าก็ลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ เห็นกันมาตั้งแต่เป็นเด็กตัวกะเปี๊ยก หรือ อยู่ในสภาพแห้งกรอบจะตายมิตายแหล่ ดูแลกันมาจนอ้วนท้วนสมบูรณ์ ปีนี้บ้านแกร์ด้า มีเด็กกำพร้าที่ติดเชื้อ HIV แล้วถูกครอบครัวทอดทิ้งมา 56 คน และเด็กรุ่นโตๆ วัย 11-13 มีจำนวนประมาณ 12 คน
เด็กๆกำลังเข้าสู่วัยรุ่น วัยซ่าส์ วัยอยากรู้ อยากลอง ดื้อ รั้น สารพัดปัญหา ไปแกร์ด้าครั้งนี้มึนตึ๊บ ปวดหัวมาก ปัญหาเยอะจริงๆ ปกติน้องรี น้องที่เป็นผู้จัดการที่แกร์ด้า จะโทรหาหมูแก้วเรื่อยๆ เล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ แต่ช่วงหลัง รีหายไปเกือบอาทิตย์ หมูแก้วก็มัวเห่อตีแบด ไม่ได้สนใจอะไร
วันจันทร์พอไปถึงแกร์ด้าน้องรีถามว่าพร้อมรับฟังเรื่องเครียดรึยัง...............
..........น้องคนนึงที่เบี่ยงเบนทางเพศ ออกอาการสาวแตกมากขึ้นเรื่อยๆ หลังก่อเหตุปล้ำเคล้นคลึงกับน้องชายร่วมบ้าน จนจุ๊กกรู๋บวมเป่ง นอกจากนี้ยังมีพฤติกรรมซุบซิบนินทาผู้ใหญ่ ยุแยงให้แตกแยกอีก ชอบเอาเปรียบน้องด้วย
.......... น้องคนนึง หลังจากมีเรื่องไปชกเด็กข้างบ้านตอนงานกีฬาสี ก็คิดการใหญ่ พาน้องๆในแกงค์ ไปงัดบ้านเจ้าหน้าที่ข้างหน้าขโมยเงิน และที่น่ากลัวคือ มีการรวมกลุ่มกันรังแกเด็กผู้หญิง โชคดีที่ไม่เป้นไรมาก แต่อันนี้น้องเค้าบอกว่าไปด้วยเฉยๆแต่ไม่ได้ทำ นอกจากนี้ยังชอบบังคับน้องๆให้ทำตาม เช่นสั่งน้องให้โดดเรียน ห้ามน้องไปเรียนดนตรีเพราะตัวเองไม่ไป
............... น้องคนนึง ทะเลาะกับเพื่อนร่วมบ้านแกร์ด้า เลยเอาถุงดำมาคลุมหัวเพือ่น แล้วกระทืบซ้ำ ห้ามก็ไม่หยุด จนคนห้ามร้องไห้ไปเลย คนถูกซ้อมก็น่วม ไข้ขึ้นเลย
..............แม่ครัวขโมยจักรยานที่ พี่มธุรสพี่สาวในเว็บแก้วที่อยู่เยอรมัน ซื้อแจก ไปซ่อน หวังจะเอากลับบ้านช่วงเลือกตั้ง แต่พอดีหาเจอก่อน
...............น้องจ่อยเด็กชายวัย 4 ขวบ มีอาการเกล็ดเลือดต่ำมาก อาการน่าเป็นห่วง
...............น้องต้นน้ำก็อาการทรงๆทรุด ต้องใช้ออกซิเจนเยอะมาก
.................น้องๆดื้อยาต้านกันหลายคน ต้องเปลี่ยนยา ราคาสูงขึ้น
................น้ำหวาน เด็กหญิงวัย 7 ขวบ เดินมาถามหมูแก้วว่า พี่แก้วขา ยาต้านที่หนูกะก๊อก กินนี่ตัวสุดท้ายแล้วใช่มั้ยค่ะ ....................... อึ้ง มัน โกรธพี่เลี้ยงเค้ามาก ใช่มันเป้นยาชุดสุดท้ายจริง เป้นยาแพง ตัวที่ดีที่สุด ถ้าดื้อตัวนี้อีก ก็หมดแล้ว แต่มันก็ไม่จำเป็นต้องบอกเด็กนี่ ไม่มีอะไรจะพูดแล้วเหรองัย หมูแก้วตอบน้ำหวานไปว่า ไม่ใช่หรอกลูก ยาต้านตัวใหม่ๆ กำลังจะออกมาอีก แล้วถ้าน้ำหวานกินยาตรงเวลา น้ำหวานก็ยังไม่ต้องเปลี่ยนยาใหม่นะ
................ น้องคนนึง มาบอกว่า มีพี่บอกว่า ถ้วยกองเชียร์ตอนกีฬาสี เป้นของสี..... เพราะสี ....ชนะ ทำได้ดีกว่า แต่พี่เค้ากลัวสี..... จะเสียใจเลยให้เสมอกัน นี่ก็อีกกรณี ไม่มีอะไรจะพูดแล้วหรืองัยเนี่ย อันนี้ต้องโกรธเพือ่นตัวเอง
..................น้องๆผู้หญิงเริ่มเป็นสาว ออกอาการแก่แดดแก่ลมเล็กน้อย ชอบแต่งตัวโป๊ แถมพี่ๆเว็บแก้วบางคน ยังชอบซื้อเครื่องประดับให้น้องๆ ทั้งๆที่มันผิดระเบียบ ต้องไปนั่งอธิบายว่าทำไมพี่แก้วไม้ให้ใส่เสื้อสายเดี่ยว ทำไมไม่ให้ใส่กางเกงขาสั้นมาก ทำไมห้ามใส่ตุ้มหู ห้ามทาเล็บ เฮ้ออออออออออออออออ
เจอไปหลายเรื่องมึนตึ๊บ เพิ่งรู้ว่าการเลี้ยงเด็กนี่ยากจริงๆแฮะ เด็กกำลังโต ดูแลยากมากๆ แถมเด็กเยอะดูยังงัยก็ไม่ทั่วถึง รักเค้ายังงัย ก็ชดเชยเรื่องร้ายๆที่เค้าเคยพบเจอไม่ได้
น้องผู้ชาย คนที่มีเรื่องชกต่อย ขโมยของ เค้ามาอยู่แกร์ด้าตอนโตแล้ว และผ่านความเลวร้ายในครอบครัวมามาก เค้าเกลียดพ่อ เกลียดแม่ที่แท้จริง เค้าบอกว่า แม่จงใจฆ่าน้อง พ่อก็มาทำให้เป็นเอดส์แล้วทิ้งไป หมูแก้วว่า แผลในใจนี่ลบยาก น้องเค้าจะไม่รักใครจริง เพราะเราคิดว่า แม้แต่พ่อ แม่ ญาติจริงๆ ยังไม่รักเค้า ทิ้งเค้า แล้วใครจะมารักเค้าอีก
ส่วนคุณน้องที่เบี่ยงเบนนั่นก็มาอยู่ตอนโตแล้ว มาจากครอบครัวในชุมชนแออัด ที่ทั้งญาติข้างพ่อ และ ข้างแม่ร้ายมากๆๆ ไม่ถูกกันเอง ด่ากันเอง เด็กก็เรียนรู้ที่จะต้องประจบสอพลอ ไม่จริงใจกับใคร
ส่วนน้องที่เอาถุงดำคลุมหัวเพื่อนแล้วซ้อม ก็มาจากครอบครัวที่พอพ่อแม่เป็นเอดส์ตาย ญาติก็รังเกียจ ทอดทิ้ง น้องเค้าค่อนข้างอารมณ์รุนแรง น่ากลัว และหมูแก้วแอบคิดว่า น้องดูข่าวการจับตัวประกันในอิรักมารึเปล่า เลยเลียนแบบ
ไม่รู้จะแก้ปัญหาของเด็กๆยังงัย ทางเจ้าหน้าที่ที่แกร์ด้าก็ลงโทษเบื้องต้นไปแล้ว ตีไปร้องไห้ไปอ่ะ เสียใจที่เลี้ยงมากะมือ รักมากมาย แต่ก็ยังเกเรตลอด หมูแก้วไปถึง ก็สอนเด็กตามปกติ ไม่ตี เพาระไม่เคยตีเด็กโตเลย แต่ก็พูดกับเค้าว่า เสียใจจริงๆ เสียใจที่สุด ที่ได้ข่าวนี้ อธิบายให้เค้าฟังว่า พี่แก้ว และ เพือ่นๆในเว็บ รักเค้ามากแค่ไหน อยากได้อะไรก็หาให้ อยากอ่านหนังสือ ก็สร้างห้องสมุดให้ อยากเล่นบอล ชุดบอล รองเท้าสตั๊คก็ลอยไปหา อยากเล่นดนตรี ก็ซื้อเครือ่งดนตรีทั้งวงให้ อยากเข้าค่ายก็ไปเขาใหญ่ ไปทะเล ไปสวนสนุก ไปมาหมดแล้วนะ
บอกเค้าว่า รู้มั้ย มันเจ็บมากๆที่ใจ เวลาเห็นเด็กที่เรารักมากขนาดนี้เป็นเด็กไม่ดี อยากให้ก่อนทำอะไรคิดสักนิดว่ามีคนอีกกี่คนที่ต้องร้องไห้เพราะการกระทำนี้ แล้วก็สรุปว่า แต่มันก็ผ่านมาแล้ว เราย้อนเวลากลับไปไม่ได้ ก็ขอให้จำไว้เป็นบทเรียน แล้วอย่าทำอีก
หมูแก้วจะไม่ตอกย้ำความผิดของเด็กๆ เพระไม่อยากให้มันเป็นตราบาปติดตัว เวลาสอนก็จะสอนรวมๆ ไม่ระบุชื่อ เด็กๆตัวก่อเหตุก็หลบหน้าหลบตา หวังว่าเค้าจะคิดได้และไม่ทำอีกนะ
บางทีนั่งมองเด็กๆแกร์ด้า แล้วเหนื่อยใจ เค้าโตขึ้นเรื่อยๆ แล้วจะเลี้ยงยังงัยเนี่ย ยิ่งโต ยิ่งอยู่นาน ก็ดื้อยาตัวถูกๆ ต้องเปลี่ยนยาไปเรื่อยๆ ค่ายาแต่ละเดือนเกือบ 2 แสน แถมเมือ่เค้าโตขึ้น เค้าก็ดื้อขึ้น มีเรือ่งมีราวที่ต้องระวัง และอบรมสั่งสอนมากขึ้น แอบห่วงๆว่าถ้าเราสอนเค้าได้ไม่ดี พอเค้าเป็นวัยรุ่นเต็มตัว เราจะเอาเค้าไม่อยู่ เค้าจะไปทำให้คนอื่นเดือดร้อนได้ เพราะเค้ามีเชื้อ AIDS อยู่ในตัวนะ
คิดไปคิดมา ก็ต้องหยุดคิด เพราะไม่รู้จะทำงัย ก็ได้แต่พยายามสอนให้ดีที่สุด สอนทุกอย่าง อบรมทุกอย่าง ให้ในสิ่งจำเป็นทุกอย่าง เพื่อเติมเต็มให้ชีวิตของเค้าแล้วเค้าจะรับไปได้แค่ไหน ก็ตอ้งทำใจ ต้องปล่อยวางแล้วหล่ะนะ
ที่ยังชื่นใจได้อยู่บ้าง ก็คือเหล่าเด็กเล็กๆ ที่มีพัฒนาการดีขึ้นมากๆ เมจิ ลูกอุปถัมป์ของหมูแก้ว สุขภาพดีขึ้นมาก แข็งแรง เก่งมากด้วย ขี่จักรยาน 2 ล้อคันใหญ่ๆได้ ปีนต้นไม้เก่ง พูดเก่งขึ้น แถมฉลาดด้วย แต่หน้ายังเหมือนกบเคโร๊ะอยู่เหมือนเดิม ปากแหลมๆๆ ฟันดำๆ เวลาเขินชอบอ้าปาก แอบคิดว่าถ้าอยู่ถึงโตเป็นสาว เมจิจะหน้าตายังงัยนะ คงจะสวยแบบแปลกๆเหมือนกันแฮะ
ส่วน ต้นตาล ลูกอุปถัมป์อีกคน โตขึ้นเล็กน้อย ถึงพัฒนาการไม่ค่อยดี สมองไม่ค่อยดี ลิ้นไก่สั้นพูดไม่ชัด แต่ก็น่ารักดี ขี้ประจบ ชอบมากอด แล้วบอกว่า แก้วขา หวัดดีค่ะ โตขึ้นมีแววจะเบี่ยงเบนทางเพศอีก ไม่เป็นไร เดี๋ยวจะเก็บเงินไว้ให้แปลงเพศ
เด็กอื่นๆ อย่างน้องปาย ที่ตอนเจอกันแรกๆ เป็นเด็กโยเย ร้องไห้ทั้งวัน ลงไปดิ้นพราดๆอยู่กับพื้น ตอนนี้น่ารักน่าชัง ช่างพูด ออเซาะฉอเลาะมาก น้องลูกน้ำ หนูน้อยหน้างอ ร้องไห้ทั้งวัน ก็กลายเป็นสาวน้อยวัย 4 ขวบ ตาโต ยิ้มหวาน พูดเพราะ ไหว้สวย
น้องอ๋อย เด็กผู้ชายที่ตอนแรกๆ ผอมเป็นหนังหุ้มกระดูก โยเย ร้องตลอด ตอนนี้ตัวอ้วนกลม ร่าเริง อารมณ์ดี แม้จะยังพูดไม่ชัด แต่ก็พูดได้มากขึ้น
มีเด็กเล็กๆ เป็นกำลังใจ ก็ค่อยยังชั่วหน่อย และยังเหลือเด็กโตอีกหลายคนที่เป็นเด็กดี น่ารักมากๆ ก็เลยยังมีกำลังใจที่จะอาสาเป็นครูที่นี่ต่อไป
ก็ต้องพยายามกันต่อนะคะ มีเวลาเหลือไม่มาก ที่จะปรับพฤติกรรมแรงๆของเด็กๆ เพราะถ้าเค้าสัก 15 ขวบแล้ว คงจะเอาไม่อยู่อ่ะคะ
ช่วงนี้เลยว่าจะระดมกำลังเพือ่นๆ ในเว็บแก้ว เหล่าพ่อแม่อุปถัมป์ ไปเยี่ยมไปหาเด็กๆบ่อยๆ รักเค้ามากๆ กอดเค้าแน่นๆ พูดคุยกับเค้า ถามไถ่ทุกข์สุข ด้วยหวังว่า พลังของความรัก จะชนะปัญหาต่างๆได้
อุปสรรคสำคัญคือระยะทาง บ้านแกร์ด้า อยู่ อ.หนองม่วง ติดกับ อ.ตากฟ้า ของนครสวรรค์เลยนะ ไกลเกือบ 300 กิโล ไป-มา บ่อยๆ เหนื่อยมาก แถมน้ำมันแพงอีกอ่ะ
เฮ้อๆๆๆๆๆ ต้องท่องไว้ เพื่อเด็กๆๆๆ สู้โว้ย!!!!
จากคุณ :
++MooKaew++ 
- [
9 ก.พ. 48 20:44:49
]
++ KAEW ไดอารี่ ++ เด็กเอ๋ยเด็กน้อย
..... แวะมาส่งกำลังใจ ให้คุณหมูแก้วด้วยครับ